ตำนานนกกระดาษ

ู^*^ ปีกแห่งเวทมนตร์ ^*^


เรื่องจริงก็มีอยู่ว่า
8.15 น. ระเบิดปรมาณูถูกทิ้งลงเหนือเมืองฮิโรชิม่า พริบตาเดียวตามรัศมีแห่งการทำลาย เมืองกับอีก 60,000 ชีวิตดับสิ้นลง อีกห้าเดือนต่อมายอดผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 140,000 คน จากพิษร้ายของสารกัมมันตภาพรังสีที่ยังก่อให้เกิดการล้มเจ็บตามมาอีกนับไม่ถ้วน 
       
       เมืองแห่งดวงอาทิตย์คล้ายสิ้นแสงไปด้วยความเศร้า ใบหน้าของชาวญี่ปุ่นล้วนนองไปด้วยน้ำตา เวลาผ่านไป 9 ปีให้หลัง ผลพวงของสงครามนิวเคลียร์ยังตามติดมามิหยุดหย่อน เด็กหญิงซาดาโกะ ซาซากิ ผู้ร่วมเหตุการณ์ระเบิดในวัย 2 ขวบ ล้มป่วยลงด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวในวัย 11 ปี แสงอรุณดวงน้อยของชาวญี่ปุ่นหม่นหมองลงอีกหนึ่งดวง ซาดาโกะเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน จนมาวันหนึ่ง ด้วยความรักเพื่อนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังจาก ชิซึกะ เพื่อนของเธอ ชิซึกะ ได้บรรจงตัดกระดาษสีทอง และพับขึ้นเป็นนกกระเรียนมามอบให้ซาดาโกะ 
       
       "เราเชื่อกันว่านกกระเรียนมีอายุถึงพันปี ถ้าหากคนที่เจ็บไข้ได้ป่วยพับนกกระเรียนได้พันตัว สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะประทานความหวังให้ ทำให้คนๆ นั้นมีสุขภาพ แข็งแรงขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง"
       
       จากนกกระเรียนตัวแรกที่ได้จากเพื่อน คล้ายแสงสว่างอันอบอุ่นสาดส่องสู่ซาดาโกะอีกครั้ง เด็กหญิงตัวน้อยเกิดกำลังใจมหาศาล และเริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง ซาดาโกะลุกขึ้นต่อสู้กับโรคร้ายอย่างเข้มแข็ง เริ่มพับนกกระดาษหวังให้ครบ 1,000 ตัวพร้อมคำอธิษฐานให้หายป่วย จากตัวที่ 2 เป็นสาม เป็นสิบ เป็นร้อย ...ขอให้ฉันหาย ...ขอให้ฉันได้กลับบ้าน ได้อยู่กับครอบครัว ...ขอให้ฉันได้กลับไปเรียน 
       
       นกกระเรียนตัว 644 ตัววางอยู่ข้างเตียง ใกล้ความจริงเข้าไปทุกที แต่แล้วเด็กหญิงตัวน้อยก็สิ้นลมหายใจ 
       
       ...ในพิธีศพของซาดาโกะเพื่อนนักเรียนจึงช่วยกันพับนกกระเรียนอีก 356 ตัว ซาดาโกะจึงมีนกกระเรียนครบ 1,000 ตัวนอนอยู่ข้างกาย ชีวิตอันโหดร้าย ความทุกข์ และความหวังของซาดาโกะ สั่นสะเทือนจิตใจของชาวญี่ปุ่นทั้งประเทศอีกครั้งหลังจาก 10 ปีที่ความเศร้าสลดในสงครามยังไม่จางหายไป รัฐบาลญี่ปุ่นจึงจัดสร้างอนุสาวรีย์ของซาดาโกะยืนชูมือที่มีนกกระเรียนอยู่ในอุ้งมือยื่นออกไปข้างหน้า ณ สวนสันติภาพ หรือ พีซ เมมโมเรียล ปาร์ค เมืองฮิโรชิมา เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้ชาวญี่ปุ่นได้ตระหนักถึงพิษภัยแห่งสงคราม 
       
       วันสันติภาพที่ 6 สิงหาคม ของทุกๆ ปี จะมีผู้คนพับนกกระเรียนมาวางไว้ที่ฐานอนุสาวรีย์ของซาดาโกะนับพันนับหมื่นตัว เพื่อระลึกถึงเด็กหญิงผู้แข็งแกร่งและมีความหวัง การพับนกกระเรียนกระดาษจากช้านานที่เคยสื่อความหมายถึง ความมีอายุยืนยาว ซึ่งชาวญี่ปุ่นพับขึ้นและนำมามอบกับมือ พร้อมการตั้งจิตให้ผู้ป่วยหายจากโรคภัย หรือแม้แต่การอธิษฐานจากการพับนกของผู้ป่วยเอง 
       
       ทว่าเรื่องของซาดาโกะและชะตากรรมที่ชาวญี่ปุ่นผ่านมาร่วมกันในสงครามที่รุนแรง นกกระเรียนกระดาษจึงสื่อความหมายรวมไปถึง ความหวังแห่งสันติภาพ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
       
       
       กล่าวมาถึงตรงนี้ของกระเรียน ชาวญี่ปุ่นโบราณยังยกย่องนกกระเรียนเป็นสัตว์ประเสริฐประจำองค์จักรพรรดิ ด้วยความเชื่อดั้งเดิมว่า นกกระเรียนมีอายุยืนยาวถึง 1,000 ปี ทั้งยังเสมือนสัญลักษณ์แห่งความผาสุก

............................................................................................................
       นกกระดาษแห่งสันติภาพ...........ตั้งใจอธิษฐานก่อนพับพร้อมกันทั้งประเทศไทย				
comments powered by Disqus
  • ตัวด้วง

    29 พฤศจิกายน 2547 10:19 น. - comment id 79482

    ดีคะ
  • ตัวด้วง

    29 พฤศจิกายน 2547 10:20 น. - comment id 79483

    ดีคะ
  • ตัวด้วง

    29 พฤศจิกายน 2547 10:20 น. - comment id 79484

    ดีคะ
  • somebody

    29 พฤศจิกายน 2547 14:06 น. - comment id 79496

    
    ...ดีจัง  ได้รู้ประวัติ
    ขอบคุณนะ
    สนุกมาก  ประทับใจ
    ทั้งสองเรื่องเลย
    +++++++++++++++
    
  • มาดามมด เอง

    29 พฤศจิกายน 2547 14:07 น. - comment id 79497

    ...ดีจัง  ได้รู้ประวัติ
    ขอบคุณนะ
    สนุกมาก  ประทับใจ
    ทั้งสองเรื่องเลย
    +++++++++++++++
     
    
  • ยฟืเ

    30 พฤศจิกายน 2547 10:03 น. - comment id 79526

    น่าภาคภูมิใจจัง
    
  • แอนเองค่ะ

    3 ธันวาคม 2547 12:57 น. - comment id 79610

    ..เพิ่งจะรู้ที่มาของนกกระเรียนก็ตอนนี้เอง..ขอบคุณมากนะคะ  แล้วจากนี้ไปแน่นอน..ที่จะให้นกกระเรียน..เป็นตัวแทนของกำลังใจ.. แห่งความรักและสันติภาพ..
  • เรียว

    8 ธันวาคม 2547 18:07 น. - comment id 79759

    ขอบคุณมากทำให้ผมได้เรื่องสั้นอ่านแสดงความรู้สึกแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน