อัลมิตรา

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ภาคที่ (.......) 
สิ่งที่อยู่ในความใฝ่ฝันของข้าพเจ้า ทว่า ข้าพเจ้าไม่มีโอกาสทำฝันให้เป็นจริง
ข้าพเจ้าเกริ่นเรื่องราวตามหัวข้อฟอรั่มแบบนี้ ในเวปแห่งหนึ่ง หมวดอาวุโส
สิ่งที่อยู่ในความใฝ่ฝันของข้าพเจ้า คือ ..
ข้าพเจ้าอยากอ่านนิยายเพชรพระอุมา 
ซึ่งความอยากของข้าพเจ้าถูกสั่งสมมาตั้งแต่เด็ก
ทุกคราวที่ข้าพเจ้าเข้าไปในร้านหนังสือ 
ข้าพเจ้าได้แต่มองหน้าปก คิดอยากจะจับก็ยังไม่กล้า 
และเป็นไปไม่ได้ที่จะเปิดอ่าน ...
สภาพชีวิต ความเป็นอยู่ที่ต้องประหยัด 
บางวันข้าพเจ้าไม่มีเงินไปโรงเรียน บางวันอดอาหารมื้อกลางวัน 
บอกเล่าเพียงเท่านี้ หลายคนคงนึกสภาพออกว่า .. 
ข้าพเจ้าไม่มีโอกาสจริง ๆ ที่จะได้เป็นเจ้าของนิยายชุดเพชรพระอุมา แน่นอน
แต่ข้าพเจ้ายังหวัง ข้าพเจ้ายังใฝ่ฝัน.. 
สักวัน หากข้าพเจ้ามีโอกาส ข้าพเจ้าจะต้องมีโอกาสนั้น 
ของขวัญสำหรับมอบให้ตัวเอง ของขวัญที่พิเศษสุด
ก็ได้แต่เพ้อฝันไปลม ๆ แล้ง ๆ เพราะผ่านมาปีแล้ว ปีเล่า .. 
ข้าพเจ้าก็ยังปล่อยให้เป็นเพียงความหวัง เป็นเพียงความใฝ่ฝันล่องลอย
เอาเถอะ หากข้าพเจ้าเติบโตขึ้น และได้ทำงาน 
ข้าพเจ้าคงพอมีเงินที่จะทยอยซื้อได้ ทีละเล่ม สองเล่ม 
และแล้วข้าพเจ้าก็ปล่อยให้เวลาเลยผ่านไป โดยที่ คิดจะทำก็ยังไม่กล้า ...
ดูเหมือนว่า โอกาสเช่นนั้น เป็นโอกาสง่าย ๆ ใครต่อใครก็สามารถบรรลุได้ 
แต่สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามีสิ่งอื่นที่จำเป็นกว่าเสมอ
ข้าพเจ้าเก็บความรู้สึกเอาไว้ พร้อมกับปลอบใจตัวเองว่า .. สักวัน  สักวัน ... 
ปีแล้ว ปีเล่า .. ข้าพเจ้าก็ปลอบตนเช่นเดิม .. สักวัน สักวัน ...
จนกระทั่งถึงวันที่ข้าพเจ้าเขียนระบายลงในฟอรั่ม ..
ข้าพเจ้าก็ยังไม่มีโอกาสที่จะความฝันของข้าพเจ้าให้เป็นจริงเลย 
.......................................................................................................................