ขอให้ทุกคนโชคดี

อาภาภัส

        เสียงกุกกักบางอย่างทำให้รู้สึกตัว  เพิ่งจะตีสองกว่านี่นะ  เปิดไฟเพื่อหาที่มาของเสียง มันเหมือนว่าใครเข้ามาค้นอะไร แล้วเดินชมอะไรโครมคราม  หาต้นเหตุไม่เจอ มันดูน่ากลัวเหมือนกันนะ
       รีบเปิดคอมพิวเตอร์ เพื่ออ่านบทกลอนและเรื่องสั้น...  อือ..อ่านแล้วจึงเป็นที่มาของชื่อเรื่องนี้แหละ..
       คนที่เรา..เคยเห็นว่า เขาเขียนเรื่องได้เก่ง  เขาก็เขียนกันแปลกๆ  ..คนที่เคยเขียนกลอนได้หวาน
เขาก็เหมือนร้าวราน    ...   อยากเขียนให้หัวใจของเขาเปลี่ยนสี  อยากให้เขามีแต่สิ่งดีๆต่อกัน.  ไม่อยากตื่นมาอ่านแล้วพบความไม่สบายใจของคนเหล่านั้น   ขอให้นิยายเป็นแค่นิยายเถอะ สำหรับในวัยอันอ่อนเยาว์ของพวกเขา
       คุณยายเปรี้ยวเธอนั่งบ่นอยู่คนเดียว กลางดึกสงัด...  เธออยากให้หัวใจแต่ละดวงได้รู้ว่า เวลามีค่านะ..
      กว่าเราจะเจอ สิ่งที่ช่วยเสริมให้มี มากกว่าที่มี  ไม่ว่าจะความเป็นเพื่อน  น้ำใจในมิตรภาพที่ให้มา หรือ จากมิตรภาพหลากหลายของคนที่มีต่อกัน ที่เขามีโอกาสได้พบ ได้คุ้นเคย.........
  แล้วเขาปรับเปลี่ยนเป็นคลื่นแห่งความห่วงไย  ไม่ใช่เพียงในคลื่นสายฟ้านะ  แต่มันเป็นบนความจริงที่เขาได้เจอะเจอต่อกัน  ทำไมเขาไม่โอนอ่อนต่อกันแล้วเก็บรักษามันไว้ให้ดี ....   แปลกจริงนะ
        ถ้าเราลอง.....ลองมาคิดตามความจริง   แล้วเปรียบไปในธรรมชาติ ...แล้วก็อยากให้เรื่องที่ทุกคนได้มาอ่านเป็นหัวใจที่เต็มไปด้วยความสุขล่ะก็   ..คุณยายเปรี้ยวก็คงต้องลองเขียนสมมุติอะไรสักฉากกระมัง...
      ...ฮัลโหล...  ฮัลโหล .. ที่นี่  ..1234567     ...
        ใครล่ะครับ   ...
        เอ๊า..แล้วจะพูดกับใครล่ะคะ    
        ก็ผมจะพูดกับคนที่พูด..น่ะแหละ ..
         อ้าวงั้นเหรอ ...งั้นคุณเป็นใคร ล่ะครับ   
         เดี๋ยวครับ ..ตกลงคุณเอายังไงแน่  เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะ..
       คุณนี่ท่าจะแย่นะ  ..อยู่ดีๆก็จะให้ฉันเป็นผู้ชาย..
      อ้าวไหงงั้นล่ะ    ..ก็เมื่อกี้ คุณพูดจบไปหยกๆ ว่าครับอ่ะ... 
     ...ทำไมคะ  พูด ครับแล้วมันต้องแปลว่าเป็นผู้ชายด้วยงั้นเหรอ...   คุณนี่ น่า จะเกิดในวงการตำรวจนะ..งานของเขาจะได้เบาขึ้น..
     ทำไม..ผมต้องเป็นอย่างนั้น..ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ ...
    อือม์ ....ก็คุณ เป็นเครื่องจับผิดที่รวดเร็วมาก  มากจริงๆ..
   นี่คุณ ว่าผม...
   ก็คุณ..อยู่ตรงนี้  ไม่ได้พูดกับคุณ  แล้วคุณคิดว่าฉันพูดกับใครล่ะ...
  แหม คุณนี่...  นี่ขนาดผม ยังไม่เคยเห็นหน้าคุณ  แล้วคุณยังแสบได้ขนาดนี้    ..
...นี่คุณ ..เป็น สุภาพบุรุษ หน่อย  โทรมาพูดเอง แล้ว ก็ยัง มาว่า อีก .. อีตา กร๊วก ..
 แปลว่า  ...ดี หล่อ เท่ห์ ใช่ไหม..  ผมละเริ่มจะนึกนิยม คุณเสียแล้ว... 
 ..คุณนี่หน้าด้านได้ชั้นหนึ่งเชียวนะ... นึกจะชมตัวเองก็ชม...
  ผมว่า คุณ พูดแค่นั้น มันน้อยไปนะ ครับ  ..ผมว่าระดับด่วนพิเศษ.. หรือไม่ก็ พิเศษยิ่ง ล่ะก็ เป็นผม อย่างแน่นอน
.....นี่ตกลง คุณ จะต้อง ให้ชั้น มาฟังคุณพูดสักสามคืน   หรือเจ็ดคืนดีเหอ..
 ...คุณ  ผมฟังคุณพูด  ..มันยังไงๆอยู่นะ  ..เหมือน งานพิเศษ..อะไรสักอย่าง  ..คุณแช่งให้ผมตายเหรอ...
  คุณ ..นี่  ฉลาดไม่ธรรมดา  ..นะ   ถูกต้องเลย  พ่อรูปหล่อ...
  ..โหย    ...   คุณนี่...  ผมอยากเห็นคุณจริงๆเสียแล้ว....คงจะ..
ใช่ ..น่ารัก.. น่ารัก มีอะไรมั้ย..
 ..เฮอะ  .ขอให้มันจริงอย่างที่คุณพูด เถอะนะ..  ผมล่ะจัดสิงโต แห่เลย..
 ...ไม่เข้าใจ...ทำไม ..ต้องมีสิงโตแห่ด้วย...
 เอ้า  ..ผมจะได้ ประกาศ  ...ผ่างๆ ผ่างๆ  เอ้า รีบมาดู  เร็ว  แฟนผมน่ารัก......ปากเก่งอีกตะหาก...
 ...นั่นมันเรื่องของคุณ  ..ไม่เห็นต้องมาบอกชั้นเลย  ฉันไม่ใช่...
คุณคนดี ..นี่ยังไม่รู้อีกเหรอ  ...แค่ผมได้ฟังเสียงคุณ  ผมก็หลงคุณจับใจเสียแล้ว  ..น่านะ คนน่ารักของผม..
ตกลงคุณโทรมาจีบฉันใช่ไหมล่ะนี่..  
..ถูกต้องแล้วครับผม....
ดี..ดีมาก  ..คุณนี่มันกะล่อนจริงๆ.. 
คนน่ารัก..คนรูปหล่อต่างหาก...คุณต้องพูดอย่างนั้นถึงจะถูกต้อง..   ตกลงคุณคือแฟนผมน่ะครับ..
  .....  เฮอะ  ...  ตกลงจะจีบจริงใช่ไหมนี่...
จริงสิครับ  ..ทั้งดวงใจ...ให้คุณหมดเลย...
...ฉันว่า..ลิเกจัง    อือ   ..แต่จะลองรับไมตรีคุณไว้ก็แล้วกันนะ...
+++++*************+++++++*************++++++++++++++++++******************
 คุณยายเปรี้ยว ...จบเรื่องสั้นบรรทัดสุดท้ายด้วยรอยยิ้ม ทั้งปากและนัยน์ตา  ....  
 ...ถ้า...แต่ละคน ..ที่มีโชคมีคนสำคัญ อยู่ใกล้ พวกเขา  แต่ละคน  ...อ่านเรื่องนี้แล้ว  เขาคงที่จะพยายามเข้าใจกัน
พูดดีต่อกัน  และคิดดีต่อกัน ....ความรัก...มีหลายรูปแบบจริงนะ....แต่ไม่ว่ารัก...จะเป็นแบบไหน  ..ขอจงเชื่อใจต่อกัน...  เชื่อมั่น ในใจ..  คงต้องเป็นอย่างนั้นสินะ...จึงน่าจะมีความสุข
   ...คือ  เอ้อ...อันนี้  คุณยายเปรี้ยว ก็ตอบไม่ได้ถนัดจริงๆ...  ก็ ขยันฝัน  ..ให้ชีวิต รู้สึกดี  อวลไปด้วย  .คลื่น และกระแสแห่งรัก...   ที่ไหนได้  เหอๆๆ....     จนจะร้อยปี แล้วสินี่.... ก็คงได้แต่ ..อวยพรให้ทุกคน..โชคดี  และมีความสุข 5555555555555      ...
                                       อาภาภัส
                                13  ต.ค  2547  
                                   บ้านกรรณิการ์