หนังสือเล่มนั้น

วิจิตร ภู่เงิน

ข้าพเจ้าเดินมาหยุดอยู่ที่มุมหนังสือในร้าน มองสำรวจในชั้นหนังสือ หนังสือแต่ละเล่มสีสันของปกสะดุดตาชวนให้อยากจะจับจะหยิบขึ้นมาอ่าน มีบางครั้งที่ข้าพเจ้าเคยคิดไปว่าถ้ามีเงินเยอะๆจะซื้อเก็บไว้ทุกๆเล่ม
ข้าพเจ้าหยิบหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่งเป็นหนังสือบทกวีและบทความสั้นๆข้าพเจ้าไม้รู้จักนักเขียน ไม่คุ้นนามปากกา คงเป็นนักเขียนหน้าใหม่คนหนึ่ง ปกหนังสือไม่มีตรารางวัลที่ได้รับ เป็นหนังสือที่พิมพ์ขึ้นครั้งแรก
ข้าพเจ้าพลิกอ่านไปคร่าวๆเนื้อหาในหนังสือทำให้ข้าพเจ้าสนใจหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาทันที สนใจนักเขียน สนใจความคิดความรู้สึกของกวีคนนี้ จากคำนิยมข้าพเจ้าได้ทราบว่าเธอมีความสนใจในการเขียนหนังสือมาตั้งแต่เด็ก เธอชอบวาดรูป ชอบแต่งบทกวี บทความและเรื่องสั้น เธอผ่านชีวิตในรั้วมหาลัยแห่งหนึ่ง และเธอได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์เหล่านั้นมา มารวมเป็นหนังสือเล่มนี้ เธอเป็นนักกิจกรรมตัวยงเทียวหละจากคำนิยม
เธอถ่ายทอดชีวิตในรั้วมหาลัยแห่งนั้นจากประสบการณ์ที่เธอได้พบเจอเอง จากสิ่งที่เธอเห็นโดยรอบข้าง เธอแสดงมุมมองไว้ได้อย่างดีเทียวหละ ทั้งความรัก ความเศร้า ความเหงา การใช้ชีวิตนอกกรอบอย่างกบที่กระโดดออกจากกะลาเพื่อไปสู่หนองน้ำอันอุดมด้วยประสบการณ์ ข้าพเจ้ามองเห็นรอยยิ้มของเธอ เห็นความแจ่มใสในวัยวันที่ปรากฏผ่านตัวหนังสือที่เธอถ่ายทอดมา
ข้าพเจ้าละสายตาจากหนังสือ ผู้คนในร้านทยอยกันเข้าออกเรื่อยๆและพนักงานประจำร้านก็ยังทักทายด้วยคำเดิมๆที่คุ้นหู
ข้าพเจ้ามองไปข้างๆมีผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาดีเทียวละ รูปร่างสมส่วน ผิวขาว คล้ายเธอกำลังหาหนังสือสักเล่มที่ตั้งใจว่าจะมาซื้อให้ได้ เธอเดินสายตาก็กวาดไปตามชั้นหนังสือตรงหน้า ขอโทษค่ะเธอกล่าวเมื่อเดินผ่านข้าพเจ้าไป
เธอหยุดยืนอยู่ข้างๆใกล้ๆกับข้าพเจ้า หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา ข้าพเจ้าชำเลืองตาดูหนังสือเล่มนั้น หนังสือเล่มนั้นเขียนโดยคนที่มีชื่อเสียงในวงการคนหนึ่ง ข้าพเจ้าทราบดี เป็นหนังสือที่ขายดีที่สุดในแผง ข้าพเจ้าเจอหน้าคนเขียนบ่อยๆตามหน้าจอทีวี ข้าพเจ้าเคยอ่านหนังสือเล่มนั้นแล้วเป็นการเขียนบอกเล่าชีวิตของเธอก่อนที่จะเข้าวงการและหลังจากที่เข้าวงการแล้ว มีการเขียนกระทบกะทั้งใช้ถ้อยคำได้ดุเดือดเผ็ดมันมาก ความรัก คนรักที่ต้องยื้อแย่ง และอื่นๆอีกมากมายที่เกี่ยวกับผู้เขียน 
ข้าพเจ้าอดคิดไปไม่ได้ว่าเธอคนนั้นคงอยากจะเข้าวงการและข้าพเจ้าคงเจอเธอบ่อยๆตามหน้าจอทีวี เธอคงน่ารักเทียวล่ะ
ข้าพเจ้าพลิกหนังสือเล่มที่ถืออยู่ดูราคาที่ด้านหลัง ฮือ...ข้าพเจ้าถอนหายใจ ถ้าพ่อข้าพเจ้าฝากเงินเข้าธนาคารให้วันนี้นะ ถ้าเพื่อนข้าพเจ้าไม่ยืมเงินข้าพเจ้าไปนะ  ถ้าพรุ่งนี้ข้าพเจ้าไม่ต้องกินข้าวนะ หนังสือเล่มนี้คงเป็นของข้าพเจ้า
แอร์ในร้านเย็นจนข้าพเจ้าต้องยืนห่อไหล่ ข้าพเจ้าวางหนังสือเล่มนั้นลงในชั้นหนังสือตามเดิม ตาก็ชำเลืองไปที่หนังสือเล่มที่เธอคนนั้นหยิบซื้อไป มันวางห่างจากหนังสือที่ข้าพเจ้าวางเพียงสี่ห้าช่วงของระยะหนังสือเท่านั้น ทำไมล่ะ?
ข้าพเจ้าเดินตามซอกการจัดวางสินค้า ผ่านมาที่ชั้นของขนมและหยิบขนมปังสังขยามาหนึ่งถุง เดินไปหยิบนมเปรี้ยวที่ตู้เย็นหลังร้านมันใหญ่พอที่ข้าพเจ้าจะเข้าไปหลบใครสักคนให้เขาหาข้าพเจ้าไม่เจอได้เทียวหละ
ข้าพเจ้าเดินมาเข้าแถวเพื่อที่จะจ่ายเงินที่เคาเตอร์ มีลูกค้าสี่ห้าคนที่กำลังยืนเข้าแถวรอจ่ายเงิน ข้าพเจ้าจ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้าน
ข้าพเจ้าชำเลืองตามองผ่านกระจกหน้าร้านไปยังชั้นหนังสือในร้าน หนังสือเล่มที่ข้าพเจ้าหยิบมาอ่านมองมาที่ข้าพเจ้า เธอคนนั้นยังยืนอยู่ที่ชั้นหนังสือนั่น ในมือถือหนังสือเล่มนั้น เธอเดินมาจ่ายเงินที่เคาเตอร์ เดินออกจากร้านผ่านข้าพเจ้าไป
ข้าพเจ้ามองตามเธอไป แล้วกลับมามองที่ชั้นหนังสือ หนังสือเล่มเดียวกันกับที่เธอคนนั้นหยิบไปกำลังยิ้มแฉ่งเย้ยข้าพเจ้า ขณะเดียวกันหนังสือที่ข้าพเจ้าหยิบมาอ่านกำลังร้องไห้...