อัลมิตรา

กลัวจะตื่นไม่ทันใส่บาตร เลยให้เพื่อนโทรเข้าตอนหกโมงเช้า ที่ไหนได้ ตื่นตั้งแต่ตีห้ากว่า ๆ ตื่นแล้วก็คลุมผ้าอยู่นั่น เพราะอากาศเย็นมาก จากนั้นก็โทรปลุกเพื่อนว่า ไม่ต้องโทรปลุกลูกลิงแล้ว ลูกลิงตื่นแล้ว ตกลงใครปลุกใครกันแน่ ก็ไม่รู้ .. ทันทีที่เห็นฟ้าสว่างนิด ๆ ก็รีบไปเช็คกางเกงยีนส์ที่ตากไว้หน้าบ้าน กางเกงยังชื้นอยู่เลย แต่อีกไม่นานจะต้องใส่แล้ว จึงเอากางเกงมาตากที่เก้าอี้ในบ้าน และปิดพัดลมเบอร์สามเป่าให้แห้ง พัดลมตั้งค้างไม่ได้ ก็เลยกลายเป็นพัดลมส่าย เอาล่ะสิ อากาศก็เย็น แถมเจอมนต์พระพายไฟฟ้าอีก ไม่ไหว ไม่ไหว หลบไปอยู่ที่อื่นดีกว่า ปล่อยให้พัดลมจัดการกางเกงยีนส์จนแห้งไปดีกว่า  ศาลาไทยและหิ่งห้อยชวนไปดื่มกาแฟ ลูกลิงไม่ได้ไปดื่มด้วยหรอก แต่ก็ไปเดินเล่นละแวกนั้น 
ปู่ลิงยังไม่ตื่น เอ๊ะ ! หรือว่าตื่นแล้วก็ไม่รู้ เห็นนอนขดเป็นตัวนิ่มอยู่ใต้ผ้าห่ม ลูกลิงแอบไปที่ครัว เห็นเจ้าของบ้านกำลังเตรียมอาหารเช้าให้พวกเรา และมีสำรับอาหารสำหรับใส่บาตรด้วย ความจริงลูกลิงอยากจะช่วยนะ แต่ไม่มั่นใจว่าลูกลิงจะไปทำข้าวของเขาพังอีกหรือเปล่า หมู่นี้จับต้องอะไรบรรลัยหมด มือเจ้ากรรม .. 
รวยระรินกลิ่นชา เป็นคนสุดท้ายที่ออกจากห้องนอน อั่นแน่ ! ไม่ได้บอกว่าตื่นสายกว่าใครนะ นอนคนละห้องกับลูกลิง ลูกลิงไม่รู้หรอกว่าใครตื่นก่อน แต่ที่รู้ ๆ ออยตื่นก่อนลูกลิง และ ลูกลิงตื่นก่อนปู่ลิง (แหง๋ ๆ ) 
 ไปไหนกันหมด ลูกลิงรู้ไหม  รวยระรินกลิ่นชาถาม
 ไปโซ้ยโกปี้  ตามไปดิ  ลูกลิงตอบ  ตอบเสร็จลูกลิงก็ย่อง ๆ ไปดูเรือที่เมื่อวานหัดพาย เช้านี้ทางสะดวกวุ๊ย ลองอีกซะทีดีไหม แต่เฮ้อ ถ้าตกน้ำอีก ทีนี้ไม่เหลือกางเกงใส่แล้ว ไอ้ที่เปียกเมื่อวานก็ยังไม่แห้งเลย ถ้างั้นอย่าดีกว่า  (คิดในใจ) 
 หิ่งห้อย นี่เธอ ตั้งใจจะคลุมผ้าเป็นนางตานีเดินไปกะเดินมาทั้งวันหรือเปล่า  ลูกลิงแซวหิ่งห้อย เธอเป็นเด็กดอย แต่แปลกจัง เธอขี้หนาวชะมัด ผ้าห่มสีเขียวผืนนี้ เห็นเธอเดินไปไหนห่มไปด้วยตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว อะไรจะหนาวขนาดนั้น 
 ยี้ ! ลูกลิง ก็มันหนาวอ่ะ เนี่ยหิ่งห้อยก็ตั้งใจจะเอามาเก็บอยู่หรอก  หิ่งห้อยตอบและขึ้นเรือนพักไป
 พระจะมากี่โมงคะป้า จะเจ็ดโมงแล้วนะคะ ลูกลิงถามป้ามะลิซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน
 เจ็ดโมงกว่าๆ จ๊ะ พระที่นี่ฉันมื้อเดียว ตอนท่านกลับจากบิณฑบาตร ท่านถึงจะผ่านทางนี้  แต่หนูเตรียมยกสำรับไปที่ท่าน้ำได้ สองสำรับของกลุ่มหนูจ๊ะ ยกไปได้เลย  ป้ามะลิบอก