++..ชายคนหนึ่งกับผีเสื้อ ..++

Stupid cupid

   
ชายคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อ.....เขาจับตาความคืบหน้ามาตลอด
                กระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็กปรากฏอยู่ที่ผิวภายนอก
                ชายคนนั้นจึงนั่งลงและเฝ้าจับตามองความเคลื่อนไหว
                          ของตัวอ่อนผีเสื้ออยู่นานหลายชั่วโมง
          เขาเห็นมันพยายามดิ้นรนจะพ้นจากช่องเล็กๆของรังไหมให้ได้
     แต่เมื่อไม่สำเร็จ เจ้าตัวน้อยก็หยุดการเคลื่อนไหว เหมือนจะยอมรับว่า
     ไม่อาจขืนทำอะไรไปมากกว่านั้น....เมื่อตัดสินใจได้ว่าจะช่วยตัวอ่อนแล้ว..
                  ชายคนนั้นจึงหยิบกรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่องรังไหม
                 จนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมาอย่างง่ายดาย
    ตัวอ่อนผีเสื้อน้อยจึงสามารถออกมาเผชิญโลกทั้งสภาพร่างกายบวมกลม
                           ตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็กนิดเดียว ...!
                           แต่เขาก็เฝ้าจบตามองตัวอ่อนนั้นต่อไป
                 ด้วยความหวังว่า อีกไม่ช้า ปีกของมันจะขยายใหญ่ขึ้น
                และแข็งแรงพอที่จะพยุงร่างกายมันได้เมื่อถึงเวลาอันควร
                     แต่เมื่อเวลาผ่านไป...กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
                              ผีเสื้อน้อยต้องเดิน คลานไปมาทั้งชีวิต
           ด้วยสภาพร่างกายบวมกลมและปีกแห้งเล็กที่ไม่มีโอกาสจะบินได้
                      ภายใต้การดูแลอย่างอ่อนโยนของชายผู้หวังดี
           
           สิ่งที่ชายคนนี้ไม่เคยเข้าใจก็คือ ธรรมชาติได้กำหนดมาแล้วว่า
      ตัวอ่อนจะออกไปเผชิญโลกได้ ก็ต่อเมื่อของเหลวในร่างกายลดน้อยลง
                               จนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีกเท่านั้น
      มันจึงจะเติบโตเป็นผีเสื้อที่พร้อมโบกบินจากรังได้อย่างอิสระโดยแท้
      
                         การมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องผ่านอุปสรรคใดๆเลย
    จึงมีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหาก
                               ที่เป็นหัวใจสำคัญของการดำเนินชีวิต
                        ซึ่งจะช่วยให้เรายืนหยัดอยู่ได้อย่างแข็งแกร่ง
                      เพราะอย่างนั้นภูมิใจกับการดิ้นรนในวันนี้เถอะ
         ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึงวันดีๆของชีวิตที่สามารถโบยบินได้อย่างเสรี....
......................................................................................................................