ปริศนา… ผีถ้วยแก้ว Part 1

น้ำหมึกขาว

ค่ำคืนที่เงียบสงบคืนหนึ่ง แม้จะไม่ได้ตั้งใจฟังแต่ก็อาจจะได้ยินเสียงจิ้งหรีดและแมลงตัวเล็กๆเท่านั้นที่ร้องกันระงมไปมา ลมหนาวค่อยๆพัดผ่านทั้งๆที่ช่วงฤดูของมันอาจจะยังไม่มาถึง ร่างของเด็กวัยรุ่นห้าคน ปรากฏอยู่ตรงหน้าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งซึ่งได้เป็นสถานที่ร้างไปแล้ว
แป้งงชชั้น ชั้นกลัวว สายตากวาดแกว่งมองไปมาทั้งๆที่เห็นอยู่ว่าโดยรอบตัวเธอนั้นมันชั่งมืดซะนี่กระไรแต่เสียงแห้งๆหลุดก็ออกมาจากปากของหญิงสาวคนหนึ่ง มือของเธอเกาะแขนเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าแป้งโดยแน่น
จิ๊!ยัยโบว์ถ้าเธอยังบ่นกลัวบ้ากลัวบอปัญญาอ่อนแบบนี้ต่อไปชั้นจะเอาไฟฉายยัดใส่ปากเธอซะเดี๋ยวเนี้ย หญิงสาวหันมาหาเพื่อนสนิทตนที่กำลังเกาะแขนเธออยู่พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันแนวประชด
ฮืออออออแป้งงง..อ่ะก็ชั้นกลัวนี่ โบว์ตอบพร้อมกับเบ้ปากหน้าตาเหยเกแล้วเกาะแขนของแป้งให้แน่นมากกว่าเดิม
โอยยพวกผู้หญิงนี่เดินเร็วๆหน่อยดิ เสียงแน่นๆหลุดออกมาจากปากของชายคนหนึ่งพร้อมกับหันหน้าไปมองหญิงสาวสองคนที่เดินอยู่ท้ายสุด
อะไร!!วะไอ้เอ็มบ่นอะไรของเอ็งวะ เพื่อนชายอีกคนพูดเสริม
ก็ยัยแป้ง กับยัยโบว์อ่ะดิเดินชักช้าอยู่ได้ ข้าข้าขี้เกียจรอว่ะไอ้หยก เอ็มพูดกับเพื่อนสนิท
เออๆๆ ข้ารู้แล้วๆ เห็นใจผู้หญิงหน่อยเหอะเอ็งเออแล้วนี่ไอ้เต้ยมันหายไปไหนของมันวะ?? หยกพูดเมื่อไม่เห็นเพื่อนของตนอีกคนที่มาด้วยกัน
นี่!หนุ่มๆพวกเธอสองคนยืนมองหาใครกันอยู่ย๊ะชั้นเดินมาแล้วนะ มองไม่เห็นรึไง เดินต่อสิพ่อคู๊ณณ แป้งพูดเมื่อเธอและโบว์เดินมาถึงตัวเอ็มกับหยก
ไม่ใช่มองหาพวกเธอหรอกยัยแป้งแต่. เต้ยอ่ะดิ แม่งหายไปไหนของมันวะ เอ็มพูดขึ้นน้ำเสียงเป็นกังวลพร้อมกับสายตาที่ยังมองหาเพื่อนตนอยู่อย่างไม่ขาด
ออ่าว หยั่งงั้นหรอกหรอ. แป้งพูดทันทีหลังจากฟังเอ็มอธิบาย
งั้นพวกเรารีบตามหากันดีกว่าว่ะ?? หยกพูดขึ้นเมื่อเห็นทุกคนอยู่ในภาวะแคร่งเครียด
ร.รึ.หรือว่า.เต้ยจะเต้ยจะถูกผีหักคอไปแล้ววว ฮืออออ.ฮือออ ๆๆ ชั้นกลัวอ่ะ.ชั้นกลัวววฮือออ โบว์พูดขึ้นเมื่อทุกคนต่างนึ่งเงียบพร้อมๆกับใบหน้าที่ซีดเผือดเมื่อเพื่อนของพวกเค้าหายตัวไปอย่างลึกลับ
แต่ชั้นกำลังจะหักคอเธอเดี๋ยวนี้นะยัยโบว์!! ถ้าเธอไม่เอามือออกจากแขนชั้นแล้วไม่หยุดร้องไห้น่ะ!! แป้งโมโหเมื่อโบว์เกาะแน่นกว่าครั้งก่อนๆพร้อมกับท่าทางกระสับกระส่ายแล้วร้องไห้ไปมาเป็นเด็กๆ
เฮ้!!! ทุกๆคน  เสียงๆหนึ่งที่ชายหญิงทั้งสี่คุ้นเคยดังขึ้น
ส.เสียงเต้ยนี่หว่า หยกพูดขึ้นพร้อมกับส่องไฟฉายไปยังที่มาของเสียง
เฮ้ยยไอ้เต้ยจริงๆด้วย เร็วๆเว่ยพวกเรา เอ็มพูดขึ้นเมื่อไฟฉายของหยกส่องไปกระทบกับหน้าของเพื่อนตนที่กำลังตะโกนเรียกอยู่เบื้องหน้า 
ชายหญิงทั้งสี่ต่างตาลีตาเหลือกวิ่งไปหาเพื่อนสนิทที่คิดว่าหายตัวไปทันที
นี่! เต้ย!!เธอเล่นอะไรบ้าๆย๊ะรู้มั้ยทุกคนเป็นห่วงเนี่ย แป้งพูดทันทีเมื่อพบชายหนุ่ม
ฮือออ.ฮือออตเต้ยยย ฮือออ..เต้ยย ททำไม ต้องหนีพวกเรามาด้วย..ช..ชั้นกลัวจะแย่อยู่แล้วนะฮืออฮือออ โบว์ถามด้วยน้ำเสียงที่สะอื้นพร้อมทั้งน้ำตา
เออ!ใช่ข้ากับไอ้หยกตกใจแทบแย่เดินมาด้วยกัน เผลอแป๊บเดียว เอ็มพูดเสริม
เอาล่ะๆ เอาเป็นว่าเราขอโทษทุกคนด้วยแล้วกันนะแต่ดูนี่ซะก่อนเราเจอที่จะเล่นผีถ้วยแก้วแล้ววว ชายหนุ่มพูดก่อนที่จะหันหลังไปพร้อมกับชี้นิ้วไปยังเมรุร้างของวัดแห่งนี้
อเอออ.เฮ้ย เจ๋งว่ะ หยกพูดทันทีเมื่อทุกคนพร้อมใจส่องไฟฉายขึ้นไปหลังจากเต้ยพูดจบ
อืมม เอาเป็นว่า ตกลงพวกเราเล่นผีถ้วยแก้วกันบนนู่นก็แล้วกัน เอ็มพูดแนวบังคับให้กับสองสาวที่มาด้วย
ว่าไงก็ว่าตามกันสิยะ  แป้งพูดพร้อมกับยักไหล่ยังไงก็ได้โดยที่โบว์ก็มองหน้าเพื่อนสาวตนด้วยสายตาที่ใช้แทนคำพูดว่าเอาจริงหรอ
ทั้ง 5 คนต่างมานั่งเป็นวงกลมบนเมรุร้างแห่งนั้นพร้อมกับทำพิธีอันเชิญวิญญาณในสิ่งที่พวกเค้าทั้ง 5 อยากเจอและดั้งด้นมาไกลถึงสถานที่ร้างแห่งนี้
โอเค เอาล่ะนะ ถ้าใครเอามือดันนะ บ้านบึ้มนะย๊ะ แป้งพูดเมื่อทำพิธีเสร็จแล้วนิ้วเพื่อนๆของเธออยู่บนแก้วกระจกใบนั้น
ข..ขขยับแล้ว ขยับแล้วเว่ย เอ็มบ่นพึมพำคนเดียวเมื่อสิ่งที่พวกเค้าใช้นิ้วกดอยู่เริ่มเคลื่อนไหว
ถถ้ามาแล้วพวกเราขออันเชิญท่านไปที่พักครับ หยกพูดทันทีเมื่อตั้งสติได้
ลเลื่อนเลื่อนไปที่พักแล้วอ่ะแป้งงงง โบว์หันไปพูดเบาๆเสียงสั่นกับเพื่อนสนิทตน
ชั้นเห็นแล้วย๊ะ แป้งหันมาตอบเบาๆด้วยน้ำเสียงตะคอก
ท่านชื่ออะไรครับ เต้ยถามทันทีเมื่อแก้วนั้นมาหยุดตรงคำว่าที่พักได้ไม่นาน
ส.เสือ  ม.ม้า. ป.ปลา อ.อ่าง. ง.งู. สมปอง?? ทุกคนต่างสะกดตัวหนังสือพร้อมกันแล้วหยุดลงด้วยการสะกดตัวหนังสือเหล่านั้นเป็นชื่อคนขึ้นมา
กั๊กๆๆๆ..เหมือนชื่อลุงของไอ้เอ็มมันเลยแฮ๊ะ หยกอั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อได้อ่านอย่างนั้น
จิ๊!!แต่ลุงข้ายังไม่ตายเว่ย เอ็มหันไปตอบน้ำเสียงโมโหเมื่อเพื่อนสนิทตนล้อ
เฮ้ยยเบาๆดิ เอ็งสองคนน่ะให้เกียติเค้าบ้างดิ เต้ยขมวดคิ้วเครียดพร้อมๆกับหันไปบอกเพื่อนของตนให้หยุดพูด
ผ.ผีผีมีเกียติ ดด้วยหรอเต้ยยย โบว์ถามชายหนุ่มเสียงสั่น
ว๊ายยย!!แก้วเดิน!!ยังไม่ทันถามอะไรเลย แป้งอุทานขึ้น
ม.ม้า!!?? ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวก่อนที่จะเงยหน้าหันขึ้นมามองหน้ากัน
ม.ม้า คือมีใช่มั้ย เค้ากำลังจะบอกว่าเค้าก็มีเกียติใช่มั้ย?? หยกพูดเบาๆก่อนกลืนน้ำลายในขณะที่มองหน้าเพื่อนทุกคนอยู่
ก็อาจจะเป็นอย่างนั้นน่ะนะดันเอากระดานผีถ้วยแก้วฝรั่งมาแล้วจะรู้เรื่องมั้ยล่ะเนี่ย สระ ก็ไม่มี เอ็มบ่น
เอาน่า เอาน่า ก็เต้ยมันอินเตอร์นี่ย๊ะอิอิอิชั้นว่าเลิกดีกว่า เล่นไปก็ไม่รู้เรื่อง. แป้งพูดเสริม
ช.ใช่.ชั้นชั้นก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแล้วอ่ะ โบว์พูดเสริมเบาๆเสียงสั่น
เดี๋ยวสิวะเอ่อ ท่านเป็นอะไรเสียชีวิตครับ เต้ยหันไปบอกเพื่อนๆทั้งสี่ พร้อมกับถามต่อ
ร.เรือ?.ถ.ถุง?รถ?? ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วมองหน้า
รถอะไรวะ? แป้งอุทานเบาๆ
ค.ควาย?ว.แหวน?.อะไรไรวะ ค.ควายกับว.แหวน?? เอ็มพูดเมื่อแก้วกระจกนั่นเดินต่อ..
คอ..วอคว่ำ??รรถคว่ำ.!!..  เต้ยพูดหลังจากที่ตัวเองพยายามสะกดคำปริศนา
ฮือออ.ไม่เอาแล้วๆ .ชั้นกลัวพอแหอะนะเต้ยยยชั้นอยากกลับบ้านนน .. โบว์พูดปากสั่นทันทีเมื่อตนกลัวจนห้ามน้ำตาไว้ไม่อยู่
นี่!ยัยโบว์ชั้นไม่ได้ชวนเธอมานะ เธอเป็นคนขอมาเอง แล้วทีนี้จะรบกลับบ้านหรือไงย๊ะ แป้งพูดทันทีเมื่อรู้สึกรำคาญกลับเพื่อนซี้คนนี้ซะเหลือเกิน
งั้นข้าขอถามมั่งนะเว่ย ศุกร์นี้จะมีสอบวิชาดนตรี ผมจะสอบกีต้าผ่านรึเปล่าครับ?? เอ็มพูด
ผ.ผึ้ง น.หนู.ผ่าน??.ผ่านเว่ยย 55 5 เอ็มหัวเราะชอบใจเมื่อแก้วกระจกนั่นเดินแบบนั้น
เฮ้ยเอ็ม ถามอะไรไร้สาระว่ะ หยกพูดเบาๆพร้อมกับมองหน้าเพื่อนตน
ว๊ายย ถามแบบนี้ได้ด้วยหรอ?ชั้นถามบ้างดีกว่า พี่บอลที่เป็นนักกีฬาของมหาลัยฯเค้ามีแฟนยังคะ??อิอิอิ แป้งถามกลับบ้าง
??..ม.ม้า.. มี? มีแล้วหรอว้าาา แป้งบ่นเมื่อแก้วกระจกนั่นเดินไปยังม.ม้า
นี่!ถามอะไรกันเนี่ย เต้ยถามเพื่อนสนิทตนหน้าเครียด
เอาเป็นว่า ถามนี่ดีกว่า ท่านเสียชีวิตนานรึยังครับ? หยกพูดทันทีเมื่อเห็นเต้ยกำลังบ่นเพื่อนสนิทที่ถามกันมั่วซั่ว
ส.เสือ.บ.ใบไม้.ป.ปลา??.อะไรน่ะ โบว์พูดเมื่อตนไม้เข้าใจความหมาย
สอ บอสิบ??.ป.ปลา.ปี?? สิบปี!!.. หยกพูดเมื่อตนสะกดได้แบบนั้น
โหหหทำไมอยู่นานจังละคะ ทำไมไม่ไปผุดไปเกิด โบว์ถามทันทีเมื่อตนคิดหยั่งงั้น
เฮ้ยยถามอะไรแบบนั้นล่ะโบว์ เต้ยท้วงขึ้นมาแต่ช้าเกินไปเพราะเธอนั้นได้ถามไปแล้วและแก้วกระจกกำลังเดินอยู่
ร.เรือ. อ.อ่าง รอ!? ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียว
รอรออะไรครับ เอ็มพูดเมื่อความสงสัยของชายหนุ่มเริ่มมากขึ้น
ติดตามตอนต่อไป .. .