จุดประกายแห่งความฝันเมื่อฉันมีเธอ ตอนที่6 (เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วนะ)

เก่งกาจ

ตอนที่6
	คนโกหกหลอกลวงอย่างเธอ เป็นห่วงฉันด้วยหรือเพียงได้ยินที่ชิเน่พูดอย่างนั้นเธอก็รู้ทันทีว่าสิ่งที่เธอสังหรณ์ใจมันได้เป็นจริงเธอฟังคำชิเน่อย่างตั้งใจด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างที่สุด
	เธอนะ ใจร้ายที่สุด ไม่บอกฉันสักคำ เรื่องเธอกับจินเซ จากนั้นชิเน่ก็เปลี่ยนสีหน้า และแววตาที่มองมาทางเธออย่างผิดหวังและน้อยใจ น้ำตาเอ่อล้นดวงตา 
เช่นเดียวกับเยียร์ร่าห์ในตอนนี้ก็เสียใจไม่แพ้กันที่ปิดบังความจริงจนเพื่อนรู้ แต่เธอก็พูดไม่ออกสักคำ ได้แต่ก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
	เธอทนเห็นฉันเป็นนังบ้าคนหนึ่งที่พร่ำเพ้อถึงผู้ชายที่เขาเหลียวแลเพียงแต่เธอคนเดียวได้อย่างไร เธอคิดยังไงของเธอเธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแต่เต็มไปด้วยความโกรธที่เหมือนชิเน่กำลังอดกลั้น 
		ชิเน่มองมาที่เธอแล้วเบือนหน้าไปอีกทางพลางใช้มือปาดน้ำตาที่เอ่อล้น เธอจะไม่ยอมให้มันไหลรินให้ผู้หญิงผู้นี้เห็นเป็นอันขาด
		เยียร์ร่าห์ยังคงก้มหน้า แต่แล้วเธอก็พูดคำหนึ่งออกมา ที่สะท้อนถึงความรู้สึกผิดทั้งหมด แต่คงไม่มีคำใดในโลกที่จะเอ่ยความรู้สึกนี้ได้ดีเท่าคำ
	ขอโทษชิเน่ได้ยินดังนั้นเธอถอนหายใจอย่างแรงเหมือนหยันนิดหนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมพูดเสียงเรียบอย่างเยือกเย็น แววตาแดงก่ำมองมาทางเธอแล้วพูดว่า
	ไม่จำเป็นสักนิด เก็บคำขอโทษอันไร้ค่าของเธอไปเถิด เพราะฉันไม่อยากคบกับคนใจร้ายอย่างเธออีกต่อไปจากนั้นชิเน่ก็เดินจากไป โดยไม่หันมามองเยียร์ร่าห์ที่บัดนี้ทำอะไรไม่ถูกเธอทรุดลงตรงนั้น 
สะอื้นไห้อยู่คนเดียว อยากหาคำพูดที่จะอธิบายความรู้สึกผิดของเธอทั้งมวล แต่เธอไม่รู้จะทำอย่างไร
		เธอนั่งอยู่ตรงนั้นสักพักก็รู้สึกมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามา น้ำเสียงนั้นเธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี
	เยียร์ร่าห์จินเซเห็นดังนั้นใจเสียทันทีเมื่อเยียร์ร่าห์หันหน้าพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้น เธอกอดเขาไว้ เขากอดเธอตอบ ไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดี
	เกิดอะไรขึ้นเขาถามพลางมองหน้าเธออย่างห่วงใยอย่างที่สุด
	ชิเน่ ชิเน่เขารู้เรื่องเธอกับฉัน เขาไม่อยากคบฉันอีกต่อไปเยียร์ร่าห์กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เหมือนไม่รู้จะเริ่มอย่างไร 
		จินเซไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร ได้แต่โอบกอดเธอไว้ อย่างห่วงใย และเข้าใจความรู้สึก
		
		ชิเน่เดินตามทางเดินกลับบ้าน ด้วยแววตาทอดอาลัย สิ้นหวังอย่างที่สุด จะมีใครบ้างไหมที่จะเข้าใจความรู้สึกโดดเดี่ยวในยามนี้ของเธอ ก็คงจะมีแต่พ่อแม่เท่านั้นที่เข้าใจ 
		เมื่อเดินถึงที่บ้านเธอก็เห็นใครคนหนึ่งรออยู่ เธอจำได้ดีว่าเขาคือใคร
		ชายหนุ่มคนนั้นคือจินเซนั่นเอง
		เธอแปลกใจที่เห็นเค้า แต่ยามนี้เมื่อเห็นเค้าก็รู้สึกเหมือนแผลในใจเริ่มปริออก หัวใจรู้สึกสับสนทันทีที่เห็นเค้า ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่เธอก็หาคำพูดเอ่ยได้
	สวัสดีคะเธอพยักหน้าให้เขาเป็นการทักทาย
		เขามองมาที่เธอ เหมือนรู้สึกผิดเหมือนกันที่เขาเป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนต้องผิดใจ แต่เขาไม่อยากให้ชิเน่ต้องเข้าใจเยียร์ร่าห์ผิด เพราะเยียร์ร่าห์นั้นรักชิเน่เหลือเกิน
	ผมอยากคุยกับคุณเรื่องเยียร์ร่าห์ชายหนุ่มเข้าเรื่องทันที เขาสังเกตได้ว่าชิเน่สีหน้าเปลี่ยนทันทีที่ได้ยินชื่อเยียร์ร่าห์ สายตาเธอเฉยชาขึ้นพร้อมบอกเสียงเรียบ ๆขึ้น
	ขอโทษนะคะ ถ้าจะคุยถึงคนคนนี้ ฉันไม่มีอะไรจะพูด ขอตัวก่อนชิเน่พูดเรียบ ๆแต่เย็นชา จากนั้นเธอก็เตรียมจะเดินผละเขา ไป
 ในใจน้อยใจเขาเป็นที่สุดที่เห็นเขาทำทุกอย่างให้กับเยียร์ร่าห์ไม่แต่ไม่เคยเหลียวแลเธอสักนิด
	ได้โปรดฟังผมก่อนเถิดครับชายหนุ่มอ้อนวอน แต่แววตาจริงจังจนหญิงสาวอดลังไม่ได้ หากแต่ก็ยังปฏิเสธที่จะสนทนา
	เรื่องระหว่างฉันกับเยียร์ร่าห์มันไม่เกี่ยวกับคุณสักนิดชิเน่เสียงจริงจังขึ้น พร้อมมองตาเขาอย่างไม่พอใจ
	แต่คุณต้องฟังเขาก็เสียงเข้มขึ้น พร้อมแววตาจริงจังคู่นั้นที่พาให้เธอหวั่นไหวมาแล้ว ชิเน่อยากจะปฏิเสธ แต่ก็ทำไม่ได้จำใจรับฟังคำพูดของเขา แต่ก็หันหลังให้เขาเมื่อเขาพูด
เพราะไม่อยากให้เห็นความรู้สึกที่แสดงออกทางสีหน้าและแววตา
	เพราะผมไม่อยากให้คุณเสียเพื่อนที่รักคุณที่สุดไป เยียร์ร่าห์เค้ารักคุณมากนะ ชายหนุ่มกล่าวจากใจพร้อมหยุดนึดหนึ่งเหมือนชั่งใจว่าจะพูดดีไหม และแล้วเขาก็ตัดสินใจพูด
		ชิเน่ก็ยังหันหลังให้เขา
	ผมเคยสัญญากับเยียร์ร่าห์ว่าจะไม่พูด แต่วันนี้ผมยอมผิดคำพูด เพราะผมอยากให้คุณรู้ความจริงบางอย่าง คุณจำวันแข่งรอบชิงชนะเลิศได้ไหม
 วันนั้นแม่ของเยียร์ร่าห์เค้าไม่ได้ป่วยอย่างที่เค้าบอกคุณหรอกนะ แต่เค้าไม่อยากแข่งกับคุณ เค้าอยากให้คุณชนะ เค้าเลยยอมสละสิทธิ์นั้น ทั้งที่เค้าก็มีโอกาสเท่ากับคุณ 
		เท่านั้นเองเมื่อชิเน่ได้ฟังสีหน้าถึงกับเปลี่ยนไป ความรู้สึกสับสนในใจบังเกิดขึ้น พึ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าเยียร์ร่าห์รักและทำเพื่อเธอถึงเพียงนี้
	ต่อจากนั้นผมก็ชวนเค้าเข้าประกวดเต้นรำคู่ด้วยกัน แต่เมื่อเห็นคุณก็อยากจะเข้าประกวดพร้อมกับเขา เขาก็ยอมหลีกทาง เขาทำเพื่อคุณโดยไม่มีเงื่อนไขอย่างนี้
 แล้วคุณจะยอมเสียเพื่อนดี ๆอย่างนี้หรือครับชายหนุ่มกล่าวเหมือนจะรอฟังคำตอบ  โดยไม่รู้ว่าทันทีที่ชิเน่รู้เรื่องน้ำตาเธอไหลริน กับความจริงที่ได้รับรู้ 
และไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีกับสิ่งที่ได้กระทำไปกับเพื่อน
		แต่อีกด้านของหัวใจก็ปวดร้าวที่เห็นชายผู้นี้ทำเพื่อเพื่อนของเธอขนาดนี้ จนอดอิจฉาไม่ได้
	หมดเรื่องของคุณแล้วใช่ไหมเธอกล่าวเรียบ ๆแต่ไม่ยอมสบตาเขา จินเซเองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อไป
	ถ้าทางคุณ จะรักเยียร์ร่าห์มากนะ ถึงได้เป็นห่วงความรู้สึกของเขาขนาดนี้เยียร์ร่าห์กล่าวจากใจ จินเซไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่ยืนมองเธออย่างเห็นใจ แต่ก็หวังว่าชิเน่จะเข้าใจในตัวเยียร์ร่าห์
	เยียร์ร่าห์ มีคุณเป็นคนรัก ช่างโชคดีจริง ๆชิเน่กล่าวจากใจจริงเธอทั้งยินดีกับเพื่อนและอิจฉาสลับกัน
	จากนั้นก็หันหลังเดินเข้าบ้าน เธอไม่อยากยืนอยู่กับเขานานกว่านี้อีกแล้ว ไม่งั้นต้องแสดงความรู้สึกกว่านี้เป็นแน่ จินเซไม่พูดสักคำ เพราะไม่อยากเซ้าซี้เธอ 
จึงเดินผละไปพร้อมนึกในใจ เขาคงทำให้เยียรร่าห์เพียงเท่านี้
		
		ชิเน่หลังจากที่คุยกับจินเซก็รู้สึกว้าวุ่นใจ เธอไม่รู้จะไประบายกับใคร นอกจากมารดาของเธอที่รับฟังเธอทุกเรื่องด้วยความเข้าใจ
	แม่คะ หนูมีความสุขที่ได้รักเขา แต่ทำไมหนูต้องเจ็บปวดเพราะเขาไม่มีวันรักหนูด้วยละคะชิเน่เอ่ยสะท้อนถึงความปวดร้าวทั้งมวลในหัวใจ
	นอกจากตัวหนู ชีวิตของหนูมีค่าสำหรับใครบ้างคะ แม่ชิเน่กล่าวพลางมองหน้ามารดาทั้งน้ำตา
	ก็พ่อกับแม่ไงละลูกแม่ของชิเน่กล่าวเสียงสั่นเครือด้วยความสงสารลูกจับใจ
		มันไม่โหดร้ายไปหน่อยหรือ ที่ชิเน่ต้องโดนปฏิเสธความรักจากชายคนหนึ่ง หนำซ้ำยังต้องโดนโรคร้ายรุมเร้า เป็นใครจะทานทนไหว
	หนูรู้คะแม่ ว่าหนูมีค่าสำหรับพ่อและแม่เสมอชิเน่กล่าวเสียงสั่นเครือ นัยน์ตาเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น
	แต่พอหนูคิดถึงจินเซ และรู้ดีว่าหนูไม่มีค่าสำหรับเขาเลย หนูก็เหนื่อยใจ จนไม่อยากเธอหยุดไปครู่หนึ่งก่อนพูดอย่างอ่อนล้าว่า
	จนไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วแม่เธอได้ยินดังนั้นรีบปิดปากลูกของเธออย่างแผ่วเบา พร้อมกอดลูกไว้อย่างปลอบประโลม ปากก็พูดว่าห้ามชิเน่พูดอย่างนั้นอีก
		
		ในชั่วโมงการเต้นรำในระหว่างที่ทุกคนกำลังซ้อมวันนี้เยียร์ร่าห์ไม่เห็นเงาของชิเน่ เธอมองหาอย่างเป็นห่วง นึกอยู่ว่าทำไมชิเน่ถึงไม่ยอมมา
 หรือว่าโกรธเธอมากขนาดไม่ยอมมาเรียนคิดไปจนขาดสมาธิก็ไปไม่เดินไปตามจังหวะทำให้ไปชนกับใครอีกคน ครูจึงหันมาเอ็ดเธอ
	เยียร์ร่าห์ทำไมวันนี้ไม่มีสมาธิเลย ไม่สบายหรือเยียร์ร่าห์จึงหันหน้าไปทางอาจารย์ด้วยสีหน้าอ่อย ๆ
	ขอโทษค่ะอาจารย์พร้อมพยักหน้าเพื่อน ๆเพื่อนได้แต่มองดูด้วยความเป็นห่วง และแล้วก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น
	ก็เค้าจะเต้นดีได้อย่างไรละคะอาจารย์ ถ้าเค้าไม่เต้นคู่กับหนูจากนั้นชิเน่ก็เดินเข้ามาพร้อมยิ้มให้เธอพร้อมขอเพื่อนคนนั้นคู่กับเยียร์ร่าห์อย่างเดิม เยียร์ร่าห์ยิ้มให้เพื่อน 
		เธอมองดูใบหน้าของชิเน่ก็รู้ทันทีว่าทุกอย่างเหมือนเดิมแล้ว แววตาของชิเน่ไม่เฉยชาเหมือนวันที่แล้ว คิดอย่างนั้นก็รู้สึกยินดีเป็นที่สุด
		จากนั้นทั้งคู่ก็เต้นรำด้วยกัน ชิเน่ชวนเยียร์ร่าห์คุยเหมือนเคย
	เยียร์ร่าห์ การประกวดครั้งหน้าเธอช่วยประกวดกับจินเซแทนฉันทีสิชิเน่พูดตามที่ตนเองได้ตั้งใจเอาไว้ เยียร์ร่าหทั้งตกใจและแปลกใจที่ได้ยินเพื่อนพูดเช่นนั้นจะถามต่อ
		ชิเน่ก็ขัดขึ้น พร้อมยิ้มให้เธอ
	เรามาโดดเรียนกันดีไหมจากนั้นเธอก็กอดเยียร์ร่าห์ แล้วเอ่ยคำคำหนึ่งอย่างแผ่วเบาแต่ชัดเจนมาในความรู้สึกของเยียร่าห์
	ขอโทษนะเยียร์ร่าห์ไม่เข้าใจ แล้วสับสนมากในสิ่งที่เพื่อนกำลังทำ แต่ก็ไม่ทันเอ่ยอะไรเช่นเคย ชิเน่ต้องการบอกความรู้สึกผิดทั้งหมดที่มีต่อเยียร์ร่าห์ 
แต่ก็ไม่กล้าบอกตามตรง 
	 อาจารย์ก็หันมาเอ็ดอีกครั้ง
	เธอสองคนเป็นอะไรกันฮือ วันนี้สติไม่อยู่กับตัวเอาเสียเลย
	ชิเน่หันไปยิ้มกับอาจารย์พลางพูดพร้อมแกล้งทำท่าอ่อย เหมือนคนไม่สบาย
	หนูว่าหนูไม่สบายคะ ขออนุญาตอาจารย์ได้ไหมคะอาจารย์ได้แต่ส่ายหัว แต่ก็ยอมชิเน่หันมายิ้มพลางพยักหน้าให้เยียร์ร่าห์มาพยุงเธอออกไปเหมือนคาบที่แล้วเมื่อพ้นห้องนาฏศิลป์
	ทั้งสองก็สบตากันด้วยความรู้สึกเป็นมิตรกันเหมือนเคย
	
	ชิเน่ เธอหายโกรธฉันแล้วหรือเยียร์ร่าห์เอ่ยพลางมองเพื่อนที่ยิ้มให้เธอ 
	เราอย่าเพิ่งพูดเรื่องนั้นเลยนะชิเน่ขัดขึ้นเรียบ ๆ พร้อมยิ้มให้เพื่อนอย่างเคย เยียร์ร่าห์ยิ้มตอบอะไรกันที่ทำให้ชิเน่หายโกรธเธอได้
 แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดยังไงเธอก็รู้สึกดีที่ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
	แล้ว เรื่องที่เธอพูดในห้องเรียน มันหมายความว่ายังไงเยียร์เอ่ยปากถามเพื่อนทันทีที่นึกขึ้นได้ 
พร้อมรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ ชิเน่รีบพูดด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมแตะที่ไหล่เธอเบา
	ก็หมายความอย่างที่พูด ฉันตั้งใจอย่างนั้นจริงชิเน่พูดถึงเรื่องที่เธอตั้งใจจะให้เยียร์ร่าห์เข้าประกวดแทนเธอ เพราะรู้ว่าเยียร์ร่าห์เสียสละความฝันของตนเองเพื่อเธอมามากแล้ว
 ถึงเวลาที่เธอควรทำสิ่งใดตอบแทนให้เพื่อนบ้าน ถึงแม้มันอาจจะช้าไป แต่ก็ไม่ถึงกับสายเกินการณ์
	แต่เธอ ตั้งใจกับมันมาก แล้วทำไมเยียร์ร่าห์มองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ ในใจรอคอยคำตอบจากเพื่อนเพื่อกระจ่างชัดมากกว่านี้ ชิเน่ยิ้มแต่รอยยิ้มนี้ดูเศร้าหมองยิ่งนัก
	ฉันรู้แล้วละ เหตุผลจริง ๆที่เธอไม่ยอมเข้าประกวดชิเน่ตัดสินใจพูดออกมาช้า ๆแต่ชัดเจนเป็นเหตุให้เยียร์ร่าห์ผงะ จะพูดเพื่อไม่ให้เพื่อนคิดมากหากแต่ชิเน่ก็พูดต่อตามความตั้งใจของตน
	ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอเสียสละเพื่อฉันขนาดนี้ ฉันเอาแต่ความรู้สึกของตนเองเป็นที่ตั้งจนลืมนึกถึงจิตใจของเธอชิเน่เอ่ย พร้อมรอยยิ้มเศร้าหมองเช่นเคยเธอไม่ได้มองที่เยียร์ร่าห์  แต่ยังคงเอ่ยต่อไป
		ส่วนเยียร์ร่าห์ก็ได้แต่ฟังเพื่อนกล่าวอย่างไม่รู้จะกล่าวว่าอย่างไร
	ขอโทษที่มองเธอผิดไป แล้วก็..ชิเน่หยุดจากนั้นก็หันมาสบตาพร้อมก้มหัวให้เพื่อนเล็กน้อยก่อนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
	ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้เยียร์ร่าห์เห็นดังนั้นเธอจึงขัดขึ้น 
	ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันไม่ได้เธอพยายามปฏิเสธ ด้วยน้ำเสียงอันสดใส แต่ชิเน่ก็ยังคงพูดขัดขึ้นเหมือนให้เพื่อนยอมรักความจริง
	อย่าปฏิเสธอีกเลย จินเซบอกฉันหมดแล้วเป็นเหตุให้เยียร์ร่าห์รู้สึกโกรธขึ้นมานิดหนึ่งชิเน่เห็นดังนั้นจึงยิ้มแล้วพูดว่า
	อย่าไปโกรธเค้าเลย เธอควรจะยินดี ที่ผู้ชายคนหนึ่งทั้งรักและเป็นห่วงเธอขนาดนี้เยียร์ร่าห์ได้ยินดังนั้นเธอก็สบายใจขึ้นพร้อมยิ้มให้เพื่อนอย่างเข้าใจในตัวเธอ เธอตื้นตันจนไม่รู้จะพูดอะไร
		แต่เยียร์ร่าห์ไม่รู้เลยว่าชิเน่นั้นปวดร้าวที่สุด ที่รู้ว่าในของจินเซไม่เคยมีเธออยู่เลยแม้เพียงเสี้ยวเดียว
		ชิเน่มีเรื่องมากมายที่จะพูดกับเยียร์ร่าห์ ก็สมควรแล้วเพราะเวลาของเธอคงเหลืออีกไม่นาน
	เยียร์ร่าห์ ในชีวิตของฉันได้มีเพื่อนที่ดีอย่างเธอ ก็ถือว่าคุ้มค่าที่สุด ถ้าวันหนึ่งฉันต้องเป็นอะไรไปฉันก็ไม่เสียใจเลยชิเน่ยิ้มให้เธอแววตาบ่งบอกว่าเป็นอย่างที่พูด 
		เยียร์ร่าห์รู้สึกใจหายเมื่อได้ยินเพื่อนพูดอย่างนั้นเธอถึงกับอึ้งแล้วเอ่ยขึ้นอย่างรวดเร็ว
	ชิเน่ทำไมเธอพูดเหมือนจะลาฉันอย่างนั้นชิเน่ไม่อยากให้เพื่อนใจเสียจึงพูดกับเพื่อนพร้อมยิ้มให้เพื่อน จาง ๆว่า
	ฉันจะจากเธอไปไหนกัน ฉันจะอยู่กับเธอจนเธอจำเสียไม่ได้ว่า บ่นว่าเบื่อฉันตั้งกี่ครั้งกี่คราแล้วชิเน่กล่าวเล่น แต่ใครจะรู้ว่าในยามนี้เธออ้างว้างเหลือเกิน เธอกลัวนะ กลัวความตาย แต่กลัวแล้วได้อะไรยังไงก็ต้องตาย หากขอทำในสิ่งที่ตนเองตั้งใจ แม้ต้องไปจากโลกใบนี้ก็คงหมดห่วง
	บ้านะสิใครจะเบื่อเธอจากนั้นเยียร์ร่าห์ก็ยิ้มตอบ รู้สึกดีและโล่งใจมากในขณะนี้ เธอไม่รู้เลยว่าชะตาชีวิตของชิเน่อีกไม่นานข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
		หลังจากที่แยกกับชิเน่ เยียร์ร่าห์ก็ตรงไปที่ยิมซึ่งเป็นชมรมของจินเซ เมื่อเธอกับเขาอยู่ตามลำพัง เธอก็เดินไปหาเขา พร้อมกับสีหน้าและน้ำเสียงที่ขึงขัง เหมือนโกรธเขาจัด
	ทำไมเธอไปพูดเรื่องนั้นกับชิเน่ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นได้แต่หน้าเสียไม่รู้จะทำอย่างไร พร้อมไม่ยอมสบตาหญิงสาวเหมือนจนคำพูด
	เธอ โกรธฉันหรือ