ร่วมสมัย แห่งไทยโพมวรรณกรรม ทิกิ

tiki

ร่วมสมัย  
เราเกิดมาวันนี้ ยืนอยู่ที่ปี 2547
วันที่ จรวดเตรียมพุ่งออกนอกระบบสุริยะ 1 ของเรา 
เพื่อหาระบบ สุริยะ 2 ที่ใกล้ที่สุดแล้ว..
         วิทยาการก้าวไป ไยกวีไม่ก้าวตาม
การนำของพ่อแม่ ปู่ย่าตาทวด มาเขียน
เป็นเรื่องน่าสรรเสริญ และ น่ายกย่องในแง่
ความพากเพียร อนุรักษ์ประคับประคองวรรณกรรม แต่ 
ใจความเนื้อความนั้น
เลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้อง ร่วมสมัย...
 : ทิกิ_tiki 4895  
 : 378480 - 16 พ.ย. 47 - 09:42				

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
ร่วมสมัย  อันดับหนึ่ง คือ ข้อตอบต่อกันระหว่าง
เพื่อนพ้องพี่น้องหลายท่าน ในบทกลอน
ร่วมสมัย  http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_65364.php

ร่วมสมัย    
ทิกิ_tiki  

         วันนี้คนไท_ไทยทั้งหมด
จะสลดใจไหมไทยถูกถม
โต๊ะเก้าอี้คือคำจีนเป็นอารมณ์
บอลปิงปองเทนนิสคมอังกฤษนำ

        มองขนมเหลืองอร่ามยามอยากรับ
หงายหลังกลับท้าวทองกีบ*๑ถีบถลำ
ขนมฝรั่ง ถอดฟรังเซส์*(Francais) จึงระกำ
กาละแม คาราเมล*(Caramel) ดำ..อังกฤษวอน

        สถล เสถียร ตำรวจ ตรวจ...เขมร
ต้องเข้า เกณฑ์  สันโดษ คิด...สันสกฤต สรณ์
สัญญลักขณ์ อักขระศรี....บาลีพร
ให้มองย้อนคำไทยในจารึก

      กี่ครั้งคำ กู มึง กลายขึ้งหยาบ
กี่คำ กิน รับประทาน ทราบ กู  สะอึก
หาไท_ไทย ให้ หาไป ใน คิดนึก
มอง อย่าง ลึก แทบ ไม่ มี ที่ คำ ไท

         คำไท ปัจจุบัน สรรค์ภาษา
ถือวิชา สื่อสาร เป็นงานใหญ่
จะพูดจา สื่อตาม ด้วยความนัย
คนเข้าใจ..ร่วมสมัย..ไม่มีตาย

คำไทยร่วมสมัยไม่ผิดหรอก
ทิกิ_tiki
ร่วมสมัย
ท้าวทองกีบ*๑...คือ ท้าวทองกีบม้า ภรรยา นายฟอลคอน
หรือ  เธอมีนาม ว่า มารี กีย์มาร์ ตามประวัติว่าเป็นลูกญิ่ปุ่น
มาแต่งกับชาวโปรตุเกส แต่สัญชาติเดิมกรีก อย่าง
phaulkon  คือฟอลคอนซึ่งภายหลังเป็น เจ้าพระยาวิชาเยนทร์
แห่งรัชสมัย พระนารายณ์ มหาราช)
คนไทย เรียกมารี กีย์มาร์ เสียว่า  กีบม้า มันจะได้รู้เรื่อง
   อย่าง Telegraph  คนไทย ก็เรียก ตะแล้บแก๊ป
           มาบัญญัติศํพท์  เป็น  โทรเลข ในภายหลัง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right . All rights reserved.
   Poem ID :   65364 - ผู้ชม 105   ผู้ตอบ 21  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 ไม่ผิดก็ไม่ผิด
อย่าได้คิดให้มากพี่
ใจเย็นหน่อยก็ดี
เพราะเรานี้พี่น้องกัน

*-*แวะมาเป็นกำลังใจนะค่ะ*-*  
: 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
  : 375705 - 12 พ.ย. 47 - 00:04  
    อย่าเอาถ้อยคำร่วมสมัยมาเป็นอารมณ์
ยุคใดก็ใช้กันไป เกิดมา หมดไป มีอยู่มีตายคือภาษา
 : ทิกิ_tiki 4895  
  : 375721 - 12 พ.ย. 47 - 00:35  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 เห็นด้วยกับพี่ทิกิค่ะ คนเข้าใจ ร่วมสมัย ไม่มีตาย
 อย่างเช่นการออกแบบสินค้าชิ้นหนึ่ง ถ้าโมเดิร์นเกินไป
 หรือแบบโบราณไป ก็ไม่สามารถขายได้ดี
แต่ถ้านำมารวมกัน ก็เป็นที่นิยมในตลาดค่ะ  
: 1972 - เพียงพลิ้ว  
: 375707 - 12 พ.ย. 47 - 00:14  

เช่นเดียวกับ Contemporary Art
..ถ้อยคำยุคหนึ่งมาใช้ปัจจุบันก็ร้อง ยี้ กันแย่ 
เช่น ชิ้น แปลว่าแฟน
 เน้น แฟนเพศเดียวกัน  ไหนจ๊ะ 
ชิ้นของเธอ แบบเนี้ย มันพิกลอยู่นะคะ
 : ทิกิ_tiki 4895  
 : 375724 - 12 พ.ย. 47 - 00:37  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ใช่ค่ะ
มันไม่ผิด
อิอิ
แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ...  
: 8434 - ลอยไปในสายลม  
: 375922 - 12 พ.ย. 47 - 10:29  

หากสื่อภาษากันเข้าใจ ด้วยคำพูด ด้วย ภาษาท่าทาง 
และ ด้วย ใจ มนุษย์เราก็สามารถตอบสนอง
ความต้องการของอีกฝ่ายคือความหมายในภาษา
นั้นได้ ก็จบค่ะ หน้าที่ของภาษาอย่างแท้จริงก็มีเพียง
 สื่อกันรู้เรื่องไหม ถ้าไม่รู้เรื่อง ก็บอกใหม่
อธิบายใหม่ จนกว่าจะรู้เรื่อง  
  : 4895 - tiki  
 : 375938 - 12 พ.ย. 47 - 10:46  
แต่การคงความสุภาพ ไว้ ก็ย่อมดีต่อสุภาพชน
ที่เราติดต่อด้วย เสริมอีกนิด 
กลอนนี้เป็นการวิเคราะห์คำ ความเก่า
เทียบ คำไท โบราณ ไล่ การประยุกต์ วิวัฒนาการของภาษามาค่ะ
 : 4895 - tiki  
 : 375940 - 12 พ.ย. 47 - 10:47  
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เก่ง และรอบรู้จริงๆค่ะ ขอบคุณที่เขียนได้ชัดเจน ค่ะ  
: 7446 - อาภาภัส  
  376024 - 12 พ.ย. 47 - 12:16 
ขอบคุณคุณอาภาภัสมาอ่าน
นี้เป็นความรู้สึก กีดขวางการเขียนเราเสมอมาค่ะ
อย่างหลายคนว่าเราไม่เขียนภาษาวิจิตรอลังการ
เราก็ตอบตามตรงว่า
เราอยู่สาย marketing  เข้ากับฝูงคน mass Marketing  
กลอนเราก็จะพยายามคงสิ่งนั้นไว้เสมอคะ  
 : ทิกิ_tiki 4895  
: 376166 - 12 พ.ย. 47 - 14:49  
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
สุขสะได(สวัสดี)เหมือนไทยไม่มีเหมือน
ไม่ลืมเลือนจากไกลไปเทอกา(ทำงาน)
ก๊อดถ้าเตอดอยคะเนีย(ถ้าเกิดไปเหมือนกัน)แล้วหนักหนา
ทนเทอกา(ทำงาน)เพิ่มคุณค่าให้ตนเอง  
 : กัน  
 : 375711 - 12 พ.ย. 47 - 00:22  
คุณกันแวะไปทำงานเขมรมาสามสี่เดือน ฝาก
คำเขมรปัจจุบันมาให้เราอ่านแล้วค่ะ				

ร่วมสมัย  อันดับสอง คือ ข้อตอบต่อกันระหว่าง
เพื่อนพ้องพี่น้องหลายท่าน ในบทกลอนhttp://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_65511.php

ตอนหนึ่ง
ครูฝึกแรกของฉัน

      ตั้งแต่เกิดมิใช่เลิศเพียงธรรมดา
แต่รู้ว่าพาหนะมีคละหลาย
เคียงตำแหน่งบิดาคราย่างกราย
ตรวจราชการเหนือใต้ได้นั่งดู

      มีทั้งรถบรรทุกงานสานหัวเมือง
ไม่ต้องเขื่องขึ้นรถจี๊พรีบสุดกู่
บางครั้งนั่งเก๋งคุณลุงหัวยุ่งฟู
หลายครั้งอยู่แลนด์โรเวอร์เจอคันยาว

     รถ ช.ป.267 เลขเด็ดนี้
ไปทุกที่พาพวกเราถึงหนุ่มสาว
รถตำแหน่งทั่วดินแดนแสนเรื่องราว
นั่งทุกคราวรถมีตราข้าราชการ

   ลูกมันซนถือกุญแจแร่มาเล่น
รถจึงเผ่นชนประตูคู่หน้าบ้าน
อายุสิบสามแก่นชะมัดเกินทัดทาน
พ่อสั่งงานให้คนขับคอยดูแล

      ถึงยามรอพ่อขึ้นรถ..บท.*ประเสริฐ*
คนขับรถนามเลิศเป็นครูแก้
นี่คือเกียร์ คันเร่ง คลัทช์ หัดเที่ยงแท้
บิดกุญแจเรียนขับมาอายุสิบสาม

      นับจากวันนั้นถึงวันอายุสิบเจ็ด
รวมเบ็ดเสร็จขับแลนด์โรเวอร์โตเกินห้าม
อีกรถเก๋งพ่อซื้อให้ได้ฝึกตาม
โอเปิลงามยุโรปเด่นเป็นเยอรมัน
ทิกิ_tiki
     ให้ดูคำตอบของน้องๆในชุดนี้ค่ะ
  
เดือนนี้เป็นเดือนที่คุณพ่อลาจากโลกไป
ใจก็คิดถึงพ่อ เรื่องพ่อที่เกียวกับเรา บารมีพ่อทั้งนั้น
แต่เวลาพ่ออยู่ เรามันทำอะไรแผลงๆให้พ่อเดือดร้อน
เป็นประจำ นะพ่อขา...
    เริ่มเคาะหน้าจอเมื่อวานบ่าย
เช้านี้มาต่อเติมอีกหน่อยพออ่านได้
อาทิตย์ ๑๔ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
๑๑:๕๕ นาฬิกาใกล้เที่ยงพอดีนะคะ
 Poem ID :   65511 - ผู้ชม 121   ผู้ตอบ 27  
 
พี่ทิกิ ..เหมือนเรนเลยคะ..
  พ่อ ..หัดให้เรน .. ขับรถ ด้วยดิคะ..
        ..เรนจำได้ ..
   ..พ่อ..  เอาถัง .. ใหญ่ .. วาง..ให้เรน..
          ..พ่อบอกว่า ..  ให้มองข้างหน้า..
อย่ากังวล ..ด้านหลัง ..
        ..แต่ เรน ..ก็ชอบ .. มองด้านหลัง ..นะคะ..
   พ่อวาง..  ถังเป็นจุดๆ .. ด้วยดิคะ ..
        ตอนน้าน ..  ตื่นเต้น ..มากเลยคะ..
  .. ขับรถ ..ออกถนนใหญ่ .. เป็นครั้งแรก ..
         มีพ่อ ..  มีมี้ .. มีพี่เล็ก ..
    ทุกคน .. ชมเรน ...
         กับ วันนั้น ..  ที่พ่อ ..ต้องเสียตังค์ ..
  มากด้วยดิคะ ..
 : 3384 - rain..  
: 377170 - 14 พ.ย. 47 - 12:41  

     พ่อคือคนที่สอนลูกให้รู้จักทำอะไรด้วยตัวเอง
ให้เป็นทุกอย่าง อย่าให้ใครมาว่าได้ ว่าเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่อง
      เป็นลูกพ่อ ต้องฟัง จำคำสอนพ่อ
     ต้องเอาดีให้ได้ อย่าให้อายไปถึงต้นตระกูล 
ว่ามีลูกไม่เอาถ่าน...
     ทำอะไรทำให้จริง ทำให้ดี ให้ได้นะลูก..
พ่อบอกเสมอ  
  : 4895 - tiki  
 : 377188 - 14 พ.ย. 47 - 13:14  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ทรายอยากขับเป็นมั่งจัง
.อายุ 16 แระยังขับม่ะเปงเลย
อีกอย่าง.. ทรายม่ะมีพ่อให้สอนแล้วด้วยจิ
T-T
++ นู๋ทรายแอบมาป่วนพี่ทิกิ ^^ ++  
: 7137 - ๏ เม็ดทราย ๏ 
น้องทราย หัดขี่จักรยาน มอเตอร์ไซค์คล่องหรือยัง
ลองไปหาที่หัดขับรถบัมพ์เปอร์ไปก่อนนะคะ
พออายุ 17 ก็ไปสอบใบขับขี่ หัดไม่กี่วันก็ได้ค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ....
         คุณพ่อ..ถามได้ไหมคะ..อยากรู้  
: ทิกิ_tiki 4895  
: 377259 - 14 พ.ย. 47 - 15:27  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เมกไม่มีครูฝึกครับ  ขับรถเป็นก็เพราะความคะนองและดื้อของตัวเอง
พ่อกับพี่ชายไม่อยู่บ้าน ทิ้งรถไว้ที่บ้าน  เมกเลยขับเลยครับ คิก คิก
ดีนะที่บ้านเก่าเมกอยู่ชนบท  เลยไม่เกิดอุบัติเหตุ  นับแต่วันนั้นมา  เมกก็แอบขับตลอดเลยครับ
ฮิๆๆ  ความสามารถเฉพาะตัว  ห้ามลอกเลียนแบบครับพี่ จิ๊จิ๊
+-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
: 7555 - เมกกะ  
: 377261 - 14 พ.ย. 47 - 15:28  
   พี่ก็เหมือนเมกแหละค่ะ โดดขึ้นน่ะจะแอบขับเองเลย 
แต่ไม่รุ้ว่าเขาเข้าเกียร์ไว้เมื่อรถจอด
แหงก..โป้ง..โครม ประตูคู่หน้าบ้านพังยังไม่เท่า
พ่อต้องซ่อมรถให้หลวงอีกน่ะสิ ลูกมันซ่าแต่เด็ก
นะคะ ดีที่ เม็กไม่มีอุบัติเหตุ ท่าจะขับเก่งละซี
วันหลังมาช่วยขนหนังสือไปหน่อยนะคะ อิอิ
   : 4895 - tiki  
: 377307 - 14 พ.ย. 47 - 16:05  
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
กานต์ขับไม่เป็นค่ะพี่ทิกิ
คนสอนเบื่อระอาไปหมดแล้วค่ะ
คุณพ่อ พี่ชาย น้องชาย ไม่สอนให้แล้วค่ะเพราะกานต์
เป็นโรคกลัวมากๆ ใจฝ่อมากๆ ครั้งแรกที่หัดก็ชนต้นไม้ 
ต่อมาก็จะตกคลอง เลิกแล้วค่ะ กลัวมากๆ แต่คนอื่นขับ
ไม่กลัวนะคะ ตอนพี่สาวหัดขับ กานต์ยังหลับเลยค่ะ
: 1972 - เพียงพลิ้ว  
: 377364 - 14 พ.ย. 47 - 16:56  

พวกเด็กๆหัดขี่จักรยาน ขีมอเตอร์ไซค์ ขีรถบัมพเปอร์
ไรพวกนี้ จะไม่กลัวรถค่ะ น้องกานต์
สงสัยต้องไปหัดขี่พวกนี้ให้ชินถนนคล่องๆละค่ะ
ขนก็ชนไป ช่างมันค่ะ
 
 : ทิกิ_tiki 4895  
 : 377437 - 14 พ.ย. 47 - 18:07  
  : ดินก็กะลางจาหัดขับรถอยู่คะ 
แต่ยังไม่มีกำหนดออกรถเลยฮืออ...ช่วงนี้น้ำมันมันแพงงง.
...เลยอาศัยจักรยานไปก่อน  
: 6442 - ardin  
: 377365 - 14 พ.ย. 47 - 16:59  
หาเสห๊ตไว้ไถในมหาวิทยาลัยก็ประหยัดดีนะคะ
ส่วนกระเป๋า ก็ใช้ สะพายหลัง เหมือนพี่เอง
ขึ้นรถไฟฟ้า บนฟ้า ใต้ดิน ก็ใช้เป้แล้วค่ะ ไม่หนัก คล่องตัวดี  
: ทิกิ_tiki 4895  
  : 377442 - 14 พ.ย. 47 - 18:13  

เคยหัดขับรถเล่นเป็นเหมือนกัน
แต่ไม่ทันจะได้หัดซักเท่าไหร่
รถก็พุ่งเร็วจี่รี่เร็วไว
เลยไปชนเข้าให้กับเสาเลย
*-*หัดขับแค่แป๊บเดียวก็ชนแล้วค่ะ 
ซึ่งตอนนั้นคนที่สอนให้เป็นเพื่อนกัน อิอิ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*  
  : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
  : 379866 - 17 พ.ย. 47 - 23:21  

     บรรยากาศของการพบปะในสโมสรอีกหนึ่งชุด				

ร่วมสมัย  อันดับสามคือที่มาวันนี้  http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_65708.php
งานของคุณ Extremlife  ที่ น่าสนุกสนาน ชวนติดตาม
ในการเสนองาน ร่วมสมัย  Contemporary  Poems  วันนี้

ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง    ..........extreme 

ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง
แอปเปิ้ลคงไม่ร่วงใส่นิวตัน
เราคงต้องล่องลอยไปเที่ยวกัน
ปลาตัวนั้นคงแหวกว่ายในนภา

การเดินทางคงหันไปใช้เครื่องบิน
เรื่องการกินคงต้องจับงับบนฟ้า
ตอนขับถ่ายคงวี้ดว้ายคล้ายเฮฮา
เมื่อตากผ้าคงมัดไว้คล้ายว่าวลม

จะอาบน้ำอย่างไรล่ะทีนี้
แล้วจะตีกอล์ฟอย่างไรให้สุขสม
ฝนคงไม่ตกจากฟ้าชาวนาตรม
เสียอารมณ์กับคนดีที่ลอยไป

ทุกอย่างคงลอยไปในอากาศ
มนุษยชาติคงตกใจและสงสัย
หมู่มวลสัตว์คงฉงนปนแปลกใจ
โอ้ชาวกลอนคิดอย่างไรใคร่อยากฟัง  
 
   Poem ID :   65708 - ผู้ชม 51   ผู้ตอบ 9  
 Written by :   extreme  
 Posted by :   รหัสสมาชิก : 9532 - extreme life  
 Source :   แต่งตอนนอนตะแคงดูฟุตบอล ^o^  
 Date - Time:   17 พ.ย. 47 - 10:32  
 Note :   มุมมองที่ต่างไปก็ทำให้เกิดไอเดีย ^o^  
 E-Mail :   tnklkk@hotmail.com  
 
    : ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง
เวลาง่วงคนล่องลอยไปกับฝัน
อาจารย์ปาชอล์กใส่ไม่ถูกกัน
คงน่าขันทุกอย่างต้องผูกตรึง..

น้องกอล์ฟ มีไอเดีย แปลกใหม่เสมอ..
..  : 7067 - กุ้งหนามแดง  
: 379437 - 17 พ.ย. 47 - 11:57  
 
  :   แรงโน้มถ่วงหายไป ไข้กลับแน่
ถ้วยกาแฟฉันคงร่อนปลิ่วว่อนหาย
กว่าจะได้ดื่มกาแฟสักนิดคงตาลาย
อ้าปากหงายตามกาแฟ   แย่จริงเธอ
 : ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน  
 : 379477 - 17 พ.ย. 47 - 12:35  
 
 : จริง ๆๆ แอ็ปเปิ้ลไม่ตั้งใจจะหล่นใส่หัวคุณนิวตันหรอกนะ อิอิ
เพียงอย่างหล่นมาให้ค้นพบว่าโลกนี้มีแรงโน้มถ่วง
ดึงดูดทุก ๆ สรรพสิ่ง ให้หลอมรวมมิตรภาพเข้าด้วยกัน
ภายใต้โลกกลม ๆ แต่กว้าง ใบนี้ ด้วยรอยยิ้ม เย้ ๆๆ

โอ้น้ำมาหลงคารมอะไรกับปลารูปหล่อ
โอ้ฟ้ามาทำสัญญาอะไรกับนกตัวดี
ดอกไม้กับผีเสื้อก็มาเป็นเพื่อนกันด้วยเหตุใด
ใช่เลย คงเหมือนที่มีบางสิ่งดูดใจให้เรามาเป็นเพื่อนกัน  ^______^  
 : รหัสสมาชิก : 130 - แอ็ปเปิ้ล  
 : 379595 - 17 พ.ย. 47 - 15:13  
 
  : ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง
ดั่งติดบ่วงหลุมอากาศของขาดหาย
ทุกสิ่งอย่างวิ่วว่อนกันวุ่นวาย
ตะเกียกตะกายหยิบจับกันวกวน  
: คนเมืองลิง อุลังอุตัง  
: 379612 - 17 พ.ย. 47 - 15:32  
 
  :   เออ จริงด้วยแฮะ ..^_^..
: รดา  
 : 379687 - 17 พ.ย. 47 - 17:03  
 
  : ถ้าโลกนี้ไม่มีแรงโน้มถ่วง
จะชื่นทรวงควงบนฟ้ามหาสวรรค์
เก็บดาวร้อยห้อยเป็นพวงเพื่อกำนัล
ึคนสำคัญเป็นสร้อยใส่ศอเธอ

อยากว่าคิดออกแต่เรื่องเดียวจ้า..  
 : 5053 - ชัยชนะ  
 : 379745 - 17 พ.ย. 47 - 19:50  
 
: เข้าใจคิดดีจริงๆเลยนะคะ
อ่านแล้วฮาจัง
แวะมาทักทายค่ะ
ฝันดีนะ 
: นางฟ้าซาตาน  
 : 379809 - 17 พ.ย. 47 - 21:03  
 
  : หากโลกนี้แห้งแล้งแรงโน้มถ่วง
คงเป็นช่วงชีวีที่สุขสันต์
จะหอบดาวเก็บจันทรามาแบ่งปัน
ใครเคยฝันอยากได้ให้ครบคน

พี่กานต์มาเยี่ยมนะคะน้องกอล์ฟ
ช่างคิดจริงๆนะคะ
  : 1972 - เพียงพลิ้ว  
 : 379998 - 18 พ.ย. 47 - 09:29  
 : 
%%%%%%
             ผู้เขียนที่นำเนื้อหาสาระโลกอันเป็นวิทยาศาสตร์
มีเหตุ มีผล มาเขียน ย่อมก่อเกิดอารมณ์ร่วมที่สัมผัสได้
มีความน่าสนใจน่าติดตาม โดยเฉพาะ การนำตัวตนของ
ผู้อ่านให้ไกลจากจิตวิญญาณ ห่างความรู้สึก รัก โลภ โกรธ 
หลง จึงเป็นงาน ร่วมสมัยที่  เป็นทิศทางที่เห็นได้ในงาน
ทิกิ_tiki				

อีก ร่วมสมัย ลำดับ สี่
 ดูไม่จืดของนายหนุ่ม ผู้นี้ สำบัดสำนวนอาจแยงหูแล้ว
มันน่าเก็บ ผักสีม่วงในคลองมาฝาก
 แต่ก็เผ็ดร้อนถูกใจสาวหนุ่มวัยรุ่นยุคนี้ 
ประสาหนุ่มนักเปียโน คนนี้เขาละ
คุณ เชษฐภัทร วิสัยจร นี่แหละค่ะ ยกมาให้ทั้งบางส่วน
ส่วนทั้งหมด ไปอ่านได้ที่นี่นะคะ 
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_64579.php

นิราศรถไฟใต้ดิน    .................เชษฐภัทร  

นิราศร้างห่างไกลให้ใจหาย 
โศกกำซาบแสบซ้ำช้ำใจชาย 
ถูกคนสวยทำร้ายตายทั้งเป็น 

เชษฐภัทรประพันธ์เพลงบรรเลงนิราศ 
ป่าวประกาศรักโสโครกให้โลกเห็น 
คมวาทะเฉือนเชือดหญิงเลือดเย็น 
บวงสรวงเซ่นศักดิ์ศรีกวีไทย 

รถออกจากหัวลำโพงเจ็ดโมงเช้า 
แสนปวดร้าวอ่อนล้าน้ำตาไหล 
หรือเธอมีแต่ตัวไร้หัวใจ 
พ้อคนสวยหน้าใสหญิงใจดำ 

ถึงสามย่านปากนางช่างสามหาว 
คลุ้งกลิ่นคาวเธอด่าดูน่าขำ 
หรือพ่อแม่สอนไว้ไม่เคยจำ 
ไม่ไตร่ตรองลองทำย้ำให้ดี 
 ......................
...................
.........................
เพื่อจะสะสมแสง กำแพงเพชร 
สูตรสำเร็จสู่ทางสร้างศักดิ์ศรี 
เผชิญหน้าท้าสังคมโสมมนี้ 
ด้วยวิถีบัณฑิตคิดคำนวณ 

ใจเซ่อซื่อเธอทิ้งขว้างที่ บางซื่อ 
เก็บไว้ซื้อคืนวันอันผันผวน 
ประสบการณ์อ่านใจใครเรรวน 
ใครแปรปรวนปลิ้นปล้อนหลอนหลอกเป็น 

เชษฐภัทรประพันธ์เพลงบรรเลงนิราศ 
ป่าวประกาศความโสโครกจนโลกเหม็น 
ถ้อยวาทะเฉือนเชือดหญิงเลือดเย็น 
บวงสรวงเซ่นศักดิ์ศรีกวีเอย  
  
   Poem ID :   64579 - ผู้ชม 35   ผู้ตอบ 4  
 Written by :   เชษฐภัทร  
 Posted by :   รหัสสมาชิก : 1603 - เชษฐภัทร วิสัยจร  
 Source :   เคยโพสแล้ว แต่มันไม่ยอมเข้าหน้าส่วนตัว เลยโพสใหม่  
 Date - Time:   30 ต.ค. 47 - 19:17  
 
 ที่น่าเห็นใจว่า พยายามเขียนให้ครบสถานีเหลือเกิน
ถ้าจำไม่ผิด ปีก่อน เธอมี นิราศรถลอยฟ้ามาให้ที
แต่บัดนี้ Server นั้นเข้าไปไม่ได้ ก็เลยมาเท่านี้
อันที่จริง คุณ เชษฐภัทรก็ เขียนไว้หลายเว็บ
อาทิเช่น ประพันธสาส์น  พันทิป และ ไดอารีหลายที่
เป็นคนหนุ่มเลือดร้อนไฟแรงในงานที่น่าจับตามอง 
นับเป็น ร่วมสมัย ลำดับ สี่
ที่นำมาให้ วันนี้
    แต่ก็ขอติงไว้สักนิดว่าการเขียนบทกวีไม่เป็นกลางเสมือน
มองโลกแง่ร้าย ท้ายที่สุด อาจดัง แต่ไม่รุ่งก็เป็นได้
โดย เฉพาะ ถ้า โลกนี้มีเพศ แม่ และ เพศพ่อ การกล่าว
หาผู้หญิงไปอย่างเดียว ก็นับว่าไม่ค่อยถูกต้องเพราะ
แม่ของเรา คงไม่ใช่ผู้หญิงชนิดที่คุณเขียนมาเป็นแน่แท้
ดึงร่วมสมัยที่ ยังมีจุดโด่งมาให้ดู แต่จะเป็นจุดเด่น อย่าง
เดียว ไม่ใช่ จุดดี ก็แล้วแต่ผู้อ่านจะพิจารณากันเอง

        แต่ก็นับว่าเป็น in trend เฉพาะยุค เฉพาะกาล
 คงต้องหาจุดยืน เช่น อาจต้องเก็บกลอนแรกที่แรง
ใส่ลิ้นชักไว้ให้อารมณ์แรงกระเจิดกระเจิงนั้น บางลง
ถามตนเองนิดหน่อยว่า  ถ้าออกวรรณกรรมชนิดนี้ไป
จะมีอะไรเกิดขึ้นในสังคม ได้เพียงแค่ความสะใจเท่านั้น
หรือไม่
     ยกมาให้ดูพอเห็นความร่วมสมัย ของ วัตถุที่ใช้พาดพิง
แต่เนื้อหาและลีลา เหมือนผู้เขียนปฏิเสธเพศหญิง
อยู่ในใจ จะด้วยสาเหตุอย่างใด คงต้องถามท่านดูเอง
      
ทิกิ_tiki
นำมาฝากในเที่ยง วันศุกร์ ๑๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๗				

๏ ร่วมสมัย  อันดับห้า ๚ ...

นำบทกลอน คุณ กุ้งหนามแดง เรื่อง โรงเรียนของหนู
งานนี้ถึงจะเป็นแนวเพื่อชีวิต แต่ก็เป็นสิ่งที่
ทุกคนรู้สึก สัมผัสได้ ว่าเป็นเรื่องที่เขาทุกคน
ไม่อยากให้มันเป็น ไม่อยากให้เกิด อยากให้
แก้ไข  ผู้ประพันธ์ นำเสนอให้เห็นการ เผาทำลาย
โรงเรียน ซึ่งผลก็ตกแก่เด็กที่ไร้อาคารสถานที่
เรียน อนาคต ก็ ชะงักงันอยู่เพียงเท่านั้น
    สั้นๆ สี่บท
     แต่บ่งความเนื้อหาสังคมในวันนั้น
เป็นคำถามให้ผู้อ่านพิจารณาเอง.........

ทิกิ_tiki 

  
  โรงเรียนของหนู    
กุ้งหนามแดง  

โรงเรียนหนูอยู่ไกลเกินใครเขา
ชั้นเรียนเราตีแขนงแบ่งคูหา
มุงด้วยแฝกกันแดดฝนผจญมา
หลายเพลาทนสู้เชิดชูตน

ทนลำบากเดินเท้าเข้าเรียนครบ
สัปหงกแค่บกพร่องมิล่องหน
ตกซ้ำชั้นต้องระกำยอมจำนน
ไม่มีบ่นเรียนไปใจเย็นเย็น

มาวันนี้ยืนเศร้าเฝ้าถามหา
คุณครูขาอยู่ไหนใยไม่เห็น
โรงเรียนไหม้เถ้าดำยิ่งลำเค็ญ
เข้าประเด็นขัดแย้งแกล้งทำลาย

ปัญหาของผู้ใหญ่หนูไม่รู้
รู้สึกอยู่ภายในใจสลาย
วิชาเดียวติดตนไปจนตาย
หนูไม่ขายวิญญาณผลาญโรงเรียน..
..
  
   Poem ID :   55469 - ผู้ชม 63   ผู้ตอบ 12  
 Written by :   กุ้งหนามแดง  
 Posted by :   รหัสสมาชิก : 7067 - กุ้งหนามแดง  
 Source :   -  
 Date - Time:   17 มิ.ย. 47 - 23:15  
 Note :   -  
 E-Mail :   kungnamdang@yahoo.com  
   

 : วันนี้ฟังเพลง....โรงเรียนของหนู..ของคุณพงษ์สิทธิ์  คัมภีร์..
เลยเก็บมาเขียนน่ะ ....
ขออนุญาตเขียนแนวเพื่อชีวิตบ้างน่ะค่ะ..
..เชิญวิจารญ์ตามสะดวกค่ะ..
..   7067 - กุ้งหนามแดง  
: 290534 - 17 มิ.ย. 47 - 23:35  
 
 : กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วคิดถึงภาคใต้ 
เหตุการณ์ที่กำลังทำให้เด็กตาดำ ๆ ต้องมารับเคราะห์
กับความโลภของผู้ใหญ่ค่ะ  ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ 
รักและคิดถึงเสมอด้วยค่ะ  
: 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
  : 290552 - 18 มิ.ย. 47 - 00:05  
 
 : ไม่อยากไปโรงเรียนเบื่อเรียนอ่อน
ครูเคยสอนตอนสายก็หายหน้า
ทิ้งการบ้านให้งานพรวดกวดวิชา
ข้อสอบหาที่นั่นทุกวันรอ
 : suprapai  
 : 290592 - 18 มิ.ย. 47 - 08:22  
 
  : มีเพลงเก่าอยู่เพลงหนึ่ง ครูเคยสอนร้อง 
แต่อัลมิตราจำไม่ค่อยได้ ทำนองว่า เป็นครูอยู่บนดอย 
ไปถึงโรงเรียนก็เจียนสายจวนใกล้เวลา เห็นศิษย์
รออยู่พร้อมหน้า ก็รีบมาทำการสอน เหนื่อยยากลำเค็ญ 
บางวันต้องไปอาศัยหลวงตา อะไรทำนองนี้ค่ะ 
คุณกุ้งพอจะนึกออกไหมคะ .. หลายหนแล้วที่ใจแว๊ป
ถึงเพลงนี้ แต่อัลมิตราไม่ทราบชื่อเพลง 
ก็เลยค้นไม่เจอซักที ค่ะ  
: 2189 - อัลมิตรา  
 : 290595 - 18 มิ.ย. 47 - 08:26  
 
  :          คุณแต่งได้ดีมากครับแต่ว่าคุณพาดไปทางใต้ 
ส่วนคุณอัลฯนั้นพาดไปทางเหนือ กลายเป็นเหนือใต้
 สมกับเพื่อนรักที่รักกันยิ่งนะครับ  555
ที่คุณอัลฯว่าเมื่อก่อนผมก็มีแผ่นครับ รู้สึกว่า 
คุณ จรัล มโนเพชร คุณแพทย์หญิงพันทิวา นี่แหละ
ร้องแล้วเอามาร้องหลายๆคน เหมือนคุณแหละ
นึกชื่อเพลงไม่ออก  ครูชาวดอย หรือเปล่า
คลับคล้ายคลับคลาครับ  
 สรุปแล้วคุณกุ้งฯแต่งได้ยอดเยี่ยมมากครับ
   แก้วประเสริฐ.  
: 6104 - แก้วประเสริฐ  
 : 290665 - 18 มิ.ย. 47 - 13:09  
 
: เศร้าค่ะ  
 : 4895 - tiki  
 : 290691 - 18 มิ.ย. 47 - 14:28  
 
  เอ ... ได้ยัง  
: ลิงเร่ร่อน  
 : 290865 - 19 มิ.ย. 47 - 11:57  
 
 : ตอบกลับค่ะ:
คุณผู้หญิงไร้เงา:
ค่ะ ปัญหาของผู้ใหญ่กระทบกับเด็กด้วยค่ะ
คิดถึงคุณเสมอค่ะ..
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
คุณ suprapai:
อืม..สมัยก่อนไม่ต้องกวดวิชาเลยค่ะ..แต่ก็ได้
อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ ลุ่มๆ ดอนๆ ..แหะแหะ อายค่ะ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
คุณอัลมิตราค่ะ:  เพลงนี้ใช่หรือเปล่าค่ะ
แม่พิมพ์ของชาติ

แสงเรืองๆ ที่ส่องประเทือง 
ไปทั่วเมืองไทย 
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ 
โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง 
เหนื่อยยากอย่างไร 
ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง 
ครูนั้นยังลำพอง 
ในเกียรติของตนเสมอมา 

ที่ทำงานช่างสุดกันดาร 
ในป่าพงไพร 
ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้ 
เร่งรุดไปให้ทันเวลา 
กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไป 
อาศัยหลวงตา 
ครอบครัวคอยท่าไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน 

ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสาย 
จวนได้เวลา 
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า 
ต้องรีบมาทำการสอน 
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน 
โรงเรียนในดงป่าดอน 
ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา 

ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ 
งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่ 
สร้างชาติไทยให้วัฒนา 
ฐานะของครูใครๆ ก็รู้ 
ว่าด้อยหนักหนา 
ยังสู้ทนอุตส่าห์ 
สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี 

นี่แหละครูที่ให้ความรู้ 
อยู่รอบเมืองไทย 
หวังสิ่งเดียวคือขอให้ 
เด็กของไทยในผืนธานี 
ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชู 
ไทยให้ผ่องศรี ครูก็ภูมิใจที่ 
สมความเหนื่อยยาก 
ตรากตรำมา...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
คุณ tiki: 
ค่ะ เรื่องมันเศร้า..
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
คุณแก้วประเสริฐ:
แอบตอบทีหลังให้แป้วเล่นๆ อ่ะ
พี่ท่านก็ชมเกินไป...ยังต้องฝึกฝนอีกมากมายค่ะ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
7067 - กุ้งหนามแดง  
 : 290874 - 19 มิ.ย. 47 - 12:09  
 
: เป็นงานดีดีอีกงานหนึ่งค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงตอนไปออกค่ายอาสา
ตอนนั้นอยู่ปี 2 ได้มั่ง  ไปเป็นเดือนเลย
เดินเท้าเข้าไปหลายกิโลมาก  
ทั้งโรงเรียนมีครูอยู่คนเดียว....ใจเด็ดน่าชื่นชมจริง
.......................................................................  
 : 6595 - magic  
 : 291061 - 19 มิ.ย. 47 - 21:41  
 
: ใช่ค่ะ...การออกค่ายอาสาพัฒนาเป็นงานที่
นักศึกษาทุกคน..น่าจะได้ใช้ชีวิตดูน่ะค่ะ..
..
ตอนที่อยู่มหาวิทยาลัย..กุ้งก็ได้ช่วยหาทุนน่ะค่ะ
 เป็นส่วนร่วมที่น้อยนิด..แต่ก็ถือว่า
ได้เรียนรู้ชีวิตอีกด้านแง่มุมหนึ่งค่ะ..
..ขอคารวะครูที่เสียสละ ทุกๆ ท่านค่ะ.
.เพื่ออบรมให้เด็กเป็นคนดี.
.ของสังคมต่อไป..
 : 7067 - กุ้งหนามแดง  
  : 291285 - 20 มิ.ย. 47 - 11:47  
  %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
      งานนี้ถึงจะเป็นแนวเพื่อชีวิต แต่ก็เป็นสิ่งที่
ทุกคนรู้สึก สัมผัสได้ ว่าเป็นเรื่องที่เขาทุกคน
ไม่อยากให้มันเป็น ไม่อยากให้เกิด อยากให้
แก้ไข  ผู้ประพันธ์ นำเสนอให้เห็นการ เผาทำลาย
โรงเรียน ซึ่งผลก็ตกแก่เด็กที่ไร้อาคารสถานที่
เรียน อนาคต ก็ ชะงักงันอยู่เพียงเท่านั้น
    สั้นๆ สี่บท
     แต่บ่งความเนื้อหาสังคมในวันนั้น
เป็นคำถามให้ผู้อ่านพิจารณาเอง.........

ทิกิ_tiki				

บางคน เรียกตนเองว่า ศิลปินผู้จรรโลงความคลาสสิค
         บางคนเรียกตนเองว่า ศิลปินพื้นบ้าน
         บางคน เรียกตนเองว่า ศิลปิน ร่วมสมัย
       
        ในประเทศไทยนี้ การที่คนใดจะหยิบบทประพันธ์ใครที่ยังมี
ชีวิตอยู่มายกตัวอย่าง เสมือนเป็นดาบสองคม
          อยู่ที่ผู้อ่านจะพิจารณาเองว่า ที่ยกมานี้ มีความร่วมสมัย
คือคนไทย ยุค พ.ศ. ๒๕๔๗ มีอารมณ์ร่วมตาม อยากเข้ามา
ตอบสนองชื่นชมบทกวีนั้น อยากเสพบทกวีอันจรรโลงใจนั้น
ทำให้มีความรักในชีวิต ขึ้นหรือไม่

        สำหรับตัวข้าพเจ้าเอง เมื่อหยิบ บทประพันธ์ใดๆที่ตนเองต้อง
อ่านมาแต่เล็กแต่น้อยให้คุณย่าฟังแต่ครั้งยังเล็ก 
          บทประพันธ์ ที่ต้องอ่านให้คุณย่าฟังมาแต่เด็กก็เกือบทุกเรื่อง
ที่ในบ้านมี ทุกเรื่อง จดจำ กินใจแต่วัยเยาว์และมีอิทธิพลต่อการ
ใช้ชีวิตตนเองประสาไทยไทย มาถึงวันนี้

            แต่ที่ประทับใจเหลือเกินไม่ลืมเลือน
         บทพระราชนิพนธ์เพลงร้องของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระปิยมหาราช นั้น

              แสดงความร่วมสมัยอย่างที่สุด
             ทรงอยู่บนราชบัลลังก์ทั้งประเทศ
            แต่ทรงพระราชนิพนธ์ทุกคำจับหัวใจคนฟัง
            และ คนอ่านทุกคนมาถึงวันนี้
                   ข้าพเจ้าถือว่า เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยม
             ที่ได้เคยยิน ซึ้ง  อ่าน แล้วซึ้ง ทุกบททุกตอนซึ่งได้
           ทรงประพันธ์ไว้ ที่วางไว้บน ความเมตตากรุณาอย่างเหลือล้น
          ต่อประชาชนชาวไทย
                 พระราชนิพนธ์ อันใช้คำไทย ธรรมดาสามัญ
         แสดงพระปรีชาสามารถดวามรู้ซึ้งการใช้ภาษาอย่างที่สุด....
       เป็นที่เทิดทูนของข้าพเจ้ายิ่งล้น 
                  ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต ไม่อาจเอื้อมเอ่ยถึง
พระราชนิพนธ์ใดๆมากไปกว่านี้ เพียงแต่แสดงความรู้สึกตามประสา
คนเดินดินธรรมดาของข้าพเจ้าว่า  รัก น้ำพระราชหฤทัยของพระองค์ท่าน
ปานใด....


.จึงฝากความไว้ก่อนจบ ตอนที่หนึ่ง ของ ร่วมสมัย ไทยโพมวรรณกรรม      
และขออภัยที่สอดแทรกเรื่อง ดนตรีร่วมสมัยของโลก New Age Essentials
 ไว้ในนี้ก่อน เพราะยังไม่จัดอันดับข้อความ ถ้าเรียบเรียงหัวข้อใน เครื่อง
ข้าพเจ้าและถอดออกแล้ว คงจะไม่อยุ่ตรงนี้ ขออภัยไว้ล่วงหน้าค่ะ
        

          ส่วนการหยิบบทประพันธ์ของผู้ยังมีชีวิตอยู่มาแสดง
บางท่านก็ปลื้ม บางท่านก็ไม่ปลื้ม เป็นธรรมดามนุษย์
             ผู้ฉลาด เขาถึงไม่ค่อยหยิบคนเป็นมาพูด
              ผู้ฉลาดจึงมักเลือกหยิบคนตาย พ้นสมัยแล้วมาพูด

             แต่วันนี้ เราเลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้อง หยิบ คนเป็นสมาชิกในไทยโพม
มาพูดตาม หัวข้อ ร่วมสมัยไทยโพมวรรณประพันธ์ ของเรา
             ถ้านำมาแต่ข้อเขียนข้าพเจ้าเพียงผู้เดียว ก็จะหาว่าเป็น
สี่เท้ายกหางตัวเอง เสียอีกเท่านั้น

           ปากคนนี่มันไปได้หลายแง่ง่ามจริงๆ
วันนี้ ก็ขอจบ ร่วมสมัยไทยโพมวรรณกรรม ชุดแรกไว้เท่านี้ก่อน
ด้วยความยาวของเนื้อหามีมากเกินไป หลายท่านติงว่า
อ่านไม่ไหว ในรายละเอียด
      ขออนุญาต หยิบยกครั้งต่อไปมาให้ทุกท่านอ่านในครั้งหน้า

ทิกิ_tiki
๑๐:๓๐ นาฬิกา วันอาทิตย์ ๒๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพฯ ประเทศไทย