.... สาวน้อยหน้ามน...ริมถนนเมืองทะเลทราย ....(1)

ผีเสื้อปีกบางฯ

.... วันวันพฤหัส ที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๔๔ จาวตาลได้หนังสือ
จาก Soros Foundation ให้ไปร่วมสัมมนา เรื่อง
" The role of young volunteer in the promotion of 
democracy human rights and sustainable development " 
ที่ เมือง Bishkek ประเทศ Kyrgysztan มีคนไทยไป ๓ คน คือ 
พี่เอก พี่อ้อ แล้วก็จาวตาล
ประเทศ Kyrgysztan เป็นประเทศเล็กที่แยกตัวออกมาจากรัสเซีย
และไม่มีสัมพันธ์ทางการฑูตกับประเทศไทย  การเดินทางต้องใช้
สายการบินของ ประเทศ Uzbekistan  แล้วไปต่อ สายการบิน Kyrgysztan 
อีกครั้ง  โดยต้องไปขอวีซ่าเข้าประเทศที่ Uzbekista				

ภูมีประเทศทั่วไปในส่วนที่ไม่ใช่ทะเลทราย



.... ก่อนอื่นก็ขอแนะนำพี่ๆก่อนนะคะ

พี่เอก....เป็นคนที่ชักนำจาวตาลเข้าวงการ...อิอิอิ...คือเมื่อ ๒ ปีที่แล้ว 
(ตอนนั้นจาวตาลอยู่ ม. ๒) พี่เอกเป็นคนชวนจาวตาลมาทำงานเยาวชน 
ซึ่งขณะนั้นพี่เอก เรียนอยู่ ชั้น ม. ๕ แต่ตอนนี้พี่เอกได้ทุนไปเรียนต่อ 
ที่ญี่ปุ่น พี่เอกเป็นคนเก่งมาก พูดได้หลายภาษา อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส...
(อิอิอิ...ตอนนี้จาวตาลกะลังพยายามเดินตามรอยพี่เอกอยู่ค่ะ) 

พี่อ้อ....เรียนจบปริญญาตรีแล้วค่ะ ทำงานที่องค์กรที่เป็น NGO แห่งหนึ่ง 
ในประเทศไทย แล้วมีงานพิเศษคือแปลหนังสือ 

ส่วนจาวตาลคงไม่ต้องแนะนำนะคะ....อิอิอิ

.... ดีใจมากๆๆๆ...แต่ต้องออกเดินทางวันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๔๔ นี่สิคะ
เตรียมตัวแทบไม่ทัน....พี่ๆบอกให้จาวตาลเตรียมการแสดงไปด้วย ๑ ชุด 
พี่เอกอยากให้เต้นบัลเล่ต์ แต่จาวตาลคิดว่ารำไทยดีกว่า เพราะประเทศ 
ที่จะไปเป็นประเทศบัลเล่ต์....กลัวขายหน้าไงคะ 
สรุปว่ารำอวยพร มีโปรยดอกไม้....แล้วจะหาดอกไม้ที่ไหนกันนี่ 
(ในประเทศที่เป็นทะเลทราย) แล้วชุดรำอีกล่ะ จะหาทันได้ยังไง....เฮ้ออออออ				

สนามบิน Uzbekistan  เป็นสนามบินเล็กๆ
                                      แต่หรูแบบเว่อร์เว่อร์


.... จาวตาลได้อัศวินม้าขาวมาช่วยค่ะ...ไม่ใช่ใคร...มามี้นั่นเอง
มามี้ให้จาวตาลลองชุดไทยสีทอง (เป็นชุดไทยแบบประยุกต์) 
คือเป็นสายเดี่ยว ผ้านุ่งจีบหน้านาง แล้วมีเสือลูกไม้บางๆ คลุมทับ 
เป็นชุดแต่งงานของมามี้เอง (ชุดนี้อายุ ๒๐ กว่าปี) แล้วมามี้ก็รีบไป
ซื้อเครื่องประดับชุดไทยที่พาหุรัด ส่วนดอกไม้ที่โปรยใช้บุหงา 
(เป็นกลีบดอกไม้แห้งหลายๆ ชนิดรวมกัน หอมมากกกก
ซื้อที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้า)

.... เฮ้ออออ...โล่งอกไปที (มามี้พูด...อิอิอิ)

.... ของทุกอย่างเตรียมเสร็จแล้ว...พรุ่งนี้แล้วสินะ...ได้เดินทาง 
ตื่นเต้นๆๆๆๆ 

.... วันเสาร์ที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๔๕๕ วันที่เดินทาง มีคนไปส่งเยอะมากกกก 
ก็เป็นพี่ๆที่ทำงานด้วยกันที่ YCC (Youth Co-ordination Center) 
ร่ำลากันไม่จบไม่สิ้น (ตามประสาคนเพื่อนเยอะ...อิอิอิ) เลยขึ้นเครื่องบิน ช้าที่สุด 
(นึกว่าจะถูกประกาศเรียกชื่อซะแล้ว) 

.... เครื่องบินออกจากดอนเมือง เวลา ๒๐.๐๐ น. ๕ ชม.กว่า ผ่านไป
บนเครื่องฯ ของสายการบิน Uzbekistan จาวตาล มาถึง Uzbekistan 
ลงจากเครื่องบินทางบันไดแล้วมีรถมารับเข้าไปรอในตึก
รอเปลี่ยนเครื่องฯ ๖ ชม. นั่งหลับ...ZZZZzzzz...ที่สนามบิน... 
พอตื่นก็เริ่มคุย กับคนโน้น...คนนี้... ทำให้รู้ว่าพี่เอกพูดจีนได้ 
(คนอารายน๊าาาา...เก่งจริงๆ)

.... ที่ Uzbekistan มีตึกสวยๆ เป็นสถาปัตยกรรมแบบแขกปนยุโรป (มั๊งคะ)

.... จาวตาลเปลี่ยนเครื่องบินมาเป็นเครื่องฯ ของสายการบิน Kyrgysztan 
เป็นเครื่องบินเล็กๆ มีที่นั่งแค่ ๑๘ แถว ใช้เวลา ๑ ชม. กว่าๆ ก็ถึง 
เมือง Bishkek ประเทศ Kyrgysztan

.... อาหารที่เสริฟบนเครื่องฯ เป็นขนม หน้าตาคล้าย พาย กลมๆ ข้างในมีไส้ 
หมูสับกับหอมหัวใหญ่ ชา กาแฟ น้ำผลไม้

.... แหะๆๆ.... พูดถึงห้องน้ำหน่อยนะคะ... ห้องน้ำก็ไม่มีอะไรแปลกหรอกค่ะ
แต่ที่แปลกคือ กระดาษทิชชู่ ค่ะ ...กระดาษลักษณะเหมือนกระดาษย่น 
(กระดาษสีๆ ที่ใช้ทำดอกไม้บ้านเราไงคะ) ดึงยืดได้ด้วย...แต่เป็นสีน้ำตาล
เป็นกระดาษ Recycle