พูดเสร็จผมก็เดินหนีหน้ามันเข้าห้องไปเลย ผมปิดประตูเสียงงดังแถมทำหน้าตาซีเรียสใส่หมอนั้นจนหมอนั้นทำหน้าบอกไม่ถูก ถ้าทางหมอนั้นคงคิดหนักน่าดู 555 สะใจ ดีให้มันรู้สึกผิดซะมั้งจะได้ไม่ต้องมาทำอย่างนี้กับเราอีก ผมพึมพำด้วยความสะใจขณะที่นอนอยู่บนเตียง นี่ก็ 2 วันแล้วเหลืออีกตั้งหลายวันกว่าจะได้กลับบ้าน (ถ้ากลับตอนนี้ก็เสียฟอร์มนะดิ) แต่ผมจะทนอยู่กับหมอนี่ต่อไปอย่างเช่นคำว่าเสียชีพอย่าเสียฟอร์ม สักพักผมก็เคลิ้มหลับไป แต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะไอ้หมอนั่นมาเคาะประตูห้องเสียงดังแถมรั่วน่ารำคาญชะมัด สงสัยต้องมาง้อเราแน่เลย เย้ดีใจๆ แต่ทำไมเราต้องดีใจด้วยหว่า ทำยังกับคู่รักง้อกันงั้นแหละบ้าแล้วเรา มีอะไร ผมเก๊กหน้าซีเรียส ขณะที่เดินไปเปิดประตู ก็ไม่มีอะไรหรอก เขาเงียบสักพัก พรุ่งนี้ตื่นตี 5 มาซักผ้าด้วย ที่สำคัญซักให้ฉันด้วยถ้าอยากไปเที่ยวเพราะฉันต้องคอยมาดูแลเด็กอย่างนายมันเหนื่อยนะเข้าใจมั้ย ตื่นเร็วๆทำงานเร็วๆจะได้ไปเที่ยวเร็วๆ เขาสั่งผมเป็นชุดด้วยน้ำเสียงและท่าทางเหมือนเดิม อะไรกันแม่บ้านไม่มีรึไงทำไมต้องให้ฉันทำด้วย ผมถามด้วยความตกใจเพราะเกิดมายังไม่เคยซักผ้าซักครั้ง มี แต่ไม่อยากจ้าง ที่สำคัญดารานักร้องเป็นคนของประชาชนไม่ใช่หรอทำแค่นี้ไม่ได้รึไง . ทำไม ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้ก็กลับญี่ปุ่นไปเลยไป พวกดีแต่ปาก เขาพูดทำหน้าตาน่าเตะมาก ใครดีแต่ปาก แค่ซักผ้า อีโธ่ กระจอกอยู่ญี่ปุ่นซักเองทุกวัน งั้นก็ดี รีบนอนซะจะได้ตื่นมาซักผ้า ขอบอกนะถ้าช้าฉันไม่รอจะไปเที่ยวคนเดียวจริงๆด้วย เขาพูดแล้วก็จะเดินหนีไปดื้อๆ เดี๋ยว! ผมกะจะพูดเรื่องเมื่อตอนบ่าย อะไรหรือว่าเรื่องนั้น เขาหันกับมาถาม ฉันขอโทษนายไปแล้ว แล้วก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่นายต้องรู้เหตุผลอะไรนั่น จำเป็นสิ แต่ฉันไม่จำเป็นต้องบอกพูดเสร็จเค้าก็เดินหนีผมออกไปหน้าตาเฉย ให้ตายสิเกิดมาเพิ่งเคยเจอคนแบบนี้ เช้าวันต่อมาผมตื่นแต่เช้าขึ้นมาซักผ้าแต่ปัญหาก็คือซักไม่เป็นแล้วไปบอกเขาว่าเป็นนะซิถ้าเขารู้ว่าโกหกมีหวังหัวเราะจนฟันหักแล้วก็มาดูถูกกันแน่ๆเลย แต่เอาเถอะผู้ชายเสียชีพอย่าเสียฟอร์มซักมั่วๆไปเลย ยังไงเขาก็ไม่รู้หรอก ผมรีบหยัดผ้าใส่เข้าไปเยอะๆแล้วก็ใส่น้ำครึ่งถังจากนั้นผมก็ใส่ผงซักฟอกลงไปหมดเลยไม่สะอาดให้มันรู้ไป ครืด..ๆตึก.ๆ.ตืด เครื่องซักผ้าเจ้ากรรมกระตุกแล้วก็พ่นฟองผงซักฟอกมาถูกหน้าผมเต็มๆจากนั้นเครื่องก็หยุดสงบนิ่งพร้อมกับเสียงด่าตามหลังออกมาเป็นชุด นายนี่ทำอะไรงี่เง่าอีกแล้วนะ ไหนบอกว่าซักเป็นไง ดูซิใส่ผ้าซะเต็มจนเครื่องมันปั่นไม่ได้ น้ำนี่ก็ใส่ซะน้อยจนมันไม่ท่วมผ้า ผงซักฟอก..โอ้โฮ้ บ้านนายรวยมากรึไงถึงใช้ทิ้งใช้ขว้างอย่างนี้หา ผมเถียงไม่ออกได้แต่ยืนก้มหน้านิ่ง เครื่องซักผ้านี่ก็ไม่ใช่เยนสองเยนนะไหนนายลองบอกซิว่านายจะทำไงต่อไป แล้วจะให้ผมทำยังไงละ ผมซักไม่เป็นนี่นา ผมพูดเสียงอ๋อย แล้วไงตอนแรกบอกว่าซักเป็น สุดท้ายก็ดีแต่ปาก ก็คุณชอบแกล้งผม ผมไม่อยากให้คุณมาดูถูกผม คุณชอบมองว่าผมเป็นเด็กอมไม้อมมือ แล้วไงสุดท้ายนายก็เป็นอย่างที่ฉันว่าจริงๆไม่ใช่รึไง ไม่ใช่สักหน่อย ไม่ใช่งั้นหรองั้นก็พิสูจน์ซิ จะให้ผมพิสูจน์ยังไงละ มือนาย นายใช้มือนายซักผ้าก็แล้วกัน แต่ว่า มุโระซังบอกว่าไม่ให้ใช้มือเพราะมือมันจะด้านมุโระซังเข้มงวดเรื่องนี้มาก แล้วไง นายโตแล้วมีสิทธิเลือกไม่ใช่หรอนี่ก็เป็นการแสดงให้เห็นแล้วว่านายนะตัดสินใจด้วยตัวเองมากแค่ไหนแล้วนายนะอยากทำมั้ย นายไม่อยากให้ฉันดูถูกไม่ใช่หรอ .ผมคิดสักพักนึง ใช่แล้วผมจะต้องทำถ้าผมคิดว่าตัวเองอยากจะเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่ใช่ใครที่วิเศษกว่าคนธรรมดาทั่วไป แต่ผมทำไม่เป็นนะ ห่วงอะไรละเดี๋ยวฉันช่วยเขาพูดแล้วก็ยิ้มนั่นเป็นรอยยิ้มที่น่ารักที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาแน่ มันทำให้ผมพลอยยิ้มไปด้วย มัวแต่ยิ้มอยู่นั่นแหละแล้วจะเสร็จมั้ยเนี๊ยซักผ้านะเขาพูดเมื่อเห็นผมจ้องเขาแล้วยิ้มอยู่นาน ผมอมยิ้มเล็กๆเมื่อเห็นเขาอาย แต่ก็เข้าไปซักผ้าช่วยเขาจนเสร็จ พวกเราไปเที่ยวที่สวนสนุกแล้วก็หาอะไรกินกันหลังจากเที่ยวจนเพลินเราก็ไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ ตลอดเวลาจะมีคนมองตามหลังพวกเราตลอดเลยไม่รู้ว่าทำไม สนุกจังผมพูดขึ้นขณะที่เรานั่งกินไอติมกันอยู่ อืมไม่ค่อยได้สนุกแบบนี้นานแล้ว ได้ข่าวว่าเสียงนายเพราะไม่ใช่หรอ ที่ญี่ปุ่นนะ ไม่รู้สิก็คงเพราะมั้ง อยากฟังมั้ยละ ก็ดีนะ เขาพยักหน้า ผมขยับเข้าไปใกล้ๆเขาเพราะอายคนไม่อยากร้องดัง เอาหูมาใกล้ๆสิพูดเสร็จเขาก็เอาหูมาใกล้ๆปากผม จากนั้นผมก็ร้องเพลงที่ทุกคนรู้จักกันดีในญี่ปุ่นให้เขาฟังจนจบ นายคิดว่าเพราะมั้ยละผมถามเชิงกระซิบข้างหูเขา ก็ดีใช่ได้ เขาหันหน้ามาหาผมแล้วตอบ เราใกล้กันมากจนเห็นทุกอย่างบนใบหน้า ตาของเขาสวยจัง ยิ่งมองก็ยิ่งอยากเข้าไปดูใกล้ หน้าของเขาก็เข้ามาใกล้หน้าของผมเรื่อยๆเหมือนผมรู้สึกเผลอไปเหมือนถูกมนสะกดปากของเขาปากของเขามันติดกับ. ผมรีบผละตัวออกมาอย่างรวดเร็ว อ.เออ .ไอติมละลายหมดแล้ว ผมพูดพร้อมกับเอาไอติมขึ้นมากินอย่างรวดเร็ว นั้นสินะละลายเลอะมือหมดแล้วพูดเสร็จเขาก็โยนไอติมทิ้ง กรี๊ด!...นั่นมันจุนโนะนักร้องดังอยู่ที่ญี่ปุ่นนี่นามากับใครนะ กรี๊ดๆ..มากับอาร์มพระเอกสุดหล่อที่ฉันชอบด้วย ผมไม่เข้าใจที่พวกเจ้าหล่อนพูดแต่เท่าที่ดูพวกเจ้าหล่อนคงจำผมได้แน่ๆ รีบหนีกันเถอะ เขาจับมือผมแล้วพาวิ่งหนีขึ้นรถขับออกไปอย่างรวดเร็วมากส่วนพวกผู้หญิงนั้นก็วิ่งตามออกมาแต่ไม่ทัน ลืมไปเลยว่านายก็ดังที่นี่เหมือนกันเขาพูดขณะขับรถ แต่ถ้าผมจำไม่ผิดนะผมรู้สึกว่าได้ยินเขาพูดชื่อคุณด้วยแหละ ไม่นี่นายหูฝาดไปมั้ง ผมสังเกตดูท่าทางเขาตอบซึ่งเขาก็ตอบแบบท่าทางเฉยๆของเขาไม่ได้แสดงท่าทางมีพิรุธออกมาเลย นั่นดิ สงสัยคงหูฝาดไป พอเรากลับมาถึงบ้านเขาก็สอนผมในสิ่งที่ผมไม่เคยทำเช่น ทำกับข้าว ล้างจานผมรู้สึกสนุกกับมันมาก ไม่รู้สิพอมาอยู่กับเขารู้สึกเจอคนที่จริงใจด้วยไม่เสแสร้ง และเขายังทำให้ผมไม่เหงาด้วย ผมมองเขาในแง่มุมใหม่ที่แตกต่างกับแง่มุมเก่าโดยสิ้นเชิง ดึกแล้วไปนอนเถอะ เขาบอกผมเมื่อเห็นผมท่าจะหลับขณะที่ดูทีวีอยู่ อืม แล้วนายหละ เดี๋ยวก็จะไปแล้วละ ถามอะไรหน่อยได้มั้ยผมกะจะถามบางอย่างกับเขา อะไรละ ทำไมวั้นนี้ถึงได้ใจดีอย่างนี้ละ แล้วก็เรื่องตอนที่สวนสาธารณะด้วยผมถามคำถามหน้าด้านไปรึเปล่าเนี๊ย ที่ใจดีก็ไม่ได้ใจดีอะไรฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้อยู่แล้วนี่ แต่ที่คุณทำกับผมก่อนหน้านี่มันไม่ได้เป็นแบบนี้นี่ แต่เรื่องนั้นช่างมัน ผมอยากรู้เรื่องสวนสาธารณะมากกว่า นายนี่อยากรู้อะไรเยอะแยะเลยนะ
20 มกราคม 2548 01:11 น. - comment id 82211
สนุกมากค่ะ
26 มกราคม 2548 20:47 น. - comment id 82317
ดีคับ
30 มกราคม 2548 23:27 น. - comment id 82417
ชอบมากค่ะ
31 มกราคม 2548 14:53 น. - comment id 82433
เมื่อไรจะมีตอนต่อไปคะ อยากอ่านแล้วอ่ะ อยากรู้ตอนจบไวๆด้วย
6 กุมภาพันธ์ 2548 10:55 น. - comment id 82587
สนุกน่ารักดีคะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 00:31 น. - comment id 82672
น่ารัก