มาสิมา...ก้าวข้าม...ตามความฝัน... ไปด้วยกัน...กับฉัน...สู่วันใส... แม้จะมี...อุปสรรค...มากเพียงใด... ในหัวใจ...เรามีกัน...แค่นั้นพอ... จะเดินข้าม...ขวากหนาม...ขวางทางรัก... จะพิทักษ์...ภักดี...คอยสานก่อ... จะป้องปัด...ผองภัย...มิรั้งรอ... จะพะนอ...พะเน้า...เฝ้าดูแล... ฉันเดินมาตามทาง...ที่คุณจับจูงมือพาฉันเดิน... ฉันเดินมาด้วยความไว้ใจ...เชื่อใจ... ก้าวผ่านอุปสรรค...เสียงห้าม...เสียงก่นด่า... แต่ฉันไม่สนใจ...เพราะ...เพราะ... ...คงไม่ต้องบอกกระมัง...ว่าเพราะอะไร... หนทางที่คุณพาฉันมา...จะไกลแค่ไหน...รกร้างแค่ไหน... ฉันไม่เคยเอ่ยถาม...แม้ในใจจะหวั่นกลัวเพียงใด... เพราะ....ความไว้ใจ...เชื่อใจ... ถึงแม้ทางจะขรุขระ...หรือราบเรียบ...โรยด้วยกลีบกุหลาบ... ...ฉันไม่เคยสนใจ... เพราะ...ความไว้ใจ...เชื่อใจ...ในผู้นำทาง..ที่เกาะกุมมือฉันไว้ พบหมอกหนา...กั้นกาง...ขวางทางไว้... แต่หัวใจ...อบอุ่น...มิเคยหวั่น... มือแข็งแรง...ที่กุมไว้...อย่างคงมั่น... พาให้ฉัน...อุ่นใจ...ไร้ความกลัว... มั่นใจในมืออบอุ่น...แข็งแรงคู่นั้นเสมอ... เรา...เดินเข้าสู่กลุ่มหมอกหนาที่โรยตัวเคลื่อนเข้ามาช้าช้า... ฉัน...กระชับมือแน่น...แต่ไม่กลัว...เพราะ...ไว้ใจ... แต่แล้ว... มืออบอุ่น...แข็งแรง...หลุดลอย... ฉันมองไม่เห็นสิ่งใด... มิอาจเพ่งสายตาฝ่ากลุ่มหมอกหนาทึบนั้นไปได้... ฉันอยู่ในเส้นทางของคุณ... ฉันไม่คุ้นเคย... ฉันก้าวมาถึงตรงนี้...ได้เพราะคุณ... ฉันมองทางข้างหน้าไม่เห็น... ฉันกลัว... ฉันหวั่น... ฉันหวาด... ...ช่วยด้วย... ...ฉันจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร... น่าเจ็บใจตัวเอง... ความหวาดกลัว... ความมืด... ที่ฉันประสบในขณะนี้... มิอาจทำลาย...ความไว้ใจ...เชื่อใจ...ที่ฉันมี... ฉันยังคง...ไว้ใจ...เชื่อใจ... ว่ามืออบอุ่น...แข็งแรง...ที่หลุดลอยนั้น... มิได้เป็นเพราะ...คุณ...ปล่อยมือ... จะเชื่อมั่น...คำย้ำ...ที่พร่ำบอก... ว่าไม่หลอก...กลับกลอก...ให้ชอกช้ำ... ยังไว้ใจ...เชื่อมั่น...ในน้ำคำ... จะจดจำ...ว่าเป็นจริง...ใช่สิ่งลวง...
keekie 13 ม.ค. 2548 09:32 น. - ID 4158 
1909
6
0
13 มกราคม 2548 12:56 น. - comment id 80503
แหม....เขียนได้สวยงามดีจังค่ะ.....ขอชม จะกลัวอะไร....กลัวไปทำไมกัน ในเมื่อเธอไว้ใจฉัน...ขนาดนี้ มาเถอะนะ...ขอมือของเธอคนดี ฉันคนนี้จะขอพา...เธอเดินหน้าหาทางออกเอง มาอ่านและมาชื่นชมการเขียนนะค่ะ....มาให้กำลังใจในการเขียนอีกคนค่ะ.
13 มกราคม 2548 14:28 น. - comment id 80509
หน้าส่วนตัว
Copyright ® 2000 All rights reserved
........ฮ่าๆๆ.........
13 มกราคม 2548 14:50 น. - comment id 80510
555555.... สงกะสัยงานนี้ กีกี้จะติดคุก... เจ้าของลิขสิทธิ์เขามาทวงเสียแล้ว... เอาน่า....เด๋วรวบยอดพร้อม...เอื้ออาทรเลยละกาน... เอ...ยังมีอะไรอย่างอื่นอีกมะหว่า??? ที่ไปกี้ไปก๊อบเขามาด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์เนี่ย... อิอิอิ...
13 มกราคม 2548 15:00 น. - comment id 80512
หากเปรียบ หัวใจ ที่อ่อน แอ
ปรวนแปรหวั่นไหว ไม่มีจุดหมาย
ดุจดั่งทะเล กว้างสุดสาย ตา
ไกลจรดฟ้า ไม่มีพื้น ดิน
คลื่น อารมณ์ โถม จิตใจ
ร่าง ดิ่งลง จมลึก เบื้อง มหานที
หมดกำลัง จะฝืน แหวกว่าย เต็ม ที
ฝ่ากระแส ความเหยียดหยาม ซ้ำ เติม
ข้ามมหา นที แห่งใจ ไกลเพียงไหน ยังไม่รู้
ทิศทาง ข้าม ความทุกข์ ระทม อ่อนไหว ที่ประดัง
กำลังใจ แหละความหวัง ที่ต้อง การ
ก็มีแค่เธอ ที่มอง เห็น
ค่าที่ซ่อนเร้น ความ เป็นคน
แอบอิงหัว ใจ ที่สับ สน อบอุ่นเหลือล้น
เพียง ใกล้ชิดเธอ คลื่น อารมณ์ โถม จิตใจ
ร่าง ดิ่งลง จมลึก เบื้อง มหานที
หมดกำลัง ที่ฝืน แหวกว่าย เต็ม ที
ฝ่ากระแส ความเหยียดหยาม ซ้ำ เติม
ข้ามมหา นที แห่งใจ
ไกลเพียงไหน ยังไม่รู้ ทิศทาง
ข้าม ความทุกข์ ระทม อ่อนไหว ที่ประดัง
กำลังใจ แหละความหวัง ที่ต้อง การ
กำลังใจ แหละความหวัง ที่ต้อง การ
ให้กำลังใจ อีกครั้ง แก่ใจ ที่หมดหวัง
..ข้ามสี ทันดร...
เอ...ยังมีอะไรอย่างอื่นอีกมะหว่า???
...ถ้ามี..? แล้วจะคืนให้รึ?!
13 มกราคม 2548 15:06 น. - comment id 80513
.......... อีกที กับเนื้อหา ดีๆ ............ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6437 ชีวิต ก็เหมือน เรือน้อย ที่เคลื่อน ออกไป อยู่กลาง ทะเล ใหญ่ ที่ดู เวิ้ง ว้าง เลวร้าย มีคลื่นลม เหมือนไม่ มีวัน เห็นฝั่ง รอนแรม เรื่อยไป บนทาง ที่มัน ช่างมืด มน ข้ามสี ทันดร ทะเล ที่มัน กว้างใหญ่ อาจทำ ให้ท้อ ใจ ลอยไป อยู่ไกล ยิ่งท้อ ท่ามกลาง ทะเล ความหวัง คือสิ่ง ที่เฝ้ารอ แค่เพียง ไม่ท้อ จะพบ คืนวัน ที่สวย งาม พรุ่งนี้ จะสวย สดใส ขึ้นใน ไม่นาน คลื่นลม ต้องเลย ผ่าน แหละจะจาง หาย ชีวิต ก็เหมือน เรือ ที่เจอ คลื่นลม มากมาย เฝ้ารอ แค่เพียง วันใด คลื่นลม จะเลย ผ่าน ข้ามสี ทันดร ทะเล ที่มัน กว้างใหญ่ อาจทำ ให้ท้อ ใจ ลอยไป อยู่ไกล ยิ่งท้อ ท่ามกลาง ทะเล ความหวัง คือสิ่ง ที่เฝ้ารอ แค่เพียง ไม่ท้อ จะพบ คืนวัน ที่สวย งาม ข้ามสี ทันดร ทะเล ที่มัน กว้างใหญ่ อาจทำ ให้ท้อ ใจ ลอยไป อยู่ไกล ยิ่งท้อ ท่ามกลาง ทะเล ความหวัง คือสิ่ง ที่เฝ้ารอ แค่เพียง ไม่ท้อ จะพบ คืนวัน ที่สวย งาม... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6461
13 มกราคม 2548 15:47 น. - comment id 80516
ในหัวใจ ดวงนี้ ยังมีหวัง.... แม้จะพัง ยับเยิน เกินรักษา มีพลัง หล่อเลี้ยง เคียงชีวา แม้อ่อนล้า ล่าถอย มิคอยรอ... แม้ข้ามน้ำ ข้ามทะเล จะเห่กล่อม.. หัวใจพร้อม ต่อสู้ มิร้องขอ... กำลังใจ จากไหน..มีเพียงพอ.. ไม่เคยท้อ รอเวลา แกร่งกล้าคืน... มิมีสิ่งใด เป็นของใครหรอกสีกา... แม้แต่ตัวกี้เอง...สุดท้ายก้อต้องคืนเขาไปจ้า... ตอนนี้ .. กี้เลยไม่ได้ยึดมั่นถือมั่น... มิมีสิ่งใดเป็นของกี้จ้า... ใครจะทำเอาก้อเอาเห๊อะ...สาธุฯ.... ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะเพราะ ... เนื้อหาดีดีจ้ะ...
13 มกราคม 2548 18:49 น. - comment id 80520
ไปเลียนแบบ ในรุปแบบ ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก เลย แต่เขียนดีจัง ทวงนี้หรอ
13 มกราคม 2548 19:09 น. - comment id 80521
คุณเรไร มีหนี้สินไว้บ้างหรือป่าวคะ... กี้จะได้โมเมว่า ...อื้ม...ทวงหนี้.. จ่ายมาเลย ยี่สิบ!!!...
14 มกราคม 2548 12:25 น. - comment id 81531
อิ อิ แวะมาอ่านฮับผม อิ อิ..
14 มกราคม 2548 14:30 น. - comment id 81927
ง่า .. เค้าทวงอะไรกันในนี้อ่ะ .. งง งั้นเดี๊ยวเราทวงมั่งดีกว่า .. เลี้ยงข้าว 1 มื้ออ่ะ .. ลืมหรือยังคะ .. อิอิ ( ทวงใครอ่ะเนี่ย .. ) ........................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ