เรียงความ

EvezY

ต้องเรียงความเรื่องอนาคต 
อนาคตก็คงเป็นความเพ้อฝัน(สำหรับเรานะ คนอื่นไม่เกี่ยว) จินตนาการ........มันคงออกมาในคอนเซปนั้น 
แต่พอถึงวันนั้นจริงๆ เค้าเหล่านั้นจะยังจำได้มั้ยนะ ว่า ณ วันนี้ เค้าได้จินตนาการอะไรไว้บ้าง มันจะกลายเป็นจริงมั้ย 
แต่สำหรับเรา เราคิดว่า ถ้าเกิดอุบัติเหตกลางคัน 
ทำให้เราสูญเสียความทรงจำไป เราจะสานต่อสิ่งที่เราฝัน สิ่งที่เราจินตนาการไว้ได้รึปล่าว 
อย่าว่าแต่สานเถอะ เราจะจำได้รึปล่าว ก็ยังไม่รู้เลย 
แล้วถ้าคนที่สูญเสียความทรงจำกลายเป็นคนที่เราให้ความสำคัญ คนที่เรารัก เราจะทำยังไงถ้าเค้าจำเราไม่ได้..... 
เศร้านะ 
ที่เราทำได้ 
ก็คงเก็บเรียงความที่จะส่งครูชิ้นนี้ไว้ 
ตราบนานเท่านาน เพื่อที่เค้าจะได้รู้ว่า 
วันนึง เค้าและเราเคยผูกพันกันยังไง 
เพื่อให้เค้านึกถึงเราให้ได้ แต่ถ้ามันไม่เป็นผล เราก็จะขอเก็บมันไว้อย่างนี้ต่อไป 
เพื่อเป็นสิ่งเตือนเราเอาไว้ว่า 
วันนึง เค้าเคยสำคัญกับเราแค่ไหน 
เค้าก็ยังจะสำคัญกับเราอย่างนั้น เหมือนเคย.... 
หรือแม้แต่เหตุการณ์ที่เราจินตนาการเอาเวอร์ๆ 
เพราะความน่าจะเป็นน้อยมาก 
แต่มันก็เหตุผลเดิมแหละ 
เค้าจะยังคงเป็นคนที่เราให้ความสำคัญ 
ตราบนานเท่านาน........