หนาวจัง .. มิตรภาพ..(จบ)

กิรณา

จรดปลายปากกา .. 
ลงบนกระดาษสา .. สีขาว ..
ด้วยหวัง .. เพียงเรียบเรียงเรื่องราว ..
ครั้งย่างก้าว .. เข้าสู่ .. โลกใบใหญ่ ..
เริ่มแรกที่มอง  .. โลกใบนี้ ..
ทุกอย่างเป็นสีสัน .. สนุก .. สดใส ..
ร่าเริง .. บันเทิง .. ตามประสา .. เยาว์วัย ..
ร้อง .. เล่น .. เต้น .. ไป .. ด้วยหัวใจ .. เบิกบาน ..
ครั้นเริ่มเติบโต .. มีหน้าที่ ..
ลูกที่ดี .. ต้องตั้งใจเรียน .. เขียนอ่าน ..
ขยันศึกษา .. หาความรู้ .. ประสบการณ์ ..
ฝึกสันดาน .. สร้างสม .. ปมดี ..
เมื่อเป็นผู้ใหญ่ .. ตั้งใจ .. ทำงาน ..
สร้างพื้นฐาน .. ตอบแทน .. พระคุณ .. หนี้ ..
ท่านบิดร .. มารดา .. ค่า .. ยอมพลี ..
ทั้งชีวี .. เพื่อลูก .. ปลูกย้ำ ..
หลากเรื่องราว .. คาว .. หวาน .. ซาบซ่านทรวง ..
จริง .. แท้ .. หลอก .. ลวง .. ติดบ่วง .. ล่วงถลำ ..
ผ่านมาเข้า .. ในชีวิต .. ให้คิด .. เลือกทำ ..
ควรจดจำ .. สิ่งสร้างสรรค์ .. เหนี่ยวรั้งใจ ..
นับจากนี้ .. มีทาง .. ต่างเลือกเดิน ..
หัวใจ กล้า .. เผชิญ .. มิยอมแพ้ .. แม้หวั่นไหว  .. 
จะผิดหวัง .. ท้อแท้ .. สักเพียงใด ..
ก้าวต่อไป .. ข้างหน้า .. ตามล่าฝัน ...
" .. คู๊ณ!! .. หายไปไหน? " ... เสียงนายโก๊ะนี่!!! ..
	เฮ่อ .. โล่งอก .. ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นยืน .. ในความมืด .. 
	"อ้าว .. คุณ !! .. ไปนอนเล่นทำไมตรงนั้น ..?"
	ฉันมองค้อน .. ก็เพราะนายนั่นแหละ .. ทำตกใจหมด ..	
	อ้อ .. ไปเก็บกิ่งไม้มาทำฟืน .. เติมกองไฟนี่เอง  ..	
	ฉันเดินไปนั่งลงข้างกองไฟใกล้มอด ..
	นายโก๊ะ เอากิ่งไม้ที่เก็บมาได้ ใส่ลงไปในกองไฟ ..
	แต่กิ่งไม้ชื้น .. จึงเกิดควัน .. 
	
	ลมพัดแรง .. ฉันสั่นสะท้าน .. หูทั้งสองข้างชา .. เหมือนจะหลุด ..
	เสื้อเปียกชื้นไปหมด ..
	โอย .. ทำไมหนาวอย่างนี้  .. ปากฉันเริ่มสั่น ... 
	"คุณ .. ใส่ซะ .. อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก .. แต่ก็มีแค่นี้ .. " 
	เขาส่งเสื้อม่อฮ่อมให้ฉัน .. แล้วก็เอาผ้าขาวม้าคลุมศีรษะ .. กันน้ำค้างให้ ..
	ลมพัดอื้ออึงตลอดเวลา  .. ฉันเขยิบเข้าใกล้กองไฟอีก .. 
	
	มันทรมานมากจริงๆ .. ลมพัด .. น้ำค้างลง .. อากาศหนาว .. ข้างในร่างกายเย็นเยียบ  ..
	ในขณะที่ .. ผิวหนังแสบร้อน .. จากไอความร้อนจากกองไฟ .. 
	.. ควันเข้าตา .. เถ้าฟืนปลิวว่อน ..
	ฉันไม่เคยอยู่ในสถานการณ์ที่ทรมานแบบนี้มาก่อน ..
	หันไปมองนายโก๊ะ  .. เขาอยู่ในเสื้อยืดแขนยาวตัวเดียว  .. 
	เพราะอุทิศเสื้อม่อฮ่อมให้ฉันเสียแล้ว  .. มีผ้าขาวม้าอีกผืนคลุมศีรษะ  ..
	ฉันเห็นเขาเป่าปาก  .. ควันออกจากปาก  ..
	
	เขาหันมามองฉัน  ... 
	
	"อยากฟังเพลงอีกไหม?" ... เขาถามเสียงสั่น .. คงหนาวเหมือนกัน ..
	
	ฉันพยักหน้า ... ทำได้แค่นั้นแหละ .. ปากคอสั่นไปหมด .. พูดไม่ออก .. หนาวจัง ..
	เขาหยิบกีต้าร์ .. นิ่งสักพัก .. แล้วกรีดสายกีต้าร์ .. แต่มือสั่น .. เพราะหนาว ..
	
	"ไม่ไหว .. หนาวจริงๆ" เขาบอก ..
	ฉันได้แต่พยักหน้า .. ตัวสั่น .. โอย .. ทรมาน .. 
	ดูนาฬิกาข้อมือ  .. ตีหนึ่ง .. อีกห้าชั่วโมง จะสว่าง ..
	ฉันเขยิบเข้าใกล้กองไฟอีก .. 
	.. กระโดดเข้าไปเลยดีไหม  .. จะได้อุ่น  .. 
	
	แต่พอไอร้อนถูกผิวหนัง .. มันแสบ .. ทำให้ฉันต้องถอย ..
	ไอหนาวปะทะร่าง .. เสื้อผ้าเปียกชื้นเพราะน้ำค้าง ..
	โอย  .. จะตายไหมนี่? .. 
	เขาหันมามองฉัน .. "อีกไม่กี่ชั่วโมงก็สว่างแล้ว  .. ทนหน่อยนะคุณ"  เขาบอก
	ฉันได้แต่พยักหน้า .. ตัวสั่น .. ปากสั่น ..
	นั่งก็ทรมาน .. ล้มตัวลงนอนก็ห่างกองไฟ .. หนาว ..
	ใกล้กองไฟก็แสบร้อน .. โอ๊ย .. ทรมาน .. 
	
	ฉันหันมองเขา .. เห็นเขามองฉัน .. 
	" .................. "
	
	"... ขอโทษครับ ..."  เขาพูด ... เสียงเบาแทบกระซิบ ... 
	แล้วก็เขยิบตัวเข้ามาใกล้ .. อ้าแขนรับฉันเข้าไปในอ้อมกอด ...
	
	ฉันตกใจ .. แต่มันอุ่นขึ้นนี่ ..
	เพิ่งรู้ว่า แต่ละนาที ยาวนานเหลือเกิน ... เรานั่งรอแสงอาทิตย์ ...
	ถ้าตะวันขึ้น .. ความทรมานจะหมดไป ...
	เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ .. รู้แต่ .. ช่างยาวนานเหลือเกิน ..
	เราสองคน .. นั่งมองขอบฟ้า .. รอดวงตะวัน ..				

..........................................................................................................


	ฉันยังจำได้ .. ถึงความรู้สึก .. ท่ามกลางอากาศหนาวคืนนั้น ...
	พูดได้คำเดียว  ...ทรมาน ...

	เรานั่งรอดวงตะวันขึ้น ... 
	เพิ่งเข้าใจแน่ชัด ... แสงอาทิตย์ .. มีค่ามากแค่ไหน ..

	และเข้าใจแน่ชัด .. 
	สัมพันธภาพระหว่างชาย .. หญิง .. มีความสวยงามเหลือเกิน ..
	แม้มิใช่ความสัมพันธ์ในแง่ของความรัก ..

	... เราแบ่งปันไออุ่นกันได้ ...				

มิตรภาพครั้งนั้น ... แลกมาด้วยความทรมานจาก .. ความหนาว ..
	
	เราลงจากเขาลูกนั้น .. ในตอนสาย .. ท่ามกลางแสงแดด ..
	กลับมายังที่พักอุทยาน .. พบเพื่อนๆ ของฉัน .. และเดินทางกลับ .. 
	

	จวบจนวันนี้  .. ฉันยังมิได้พบเขาอีกเลย  ..

	หากคุณอ่านเรื่องนี้อยู่ .. 
	ฉันอยากบอกคุณว่า .. ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ .. อันอบอุ่น ..
	ที่คุณร้องเพลงเล่นกีต้าร์ให้ฉันฟัง .. เพราะไม่อยากให้ฉัน .. 
	จดจ่ออยู่กับอากาศอันหนาวเย็น ..

ฉันได้รู้ว่า .. เพลงโปรดของคุณคือ .. เพลงแสงจันทร์ .. ของมาลีฮวนน่า ..
และได้บอกคุณว่า .. ฉันกำลังตกหลุมรักเพลง ของมาช่า .. 

ขอบคุณสำหรับ .. น้ำหยวกกล้วย .. รสชาติแย่มาก .. แต่ทำให้ฉันรอดตาย .. 

ขอบคุณ .. ขอบคุณ .. ขอบคุณ .. 

ฉันมีบางอย่าง ... อยากบอกคุณ .. 

ฉันชื่อ ... กิรณา ... ค่ะ ..

	 คุณชื่ออะไรหรือ .. นายโก๊ะ ..!!!