ฉันจะรอเธออยู่ตรงนี้ I'm waiting for you

Mon-De-Nak

Chapter 1:  การ์ดวันเกิด
	วันนี้วันเกิด ต้าอายุครบ 22 ... รู้ว่าโตขึ้นอีกปี เมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ทำอะไรในสิ่งที่ดีๆยิ่งขึ้น ขอให้มีความสุขมากๆน่ะครับ
	ต้านั่งมองการ์ดใบสวยที่ได้รับในวันนี้อย่างมีความสุข
	ลายมือที่เขียนด้วยปากกาเขียนชัดเจนว่า อาร์ท...
	แม่เวลาจะผ่านไปกี่ปี อาร์ท ยังเสมอต้นเสมอปลายกับต้าไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
	ทุกวันเกิดหรือวันดีๆอาร์ทจะส่งการ์ดมาให้ต้าเสมอ
	อาร์ทไม่เคยบอกรักแต่สิ่งที่เขามอบให้ต้าคือความเป็นเพื่อนและความปรารถนาดีที่มีให้
	ต้ารู้จักกับอาร์ทที่วันกีฬาสีของโรงเรียน
	พี่คนนั้นหน้าตาดีจังเลย ต้าชี้ให้เพื่อนดูอาร์ทที่กำลังขึ้นกล่าวรายงานกลางสนามกีฬาของโรงเรียน
	ไม่มีใครสนใจสิ่งที่ต้าพูด
	แต่แล้วในตอนพักที่ต้ามาทานข้าวที่โรงอาหาร ต้าก็เจอหนุ่มหน้าใสคนนั้นอีก
	พี่เก่งจังเลยค่ะ  ต้าพูดอย่างจริงใจ
	เขายิ้มเขินๆ มองเสื้อกีฬาที่ต้าใส่อยู่
	น้องอยู่สีแดงเหรอครับ
	ค่ะพีอยู่สีอะไรค่ะเธอถามเพราะเขาไม่ได้ใส่เสื้อกีสีอยู่
	สีฟ้าครับ 
	ต้าว่าว่าสีฟ้าของพี่วันนี้ชนะแน่เลย
	ขณะนั้นเองเพื่อนของต้าก็เข้ามาหาต้าแล้วบอกกับอาร์ทว่าจะจีบยายต้าเหรอค่ะมันมีแฟนแล้วนะ
Chapter 2 :มิตรภาพอันยาวนาน
	ต้าคบกับต้นที่เป็นรุนพีที่มาจีบตั้งแต่ต้าอยู่ ม.3 ที่โรงเรียนเก่า แม้ว่าตอนนี้จะอยูปี 1แล้วก็ตามแต่ทว่าโชคชะตาต้องพรากทั้งคู่ตอนต้าอยู่ม.4 เพราะพี่ต้นต้องไปเรียต่อที่ต่างประเทศ..ต้าไม่เคยได้พบพี่ต้นอีกเลยเป็นเวลา 4ปี แต่ต้นก็ยังส่งจนหมายมาหาต้าบ่อยๆ
	ต้าเล่าเรื่องนี้ให้อาร์ทฟังหลังจากที่คบกันได้นานถึงสองเดือน..
Chapter 3: พี่ชายที่บินกลับมา
วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ 20 ปีของต้าอาร์ทมาฉลองวันเกิดที่บ้านของต้าแต่....สิ่งที่เขาไม่ได้ขาดคิดก็คือพี่ต้นแฟนเก่าของต้ามาร่วมฉลองวันเกิดกับต้า..อาร์ทโกรธมากจึงมีเรื่องชกต่อยกันกับพี่ต้น..จึงทำให้ทั้งคู่บาจเจ็บสาหัดแต่ต้าก็ไปคอยดูแลแต่พี่ต้นจึงทำให้อาร์ทยิ่งหึงเข้าไปใหญ่..
 
Chapter :4 สัญญาลูกผู้ชาย
3 วันผ่านไปพี่ต้นเดินเข้ามาหาอาร์ทแล้วมาบอกกับอาร์ทว่า พี่คิดกํบต้าก็แต่น้องสาวคนนึงแล้วพี่ก็ขะบินกลับเมก้าแล้วด้วยภายในสองวัน ต้าเขาเคยเล่าเรื่องของนายให้พี่ฟังหมดแล้ว จริงๆแล้วต้าเขารักนายมากเหมือนกันสัญญากับพี่ได้ไหม.. อาร์ทรับคำกับี่ต้นแล้วอีกไม่กี่วันพี่ต้นก็กลับไปเรียนต่อที่เมื่องนอก
Last Chapter : น้ำตาของสาวน้อย
	หลังจากที่พี่ต้นกลับไปไม่กี่วันอาร์ทจะต้องย้ายบ้านตามพ่อไปอยู่ที่ชลบุรี จึงทำให้ต้าตกใจมาก ต้าถามกับอาร์ทว่าเคยรักเราบ้างไหม..อาร์ทบอกว่าเรารักต้าที่สุดไม่มีวันที่จะลดน้อยลงเลแล้วเราก็จะรักต้าตลอดไปรอหน่อยน่แค่ 2 ปีเอง ต้าร้องไห้แต่ต้าก็สัญญากับอาร์ทว่าต้าจะรออาร์ทตลอดไป				
comments powered by Disqus
  • ผู้อ่าน

    7 พฤศจิกายน 2547 13:03 น. - comment id 78796

    น่าสงสารจัง
    
  • ความหวังจากปลายฟ้า

    7 พฤศจิกายน 2547 13:12 น. - comment id 78798

    เศร้าอ่ะ...
    
  • cokoty_zassy@hotmail.com งิ้งค่ะ

    9 พฤศจิกายน 2547 09:14 น. - comment id 78896

    ชอบมากค่ะ น่ารักดี แบบอิงความเศร้าไว้ด้วยนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน