ปะชัน ขัน เสียง ...ตอนที่ 1

ดาหลา & ปะการัง

"ตอนทำนา ข้าชื่อ ดาวเรือง 
พอเข้า ในเมือง ชื่อข้าเฟื่อง เลื่องลือ 
เป็นดารา หน้าปก หนังสือ เออ เอ้อ เอิง เอ่ย ......
เสียงเจื้อยแจ้ว ของแม่สาวย้อย ผมหยิกหย่องร้อง มาแต่ไกล
ทุก ๆ วัน ฉันจะได้ยินเสียงใสๆ ๆ ของเธอเสมอ 
ไม่ช้าก็ เย็น  จะเป็นประจำ  ทุกวัน  
วันไหน ไม่ได้ยินจะรู้เหมือนขาด อะไรไป สัก อย่างหนึ่ง ของชีวิต 
" จ้อย จ้อย เอ้ย ตักน้ำ มาเติมโอ่ง หลังบ้าน ให้แม่ด้วยนะ เดี๋ยวแม่ไป ตลาด ก่อนเดี๋ยว ตลาดวาย "
"จ้า แม่จ้า  "  เสียงแม่จ๋าของ จ้อยตะโกนขัดจังหวะ การ ฮัมเพลง 
แต่มันไม่ได้ ทำ ให้ เด็กหญิงจ้อย ไม่พอใจ
เพราะเธอจะได ฝึกร้องเพลง เพื่อทดสอบเสียงในโอ่งที่แม่ไม่ยอม ให้ ทำเพระ กลัวว่าจะจมน้ำ 
เด็ก น้อยยิ้มแก้มแทบปริ  แล้ว หยิบ ถัง 2 ใบและ ไม้ไผ่ ที่ทำ เป็นคานหาม ขึ้นบ่า ....
ทุ่งนาแดนนี้.....ฮึม ๆ ๆ โอ้ลันล้า  ลันล้า....
วันแล้ววันเล่า ชีวิต ของจ้อยเติบโต ท่ามกลาง ความรัก และ ความสุข
เวลานี้ จ้อยเป็นนักร้องของโรงเรียน 
และ สร้าง ชื่อเสียงให้ พ่อ และแม่ มาโดยตลอด 
ร้องเพลง งานวัด ก็จะได้ รางวัล กลับบ้านเสมอ 
สร้างความภูมิใจ ให้พ่อ แม่ ตลอดมา 
แต่ จ้อยก็ มี เพื่อน ชื่อน้อย อีกคน แต่ไม่สนิท กันมาก นัก น้อย มีครอบครัวที่ ไม่ถึงกับจนแต่ ก็พอ มีพอ กิน 
น้อยเสียงใส เหมือน จ้อย  แต่ ด้วยความที่ฐานะราบครัวไม่เอื้อ อำนวย 
จึงแอบอิจฉาและ แข่งขัน จ้อย  อยู่เนืองๆ ๆ 
"เฮ้ย ไอ้ จ้อย โว้ย  มึงเห็น ยังวะ  ที่ ตลาดใหญ่ ในเมือง เค้า จะมีการประกวด นักร้อง เสียงทอง โว้ย" 
" กูเห็นอีน้อยมันก็ ซุ่มว่ะ  มันบอกกูว่ามันจะเอา ชนะมึง ให้ได้ "  โอ่ง สาธยายให้จ้อย ฟัง
จ้อยนั่ง คิด  " แล้วนี่จะ ต้อง ฝึก ซ้อม ให้ มากกว่านี้ "
ไม่งั้น  พ่อแม่อาย แน่เลย 
หลังจากนั้นเพลง ....... ตอนทำนา ข้าชื่อ ดาวเรือง 
พอเข้า ในเมือง ชื่อข้าเฟื่อง เลื่องลือ 
เป็นดารา หน้าปก หนังสือ เออ เอ้อ เอิง เอ่ย .
.....ก็ดังเจื้อยแจ้ว ทุกวัน เช้าสายบ่ายค่ำ เท่าที่มีเวลา 
น้ำเสียงของจ้อยไม่เป็นรอง น้อย เลย .....
วันที่ 15 เดือน หน้า งานวันเดือนเพ็ญ
จ้อย กา ปฏิทินเอาไว้  มองมัน ทุกวัน.........
ที่ หน้า ร้าน โกเฮง  ที่ตลาด มี ป้าแม้น และ ป้า อ้อย นั่ง คุยกัน ถึง เรื่องการประกวด 
ไอ้ โอ่ง มันไป แอบฟังแล้ว วิ่งรี่ มารายงาน เจ้าจ้อย ว่า   เอ้ย ไอ้จ้อย โว้ย  มึง  มึง  มึง รู้ รู้ รู้ ไหม 
เสียง ไอ้โอ่ง  ตะโกน มาแต่ไกล แถมยังหอบแอ๊กๆ ๆ เหมอนลุกหมาอีก 
จ้อย ถาม โอ่งด้วยความสนใจ ว่ามีอะไร เหรอ วิ่งซะ หน้า ตื่นเลย
 จ้อย  เพลงที่เค้าบังคับ ประกวด  มึงรู้ไหม เพลง อะไร แล้ว เค้า ให้ร้องเพลงที่ ไม่ ถนัด ที่เค้า เลือก ให้  1 เพลง ด้วยนะ   แกต้องร้องเพลง ประกวด  2 เพลง  
จ้อย ส่ายหน้าแล้วพูดว่า   ไม่รุ้หรอก    
โอ่ง รีบยืด ตัว บอกไปว่าเพลง ดาวเรื่องดาวโรย เป็นเพลง บังคับ ที่ต้องร้อง  
เย้ เย้  เพลง โปรด ของฉัน  จ้อย ร้องเสียง ดัง ด้วยความดีใจ 
แต่..แต่ แต่ ว่าเพลง 2 นี่เอ็งไม่ถนัดนะเว้ย  แต่มันเป็นเพลงโปรด ของ นังน้อยมัน 
เพลง ไรวะ  ก็ เพลง มนต์รักลุกทั่ง..ไง  จ้อย ทำหน้า  มุ่ยเลย เพลงนี้ แต่ไหนแต่ไร ร้องไม่ได้เลย ไม่ ถนัด มากๆๆ 
เอาน่า  ไง ก็ต้อง ทำ ดีที่สุด 
เพราะ กติกา จะต้องร้อง ให้ ผ่านทั้ง 2 เพลง แล้วคัดไปเพียง 2 คนที่ จะเข้าไป ประกวด รอบ 2 ที่ บางกอก 
หลาย ๆ ๆวันต่อมา ถึงวันงาน แล้ว  จ้อย และน้อยต่าง ตื่นเต็น  กัน มาก 
  
.สวัสดี พ่อ แม่พี่น้อง ชาวบ้าน หนอกกระทิงโทน ที่เคารพ.
วันนี้เป็นวันงานประจำปีของ อำเภอเรา ได้ จัด การประกวด ร้องเพลงเพื่อ 
คัดเอาไป ประกวด เพื่อชื่อเสียงของ จังหวัดของเรา 
วันนี้ มีนักร้องมาประกวด  ทั้งหมด  15 คน  เราจะเริ่มกันเลยนะ ..
นักร้องคนที่ 1จะมาร้องเพลง บังคับคือ  ดาวเรื่องดาวโรย..
เวลา ผ่านไป นานเท่าไร ไม่รุ้ จน กระทั้งจ้อยได้ยินเสียงประกาศ  ชื่อน้อย ซึ่งเป็นหมายเลข 10  ไป ร้องเพลง  
เสียงปรบมือ ดังเนืองนอง  จน จ้อยรู้สึกแป๋ว ในหัวใจ..
มือ เย็นเฉียบ  ..ทำไงดีนะ .เสียงน้อย ร้องเพลง ที่ ไม่ได้บังคับ คือ  มนต์รักลุก ทุ่ง..หอมเอยหอมดอกกระถิน 
รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง .เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง 
มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึงอยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย 
ลองเอื้อมมือค่อยค่อย ก็เอื้อมไม่ถึงอยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง 
แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้า .บัวตูมบัวบาน .
เสีย ปรบมือ จบไป นาน แล้ว  จ้อย ยัง ยืนตัวนิ่ง ๆ ๆที่เดิม  เพราะว่า น้อยร้องเพลงนี้ได้ ดีมาก 
จน จ้อยรู้สึก ว่า น่าจะ  ยอมแพ้ไป เลย เพราะ สุ้ไม่ได้แน่ ๆ ๆ
ท่าน ผู้ชมขอรับ..เสียงโฆษก ประกา  
ถึงเวลาที่เราจะได้ พบ กับนักร้อง เสียง ทองประกวดราย สุด ท้าย นะขอรับ
เด็ก หญิงจ้อยฉัน ได้ยินเสียงแม่  กระซิบมาจากไหนไม่รุ้ 
สู้โว้ยนังจ้อย แม่เชียร์ ขาด ใจ ..แค่นี้ รอยยิ้มก็ระบาย เต็มหัวใจและใบหน้า .
ก้าว ขา ขึ้นเวที อย่า อง อาจ				

คิค  เม้นท์ ทีนะคะ  จะได้ปรับปรุงค่ะ