"มากันตั้งแต่เมื่อไหร่?" พ่อลืมตาตื่นขึ้นมาพบแก๊งค์เดิม ..
"สักพักใหญ่แล้ว .. เป็นยังไงมั่ง?" ลุงโพธิ์ และลุงจำรัสไถ่ถามสารทุกข์
ฉันค่อยๆ เลี่ยงเดินออกจากห้องมา ..
ปล่อยให้พ่อและลุงๆ ได้คุยกันตามประสา ..

ฉันเดินออกไปหน้าวอร์ดพยาบาล .. ได้กลิ่นบุหรี่ลอยมาตามลม ..
มองซ้ายมองขวา .. ลุงจำรัสยืนอยู่ริมหน้าต่าง .. แง้มหน้าต่างบานหนึ่งไว้ ..

ฉันมองมวนบุหรี่บนริมฝีปากลุงจำรัส ..
ลุงสูดควัน ..
เปลวเพลิงสีแดงลามเลียไล่ขึ้นไปตามมวนกระดาษสีขาว ..
มันคงเข้าไปเผาไหม้ปอด, เส้นเลือด, ตับ, ม้าม .. .. โอย .. ขี้เกียจเขียนแล้ว ..
เอาเป็นว่า .. มันคงเข้าไปเผาชีวิตแล้วสินะ ..
ก่อนจะแปรเป็นควันสีเทาที่ลุงพ่นออกมาทางปาก และจมูก ..
ภาพบุคคลสองคนที่เห็นตรงหน้าสองครั้ง .. ในโรงพยาบาล ..
ลุงจำรัสยังคงสูบบุหรี่ ..
หรือว่าคนต่อไปจะเป็นลุงจำรัส??? ..
ฉันได้แต่คิดในใจ ..
จะมีสิ่งน่ากลัวใดๆ บ้างหนอ .. ที่จะทำให้คนเลิกสูบบุหรี่ได้ ..
ภาพบนซองบุหรี่คงยังไม่น่ากลัว ..
ตราบใดที่ภาพนั้นไม่ใช่ภาพตัวเขาเอง!!
บนซองบุหรี่น่าจะเป็นกระดาษอะไรวาวๆ ซักอย่างที่สามารถสะท้อนเงาได้
แล้วก็มีรูปปอดดำๆ .. ฟันเหลืองๆ .. โครงกระดูกที่โชว์เส้นเลือดตีบตัน ..
เวลาคนสูบบุหรี่มองบนซอง .. จะได้เห็นตัวเองสะท้อนอยู่บนภาพปอดดำๆ เหล่านั้น ..
คราวนี้จะชัดเจน .. จนน่ากลัวพอที่เขาจะเลิกสูบบุหรี่ได้ไหมหนอ?
เสียงโครมคราม .. ดึงความคิดฉันให้กลับสู่ ณ ปัจจุบัน ..
ฉันมองตามเสียงนั้น .. เห็นลุงจำรัสเปิดฝาถังขยะปาซองบุหรี่ทิ้งไปอย่างแรง ..

แล้วก็หันหลังกลับมา .. พบฉันยืนมองอยู่ ..

"ลุงเลิกแล้วหลาน .. ลุงไม่อยากเป็นคนต่อไป .. !!!
สูบบุหรี่มาเกือบสามสิบปี .. ถ้าเลิกแล้วจะตายก็ให้มันรู้ไป ..
ถ้าสูบแล้วตายไปเลยก็คงไม่เท่าไหร่ .. แต่ถ้าไม่ตายนี่สิ ..
ลุงไม่อยากเป็นภาระให้คนข้างหลัง .. ลำบากลูกเมีย .. "
ลุงจำรัสพูดด้วยเสียงหนักแน่น .. แล้วเดินกลับเข้าไปในห้องพักของพ่อ
ลุงไม่อยากเป็นคนต่อไป!!!! ..
คำพูดของลุงจำรัสยังคงก้องอยู่ในหูของฉัน ..
ถ้าไม่ใช่ลุงจำรัส .. แล้วคนต่อไปจะเป็นใครล่ะ ..???
หรือว่า .. คนต่อไปจะเป็นคุณ!!! ...