รัก..กระจาย

อาภาภัส

คุณครับ ..ผมนำหนังสือมาส่ง คุณช่วยเซ็นต์รับไว้หน่อยสิครับ
        เหรอคะ  ..รอสักครู่นะ.. แป็บนึง  ..
        ไหนคะ.. ตรงไหนคะ.
         อุ๊ย..โอ๊ะ  .. ขอโทษค่ะ  เจ็บหรือเปล่าคะ  ..เลยเหยียบเท้าคุณเลย
         อือ ..ผมขอบคุณดีกว่าครับ  ..
         อ้าวทำไมล่ะคะ..
         ก็คุณ มีอะไรให้ผมได้ฝันถึงน่ะสิครับ.. คุณมีชื่อเล่นไหมครับ..
         ชื่อ..แวว.ค่ะ... คุณนี่เจ้าชู้นะนี่.
        อะไรครับคุณคนน่ารัก ..ผมแค่ถามชื่อคุณอย่างจริงใจนะครับ
        อืม..จะพยายามเชื่อ
         นี่ค่ะ..ดิฉันเซ็นต์รับให้คุณแล้วค่ะ 
         เอ๊ะ ..คุณอยู่หน่วยงานไหนกันแน่คะ..
         ผมหรือครับ..
          ร ก ร ครับ
          อะไรคะ  ไม่เคยได้ยินเลย   รกร
          ก้อ  ..ราชการรัก   ครับผม   .. แล้วก็ ต้องทำการตลอดวันทำงานครับ
         ทำไมคะ  .. คุณต้อง ปฏิบัติตาม คำสั่ง  ..อู้ไม่ได้เลยหรือคะ
          ครับ ..ผิดกฎหมาย  ว่าด้วยเรื่องความห่วงไยน่ะ
          ผม..เชิญคุณทานข้าวกลางวันได้ไหมครับ ..ได้นะครับตกลง ..เดี๋ยวผมมารับคุณนะ  ..
          เฮ้อ..คุณนี่  ..พูดเป็นทนายเลยนะคะ   แล้วยังเป็นผู้พิพากษาอีกตำแหน่งด้วยนะนี่   แต่เสียใจนะคะ  ..  คุณชวนช้าไป  
          ทำไมครับ...ผมหมดโอกาสแล้วเหรอ..ผมเสียใจนะครับนี่
          จ๋อยเลย.. ผม...
         เปล่าค่ะ ฉันหมายถึงคุณพูดช้าไปกว่าใจฉันคิดน่ะค่ะ
          คือฉันตกลงใจไปทานด้วยตั้งแต่คุณ ยังไม่ได้เชิญน่ะ ..ก็  .คุณน่ารักนะนี่
           ............
           เฮ้อความรัก ..นี่  มันไม่เลือกเวลา เลยนะ  อิอิอิ