การนับถอยหลัง ..จาก1-10 # 1

ปลาทูสามเข่ง

---- หลังเที่ยงคืน ของคืน ๆ หนึ่ง ---
     " เอียด ...!! ------------ " เสียงรถบรรทุกได้ดังขึ้นมา ราวกับเหมือนเป็นเสียงเตือนเหตุร้ายอย่างใดอย่างหนึ่ง ...มันช่างปวดร้าว และน่าตกใจจริงๆ ...
      
      " นั่น !! เร็วๆหาคนมาช่วย !! ตอนนี้เลย ก่อนเธอจะตาย !!" เสียงชายร่างท้วมตระโกนลั่น หลังจากที่เค้าลงจากรถมอเตอร์ไซค์ เค้าตระโกนรีบหาคนมาช่วยหญิงสาวที่นอนจมกองเลือด     รถได้ติดเป็นแนวยาว และเจ้าของรถหลายคันก็ลงจากรถ มาดูเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น
          หวิ้วววววววว ------------
 .... ลมที่มาจากไหนก็ไม่รู้พัด ..อยู่แนวๆ ข้างร่างหญิงสาวที่สลบอยู่ ...
       " มาแล้ว !! เร็วเลยครับ รีบนำส่ง !!!!! " ชายร่างท้วมคนนั่นตระโกนบอกให้เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลรีบนำเธอไปรักษาโดยเร็ว 
        หญิงสาวคนนั่นมีท่าทีรู้สึกตัว เธอสลืมๆ และพยายามลืมตาว่าเกิดอะไรขึ้น แต่กระนั่นดวงตาทั้งสองข้างก็จะดูเหมือนว่มีเทปใสปิดอยู่ไม่สามารถให้เธอลืมได้ และเธอก็หลับไป
          
         " ฉัน ..................... ---- " เธอปวดหัวและพยายามลืมตาขึ้น ..
         " เออ --- หลับตาซะนะ คุณยังเพลียอยู่คะ" เสียงนางพยาบาลข้างๆเตียงเอ่ยขึ้นมา ตอนนี้เธอได้นอนอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว   
         " มีใคร ..มาเยี่ยมชั้นบ้าง ---- ไหม ..มคะ ..!! " เธอพยายามพูดขึ้น ..แต่นางพยาบาลก็ตอบกลับมาว่า .." เมื่อเช้า --- มีคนมาเยี่ยมคุณคะ ฝากช่อดอกไม้มาให้ด้วย อืมม  ..มีการ์ดบอกว่า หายเร็วๆนะ " นางพยาบาลตอบกลับ และเดินออกจากห้องแต่ก่อนเธอออกจากห้องเธอพูดว่า " เค้าเป็นผู้ชายคะ " และนางพยาบาลก็เดินออกไป
          หญิงสาวได้แต่ยิ้ม และพยายามนำมือ ลูบๆ หาช่อดอกไม้ เพื่อมาเชยชม 
-------- คืนนั่น --------
        
          " ดาเป็นยังไงบ้าง !!!!!" ชายคนหนึ่ง หน้าตาดี รีบเข้ามาในห้องผู้ป่วยของหญิงสาวที่ชื่อว่า ดา ชายคนนั่น รีบพวดเข้ามาและตรงไปเตียงเธอ และกุมมือเธอ มาไว้ที่หน้าอกหญิงสาวรู้สึกตัว และค่อยๆลืมตาขึ้น ....เธอยิ้มให้ชายคนนั่น 
         " คุณเป็นยังไงบ้างคะ ชั้น --------- ไม่ ...เป็นไรคะ !! ...สบาย ..ย ดี .."เธอพูดขึ้นอย่างลำบาก 
          " รู้ไหม !!?? มีคนเค้าเป็นห่วงคุณมาก !!" ชายคนนั่นพูดกับเธอพลางปลอบเธอ โดยการนำมือไปลูบศีรษะ
           " คุณอย่าโกหกฉัน ....------------- เลยนะ !! ทั้งๆที่ ร ...รู้ !! อยู่แล้วว่า พ่อ ..แม่ ตัดเยื่อใยกัน แล้วว ---------" ดาพูดขึ้นอย่างลำบากพลางหลับตาและพูดต่อ .." ฉันไม่อยาก ...ล ...ลืมตา --- ทั้งๆที่ -----------"
            " เงียบเถอะดา .." ชายคนนั่นส่งยิ้มให้เธอ " ผมจะไปถามอาการคุณนะ ว่าคุณเป็นยังไง รอแป๊บนึง ไปหาหมอก่อน ..." ชายคนนั่น ..ยิ้มให้ดาอีกครั้งและเค้าก็เดินจากห้อง                                                            
             " อย่าเลยฟาก ...คุณถามหมอไปก็ไม่มีประโยชน์ทำให้ฉันหายจากการป่วยได้หรอก ..." เธอพูดลอยๆ คนเดียว...ยังไม่ลืมตา .................
  "...........หลังจากนี้ มานับถอยหลังเวลาที่ชั้นยังอยู่บนโลกนี้ดีกว่านะ ..."				
comments powered by Disqus
  • windsaint

    22 พฤศจิกายน 2545 14:41 น. - comment id 66984

    เรื่องนี้ออกแนวปราบดานะเนี่ยคุณน้อง
    
    เรื่องราวน่าสนใจนะ อิอิ
    
    ปล. อย่าลืมไปอ่านเรื่องสั้นของพี่มั่งนะจ๊ะ อิอิ
  • ปลาทูสามเข่ง

    22 พฤศจิกายน 2545 16:46 น. - comment id 66985

    ปราบดา ?? อะไรอ่ะคะ ม่ะเข้าใจ อิอิ 
    ++ คะปลา 2 ไม่แน่ๆ แต่ตอนนี้ยังไม่ค่อยว่างอ่า ไว้ว่างๆจะไปอ่านนะคะ อิอิ ..ขอบคุณพี่ลมมากๆคะ ^---^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน