นายจะอยู่ในใจฉันตลอดไป

เก่งกาจ

สวัสดีครับผมชื่อเก่งกาจ  แค่ฟังชื่อคุณคงรู้ได้ว่าผมคงไม่ธรรมดา ครับทุกท่านเดาไม่ผิด เพราะผมไม่ธรรมดาอย่างที่ท่านคิด  ทำไมนะหรือ เดี๋ยวทุกท่านก็ทราบครับ!!!!!!
               ก่อนอื่นผมต้องขอแนะนำตนเองอย่างเป็นทางการก่อน ผมชื่อ เก่งกาจ ก้องพิภพ  ฮึ  ฮึ.ก้องพิภพจริง ๆครับ  สมัยเด็ก ๆ ผมทั้งเตี้ย ตัวดำ ลักษณะนี้ทุกท่านคงเดาได้ ว่าหญิงใดเห็นเป็นต้องกรี๊ด.   ผมก็นึกว่าเรานั้นคงหล่อเหลา โดนใจเพื่อนหญิงทั้งหลายอย่างแรง แต่ที่ไหนได้ ไม่ถึงวินาที ผมก็เห็นน้ำตาของเพื่อน ๆ ผู้หญิงน้ำตารื้น คงเดาได้อีกละสิ ว่าคงไม่ได้มาจากความตื้นตัน แต่พอเห็นผมทีไรมัน..สุดจะทนจริง ๆ 
	แหม..ก็ใครจะทนไหวละคร้าบ.. ไอ้อ้วนดำ มันไม่เท่าไรหรอก แต่ไอ้นิสัยเรียกร้องความสนใจของผมนี่สิมันสุดจะทน  และวิธีเรียกร้องความสนใจของผมนะหรือครับฮึ ฮึ(ไม่อยากจะพูด)  ก็ตอนที่เด็กผู้หญิงเค้าชอบเล่นยางกัน ผมก็ไม่ทำไมหรอกครับ ก็แค่ไปดูเค้าเล่น เพื่อจะได้เห็นสิ่ง ดี ๆ เวลาที่เค้าขาอ่อนอันอวบอิ่ม(เน้นนะครับว่า มันอวบอิ่มจริง ๆ) ไปเสียดสีกับยางที่พวกเธอเล่น แล้วภาพที่เห็นก็อย่างที่พวกคุณเดากันนั่นแหละคร้าบ .(ฮิฮิ) 
	พวกเธอ ๆ ไม่ได้เล่นกันเฉยๆ หรอกนะครับ    ..ก็ตอนเล่นกันทำไมต้องถอดกระโปรงกันด้วยก็ไม่รู้ แต่ก็อยากบอกว่า ดี เพราะ เป็นบุญกุศลกับไอ้พวกเด็กผู้ชายคนอื่น ๆ เพื่อน ผู้ชายผมนะ ชอบกันนักละ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่า  ทำไมมันต้องให้ผมออกหน้าทุกที
	วิธีการออกหน้าของผมนะหรือ???  คุณคงต้องหาคำพรรณามาด่าไม่ถูกแน่เลยครับ (แฮะ..แฮะ..) บอกเสียเลย จะได้ไม่เสียเวลา นั่นคือ. ผมก็เอากระโปรงของพวกเธอไปซ่อนเมื่อเวลาพวกเจ้าหล่อนทั้งหลายกำลังเพลิดเพลินกับเจริญใจอยู่กับการกระโดดยาง ผมเอาไปซ่อนที่ไหนนะหรือ???ยังไม่บอกนะครับ ขออุบไว้ก่อน
	จากนั้นผมก็ปั้นหน้า ทำตัวเป็นผู้หวังดี  บอกกับพวกเธอว่ากระโปรงของพวกเธอมีคนไปซ่อนไว้ที่ลูกโลกกรงเหล็ก ในสนามเด็กเล่น คุณคงไม่รู้ว่าไอ้ลูกโลกกรงเหล็กนี้ มันมีลักษณะอย่างไร ใช่ไหมครับ???       
	เดี๋ยวผมจะบรรยายสรรพคุณมันให้ฟัง ลูกโลกกรงเหล็กในโรงเรียนผม มันมีลักษณะเป็นลูกโลกที่ทำจากกรงเหล็ก ข้างในกลวง แต่มันมันมีประตูขึ้นได้ สี่ทิศทาง มันลอยอยู่ได้ เพราะมีฐานเหล็กที่ทำมาจาก เหล็ก บาง ๆสี่อันตั้งรับ เอาละครับ ..พวกคุณคงนึกภาพมันออก 
	หลังจากที่พวกเด็กผู้หญิงที่ผมเล็งไว้เป็นเป้าหมายติดกับ โดยเธอยอมขึ้นไปบนลูกโลกเหล็กเพื่อเอากระโปรงของตนเองทั้งหมด สี่คน แต่ขอบอกกว่าจะหลอกพวกหล่อน ๆมาได้ ผมต้องปั้นหน้าให้ดูซื้อ.ซื่อ ที่สุดเท่าที่จะทำได้ในชีวิต (คุณก็นึกแล้วกันว่าอย่างผมจะทำได้ดีสักกี่น้ำ)	  .ผมไม่พูดพร่ำทำเพลง ตรงเข้าไปที่ฐานของลูกโลกแล้ว ก็ ขย่ม ๆ..ๆ..ๆ!!!!!! เท่านั้นเองพวกเธอก็รู้สึกว่าโลกทั้งโลกสั่นสะเทือน!!????!!!! จนสะโพกอันอวบอั๋นของเธอ จะหลุดออกมาเป็นเสี่ยง ๆ    แต่เธอก็มีแรงที่จะตะโกนเสียงอันแปร๋น แหร๋น!!!  ของพวกเธอว่า ไอ้เตี้ย !! นี่แกแกล้งพวกฉันอีกแล้วใช่ไหม!! เดี๋ยวก่อนเถิด ..รอให้ฉันออกไปได้ แม่งจะยังไม่ทันที่เธอจะได้ฝากคำอาฆาตแค้นอันสุดแสนจะน่า..กลัว (จะตายแหละ.) ผมก็ขย่มๆ..ๆ..ๆ..จนเสียงเธอในตอนนั้นสั่นๆๆ  เป็นหัวเครื่องดีวีดีที่ไม่ได้รับประกันคุณภาพโดยยี่ห้อSoKen จนต้องมาเลขายไม่รู้กี่บ้าน 
	ก่อนอื่นผมต้องแนะนำเพื่อนคนหนึ่งให้พวกคุณได้รู้จัก ถ้าคุณรู้จักมันคุณจะต้องรู้สึกว่ามันมีอะไรดี ๆอยู่แน่ เพราะมันนิ่งม้ากมากครับ ทั้งการวางตัว สีหน้า แววตา แต่ปากมัน เบี้ยว มันชื่อ เป็นเต้ย  ผมเรียกมันแต่ละครั้งไม่ซ้ำกันเลย อย่างเช่น หนูเต้ย.. ไอ้เต้ย. ไพเราะที่สุดในความคิดของมัน ก็คงจะเป็นไอ้เบี้ยว แต่มันก็ไม่เคยถือโทษโกรธผมเลยสักครั้ง เพราะมันเห็นผมเป็นเพื่อนที่ดีของมันเสมอมา  เหตุผลที่มันคิดอย่างนั้นหรือครับ??     ก็เพราะตอนสมัยเด็ก ๆ มันเกือบจะจมน้ำตาย ดีนะว่าตอนนั้น ผมแอบเอาเงินที่แฮ็คจากแม่มาไปซ่อนไว้แถวนั้น ไม่งั้นเหรอ ..    มันก็คงได้มีเรืองโจษจันกันทั่วหมู่บ้าน 
	จะไม่ให้เป็นอย่างนั้นได้อย่างไร ก็ขนาดมันเป็น ๆมันยังขนาดนี้  ยังน่าเกลียดน่ากลัวขนาดนี้. อย่าให้Said ถึงตอนมันเป็นผีเลยจะหน้าเกลียดหน้ากลัว ตัวเดียวบาทเดียวขนาดไหน ใช่ไหมครับ???(เห็นด้วยละสิ)
	มาเข้าเรื่องกันต่อเลยนะ หลังจากที่ผมกำลังเขย่า ๆๆเจ้าลูกโลกมหัศจรรย์นั้น เป็นเต้ยหรือไอ้เบี้ยของผมมันก็เดินผ่านมาพอดี ไอ้เต้ย!!!มาช่วยข้า ขย่มไอ้ลูกโลกบ้านี้หน่อย  มันยังคงจ้องตาผมนิ่ง ๆ สายเฉย ๆ ชา ๆของมัน คิดสภาพของมันนะครับ ไหล่มันจะห่อ ๆ หน้ามันจะแหงนประมาณ ยี่สิบองศา  จะดีเหรอ??เสียงมันถามผมเหน่อ ๆ ห่อๆ เหมือนคนไม่ค่อยมั่นใจ   ผมหันไปแว้ดใส่มันแล้วพูดว่า ดีสิโว้ย!!!! เห็นไหมว่าพวกนี้กรี๊ด กันด้วยความสนุกสนานจนเหลือประมาณแล้วเนี้ย!!!ผมโน้มน้าวมัน มันหันไปมองชั่วครู่อย่างชั่งใจ 
	สักพักมันไม่รอช้าครับ เข้าไปช่วยผมเขย่า มันเขย่าๆๆๆๆๆ ด้วยพลังอันแข็งแกร่องของมันอยู่คนเดียว  ถ้า คุณได้เห็นเหมือนกับผม คุณต้องอดแปลกใจไม่ได้ว่า รูปร่างอันผอมเหี่ยว ไร้เรี่ยวแรง    เหมือนผีตายประมาณสามสิบซากอย่างมันเอาแรงมาจากไหน เพราะมันเขย่าๆๆจนซะ. ยัยสี่คนนั้นเงียบไปเลย  แต่ไม่เงียบเปล่า หรอกครับ    หากแต่ สั่นเป็นผีเข้ากึก.กึก ๆๆๆ อยู่ในลูกกรงนั้นอยู่นานสองนาน ไอ้เต้ยว่าเต้ยมันก็คิดว่าพวกนั้นคงกำลังสนุกสนาน แหม !ก็เห็นเงียบ.กันซะขนาดนั้น  มันก็เขย่า ๆๆๆๆๆ คราวนี้ยัยสี่ตัวนั้น เป็นลมล้มพับ เห็นดาวเห็นเดือน คาลูกโลกมหัศจรรย์ไปเลย ผมคิดในใจ พวกนี้คงสนุกกันไปอีกนาน ฮ่าฮ่า 
                         แต่พอพวกเธอฟื้นแทนที่จะเอาเรื่องกับไอ้เต้ย ดันมาหาว่าผมยุยงให้มันทำ   แถมยังแสดงพลังที่กำลังนิยมอยู่ในขณะนั้น ใส่ผมอีก มนต์แห่งจันทรา .จงสำแดงอำนาจบาทา ต่อมันนะบัดนี้  ว่าแล้วบาทาทั้งสี่ก็ประทานพรมาที่ใบหน้าและร่างกายผมอย่างไม่ยั้ง (ตุบตับๆ ๆ ๆ!!!!) คงเดาได้แน่เลย คร้าบ..ว่าผมมีสภาพเช่นไร
	นับตั้งแต่วันนั้น ผมก็คบกับมันเพื่อนกัน จนถึงตอนที่ผมเรียนชั้นมัธยม แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนไปแล้วนะคร้าบ  เมื่อก่อนความหล่อของผมคนอื่นเขาว่าผมนำหน้าไอ้เต้ยอยู่นิดหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้ นะเหรอ.มันเทียบผมไม่ติดฝุ่นสักนิด (ไม่เชื่อเหรอ???) ไม่เชื่อก็ถามคุณสาว ๆทั้งหลายที่มาหลงเสน่ห์ของผมในขณะนี้สิ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษหรอกครับ   
	เพื่อนผมมักสงสัยว่าไอ้เต้ยมันมีดีอะราย????ผมถึงหลงไปคบกับไอ้เฉื่อยอย่างมันได้นานขนาดนี้  ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมก็รู้อยู่อย่างว่า นอกจากมันยอมทำตามที่ผมสั่งโดยไม่มี่ข้อแม้ มันก็ไม่เห็นมันจะมีดีตรงไหนอีก แต่อย่าไปถือมันเลยครับ.. มันก็เป็นของมันอยู่อย่างเนี้ย เดินไหล่ห่อ หน้าเชิดสามสิบองศา ปากเบี้ยว แต่บางเวลามันก็ทำให้ผมหายเซ็งได้เป็นอย่างดี
	เพราะอะไรนะหรือครับ??? ก็มีอยู่วันหนึ่งผมจำได้ ผมอยากโดดเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เพราะมันเป็นวิชาที่เข้าหัวผมอย่างแรง (ประชดนะเนี่ย!รู้ใช่ไหม)  ผมก็เลย.เอาหนังยางไปดีดที่เป้ากางเกงของมันอย่างแรง!!!!!!!! แรงแค่ไหนหรือ ครับ ???ประมาณว่ามันทำให้ผมโดดเรียนได้สำเร็จแล้วกัน   ก็คือ. ทันทีที่ผมดีดยางไปที่เป้ากางเกงของมัน  มันก็ไม่ทำไมหรอก ครับ..   ชักกระแด๊ก ๆ..ๆ เป็นไอ้เบี้ยวเข้าทรงอยู่นานสองนาน   
                     ผมก็ไม่รอช้า รีบยกมือทันที อาจารย์หันมาถามเสียงแหลมมีอะไร นายเก่งกาจ วันนี้มีปัญหาอะไรอีก ทำไมน้า ..สิ่งที่ฉันสอน ถึงไม่ยอมซึมซับเข้าขั้วใจกลางสมองเธอเสียทีอาจารย์ชมผมอีกแล้ว.. ผมควรจะขอบคุณท่านดีไหม???? คือนายเป็นเต้ยไม่สบายครับยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบทันทีที่อาจารย์เห็นอาการของเจ้าเบี้ยวเกลอรักของผม เธอก็ตกใจแล้วรีบพามันไปส่งโรงพยาบาลให้หมอรักษาอาการชักกระแด่ว ๆ..ๆของมันอย่างเร่งด่วน 
	วันนั้นไม่เพียงแต่ผมจะได้โดดเรียนเพราะต้องไปเฝ้าไอ้เต้ยที่โรงพยาบาล หากแต่ก็เป็นผลบุญแผ่ไปถึงเพื่อน ๆทั่วห้องเรียน    เพราะอาจารย์ไม่สอนวิชานั้นทั้งคาบ เนื่องจากอาจารย์ต้องพาเป็นเต้ยไปส่งโรงพยาบาล
วันนั้นผมอยากจะบอกว่าผมเสียใจจริง ๆที่ทำกับมันอย่างนั้น (จริง ๆนะ!! ไม่เชื่อเหรอ?) คราวหน้ามันคงนึกในใจอย่าให้ผมนึกโดดเรียนอีกเลย เพราะคราวนั้น มันคงต้องชักจนหายเบี้ยว ไปเลยก็เป็นได้..
	อ้อ..วันนี้มันเป็นวันที่สำคัญอีกวันที่ผมอยากเล่าให้พวกคุณฟัง เพราะวันนี้ผมได้เจอกับใครคนหนึ่งที่ในใจผมรู้สึกว่าค้นหามาตลอดชีวิต   จะเป็นใครนะหรือครับ เดี๋ยวคุณก็รู้ เพราะผมเจอเธอที่โรงพยาบาลในวันเดียวกับวันที่พาไอ้เต้ยไปส่ง          และเธอก็คือผู้หญิงที่ทำให้ผมเข้าใจโลกและทุกสิ่ง อาจจะรวมถึงไอ้เต้ยด้วย