-แต่ทว่า วันแห่งความเศร้า -ผ่านไป ผ่านไป ใจเดิมๆก็ยังนึกถึงเรื่องราวเดิมๆ ...วันเกิดของเธอ คือวันที่เราจากกัน ...วันที่ควรมีความสุข กลับเต็มไปด้วยน้ำตา ...วันเกิดของฉัน อะไรที่ดลใจฉันกระนั้นหรือ ...100วันของการจากกัน ระหว่าง วันเกิดของคน 2 คน ...ซึ่งไม่ใช่ เรื่องบังเอิญ -ตัวฉันเองก็รู้ดีว่า เธอ ไม่มีทางลืมวันเกิดฉันหรอก ...ยังคงคิดอยู่ว่า หากในวันนี้ เธอจะให้เพียงแค่ ...Happy Birth Day กับฉัน ...ก็คงดี -ใช่ มันไม่ใช่การคิดลมๆแล้งๆ ...เธอ มาบอกกับฉัน ...เพียงแค่ประโยคเดียว - - -ขอบคุณนะ -ไดอารี่ของฉัน ~เรียกฉัน ...ต้องการให้ฉันเขียน อีกครั้งหรือ? ..เหมือนว่าใจฉันเองก็ต้องการ ...ที่จะเขียนมัน -กับความรู้สึก ที่มั่นใจตลอด ...เธอ ...ต้องแวะมา ---เพื่อมาอ่านไดอารี่ของฉัน อย่างแน่นอน -คาดเดาไม่ผิดหรอก ...เพราะอย่างน้อย ...ฉันเอง ก็เป็นคนหนึ่ง ...ที่เข้าใจเธอ ไม่มากก็น้อย -คอมเม้นหลังจากคืนวันที่บันทึกผ่านพ้นไป ...เหมือนต้องการจะยิ้ม ...แต่กลับต้องร้องให้ ...เธอ เข้ามาอ่านในเรื่องราวที่ฉันได้บันทึกนั้น จริงๆ -เธอ -จะรู้ไหมนะ ว่า... ...ตอนนี้ ฉัน... จะเขียนไดอารี่ของฉัน... ...ต่อ -เหตุผลง่ายๆ มีอยู่เพียงว่า ...ฉันคิดถึงเธอ และ ...คิดถึง ไดอารี่...ของฉัน -กับทุกความรู้สึกที่เป็นตัวตน ของเธอ ...บอกเล่า ...ผ่านไดอารีเล่มนี้ มานานแสนนาน ...อยากจะเก็บเอาไว้ -ให้บันทึกนี้ ยังดำเนินต่อ และคงอยู่ ...เพื่อรอวัน ...ที่จะมีเธอ มาบอกเล่าเรื่องราว ณ ที่แห่งนี้ ...อีกครั้ง -after the love has gone- Zear_Arragon spectaculous.
10 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 77916
ตามหาน้องแอนไม่เจอเหรอคะ
10 ตุลาคม 2547 14:44 น. - comment id 77926
ไดอารี่ มีไว้บันทึกเรื่องต่างๆ ไว้มากมาย เราก็เคยเขียน แล้วเขียนมาตลอดเวลา แต่บ้างครั้ง เมื่อไหรที่กลับไปอ่าน นั่นทำให้อยู่ใฝนห้วงแห่งความทุกข์และ มีบ้างที่หยดน้ำตาจะใหลออกมาจาเรื่องดีๆก็เป็นได้ ฉนั้น จงทำวันนี้ให้เป็นวันของเราที่มีเรื่องราวต่างๆดำเนินไปอย่างช้า ผ่านเวลาที่ยาวนาน แต่อย่าปล่อยให้มันหายไปจากใจเรา ว่าม่ะ