การเดินทางชีวิตของเรามาถึงจุดไหนแล้วนะ?? คำถามที่เกิดขึ้นในใจ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะไม่รู้จะใช้อะไรมาวัดว่าได้ระยะทางเท่าใด ถ้าจะใช้วัน เวลา มาตัดสินใจคงเป็นไปไม่ได้ เพราะบางช่วงจังหวะชีวิตมีทั้งการดำเนินชีวิตอย่างรีบร้อน เหมือนทุกอย่างจะผ่านไปอย่างรวดเร็วหรือ บางที่เวลาก็ผ่านไปอย่างช้าๆ หรือบางทีก็หยุดนึกหยุดคิดที่จะหวังที่จะฝัน เพราะบางสถานะการณ์ก็ควรหยุดพักเพื่อรอฟ้าหลังฝน จึงยากเหลือเกินที่จะบอกว่าตอนนี้เราเดินทางมาใกล้จะสิ้นสุด หรือยังไม่ถึงไหนเลย แต่ถ้าวันนี้เราพอใจแล้วกับที่เป็นอยู่กับที่มี มันก็เท่ากับเราได้ถึงจุดสูงสุดแล้วล่ะ แม้มันจะไม่ใช่จุดหมายปลายทางของใครคนอื่น แต่มันเป็นจุดหมายปลายทางของเราเอง ที่แม้บางคนอาจมาไม่ถึงจุดนี้ก็ได้
25 กุมภาพันธ์ 2548 11:45 น. - comment id 83087
การเดินทางบนเส้นทางชีวิตของคนเราไม่มีวันสิ้นสุดแน่นอน ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจเพื่อจะไปถึงจุดหมายปลายทางนั้นต่อไป
25 กุมภาพันธ์ 2548 21:57 น. - comment id 83113
ตอนนี้ตัวเราเองมองยังไม่สามารถมองเห็นปลายทางไกลๆได้ แต่ก็ภูมิใจที่เรายังสามารถมองไปข้างหน้าได้ กำลังใจต้องมาจากตัวเราเองด้วยนะ \'___\'
3 มีนาคม 2548 00:15 น. - comment id 83240
เหมือนอย่างที่เธอเคยบอกฉัน โลกจะสวยงามขึ้นเมื่อเราเดินช้าลง และอย่าช้าจนอืดหละ จริงอย่างที่เธอบอก ตั้งแต่เดินคนเดียวทำให้ฉันได้มองสิ่งรอบข้าง ได้รู้ว่าคนรอบข้างคอยห่วงใยฉันเสมอมา ทำให้ต่อไปนี้ฉันต้องเดินให้ระมัดระวังขึ้น เพราะยังมีอีกหลายลมหายใจที่คอยมองฉันอยู่
3 มีนาคม 2548 00:15 น. - comment id 83241
เหมือนอย่างที่เธอเคยบอกฉัน โลกจะสวยงามขึ้นเมื่อเราเดินช้าลง และอย่าช้าจนอืดหละ จริงอย่างที่เธอบอก ตั้งแต่เดินคนเดียวทำให้ฉันได้มองสิ่งรอบข้าง ได้รู้ว่าคนรอบข้างคอยห่วงใยฉันเสมอมา ทำให้ต่อไปนี้ฉันต้องเดินให้ระมัดระวังขึ้น เพราะยังมีอีกหลายลมหายใจที่คอยมองฉันอยู่
3 มีนาคม 2548 00:19 น. - comment id 83242
จุดหมายปลายทาง บทนี้เขียนดีนะเธอ ทำให้มองเห็นหลายอย่างดี กำลังจัยจ๊ะ