ความลับ..ที่บ้านสวนคุณย่า..

rain..


  
  "  คุณย่า ข า ... "    
 
  ร้องอย่างตื่นเต้น .. มองไปรอบๆ  บ้านสวน ที่ร่มรื้น .. ต้นไม้ ปลูกเรียงราย .. ตามทางเดิน ..  
 ภาพ .. ในความทรงจำ รอยยิ้ม มีเมตตา.. ในสัมผัสอ่อนโยน.. ที่เคยได้รับ.. กลับมี หน้าของ ใคร ไม่รู้ มา  แทน  ภาพคิ้วชน ..ขี้บ่น .. อย่างที่เรน  ได้รับฟัง .. บ่อยๆ  จากมามี้ .. 
  
 " หนูไป บ้านนั้น  ..  ห้ามซนเด็ดขาด ..  ไม่งั้น คุณย่า ต้องเอามาคืน  .."     มามี้ย้ำ อีกหลายๆครั้ง    ก่อน เดินทาง  ..
                .....				
"   เรน..  สวัสดี คุณย่านะคะ .."      กราบที่ตัก ยิ้มอ้อน ..  อย่าง .. ที่คิดว่า ..  สวยที่สุด ..  

 "  ให้ย่า ดูหน้าให้ชัดๆ หน่อยซิ "   สัมผัสมือหยาบกร้าน  ..   เชยคาง ..  ขึ้นมอง ..  สายตาคู่นั้น .. เรนรู้สึก .. อบอุ่นจัง ..

 "  เหมือน มาก ..   เหมือนจริงๆ    "   ยิ้ม  .. กับคำรำพึง เบาๆ ของคุณย่า   ก็  คำพูด ที่เคย ได้  ยินบ่อย ๆ    ยิ้มไม่หุบ  ในทุกครั้ง กับสิ่ง ที่ได้ยิน..  
 
"  เรา  รู้ตัวมั้ย ..  ว่าเรา ..นะ   เหมือน พ่อ ที่สุด " ..  สายตา  ..  ที่มอง  และมือที่อบอุ่น ..  เรนสัมผัส .. ความรู้สึกตรงนั้นได้ .. 

 "  ย่าขา.. เรนชอบจัง ..  ที่เรน  เหมือนพ่ อ.."     ยิ้มประจบ คุณย่า ..

" หนูมา นะ ดีแล้ว ย่า จะพาหนูไป   กราบพ่อ    พ่อคงรอหนู .. แล้วหล่ะ  "

"  ค่ะ ..  คุณย่า  เรน.. อยากไป หาพ่ อ "   เสียงแผ่วห า ย ..
           .......				
สายลมพัด เบาๆ  ..  ตรงศาลาริมน้ำ  .. บ้านคุณย่า ..

" ย่า ก็ คงอยู่กับหนูได้..   อีกไม่นาน   ตั้งใจเรียน นะ ..  อย่าเกเร เชื่อฟังแม่ ..  ให้มาก.."      มือของท่าน ..ขยี้ผมฟู .. อย่างแสนรัก ..และอ่อนโยน       

"  เรน ไม่ยอม ..  ให้คุณย่าไป ร้อ ก  "     น้ำเสียงขึ้นจมูก อย่างงอนๆ 

"  คงอีกไม่นาน  ย่า ต้องไป   ใครก็ ห้าม ไม่ได้ ..  เป็นสัจธรรม  ที่หนู ก็ต้อง เรียนรู้ " 

"  ทำไม คนเรา ต้องตาย   เรน ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ เลยคะ คุณย่า  .."

"  เรา ทุกคน หลีกเลี่ยง ไม่ได้ ..  จะช้า หรือเร็ว .. ก็ต้องไป .."       ย่าอธิบาย ช้า ๆ  มือลูบผมเบา ๆ..

 "  หนู ต้องตั้งใจเรียน  ..  อย่างที่พ่อ  .. อยากจะเห็น  .. อย่าเกเร..   เลือกคบเพื่อน  .. อย่าทำให้แม่  เสียใจ  " 
 น้ำเสียง ..   แฝงนัย ..   อย่างซ่อนความ ..
 
    คุณย่าข า  หนูรู้ นะคะ ..   ว่า สิ่งที่คุณย่ากลัว  ..  หนูอยาก..จะบอก   อยากจะเล่า  ให้คุณย่าฟัง     ก็ ..สิ่งมหัศจรรย์ ที่หนู  ได้รับ    หนูเชื่อนะคะ ว่า..   พ่อ จะยังคง ดูแล และปกป้องหนู ..

 นาน เหลือเกิน  .. ที่หนู  ได้รับ ..  ในสิ่งดีๆ  ที่  พ่อให้ ..   ก็ .. พ่อเป็นวีรบุรุษ และเป็นทุกอย่างในโลก..  ของหนู .. 

 คนแสนดี ..  คนนั้น ..   ที่ก้าว เข้ามา ..  ดูแล ..  และให้กำลังใจ ..ขณะที่ ..หนูสับสน ..    ไม่มีใคร  .. เขาเป็น คนดี ...  สอนให้หนู เรียนรู้ .. ในเส้นทาง ที่หนูก้าว และพบเจอ ..    ในบางครั้ง ..   กับคำถาม ..  ที่ไม่มีใคร ..  ให้คำตอบ ..    เขาเป็น ..  คนที่หนูใกล้ ..  แล้วหนูรู้สึก ..  อบอุ่น และปลอดภัย .. 
      
    เวลา  ... เท่านั้น  ที่จะพิสูจน์  .. ให้ทุกคน ..  ได้เห็น . ..				
"  ไหน?   บอกย่า มาซิ   ตอนนี้ หนู คบใครเป็นเพื่อน  ..  เล่าให้ย่าฟัง ได้มั้ย "   

น้ำเสียง .. ของย่า ..  ดูจริงจัง  ..

"  ย่าขา   นู๋เรน ..  มีแฟน แล้วนะคะ "  เรนอยากจะบอก  คุณย่าจัง  ก็ตอนนี้  ท่านเป็น คนที่เรนไว้ใจ  .. เนี่ยน า  ( เรนไม่ได้พูด  ประโยคนี้ หรอกนะคะ
  ยังคง เป็น.. เพียง ..แค่ความในใจ ..  )				
"  เปล่าคะ ..  หนู ยังไม่มีใคร  "  ปฎิเสธ  แบบไม่เต็มเสียง.. 

"  ย่า ไม่ห้าม หนูนะ  ขอเพียง หนู ต้องรู้จัก แยกแยะ สิ่งไหน ควร ไม่ควร  อย่าทำตัว  เหมือน วัยรุ่นสมัยนี้ ย่าเห็น แล้วปวดหัวมากเลย" 

 "  หนูว่า บางที สิ่งที่คุณย่า เห็น หรือรับฟังมา ก็ไม่ใช่ อย่างที่เข้าใจ นะคะ ..  "

" เด็กๆ ในวัยหนู  ยังไม่ถึงเวลา  หน้าที่ตอนนี้ ก็ คือ เรียน ..  เด็กๆ มักคิดว่า ผู้ใหญ่ ล้าหลัง ..  ไม่ทัน  " 

"  เปล่าเนี่ยคะ  หนูว่า บางที    ผู้ใหญ่ ก็ ควร  ..เปิดใจ รับฟัง ความคิดเห็น ของเด็กๆ ด้วย นะคะ " 

 "   เอ้ า ..งั้น ลองบอกย่าซิ  ตอนนี้ ..  ในความคิดของเด็กๆ ..  แบบหนู  คิดอะไรกันอยู่  "  
 "  ก็ .. บางที หนู ว่า  ผู้ใหญ่ จะกลัว เกินเหตุ ไปนะซิคะ .."   
   
 "  กลัว  เกินเหตุไปเหรอ?   ไหนลองบอกย่าซิ  หนู .. หมายถึง อะไร ..  "				


 "  ก็ แค่ เรน อยากให้ ..ผู้ใหญ่ รับรู้ นะคะ ..ว่า  เด็กๆ ก็ มี ความรู้สึก  ..บางที สิ่ง

ที่ผู้ใหญ่ ชอบพูด บ่อยๆ คือการใช้คำพูด ที่ทำให้เด็กรู้สึกว่า .. ผู้ใหญ่ ไม่ไว้ใจ

เขา..   แบบ บางที เรนก็ ได้ยินบ่อย ๆ    ฉันอาบน้ำร้อนมาก่อน.. ฉันต้องรู้ดี

กว่า ..   เรนว่า  นะคะ  .. เด็กๆ ก็เป็นมนุษย์  มีความรู้สึก ..   ไม่ใช่แค่ที่ผู้ใหญ่ 

อยากให้เขาเป็น อย่างที่ตัวเอง ต้องการ   การคิด หรือตำหนิ ก่อน โดยที่เด็ก ยัง

ไม่ได้ทำ..  เรนว่า เป็นสิ่งที่ ..  ไม่ถูกต้อง  นะคะ .."   อธิบายยืดยาว เป็นสาม

วา ..  อย่างตั้งอก ตั้งใจ ..				


 "  ย่าว่า .. ตอนนี้ หนู กำลังเข้าใจ ผิด นะ จ๊ะ  .."    น้ำเสียง ..คลายความดุ   ..  รั้งตัวเรน   เข้าไปกอด ..  อย่างอ่อนโยน ..
 
"  ไม่ผิดนะคะ  คุณย่า  แบบ บางที   เรนก็อยากให้.. มามี้รับรู้ และสัมผัส ความรู้สึก ของเรน  .. อยากให้มี้ รับฟังเหตุผล  ในสิ่งที่ เรนทำ .. "

"  หนูมีปัญหา ..  กับมี้เหรอ  "   น้ำเสียง ของคุณย่า   ..  อ่อนโยนจัง ..  

"  เปล่านะคะ ..   แค่ บางที  เท่านั้น   ที่เรน ..อยากมีใคร ซักคน ..  ที่ไว้ใจ   รับฟัง .. ไม่ต่อว่า  ไม่ห้าม  ..  ไม่ดูว่า  เรน.. เป็นเด็กประหลาด .." 

"  ย่าสัญญา   ย่าจะไม่บอกใคร .. ไหนหนูลองบอก ..  สิ่งที่หนู อยากจะบอก กับมามี้ ..  "  น้ำ เสียงเอื่อยๆ  .. เฉื่อยๆ  ..  เหมือนไม่ใส่ใจฟัง ..

"  คุณย่า  มีเวลาฟัง   เรื่อง .. ของเรน หรอคะ   "     ถามย้ำ อย่างไม่แน่ใจ ..   นัยน์ตา ..  ฉายแวว ..  ตัดพ้อ ..  

"  ตอนนี้ ย่าตั้งใจ ฟังหนูนะ ..  เล่าไปซิจ๊ะ ..  ย่ารอ .."   ..  
        ..     ...    ...
       ....... ........ .........
       ...     ...         ...        ........      ........				

    ....   .........
     ........  .......

  ลอยหน้า ลอยตา   ในบางช่วง ที่เล่า ..  ตา ฉายแวว .. กึ่งอาย ..  กึ่งภูมิใจ .. ก็ แบบอยากอวด คุณย่า .. ถึง..ใคร คนนั้น .. ที่แสนรัก ..    
  
 "  ย่า ..  เชื่อหนูนะ จ๊ะ ..  ในสิ่งที่หนูทำ ..  และรู้สึก     ย่าเพียง ..  อยากให้หนู..  บอกเขา มาพบย่า ..  ได้มั้ย "

 "  ย่าขา..  เขา เป็นคน  ของพ่อ ..  เรนคง ..ไม่กล้า ..  ก็ เรน สัญญา  ..  กับพ่อ  แล้วเนี่ยคะ  .. แต่ซักวัน   เรน มั่นใจ ..  เขาคงพร้อม มาหา คุณย่า ..

   ก็เขาเป็น  ..คนมหัศจรรย์ ..ของเรน ..  นะดิคะ .."				

  "  สัญญา กับย่านะ ..  ระหว่างเรา ..  จะไม่มีความลับ ต่อกัน .. "

  " ค่ะ คุณย่า ..   เรน จะไม่มี ความลับ ..  กับคุณย่า ..     เรน สัญญา  "    

    "  ย่า รัก  และ ..  เชื่อใจ  ในสิ่งที่หนู ..  ทำ ..  "

  " เรน สัญญา  ..   เรน จะไม่ทำ ..  ในสิ่งที่ ไม่ถูกต้อง .. นะคะ คุณย่า .. "

 "  ย่า เชื่อ .. หนูจ๊ะ ..  " 

" เรน ..   ขอบคุณ ..  และ ..  อยากจะบอก.. ว่า  ..  เรนรัก ..  คุณย่า ที่สุด ..  ในโลกเลยคะ .."   มือโอบรอบเอว ..  หน้าซุกที่อก ..  ยิ้มอย่างประจบ

"  ย่าขา ..  ขอเรน ..  หนุนตัก แป๊ป  นะคะ .. "    ซุกศรีษะ .. วางที่ตักคุณย่า .. หลับตา ..พริ้ม .. โล่งอก ..ในเรื่องเล่า ..  ที่อยากจะบอก.. 

  ก็ถ้ามามี้ ..  เหมือน    คุณย่า .. ซักนิด   ก็คง จะเป็น ..  สิ่งที่ วิเศษ ..  ที่สุด .. ในโลก ของเ ร น ..
          
          zzz   zz     zz    
  
   ยิ้ม ..  อย่างเป็นสุข  .. ในความลับ..  ที่ ได้บอก ..  กับใคร คนนั้น ..  ที่เรน .. รัก .. 

         คุณย่าขา ..     เรน ..  ขอบคุ ณ .. นะคะ ..
 				

 " เรน สัญญา  ..   เรน จะไม่ทำ ..  ในสิ่งที่ ไม่ถูกต้อง .. นะคะ คุณย่า .. "
.....................................................................
พี่เชื่อว่าเรน จะทำตามสัญญา....ที่ให้ไว้กับย่า

ความรัก..สวยงาม..เสมอ
เพียงเธอ..เข้าใจ..ลึกซึ้ง
แผ่นฟ้า..จรดน้ำ..ตราตรึง
ฝากถึง..สายรุ้ง..คนดี

ความรัก..คุณค่า..ยิ่งใหญ่
ผูกใจ..ไว้กับ..ศักดิ์ศรี
สัมพันธ์..คงมั่น..ยินดี
วันที่..สมหวัง..ตามมา

ความรัก..คือสิ่ง..มหัศจรรย์
เธอนั้น..พบมัน..แล้วหนา
เก็บไว้..นะแก้ว..กานดา
รักษา..ด้วยใจ..ดีงาม

..............................................
ขอให้หัวใจงดงาม..ดวงน้อย ๆ
พบแต่สิ่งที่สมหวังตลอดไป......
ยินดี..ด้วยค่ะ
.............................................. 

  เรน .. ขออนุญาต .. พี่เมฯ .. นะคะ ..  
 นำ บทกวี ..ที่ให้เรน   มาโพส ตรงนี้   แบบเรน ชอบมากเลยคะ ..
      เรน .. อยากบอก ..  ทุกคนว่า ..
 ความรัก .. ทำให้ .. โลกงดงาม ..
       ...   
 
   เรน ..  เชื่อ นะคะ ว่า   หากเพียง ..  ความเข้าใจ .. 
  ลดช่องว่าง ..    ลดความเป็น ..  ผู้ปกครอง .. ลงซักนิด   สิ่ง  ที่เด็กๆ .. 
    อยากได้ ..   เรน เชื่อ ..  เช่นนั้น ..  นะคะ ..

       . 				
comments powered by Disqus
  • ภูตะวัน

    5 กุมภาพันธ์ 2548 20:57 น. - comment id 82566

    สมแล้ว...
    
    ที่ให้เป็นน้องพี่ภูฯ...
    
    เขียนได้น่ารัก..อบอุ่นดี...
    
    แต่เอ....มีแฟนแล้ว...
    
    ไม่บอกย่า...
    
    แล้วบอกพี่ภูได้ไหม..
    
  • rain..

    5 กุมภาพันธ์ 2548 21:06 น. - comment id 82567

    ..พี่ภูฯคะ..  ยั งนะคะ   เรนยังเล่า  ..ม่ายโจ๊บบบ ..นา..  อิอิอิ ..
          ( เรน ..  อยากได้..ตัวอักษร .. สีสวยๆ..
     แบบ..  พี่ภูฯ ..  แบบ พี่เมก ..  ด้วยดิคะ ..)
     
     รอ..  อ่าน .. ความลับ ..ของเรนดิคะ ..
    
            ..รู้เปล่าคะ ..  ตอนนี้ ..  เรนดีใจมากเร้ยยคะ..  เป็น.. ครั้งที่สอง .. ที่เรนหัดเขียน ..พล๊อตเรื่อง..  จาก ..สมุดบันทึก .. ของเรน  นะคะ ..
         ภาพ..ถ่าย ฝีมือเรน .. ม่ายเห็นพี่ภูฯ ชมเรน..
     
     พี่ภูฯ ..  แนะนำ ..  เรนด้วยนะคะ ..
       ก็ ..  เรน เป็น .. น้องพี่ภูฯเนี่ยน า .
      
           เรน ..ก็เร้ยย อยากเก่ง แบบพี่ภูฯ นะดิคะ ...      
    
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    5 กุมภาพันธ์ 2548 21:59 น. - comment id 82569

    ภาพถ่ายน่ะ...
    สวยจ้า....
    
    
    
    วันหลัง..
    มาถ่ายภาพ...ให้พี่ภูฯ...แล้วกัน..
    
    เดี่ยวนี้..ชักจะเก่งใหญ่แล้ว..น้องเรา..
    
    หุบยิ้มได้เร็ว...
    เจ้าตัวดี.!!!!!
    
  • magic

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:00 น. - comment id 82570

    ฮั่นแน่..!!!!
    พี่มัวไปทำงานยุ่ง ๆ อยู่พักเดี๋ยว
    ไม่ค่อยได้แว๊บเค้ามาคุยด้วย..บ่อย บ่อย
    พอกลับมาอีกที.... หนูเรนมีเรื่องมหัศจรรย์ซะแล้ว
    .....................................................................
    \" เรน สัญญา  ..   เรน จะไม่ทำ ..  ในสิ่งที่ ไม่ถูกต้อง .. นะคะ คุณย่า .. \"
    .....................................................................
    พี่เชื่อว่าเรน จะทำตามสัญญา....ที่ให้ไว้กับย่า
    
    ความรัก..สวยงาม..เสมอ
    เพียงเธอ..เข้าใจ..ลึกซึ้ง
    แผ่นฟ้า..จรดน้ำ..ตราตรึง
    ฝากถึง..สายรุ้ง..คนดี
    
    ความรัก..คุณค่า..ยิ่งใหญ่
    ผูกใจ..ไว้กับ..ศักดิ์ศรี
    สัมพันธ์..คงมั่น..ยินดี
    วันที่..สมหวัง..ตามมา
    
    ความรัก..คือสิ่ง..มหัศจรรย์
    เธอนั้น..พบมัน..แล้วหนา
    เก็บไว้..นะแก้ว..กานดา
    รักษา..ด้วยใจ..ดีงาม
    
    ..............................................
    ขอให้หัวใจงดงาม..ดวงน้อย ๆ
    พบแต่สิ่งที่สมหวังตลอดไป......
    ยินดี..ด้วยค่ะ
    ..............................................
  • ๐ เม็ดทราย ๐ เปลี่ยนสีใหม่แระ

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:24 น. - comment id 82571

    ก็คิดอยู่นะ
    . .ว่าเรนจะเขียนออกมาแบบไหน
    น่ารักจังนะจ๊ะ
       
    . .เมย์ดีใจนะ
    ที่เรนเก็บถาพงานไม้ดอกมาด้วย
    . .ก็เมย์จ๊ะ
    นอนไข้ขึ้นอยู่บ้าน
    . .มี้เลยไม่ให้ไป
    
    ง่า พูดมากม่ะได้
    . .อยู่หน้าคอมนานๆแล้วปวดหัว
    สงสัยเมย์คงต้องนอนแล้วล่ะ
    . .ไม่ชอบกิงยาเลย T-T
    
    
    เสียดายจริงๆ
  • ๐ เม็ดทราย ๐ เปลี่ยนสีใหม่แระ

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:29 น. - comment id 82572

    ก็คิดอยู่นะ
    . .ว่าเรนจะเขียนออกมาแบบไหน
    น่ารักจังนะจ๊ะ
       
    . .เมย์ดีใจนะ
    ที่เรนเก็บถาพงานไม้ดอกมาด้วย
    . .ก็เมย์จ๊ะ
    นอนไข้ขึ้นอยู่บ้าน
    . .มี้เลยไม่ให้ไป
    เสียดายจริงๆ
    
    ง่า พูดมากม่ะได้
    . .อยู่หน้าคอมนานๆแล้วปวดหัว
    สงสัยเมย์คงต้องนอนแล้วล่ะ
    . .ไม่ชอบกิงยาเลย T-T
    
    
    ลบอันบนให้หน่อยจ๊ะ
    . .แหะๆ ชักมึน
  • rain..

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:34 น. - comment id 82573

    ..เมย์จ๋า ..   พักผ่อน นะคะ ..
     อย่าดื้อ ดิคะ ..
       ม่ายทานยา ..  เรนว่า ..  ไม่หายนะดิคะ ..
     มัยร่า ..
          หลับตา ..  แล้วเงยหน้า ..  หยิบยา เข้าปาก..นา ..  เชื่อ เรนนา ..
       แค่ ..  เม็ดเดียว ..  ห้ามตื่น ..  มากวนเรน ..อิอิอิ ..
           ตอนนี้ ..  เรนกำลังเขียนกลอนอวยพร..
     วันเกิด ..  ให้พี่มัทจัง ของพี่พายุ ..  
         ..  เขียนแล้วก็ ลบ ..  ม่ายถูกใจเลยคะ ..
    
         เมย์ ..หลับนะ ..
     สัญญา .   กับเรน ..  แล้วเนี่ยนา ..
         อย่าดื้อ ..   ดิคะ ..
    
  • rain..

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:39 น. - comment id 82574

    เมย์คะ ..  มัย อันนี้ ..  เรนลบ.. ม่ายได้นะดิคะ ...
           ..นา.. เรนว่า ..ดีแล้วนะ ..  ม่ายเหมือนใคร ..
       แล้วคราย .. ก็ ม่ายเหมือนเมย์ ..  อิอิอิ ..
         
          เรน ..  พยายามแล้วนะ ...
  • rain..

    5 กุมภาพันธ์ 2548 22:56 น. - comment id 82575

    ยิ้มดิคะ ..พี่ภูฯ ..
    ใส่สูทหรู .. ยิ้มสวยๆ..
      เรนกด..กิ๊ก ..ห้าม..งงงวย..
     มาดิคะ มาช่วย..  เรนยิ้ม ..  ให้โลก ..งดงาม..
    
          ..  เรน .. ขอบคุณ ..  พี่ภูฯ ..  นะคะ ..
  • rain..

    5 กุมภาพันธ์ 2548 23:01 น. - comment id 82576

    พี่เมย์คะ ..   นู๋เรน .. ขอบคุณ มากๆเลยคะ ..
    บทกวี ของพี่เมย์ ..  ทำให้โลกของเรน ..   มีพลัง..
            ..  คืนนี้ ..  ถุงเท้าสีฟ้า ..ข้างหน้าต่างห้อง..
      นางฟ้า .. ใส่ ..รอยยิ้ม ..
         ..และ.. นิทาน .. เจ้าหญิงน้อย ..
      ให้เรน ...
             ..
  • กระดาษกาว

    6 กุมภาพันธ์ 2548 12:47 น. - comment id 82594

    อบอุ่นดีนะคะพี่เรน ..
    
    แตงอยากมี..ใครสักคนที่รับฟังบ้าง ...
    
    ถ้ามีก้อคงดี .... 
    
    .. ตอนนี้ยังไม่มีใคร .. ยังไม่มีคนแบบนั้น
    ที่พร้อมจะรับฟังโดยเข้าใจแตงจิงๆ ..
    แตงกลัวจังค่ะพี่เรน .. 
    แตงกลัวใจของแตงเอง
    ถ้าวันนึง .. แตงไม่ทนกับสภาพที่แตงได้รับอยู่ทุกวัน
    อย่างที่แตงทน .. มาจนทุกวันนี้ ..
    แตงจะหันหน้าไปพึ่งใคร ..พึ่งอะไร ..
    อาจจะกลายเป็นคนไม่ดีไปเลยก้อได้
     .. ดีมาตลอด  ..อาจจะเหลวแหลกตอนท้ายก้อได้ ..จิงมั้ยค่ะ .. 
    
    
    .. แตงมาบ่นอีกแล้ว .. บ่นไป...บ่นมา ..
    ชักอยากร้องไห้ ..เหอๆๆ .. 
    
    ไปดีกว่า .. คิดถึงพี่เรนจังค่ะ 
    
    ^__^ .. **
  • rain..

    6 กุมภาพันธ์ 2548 22:45 น. - comment id 82609

    แตงคะ ..  พี่เรน ..ขอโทษ .. ที่มาตอบช้า..นะคะ
     กี้ ..พี่เรน ..  แอบไปบ้าน มามี้ มา .. 
    อ่านคอมเม้นท์ .. ของแตง ..  พี่เรน ไม่สบายใจ ..
       พี่เรน..  อยากให้แตง คิดว่า ..พี่เรน เป็นเพื่อน ..  
     อยากบอก ..  อยากเล่า..  พี่เรน ยินดี ..รับฟัง..  นะคะ ..
    แตง ฟังพี่เรน น า  ..  บางครั้ง ..พี่เรนก็เป็น เจ้าตัวเบี้ยว ของมามี้  ..  มากมาย ในวีรกรรม ที่ทำให้มามี้ .. เสียใจ   ก็สิ่งที่ มามี้ห้าม
         พี่เรน ก็ชอบ ที่จะทำ ..  เพียงแค่ ต้องการ ..  ชดเชย สิ่งที่พี่เรนคิดว่า  .. พี่เรนได้ สูญเสีย  .. 
     ถึงตอนนี้ ..  พี่เรนมีพี่ชาย .. คนที่ ทำให้..พี่เรน ..รัก และ ..  วางใจ .. ชี้แนะ .. ในสิ่งที่ถูกต้อง ..
    พี่เรนถึงได้เข้าใจ มามี้ ..    
        พี่เรนรู้นะคะว่า ..  ตอนนี้ แตงคง..อยาก ระบาย ความรู้สึก ..  ในบางสิ่ง .. ที่ไม่อยากให้  ..  ใครบางคนที่บ้านรู้ ..  เล่าให้พี่เรน..ฟังนะคะ..
    พี่เรน ..  อาจไม่ใช่  ที่ปรึกษา ..  ที่ดีนัก .. แต่ พี่เรน ..  ก็เคยมีความรู้สึก .. แบบที่แตงรู้สึก ..  นะดิคะ ..
       พี่เรนเชื่อ คะว่า ..  แตงไม่ใช่เด็กดื้อ .. เด็กๆ ทุกคน  อยากเป็น..เด็กดี...
    เพียงขอ .. เหตุผล ..ซักนิด ..  ลดความเป็น ผู้ตรวจสอบ  ที่เข้มงวด ลงซักหน่อย .. 
    เปิดโอกาส .. และเวลา ..ให้เด็ก ..  ได้อธิบาย .. 
     อาจบางที ..  พี่เรน คิดว่า ..  ทุกอย่าง ..  ต้องดีขึ้น  ก็ เพราะ ..  พี่เรนรู้ ..  นะดิคะ ว่ า ..  ไม่มีใคร ..  รักพี่เรน.. ได้อย่างที่ มี้รัก ..
    ก็ เพราะ .. พี่ชาย .. บอกพี่เรน ..  เอง ..
          ให้อีเมล์ .. พี่เรนนะคะ ...  พี่เรนจาไม่บอกใคร ..
     พี่เรน ..  สัญญา ..
           ..พี่เรน ..  เป็นห่วง..  แตงนะคะ ..
       
          พี่เรน ..  เป็นเพื่อน .. 
     
    
  • rain..

    6 กุมภาพันธ์ 2548 22:48 น. - comment id 82610

    โห้ยย..  เรน ขอโทษ ..พี่เมฯ ..นะคะ ..
     ข้าน้อย ..  ผิดปายย ..แย้ว ..  ฮือ ๆๆ ..
    
           ก็ ..  เรน ..เขียนชื่อ ..พี่เมฯผิด นะดิคะ ..
      โห้ยย ..  เรน อ๊าย ..  อาย ..
    
                  แว้ปป ..!! ..
  • เพียงพลิ้ว

    7 กุมภาพันธ์ 2548 10:44 น. - comment id 82613

    พี่กานต์แอบมาดูความลับจ้า
    ภาพสวยจ้า
    เรื่องราวน่ารัก
    น้องเรนยิ่งน่ารัก
    คิดถึงจ้า
    
  • keekie

    7 กุมภาพันธ์ 2548 11:35 น. - comment id 82615

     ตอนนี้ความลับ ก็ ไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว...
    เพราะเปิดเผยเสียแล้ว...อิอิอิ..
    
     ค ว า ม รั ก . . . ศ รั ท ธ า . . . เ ก็ บ ไ ว้ . . .
    
    มั่ น ใ น . . . รู้ สึ ก . . . ลึ ก ซึ้ ง . . .
    
    สั ญ ญ า . . . ห่ ว ง ห า . . . ต ร า ต รึ ง . . .
    
    ค ะ นึ ง . . . ถึ ง เ ธ อ . . . เ ส ม อ ก า ล . . .
    
    
     ความรักเป็นสิ่งสวยงามจริงๆ ด้วย...
    นอกจากคุณย่าจะเข้าใจแล้ว...
    พี่กี้ว่า...บางที .. คุณแม่..ก็เข้าใจนะคะ...
    แต่ท่านไม่ได้พูด ... แค่นั้นเอง...
    
    อ่านแล้ว พี่กี้ ชักจะคิดถึงแม่ซะแล้วสิ...
    
    
    
  • กัลลดา

    7 กุมภาพันธ์ 2548 12:31 น. - comment id 82616

    พี่ดาขอโทษนะค่ะ..ที่แอบเข้ามาอ่านความลับของเอื้องน้อยเรนจัง...
    
    พี่ดาเชื่อว่าเราทุกคนมีความลับ  แม้แต่พี่ดาก้อยังมีเยอะแยะเชียวค่ะ...
    
    การที่เลือกจะเล่าความลับให้ใครสักคนฟังนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมากนะค่ะ..
    
    พี่ดาดีใจที่เอื้องน้อยฯเลือกที่จะเล่าให้คุณย่าฟัง...
    
    การดำเนินชีวิตยังมีอีกหลายอย่างที่เราจะต้องพบเจอ..เข้มแข็งนะค่ะน้องรัก
    พี่ดาขอให้เอื้องน้อยฯมีความสุขมากๆนะค่ะ...
    
    ด้วยรักและคิดถึงค่ะ...
    
  • tiki

    7 กุมภาพันธ์ 2548 14:32 น. - comment id 82617

    ,มัวแต่ยุ่งเรื่องเลือกตั้ ง อะไรต่อมิอะไร แบบผุ้ใหญ่
    เลยไม่ได้มาดู น้องเรน แถมสองวันที่ผ่านมา กระทู้เรื่องสั้น ก็หล่นหายไปจาก หน้าแรก ยิ่งไม่ได้เข้ามาใหญ่ค่ะ พอดีวันนี้ มันโผล่กลับมา
    ก้เลยแวะเขียนอะไรต่อ แล้วเลย แวะ มาดูน้องเรนหน่อยค่ะ คงไม่ว่ากนนะคะ
  • พี่มัดหมี่จ้า

    7 กุมภาพันธ์ 2548 15:14 น. - comment id 82618

    จนป่านนี้ พี่มัดหมี่ถึงได้ทราบว่า เจ้ากาลาแมของพี่ มีเรื่องมหัศจรรย์เกิดขึ้น
    
    ไหนหันหน้ามาซิ
    ยิ้มกว้าง ๆ ตาหยี่ ๆ 
    แล้วจุ๊บที่แก้มพี่มัดหมี่
    กระซิบเบา ๆ ว่า เจ้ากาลาแมจะไม่ปิดบังพี่
    มีอะไรที่ร้อนใจบอกพี่ด้วยนะคนดี
    แม้พี่จะไม่ค่อยมีเวลามากนักก็ตาม
    
    ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ
    ในความสวยงามขอเพียงอย่าให้มีรอยด่างปะปน
    จงเก็บถนอมไว้ ในใจตัว
    อย่าให้หล่นหายนะ 
    สิ่งใดที่ดีดี จงช่วยกันสร้างขึ้นมา
    เพื่อหล่อเลี้ยงความสวยงามนั้นไว้
    เหมือนอย่างที่เราเลี้ยงกล้วยไม้
    แล้วมันจะออกดอกให้เราได้ชื่นชม
    
    รักและคิดถึงน้องเรน เจ้ากาลาแมเสมอ
    พี่มัดหมี่ค่ะ
  • ดอกข้าว

    7 กุมภาพันธ์ 2548 17:05 น. - comment id 82620

    --- ความมากมั่นในฝัน
    ความงดงามบริสุทธิ์
    ผุดเกิดในตัวเธอยามนี้
    ฉันเพียงอยากให้อยู่กับเธอ คนนี้
    ตลอดไปและตลอดไป
    ให้ฉันได้ฉ่ำชื้นใจ
    เมื่อยามแลเชย..
    
  • เรนโมเมจัง ..

    8 กุมภาพันธ์ 2548 09:42 น. - comment id 82632

    ..เรน.. ขอบคุณ.. พี่ๆ..  นะคะ ..
     แบบเรน ..แว้ปปไป ..  แว้ปมา ..
         แป๊ปเดี๋ยว ..  เรนจามา ขอบคุณ ..แฮมกำ ..
    
         เรน .. เขินจัง ..
     
    
    
  • somebody

    9 กุมภาพันธ์ 2548 07:58 น. - comment id 82651

    พี่กานต์คะ ..  นู๋เรน.. ต้องขอโทษด้วยนะคะ .. ที่มาช้า..  บางที ..  เรนก็ โมโห ตัวเองมากมาย ..  กับการที่คิด .. บทกลอนไม่ออกซักกะที ..  ก็เพราะว่า ..   เรนอยากหัดเขียนตอบเป็นกลอน แบบ พี่เมก กับพี่ชัย นะคะ ..  แบบ บางทีเรน ก็คิดนาน ..ไปหน่อย นะดิคะ ..
     เรน .. ขอบคุณ .. สำหรับ ..ความรู้สึกดีๆ ที่พี่กานต์..มีให้เรน ..  
         ...
    
    พี่กี้คะ ...   ใช่เล้ยยคะ ..  เรนก็ ว่าง้านแระ ..อิอิอิ ..  มัยร่า .. มามี้ ต้องวางฟอร์ม ..
      มัยไม่ยอม ..  ให้เรนล้ำหน้า ..
     บางที . ก็ ...ทำ..  ว่างท่า ..
      เก้ก..คิ้วหนา ..  นัยน์ตาดุ๊ ..  ดุ ..
       ...
    เรน ..  ขอบคุณ ..พี่กีกี้ ..  นะคะ ..
    
    
    พี่กัลลดา.. ของเรน ...   เรนชอบ..คำที่พี่เรียกเรนจัง  ..  เอื้องน้อยของพี่ดา .. อื้อฮื้ อ ..   เรนฟังแล้ว ..  ให้ความรู้สึกดีมากเล้ยยคะ ..
     ตอนนั้น ...   เรนมีคุณครู ..  ท่านใจดี ..  และอ่อนโยน ..  เหมือนพี่ดา ..  ด้วยดิคะ ..
     เรน ..  เลือก ..  คุณย่า ..  ก็เพราะ ..  สายตาที่ท่านมองเรน ..   นะดิคะ ..
         กับมามี้ ..  เรนก็ .. ไม่อยากมีความลับร๊อ ก..
    แต่พอเรน ..  เริ่ม ..  มามี้ ..ก็ดุ ..  เรนก็เร้ยยไม่กล้า..  นะดิคะ ..
      เรน ..  ขอบคุณ พี่กัลลดา .. นะคะ ..  ที่ให้กำลังใจเรน ..  ทุกครั้ง .. ที่เรนโพสงาน ..
     เรน ..  ขอหอมแก้ม ..ทีนึง นา ..  จุ๊บ .. ๆๆๆ ..  ระกาน..   อิอิอิ ..
    
    
    พี่ทิกิคะ ..   เรน ..ขอบคุณ มากมาย ..  กับเวลาที่พี่ทิกิ.. ให้เรนนะคะ ..  
     แบบ เรน .. เข้าใจนะคะ ..  งานมากมายที่ผู้ใหญ่.. ต้องทำ ..   แค่มาทักทายเรน .. ก็ทำให้เรนปลื้ม...  แล้วนา ..
       เรน ... ขอบคุณ ..  พี่ทิกินะคะ..
    
    
    พี่มัทคะ ..   เจ้ากาละแมของพี่มัท ..  ก็เป็นแบบเงี้ยะ..  อิอิอิ ..
      แว้ปมา ..  แว้ปปาย ..  แว้ปเกาหัวฟู ..
    แว้ป ยืนดู ..  แว้ปกวน..กาละแม ..   อิอิอิ ..
    กล้วยไม้ ของเรน .. กับเดฟเล็กๆ.. ในตระกล้าสีม่วง..  ที่เรนทำขึ้นเอง ..
      ตอนนี้ .. สวยมากเร้ยคะ ..  หลังจากที่ มันเกือบตาย ..  ตอนที่เรน ..  ไม่ได้ .. สนใจ ..
     บทกวี ..ของพี่มัท..  สอนเรน ได้มากมาย..  จริงๆด้วยดิคะ ..
         ขอเพียง ..  ดูแล ..  และใส่ใจ ..
      เรน ขอบคุณ ..  พี่มัท..  นะคะ ..
    
    คุณดอกข้าวคะ ...    บทกวี ..  ที่ให้เรน .. เรนขอบคุณ.. นะคะ ...
    ชื่อของดอกข้าว...  เป็นชื่อ .. ที่แปลกมากในความรู้สึก..ของเรน ..
      ไม่รู้ดิคะ ..  ว่ามัยเรน ..  รู้สึกแบบนั้น ..
    ดอกข้าว .. ที่มีใบยาว..
    บอกเรื่องราว .. ในท้องทุ่งกว้าง ..
     สดใส.. บริสุทธิ์ ..สีเหลืองโชติช่วง..
    ก่อเป็นยวง ..เม็ดขาว ..ดอกข้าว ..ที่เรน..ชื่นชม..
        เรนรัก ..  ต้นข้าว..กลางทุ่ง..
     กระท่อมมุง .. หลังคา ..สีฟ้าใส..
      อากาศดี .. บริสุทธิ์ ..ในน้ำใจ..
    อยู่ไม่ไกล   สีขาว  .. บ้านดาว ที่เป็น  ของเรน
    
              ..  เรน .. ขอบคุณ ..คุณดอกข้าว นะคะ ..
    
    
  rain..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน