ผู้ใหญ่...ละอ่อนน้อย*

หน้อย เตวง

ละอ่อนน้อยสบบงวิ่งเล่นลับลี้**กัน ตั้งแต่หัวค่ำ
เล่นไล่กัน บ่ฮู้จักเหนื่อยอ่อนอันใด ...........
เสียงนับเลข ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ ๑๑.....
ยังดังขึ้นอยู่เป็นระยะ  คงจะผลัดกันเป็น ผลัดกันซ่อน
คนใหญ่นั่งยะการอยู่บนบ้านชั้นสอง เตรียมการ
งานอะหยั๋งบ้างอย่างคนเดียว เสียงนับงานแต่ละชิ้น
ก็ดังขึ้น  ๑ ๒ ๓ ๔ ๕...........
ละอ่อนน้อย ยังเล่นกันอยู่ เริ่มค่ำแล้ว.....ข่าววิทยุที่เปิดทิ้งไว้หน้าบ้าน
มันบอกกรอกใส่หูไว้ว่า พายุ จะเข้า ๑ - ๒ วันนี้..... แม่อุ๊ยตาบ่ลืมเลย
ที่จะไปกาดซื้อเตียนเล่มละ ๓ บาทเอาไว้บนตู้กับข้าว...........
ละอ่อนยังคงวิ่งเล่นลับลี้ เสียงเริ่มดังขึ้น ๆๆๆ มาเป็นระยะ
เสียงใข๋หัว เอิ้ก ๆ ของละอ่อน มันทำหื้ออุ๊ยตามีความสุข
อยากจะบอกบ่ถูก 
คนใหญ่เริ่มหิวข้าว  ละทิ้งการงานไว้บนบ้าน ลงบันใดมาลุ่ม***บ้าน
นึกขึ้นได้  ซื้อผักปั๋งไว้ห้องครัว ลวดขึ้นไปบนบ้านแหมกำหนึ่ง
ไปเอาจิ้นส้ม****อัน ๕ บาท อัน ๕ บาทแต้ ๆ สมชื่อมันนะ.......
สักกำ.....ก็ได้แกงจิ้นส้มใส่ยอกผักปั๋ง ๑ ถ้วย...................
กินแล้วก็ขึ้นมายะการต่อไป..........................................
ละอ่อน.....ยังเล่นกันอยู่  เสียงดังขึ้นมาบนบ้านของคนใหญ่นี้
สักกำ.....เสียงเป่าเค้ก ดังขึ้นมา แฮปปี้เบริด...เดย์...ทู....ยู
 แฮปปี้เบริด...เดย์...ทู....ยู
 แฮปปี้เบริด..............เดย์...ทู...........ยู
เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งหลังจากเป่าเค้กเสร็จสิ้นลง..........
ผู้ใหญ่คิด "คงมีใครสักคนที่เกิดในวันนี้ ก๋า "
ย้อนคิดไปวัยละอ่อนแหมครั้ง  มันก็คงม๋วนชื่นแบบนี้.....
เป็นละอ่อน อยากเป็นผู้ใหญ่
บ้างครั้งผู้ใหญ่ ก็อยากกลับไปละอ่อนแหมครั้งเหมือนกัน.....
*เด็กน้อย **ซ่อนหา ***ข้างล่าง ****แหนม