คิดถึง
ไข่ดาวมะนาวขี้งอน
ถึงคนใกล้ที่อยู่ไกลแสนไกล อีกไม่นานเลยนะที่เธอจะต้องไปทำงานยังที่ห่างไกล ที่ ๆ ฉันไม่อาจเห็นได้ เธอจะสุข หรือทุกข์เพียงไหน ฉันไม่อาจรู้ ในเวลาที่เราอยู่ใกล้กัน ฉันรู้เราอยู่ใกล้กัน แต่ในใจดูเหมือนเราห่างกันมากนะ เราต่างกันเหลือเกินเธออาจไม่คิด แต่ฉันคิดนะคนดี พอจะมีวิธีไหนบ้างให้เรได้อยู่ใกล้กันทั้งตัวและหัวใจ เคยรู้บ้างไหม ทุก ๆ ครั้งที่เธอเล่าเรื่องราวที่ฉันไม่อาจพบได้ ฉันเห็นเธอยิ้ม ดูเธอมีความสุขมาก ภูมิใจไหม ที่แห่งหนึ่งที่เธอก้าวไปสัมผัสมา ที่ที่ไม่มีฉันอยู่เคียงข้าง ที่ที่ซักวันฉันอาจไม่มีสิทธิ์ไปถึง แค่ฉันเห็นเธอมีความสุข ฉันดีใจนะ แต่ทุกข์ใจโดยไม่มีเหตุผล เหงาจังเมื่อคิดถึงวันนั้น อิจฉานะเมื่อเห็นเธอพูดคุยกับใครบางคน โดยที่ฉันไม่อาจเข้าใจหรือฟังรู้เรื่องเลย เหมือนเป็นส่วนเกินบางเวลาของความรู้สึก....คนดีรักเสมอนะคะ