ยังรักอยู่อย่างนั้น ตอนจบ

เก่งกาจ

"หมากความหวานส่งถึงบ้านเลยนะ หายโกรธแนนยังอ่ะ"แนนง้อหมาก

"มาทำไม"หมากบอกอย่างไม่ใยดี

"อ้าววันเกิดแฟนใครไม่มา"แนนว่า

"แฟนเราชื่อส้ม ไม่ใช่แนน"หมากว่า

"ว่าไงนะ"แนนถามอย่างไม่เชื่อ

"กลับไปเหอะว่ะ"หมากไล่

"กินเค้กของแนนก่อนไม่ดีกว่าเหรอเค้กช็อกโกแลตไง หมากชอบไม่ใช่เหรอ"แนนพยายามง้อ

"เคยชอบ แต่กินบ่อยๆ ก็เบื่อละ"หมากบอกอย่างไม่สนใจ

"งั้นก็กินเป็นครั้งสุดท้ายละกัน ไอ้หมาหมาก"แนนเอาเค้กปาหน้าหมากพร้อมเดินร้องไห้จากมา

แนนกลับบ้านไม่เจอใคร รู้สึกแปลกใจ เรียกทุกคน แต่ก็ไม่มีใครอยู่

จึงนั่งซึมอยู่คนเดียว

พอดีนาเดินเข้ามา

"นา พ่อกับแม่ล่ะ"แนนถามนาอย่างใจหายนิดๆ

"ห่วงเหรอแนน แกห่วงพ่อแม่เป็นบ้างแล้วใช่ไหม"นาตัดพ้อ

"ใครเป็นอะไรวะ"แนนใจไม่ดี

"เค้กน่ะ ใส่เหล้าใช่ป่ะ แกก็รู้ว่าเบาหวานแพ้เหล้า แกให้พ่อกินเหล้าทำไม"นาต่อว่า

"พ่อโอเคใช่ไหม"แนนใจไม่ดี

"ถึงมือหมอล่ะ พ่อไม่เป็นไร "นาว่า

"นา"แนนเรียกเสียงหลง

"ฉันอิจฉาแกนะแนน แกอยากรู้ไหมว่าฉันอิจฉาแกเรื่องอะไร"นาพูดทั้งน้ำตา

"..."แนนซึม

"พ่อแม่ห่วงแก อาจจะมากกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่ฉันรู้ว่าท่านรักเราทั้งสองคนเท่ากัน ฉันอยากให้พ่อแม่ห่วงฉันบ้าง แต่ว่าฉันเป็นพี่ว่ะแนน พ่อแม่ต้องห่วงน้องอย่างแกมากกว่าฉัน ขอร้องล่ะแนนเห็นได้หรือยังว่าพ่อแม่ห่วงและรักแกแค่ไหน แคร์ท่านให้มากกว่านี้หน่อย ได้ไหมวะ"นาว่าแล้วเดินไปเปลี่ยนเสื้อเพื่อไปนอนโรงพยาบาล

พอนาเปลี่ยนเสื้อเสร็จ ก็เห็นแนนยืนรอ ทั้งสองจึงไปโรงพยาบาลพร้อมกัน

"พ่อ แม่ รออีกหน่อยได้ไหม แนนจะให้สิ่งที่มีค่าที่พ่อกับแม่ต้องการ พร้อมคำขอโทษของแนน"

หลังจากนั้นอีกหนึ่งเทอมแนนตั้งใจเรียนได้ 4.00 กลับมาหาพ่อแม่

"พ่อแม่ แนนไม่โง่แล้วนะ เกรดนี้ แนนให้พ่อแม่นะ แนนรู้แล้วว่ะพ่อแม่รักแนนแค่ไหน"

(อยากได้ยินเพลงที่สื่อความรักพ่อแม่ที่เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น แต่งมาให้ฟังหน่อยนะพี่แมงโก และbodyslam

เก่งกาจ 16 ส.ค. 2557 17:53 น. - ID 44075