นวราตรี ณ วิชัยทัสมิ

มณี ปัทมะ ตารา

ถนนปั้นคืนวันวิชัยทัสมิ   แห่ง  เทศกาลนวราตรี   คราคร่ำเนืองแน่นไปด้วยผู้คน   ความศรัทธาอัดเบียดเสียดยัดเหยียด   
ยิ่งเดินเข้าใกล้วัดแขก  คนยิ่งหนาตาและเบียดกันแน่นมากขึ้น   ดูขาวสบายนัยน์ตาด้วยภูษาผ้าที่เหมือนนัดแต่งกายกันมาด้วยชุดขาว  เพื่อรอดูขบวนราชรถ   แต่ในจิตใจของแต่ละผู้คน ณ ขณะนั้น    แน่นอน...ทุกคนเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความศรัทธา
ตามเก็บภาพซุ้มโต๊ะพิธีที่ตกแต่งประดับประดาด้วยหลากดอกไม้นานาพันธุ์   สวยสดงดงามตระการตาด้วยโคมไฟหลากสี    ถนนปั้นสว่างทอดเป็นระยะด้วยโคมตะเกียงอารตี
				

กลิ่นกำยาน   พร้อมธูปแขกหอมตลบอบอวล  คละคลุ้งด้วยหมอกควันบางๆปกคลุมทั่วบริเวณเกือบตลอดสายแห่งแนวถนน

พลังแห่งความศรัทธา   บางคนที่เดินทางมา   ก็เพียงเพื่อพิธีกรรมทำตามๆกันมาเหมือนทุกปี    บางคนก็ตระหนักรู้ถึงอุบายอันแยบคายที่สืบต่อกันมาเป็นประเพณีหลายชั่วอายุคน   หลายยุค   หลายสมัย    แต่บางคนก็ยังหลงงมงายหาคำตอบให้กับตนเองไม่ได้จน ณ บัดนี้

เก็บภาพอันสวยสดงดงาม   บางซุ้มโต๊ะพิธีก็แต่งแต้มด้วยผลไม้    หวังเพียงเพื่อเสร็จสิ้นพิธีกรรมจะกลายเป็นผลไม้อันศักดิ์สิทธิ์    เดินตลอดแนวเต็มสองฟากฝั่งถนน    แต่ไม่ได้ทำให้หลุดเข้าไปในมิติใดๆเลย

ศานติ.....มีต่อ				

วันขึ้น 1 - 9 ค่ำ  เดือน 11  รวม 9 วัน 9 คืนนั้น   มีความหมายต่อผู้ที่นับถือศาสนาฮินดู   เพราะเป็นอีกวาระหนึ่งของงานเฉลิมฉลอง " เทศกาลดูเซร่า " ( นวราตรี )    หรือที่ชาวไทยเรียกกันติดปากว่า   งานแห่พระแม่อุมา    วัดแขกสีลม    ค่ำคืนสุดท้ายมหาเทวีพระนาม " อุมา "  และ " มหากาลี "   จะยาตราบนพื้นธรณี

" มารีอามัน "  หรือ  " พระศรีมหาอุมาเทวี "  ซึ่งมีความเชื่อกันว่า  มารีอามัน  คือ  เทวีผู้บำบัดปัดเป่าและรักษาไข้ทรพิษ    และความเชื่อของประเพณีดูเซร่า หรือ  นวราตรี   ก็คือจะเป็นช่วงที่พระแม่และขบวนเทพเสด็จลงมายังโลกเพื่อประทานพรให้กับมนุษย์ทั้งหลาย   โดยเฉพาะวันสุดท้าย   เรียกกันว่า  " วันวิชัยทัสมิ "  ( วันแห่งชัยชนะ )   ซึ่งเป็นวันที่ฉลองชัยขององค์พระแม่ที่มีต่ออสูรและหมู่มารร้าย

ระหว่างทางเดินเก็บภาพ   ได้มีน้องผู้นำมณีท่องราตรีในวันนั้น   แนะนำให้รู้จักญาติผู้หญิงของเธอสองคน    ทั้งคู่อยู่ในสภาพเดินอย่างลำบากมาก   ดามด้วยเหล็กไว้ภายนอกทั้งคู่    คนหนึ่งต้องใช้ไม้ค้ำยันทั้งสองข้าง    ทั้งสองยกมือไหว้   และนัดกันว่าจะไปพบกันที่โต๊ะพิธีที่ทางญาติได้จัดไว้    มณีรับปากและตามไปภายหลัง

เมื่อพบกันตามนัดหมาย   ได้บอกกับทุกคนว่า  เมื่อรถขบวนผ่านมา    ซึ่งมณีเองยังไม่ทราบว่าจะเป็นขบวนราชรถคันไหน     ให้ทั้งคู่นั่งลงกับเก้าอี้    แล้วมณีจะยืนรักษาอยู่ด้านหลังของทั้งคู่    เมื่อขบวนบุษบกขบวนที่ 5 ซึ่งเป็นขบวนบุษบกขององค์เทวรูปพระแม่ศรีมหาอุมาเทวี   พระพิฆเนศวร   และพระกฤษณะ   ผ่านมาหยุดอยู่ตรงหน้าที่มณียืนพอดี

ใช้มือแตะเบาๆที่กระหม่อมของน้องสาวทั้งสอง    กำหนดปล่อยจิตออกหน้าผากให้ไปรวมกับพลังบริสุทธิ์ที่ประจุภายในองค์เทวรูปทั้งหมดบนขบวนบุษบก   ดึงเก็บพลังทั้งหมดให้กลับเข้าหน้าผากมณีตามเดิม    เคลื่อนย้ายพลังลมปราณที่ผสมผสานเข้ามาทั้งหมด   ส่งความรู้สึกไปที่ฝ่ามือทั้งสองข้างที่วางอยู่บนกระหม่อมของทั้งคู่

เลื่อนฝ่ามือทั้งสองข้างไปที่กลางหลัง     ก้นกบ    คนหนึ่งมีอาการมือทั้งสองข้างสั่นพั่บๆๆ    อีกคนหนึ่งแขนข้างซ้ายกระตุกสะบัดอย่างแรง    หลังจากนั้นทั้งคู่ก็สงบ  ไม่มีอาการอะไรนอกเหนือจากนั้น   บอกสาเหตุของอาการให้ทั้งสองทราบ   และให้ไปแก้ไข   และนัดกันว่าจะไปสอนให้ปฏิบัติเพื่อรักษาได้ด้วยตัวเองอีกครั้งหนึ่ง				

พลังบริสุทธิ์   ซึ่งปราศจากคาถา   เวทย์มนต์ใดๆ   ละทิ้งกายเนื้อโดยสิ้นเชิง    รูปธรรมที่สื่อออกมาในสัญลักษณ์ขององค์มหาเทพทางฮินดู   ล้วนสื่อความหมายในการปฏิบัติ  ฝึกเดินปราณผ่านจักรทั้งสิ้น

ลักษณะเฉพาะ   และคุณสมบัติพิเศษของมหาเทพองค์หนึ่งๆ    ก็หมายถึงการเป็นประธานที่จักราแต่ละตำแหน่ง   หรือช่องพลังภายในระบบกายละเอียดของมนุษย์นั่นเอง

อุบายในวิธีการปฏิบัติต่างๆ   ล้วนแล้วแต่เร้นลึกอยู่ในภาษาและตัวอักษรของประวัติองค์มหาเทพทั้งสิ้น    แต่จะเป็นเพียงนิทานหรือตำนานในสายตาคนธรรมดา.....พิธีกรรมจบสิ้นอีกครั้งหนึ่ง.....แต่.....ความศรัทธาที่ไม่ประกอบไปด้วยปัญญา.....จะมีประโยชน์อันใดเล่า.....มนุษย์

มหะ   ศักติ   กาลิ.....ศานติ				

( ต้องกราบขออภัยที่มิได้กดตั้งเวลาใหม่ที่กล้องไว้ วัน เดือน ปี ที่ปรากฏในรูปภาพจึงไม่ตรงกับวันที่ 23 เดือนตุลาคม 2547 )
.....ดูภาพเต็มๆได้ที่.....

http://www.buildboard.com/viewtopic.php?id=795&topic=54201&fx=0&forum=6123&1

http://www.buildboard.com/viewtopic.php?id=795&topic=57457&forum=6123&12

http://www.buildboard.com/viewtopic.php?id=795&topic=58609&forum=6123&6