หัวใจและไกปืน 2

pigstation

IN   THE  HEART  OF  GUN
หัวใจและไกปืน 2
1. สถานีรถไฟหัวลำโพง บางจุดเริ่มแห่งชีวิตจากภาคชนบทที่ไหลหลั่งละลิ่วปลิวสู่เมืองหลวง  บางจุดจบของชีวิตที่แบกบรรจุหัวใจอัมพาตสองห้องหอบหิ้วสังขารอันราโรยล้าแรงถอยทัพกลับสู่มาตุคาม
2. ไสว วัยรุ่นมองเลิกลั่กไปทั่วในความพลุ่กพล่านของสถานีรถไฟหัวลำโพง ความใหญ่โตของมันเกินกว่าโรงสีที่ว่ายักษ์ในสายตาเขานัก
3. ในมือกำกระดาษที่ซุกแน่นิ่งในกระเป๋า มาเกือบ 10 ชั่วโมง จากวารินชำราป เมืองอุบลคนดอกบัว ก่อนตัดสินใจวานตำรวจประจำป้อมยามช่วยเหลือ แล้วเขาก็ไปถึงที่คุ้มหัว ในนามบ่อนป๋าเหลิม พญาไท
4. ขนส่งสายใต้ รถสีส้มเขยื้อนตัวอย่างเกียจคร้าน หวังกลืนกินเก็บเอาผู้โดยสารระหว่างทางมาใส่ตัวถังให้มากที่สุด สายลมอู้ร้อนของเดือนมีนาคม มันช่างเหมือนนั่งในเตาตีเหล็ก  ทิดจ้อย หนุ่มกำยำจากเมืองเพชรกำลังครุ่นคิดถึงโฉนดในมือของเถ้าแก่มนูญ นายก อบจ. ที่มีกิจการนานานัปการ รวมทั้ง ไฟแนนซ์ ลิซซิ่ง (การเก็บดอกทบต้นอัตราพอกหางหมูในนามของกฏหมายคุ้มครอง) ตอนนี้เขามาถึงเมืองกรุงหวังหาเงินสักก้อนไปผ่อนผันมรดกแปลงสุดท้ายของอดีตเกษตรกรที่ล้มเหลวทางวิชาชีพ เนื่องจากสู้ราคาปุ๋ยเคมีไม่ได้ อีกทั้งกลไกตลาดโลกที่ผันผวนราวกระแสน้ำในคาบสมุทรลึกโพ้น
5. จำเนียรกาล ไสวฝึกปรือฝีมือของตัวเองจนก้าวมาเคียงบ่าเคียงไหล่สมุนคนโปรดของป๋าเหลิม พญาไท
6. ส่วนทิดจ้อย ยังคงหน้ามืดตาลายอยู่แถวย่านปากคลองตลาด กี่เที่ยวรถเข็นพืชผักผลไม้ ดอกไม้ ในนามกองทัพมดอย่างนี้ ถึงจะมีเงินเป็นกอบเป็นกำ เห็นคนวาดรูปนั่งสบาย เขี่ยเส้นไปมา ระบายสีไปมา นั่งเฉยๆ คนก็มานั่งเฉยๆ ให้วาดรูปอะไรหนักหนา แผ่นหนึ่งตั้งสองสามร้อย มันพอที่จะซื้อข้าวสารกินได้กว่าครึ่งเดือน แล้วทำไมกระดาษแผ่นเดียวนี้ คนถึงทำท่าหลงใหลได้ปลื้มหนักหนา ฤาโลกเรามันถ่วงสมดุลไว้ให้อีกคนแบกหามเข็นครกขึ้นภูเขาพระสุเมรุ ทว่าอีกคนนั่งอยู่บนเสลี่ยงทองคำ
7. ชะตาชักใยให้ทิดจ้อยมาปะหน้าไสว มือปืนหนุ่มหน้าใหม่เขย่าวงการ ที่ดิ โอลด์สยามพลาซ่า
8. ความเป็นคนนอกของเมืองกรุง ความเป็นคนที่ยังติดในอัธยาศัยไมตรี นำพาให้ทั้งคู่ต้องโคจรมาเจอกันหน้าร้านปืนเกษม ขณะที่ไสวกำลังคลำเครื่องมือทำกินอยู่อย่างชื่นชมในอำนาจแสนยากร ส่วนทิดจ้อยกลับเมียงมองผ่านทางตู้กระจกโชว์ จนกระทั่งสายตาความซื่อที่เคยมีมาบรรจบกัน ไสวพยักหน้ายิ้ม แล้วพระพรหมก็ขีดเส้นให้ทั้งสองได้รู้จักมักจี่ พร้อมวิญญาณเพชรฆาตของทิดจ้อยที่มีปู่เป็นมือปืนร้อยศพเริ่มแผ่ซ่านเข้าครองหัวใจเดิมที่มีแต่คำว่า สุจริตเป็นที่ตั้ง หลังจากบวชเรียนมา 3 พรรษาของทิดจ้อย
9. จากนั้น ทั้งคู่ก็เริ่มสนิทสนม กี่ปืน กี่กระสุน ทั้งคู่เล่นกับมันราวเด็กได้รถวิทยุบังคับ จากร้านปืน มาสู่ร้านเหล้า ร้านคาราโอเกะ จนทิดจ้อยเริ่มสนใจเงินในกระเป๋าของไสวที่หนา และมีมาง่ายราวกอบเอาใบไม้รายทางมา
10. ป๋าเหลิม เริ่มระแคะระคายอะไรบางอย่าง จึงสั่งการณ์ ไอ้วุฒิ หัวเสธฯ ประจำกองทัพเถื่อน ที่สุดแล้วคนเราลองได้คลุกคลีสิ่งใด ผิว่าเกลือกกลั้วสิ่งนั้น ตนแลมิอาจต้านทานกระแสได้ ทิดจ้อยตัดสินใจรับคำเชิญชวนเข้าสู่อาณาจักรมืดของป๋าเหลิม พญาไท และงานปลิดชีพแรกคือ.
11. โกดังท่าเรือ ไสวมาซุ่มรอสังหาร ใคร ตามใบสั่งเก็บอย่างนิ่งเฉย เป็นทองไม่รู้ร้อน รอนาทีสำคัญนาทีเดียวเป็นจบกัน
12. ที่ตรงนั้น บรรยากาศอึมครึม สายฝนโปรยปรายจากเบาเม็ดเป็นหนาตา เทลงมาราวฟ้ารั่ว ทิดจ้อยค่อยรวบรวมความกล้ากระชับปืนในมือ
13. ไสวยังคงนั่งรอ เมื่อทิดจ้อยปรากฏตัว ทำเอาแทบผงะ หรือต้องใช้ถึงสองแรง สงสัยฝ่ายอริมีดีเกินรับมือได้คนเดียว
14. แต่แว่บของเปลวไฟ กระตุกสัญชาติญาณของนักฆ่าให้โผนตัวหลบวิถีกระสุนอย่างเฉียดฉิว มันเรื่องอะไร ทำไมทิดจ้อยถึงเล่นอย่างนี้
15. ป๋าเหลิมยิ้มกริ่ม มือถือแก้วบรั่นดีคลึงไปมา ไอ้วุฒิ หัวเสธฯ บอกเล่าถึงเกมส์ปั่นหัวคนบ้านนอก หากทิดจ้อยจัดการไสวได้ นั่นคือการผ่านการทดสอบ หากไสวจัดการทิดจ้อยได้ นั่นหมายถึงการสอบตกภาคปฏิบัติของทิดจ้อยเอง อีกอย่าง มีข่าวลือมาแต่ไกลว่า ฝ่ายตรงข้ามชอบใจในฝีไม้ลายมือของไสวที่ว่าแม่นเหมือนจับวาง เลยเตรียมซื้อตัว ถ้าเป็นจริง ยืมมือทิดจ้อยจะได้ไม่เหนื่อย เพราะเห็นว่าทั้งคู่ไว้เนื้อเชื่อใจกันอยู่แล้ว
16. ฝนฟ้าคะนอง ฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้าง ไฟดับทั่วเขตราชเทวี เสียงปืนดังก้องคำรามติดๆกัน
17. เลือดแดงฉานกลางหลังของคนทั้งสอง  ดวงวิญญาณสัญจรออกจากร่างไปสู่เขตแดนพิพากษาชะตากรรม
18. หัวรถจักรเคลื่อนตัวออกจากหัวลำโพง รางรถไฟมองไปจนทิ่มสู่เส้นขอบฟ้า
19. ล้อขนาดใหญ่หมุนตัวเอี๊ยด พร้อมเสียงแตรแปร๋น ตัวถังรถสีส้มแจ๋น
20. เท้าที่ก้าวลงย่างเหยียบบนถิ่นฐานบ้านเกิด แม้ห่างกันคนละโยชน์ แต่มันก็แนบแน่น  ไสวยิ้มให้ทุ่งกว้างนาไกล ส่วนทิดจ้อยก็โบกมือทักทายดงตาลตามประสา
21.  ประพันธ์โดย กิตติคุณ  ธรรมศิริ (หมู  ปั๊มหนังสือ)  เพื่อบอกเล่าถึงภาวะย้อนแย้งทางพฤติกรรมสังคม ที่ถูกครอบงำโดยอำนาจทุนนิยม ทำให้เกิดอาชญากรรมกัดกินโครงสร้างของสังคม(วัณโรคร้ายทางสังคมอีกหนึ่งอาการ) ซึ่งมีผลกระทบต่อความเป็นชนบทนับสืบเนื่องมาจากแผนพัฒน์ ฉบับแรกๆ แต่บอกผ่านทางน้ำเสียงของภาพยนตร์แอ๊คชั่น-ดราม่า  .