ผู้หญิงใจร้ายกับผู้ชายรักแมว

Rainsummer

ย่านรังสิต  ที่ตอนนี้ต่างชลมุนด้วยผู้คนมากมาย  ....เพราะวันนี้เป็นวันหยุด 
 นักเรียนนักศึกษาต่างมาสังสรรค์กัน...คืนพรุ่งนี้วันเสาร์....
วันนี้เป็นวันฮาโลวีน  เป็นวันแห่งการโกหก หลอกลวง  รวมไปถึงหลอกหลอน     ชายหนุ่มคนนึงผู้ซึ่งรักแมวเป็นชีวิตจิตใจ  เดินอยู่ท่ามกลางฝูงชนอย่างอารมณ์ดี
วันนี้ต้องรีบกลับบ้านไปเอาอาหารให้เจ้าเหมียวน้อยของเขาที่เพิ่งได้มาหมาดๆจากเพื่อน        เพื่อนทั้งผองบอกว่าให้เป็นของขวัญวันเกิด...
"เมี้ยว..เมี๊ยว...อยู่ไหนลูก  แหม  ไปหลบพ่ออยู่ที่ไหนจ๊ะ มาหาพ่อเร้วๆ  อ่า  นั่นแน่ หลบอยู่นั่นเอง
มาม๊ะ  มาเดี๋ยวพ่อจะเอาอะไรอร่อยๆให้กิน"    
  เขาพูดคุยกับมันอย่างกะว่ามันฟังรู้เรื่องยังงั้น
ชายหนุ่มจับแมวน้อยมากอดยังกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก็ไม่ปาน....
ลูบขนนิ่มๆของมันอย่างเบามือ   สักพักก็ผละแมวน้อยจากอ้อมอกแล้วมองจ้องหน้าน้องเหมียวอย่างพิจารณา...    หน้าตาดีนี่หว่า  ถ้าเป็นคนนี่คงจะหล่อ...หรือว่าน่ารักไม่ใช่เล่น  ชายหนุ่มคิดอย่างตลกๆ  
หลังจากที่คลุกคลี อยู่กับแมวมานานหลายเพลา  ชายหนุ่มจึงตัดใจออกจากเจ้าแมว  ไปอาบน้ำเตรียมทำงานส่งอาจารย์  ปีนี้เขาจะจบโทแล้ว  วู้ 5 5  ชายหนุ่มคิดอย่างอารมณ์ดี   ต่อไปก็ไม่เหงาแล้ว  เขาอยากเป็นอาจารย์จนใจจะขาด  ......
กริ๊งๆ...กริ๊งๆ .....เสียงโทรศัพท์ที่ห้องพักของชายหนุ่มดังขึ้นมา
"สวัสดีครับ  ..แม่เหรอฮะ  ครับ  อ๋อ  ฮ้าาาาา....."
"ได้ยินชัดแล้วใช่มั้ย แม่จะให้ น้องมาพักอยู่กับลูก  น้องเค้าจะมาฝึกงานแถวๆรังสิต  อืม...เด็กคนนี้ไว้ใจได้  บ้านลูกก็มีหลายห้องนี่  จะอาไรเล่า  แล้วดูแลน้องเค้าดีๆนะ อย่าให้แม่รู้เชียวว่า  แกน่ะ แกล้งน้อง  แม่เล่นแกตาย"  
  คุณแม่บอกอย่างโก๋ๆ
คำสั่งจากเทวดาบนสรวงสวรรค์  ประกาศิตมา  แทนไท งง  แป๊ก..พักใหญ่ 
ก่อนจะปรับตัวปรับใจได้แม่เขาก็ร่าย  คำสวดจนจบได้ยินแค่แว่วๆว่า  
"แค่นี้ก่อนล่ะ แม่จะมาส่งน้องเค้า วันอาทิตย์  หน้าแกห้ามไปเที่ยวไหนเด็ดขาด
แม่น้องหนอนเค้าจะมาด้วย  แกต้องรออยู่นั่นนะ..."
โธ่....แม่นะแม่        แทนไทคิด 
เห็นเราเป็นเด็ก3ขวบไปได้  แล้วยัยหนงยัยหนอนน่ะ  เป็นใครไม่ทราบวะ  
เอ....รึว่าเป็นคู่หมั้นตอนเด็กที่แม่แอบจับคู่ให้หว่า....อิอิ  งานนี้สนุกล่ะสิ   แทนไทคิดอย่างน้ำเน่า  แต่  เขานึกถึงหน้าสวยๆของอีกคน ที่เรียนโทด้วยกัน  เกด  จะรู้มั้ยน้า  ว่าเค้าคิดยังงัยกับเธอ
ชายหนุ่มเริ่มหนักใจในชีวิต  ยัยนี่จะมาแย่งความเป็นส่วนตัวของเขาไปรึเปล่า  
บ้านหลังนี้เป็นบ้านใหม่ที่แม่เขากับพ่อซื้อทิ้งไว้  นัยว่าจะย้ายมาอยู่ แต่แม่ยังห่วงบ้านเก่าที่ปทุมวัน  ยังลังเล  ไม่อยากมาเนื่องจากติดใจชีวิตที่แออัดในกรุงเทพฯกว่า...รังสิต....แทนไทคิดอย่างประชดแม่
"แม่จะให้ผมอยู่บ้านรังสิตไปคนเดียวจนตายเหรอครับ"
 เขาเคยพูดประชดแม่ แบบนี้แต่แม่นั่งยิ้มไม่พูดไม่จา    
"เอาไว้เป็นเรื่อนหอแกกับลูกสะใภ้มั้ง "       พ่อเขาว่า 
 แทนไทเป็นลูกชายคนเดียวมีน้องสาวอีกหนึ่งคนกำลังเรียนมหาวิทยาลัย....ชื่อจุ๊บแจง  แต่ตอนนี้ เขาไม่เข้าใจแม่เอาซะเลย  เอายัยหนอนนั่นมาพักกับเขา เหอะ พ่อแม่วางใจได้ยังงัย  ว่าเขาจะไว้ใจได้  แต่ก็เขาคงจะไม่ทำอะไรๆ ยัยเด็กนั่นแน่ๆ  ต่างคนต่างอยู่ละกัน  เขาคิดอย่างปลงๆ ว่าแล้วก็หันไปหาเจ้าเหมียว  เขารักมันมาก  เพราะเกดเป็นต้นคิดในการซื้อมัน......อีกอย่างเขาเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว  ชายหนุ่มจึงเห่อ เอามากๆ  .....
." น้องเหมียวมาลูกจะไปไหน  ไม่ให้ไป  มามะมาอยู่กับพ่อเร้ว " 
   แง้ววว........  เจ้าเหมียวเริ่มรำคาญ  
ในใจมันคงจะนึกว่า  อะไรฟะเจ้านี่  ตูเบื่อแล้วนะ เล่นพอรึยัง เบอห้า  (บ้าเห่อ) จริงๆเลยแฮะ
.............แล้วคืนนั้นก็ผ่านไป..........
และแล้ววันที่แทนไท ไม่อยากให้มาถึงก็มาจนได้  ....
" อ้าวไท  นี่ลูก  ป้าน้ำ  แล้วก็  น้องหนอน  " 
" หวัดดีครับ "        แทนไทว่า   
"จ้ะ    โห  ไม่เจอกันนานเลยนะ  ย้ายมาอยู่คนเดียวแบบนี้  ป้าฝากน้องด้วยนะ 
คือไม่อยากให้ไปพักอยู่คนเดียวน่ะ  รายนี้บอกจะเช่าที่พักอยู่กับเพื่อน  
ป้าน่ะเป็นห่วงเลยอยากจะฝากเราช่วยดูนิดหน่อย  ....ยังงัยไทก็คนกันเอง
อ้าวยัยหนอนมาหวัดดีพี่เค้าหน่อยสิ   "
"หวัดดีค่ะ  "   หนอนยกมือไหว้   พร้อมกวาดสายตามองรอบๆ 
"อ่ะจะให้น้องพักห้องไหนก็บอกนะ "
"ให้พักข้างบนแล้วกันครับ  เพราะว่าส่วนใหญ่ผมก็อยู่แถวๆข้างล่าง ไม่ค่อยเข้าบ้านแต่ถ้าน้องเค้าอยู่ผมก็ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนไม่เป็นไรครับ  ยังงัยก็ได้อยู่แล้ว  "      ในใจเขากลับคิดว่า.....แหมใจคอจะปล่อยลูกแมวตัวน้อยที่เกดคนสวยซื้อให้อยู่บ้านตามลำพังกับน้องคนนี้ได้ไง....ไม่รู้รักแมวรึเปล่า  พาลตบตีแมวเขาขึ้นมาล่ะจะยุ่ง 
"งั้นแม่กลับละกันฝากน้องด้วยนะ"   แม่เขาย้ำ       "ครับๆ "
"ป่ะหนอนเอาของไปเก็บกัน"    แทนไท ว่า
หนอนเดินตามไป ชั้นบน 
"อุ๊ย...... "       เหมียว .....เมี๊ยว.....  แมวน้อยเอาเท้าหน้ามาสะกิดเท้าหนอน
หนอนมองอย่างขลาดๆ  เพราะกลัวโดนอีกคนดุ    จึงทำได้เพียงแอบถลึงตาใส่แมวน้อย
"ไปสิ ..อย่ามายุ่งกะฉัน ...ชู่วว์ "      หนอนทำตาดุ
"หนอน "         แทนไทเรียก             "ค่า     ว่างัยคะ"    
"พักห้องนี้ละกันนะ  มีอะไรขาดเหลือก็บอก  พี่ขอไปทำรายงานต่อนะ "  เขาว่า  แล้วเดินลงบันไดไป 
หนอนถอนหายใจ   เฮ้อ.....มาอยู่กับผู้ชายตามลำพัง2 คน  แม่เธอคิดว่าปลอดภัยกว่าอยู่กับเพื่อนผู้หญิง
ผู้ชายทั้งโขยงรึ    หนอนคิด   ...นึกถึงคำพูดแม่    
"แกจะไปพักกับเพื่อนแกไม่ได้ยัยหนอน   ผู้ชายตั้งหลายคนแกจะไปอยู่ยังงัย"
"แต่แม่คะ หนอนเคยไปล่องกะพวกเค้ามาหลายที่นะคะ   อีกอย่างเป็นเพื่อนกันด้วยแม่นะให้หนอนไปเถอะผู้หญิงก็มีพอๆกันแหละ   ไม่ได้ฉันไม่ยอมแกจะทำตัวห้าวขึ้นทุกวันแล้ว " 
"ฉันจะให้แกไปอยู่กับพี่ไท   ที่รังสิต  ใกล้ที่ฝึกงานแกน่ะดีแล้ว  "
"หนอนไม่เด็กแล้วนะ "   
"ไม่เด็กล่ะสิ  ฉันถึงต้องคิดมากๆ  ทำตามนี้แหละ "     แม่เธอว่า
.......เอาล่ะตอนนี้หนอนไม่อยากคิดอะไรแล้ว    อยากพัก  อยากจะเอนหลัง..แล้วหนอนก็เผลอหลับไป..รู้สึกตัวอีกที   เมื่อมีเท้าเล็กๆมาสัมผัส แขน 
........ เมี๊ยว.....เมี๊ยว...
"จ๊าก.... ออกไป  ฉันแพ้ขนแมว เจ้าบ้า"     หนอนเริ่มจะจาม  หายใจขัด 
แมวน้อยมองหน้าหนอนอย่างฉงน  เอียงคอเล็กน้อย  จากนั้นก็ไม่ละความพยายาม เข้าคลอเคลีย  ไม่รู้เหมือนยิ่งห้ามยิ่งยุ  ยิ่งเกลียดยิ่งเจอรึเปล่า  แมวน้อยได้ใจใหญ่  เข้าเกาะหนอนไม่ปล่อย 
เมี๊ยว...เมี๊ยว...เมี๊ยว...         "ไปนะ   คำสุดท้ายแกไม่ไปแกเจอ    ...."
หนอนทำหน้าดุ พร้อม  ยกแจกันข้างเตียงมาถือในมือ  เตรียมพร้อมเต็มที่
"นั่นเราจะทำอะไรน่ะ"      แทนไทว่าเสียงดุ
หนอนลดแจกันในมือลง   แทนไทเข้าไปอุ้มแมวน้อย  ที่ทำหน้าตาไร้เดียงสา
เมี๊ยว..... แล้วคลอเคลีย แทนไท  ถูหน้าไปมากับหน้าอกแทนไท
"พี่ไม่ยักรู้ว่าหนอนเกลียดแมว "  แทนไทว่า     
  "ทีหลังจะได้กักบริเวณเจ้าแมวนี่"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ"     หนอนว่า   "ถ้าแมวนี่ไม่มากวนหนอน หนอนก็อยู่ได้  หนอนไม่ถูกกับแมวน่ะค่ะ"
เธอรับตรงๆ  แทนไทส่ายหน้า     เขาว่าแล้วเชียว  แม่เขานี่ช่างดีอะไรอย่างนี้  
ส่งคนมาอยู่ด้วยแต่เป็นคนใจดำซะได้ แล้วงานนี้แมวของเขาก็ลำบากล่ะสิ  แม่นะแม่ทำกันได้
"ทีหลัง...ก็อย่าเข้าใกล้มันละกัน"     เขาว่า   "ถ้าไม่ชอบ " 
หนอนอยากจะเถียงเหลือเกินว่าแมวเขานั่นแหละที่มากวนเธอ  แต่คิดว่าเงียบไว้ดีกว่า  เดี๋ยวเรื่องจะไปกันใหญ่  เพิ่งเข้ามาอยู่วันแรกก็วุ่นวายซะแล้ว  คงจะไม่ดีหากทำให้เจ้าของบ้านหนักใจ และแล้วสงครามระหว่างเหมียวน้อยศิษย์แทนไท กับ หนอนห้าวศิษย์ลำลูกกา        ...ก็เริ่มขึ้น.....				
comments powered by Disqus
  • แมวกระป๋อง

    25 ตุลาคม 2547 22:52 น. - comment id 78386

    อิอิ ชอบจัง จากคนรักแมวเหมือนกัน แมวที่บ้านเรา เราเรียกว่า เหมียว เหมือนกัน เพราะว่ามันร้องบ่อยมาก แต่ตอนนี้มันไปดีซะแล้ว ร้องไห้อยู่นาน
  • Rainsummer

    26 ตุลาคม 2547 02:34 น. - comment id 78394

    ขอบคุณนะคะ  คุณแมวกระป๋องที่เข้ามาแวะติชม   จะเอามาลงต่อค่ะ
  • ปีกแห่งฝัน

    26 ตุลาคม 2547 13:12 น. - comment id 78401

    เราชอบแมวมากบ้านเรามีแมว 9 ตัวแน่ะ เนื้อเรื่องน่ารักดีนะ เราชอบมากเลย
  • ลอยไปในสายลม

    26 ตุลาคม 2547 21:21 น. - comment id 78426

    แล้วไงต่อล่ะคะ อิ อิ
  • ๏ เม็ดทราย ๏

    27 ตุลาคม 2547 16:44 น. - comment id 78462

    ออกตอน 2 เร็วๆนะคะ
    .. ทรายเป็นคนรักแมวอ่ะ ที่บ้านมี 3 ตัว
    วุ่นวายใหญ่เลย^^
  • น้ำหมึกขาว

    30 ตุลาคม 2547 06:09 น. - comment id 78533

    น่ารักดีๆๆๆ สู้ๆนะเจ้าเหมี๋ยวน้อย...
  • แมวกระป๋อง

    8 พฤศจิกายน 2547 22:25 น. - comment id 78889

    คราวนี้ออกเร็วกว่าเรื่องก่อนนะ ดีค่ะ จะได้อ่านเร็วๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน