ท้องฟ้าที่ถูกลืม

ระเบีบงดาว

หากยามค่ำคืนมาเยือน สิ่งรอบตัวต่างอยู่ในความมืดไร้แสงสี ท่ามกลางบรรยากาศที่หนาวเย็นของสายลมราตรี มีผู้คนมากมายที่ต่างพากันชื่นชมความงามของแสงประกายจากห้วงอวกาศ เมื่อใดก็ตามที่พระจันทร์เปล่งประกาย ดาวดวงน้อยต่างหลบซ่อน ผู้คนที่ชมต่างชื่นชอบพระจันทร์ว่าสวยซึ้งประทับใจ หากยามพระจันทร์ลับหนีหาย เหล่าดาวน้อยแข่งกันทอแสงระยิบตา คนที่เห็นก็ต่างชื่นชมยินดี พระจันทร์ดวงใหญ่ฉายแสงนวลเปรียบดั่งกำลังใจที่ส่งผ่าน ส่วนดวงดาวน้อยที่เฝ้ากระพริบเหมือนดั่งความหวังที่กำลังมา ทุกคนล้วนชอบใจในดวงดาวและพระจันทร์ หากแต่มีใครบ้างจะเห็นความสวยงามของท้องฟ้าที่มืดมิดในค่ำคืน ท้องฟ้าสีดำเข้มที่อยู่เบื้องหลังของประกายแสงต่างๆที่ฉายเด่นอยู่เบื้องหน้า ผืนฟ้าราตรีที่มีความกว้างใหญ่ที่สุด กลับถูกมองข้ามที่สุดอีกเช่นกัน ด้วยความคุ้นเคยของสายตาที่มองเห็นอยู่ทุกวัน ทำให้ความสำคัญด้อยค่าไป พระจันทร์ไปตามคืนวัน มีขนาดเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง หรือสูญหายกลางแสงดาว ดวงดาวเคลื่อนที่ตามวงโคจร เปลี่ยนไปตามฤดูกาลและเวลา อาจถูกบดบังด้วยแสงแห่งดวงจันทร์ จึงทำให้เห็นได้เพียงบ้างเวลา ในขณะที่ท้องฟ้ายังคงมั่นคงหนักแน่นไม่เคลื่อนหายไปไหน ซึ่งอาจเปรียบท้องฟ้ายามราตรีดั่งคำยืนยัน คำสัญญา ที่คงอยู่ตลอดไป แม้เวลาจะผ่านไปแค่ไหน หรือจะถูกหลงลืม ไม่เห็นค่า แต่ฟ้าก็ยังคงเป็นฟ้าที่มืดมิดเพื่อให้ดวงดาว พระจันทร์ได้ฉายแสงสวยงามให้ผู้คนได้ชื่นชมต่อไป ไม่ว่าที่ใด เวลาไหน ไม่หนีหายไปจากกัน