๏  ๏     เจ็บนัก.......(ถูก)รักแรก๏  ๏   
         ๏ ยังจดจำคำเธอเคยเพ้อพร่ำ
ว่ารักล้ำจำจดบทความหมาย
เคยมองซึ้งถึงดวงใจไม่เว้นวาย
เคยร่ำร่ายกลายกลอนอ้อนรำพัน๚    
         ๏ ยังจำภาพหักใจไม่รักอื่น
จำภาพยืนมองเธอกราบแทบเท้าฉัน
จำเมื่อบอกเธอว่าไม่รักกัน
เธอก็ผลันผลุนไปให้เขาแทง๚    
         ๏ เธอกู่ร้องก้องบอกยอกหลายที
ว่า**ไอ้บ้าคนนี้มีรักแจ้ง**
ให้มาดูใจก่อนจะตายแดง
ขอชาติเดียวเหนี่ยวไม่แกล้งใช่เจ็บฟรี**๚   
 
         ๏ วันนั้นฉันและเพื่อนรักจึงหักใจ
ไปดูหน้าคนจะตายให้รู้ที่**
****รอยแผลแทงที่แก้มและอกนี้
วันที่เธอคนดีบอกเลิกรา**๚    
         ๏ **ผมมันบ้าไปแล้วไอ้แก้วเอ๋ย
วิ่งไปเลยถือขวดแตกเข้าแหวกฝ่า
ถูกจิ๊กโก๋สวนหนักเกินหักปรา
แต่ก็สา...ดื่มเลือด..ที่เชือดใจ**๚  
         ๏ **สะใจไหมที่รักหักอกผม
แก้มที่คุณเคยดมช่างหมองไหม้
อกที่คุณเคยซบสยบไง
**แผลยาวใหญ่สองนี้ที่จดจำ**๚
         ๏ แล้วเขาก้มลงแทบพื้นพสุธา
เกลือกกลิ้งหน้าลงแทบเท้าดูระห่ำ
อีกน้ำตาหยาดนองมองระกำ
เพื่อนและฉันมองไม่ขำมันเกินทน ๚
         ๏ ช่างเป็นกรรมนำมาพาให้พบ
ดูสยบแทบเท้ามันฉงน
แท้นั้นร้ายคืนมาฝ่าประจญ
ทำทุกข์ทนเพียงเพื่อเทียบมาเสียบเวร๚
         ๏ จึงคำชายร้ายนักจักว่าพร่ำ
ล้วนเล่ห์ล้ำทำเสมือนรักเป็นเล่น
วันที่เลิกจริงนั้นมันกากเดน
ขอฝากเมรุอีกบทยอกบอกรักลวง๚ะ  
ในชุด...๏ บุญทำ....กรรมสรรค์แต่ง ๚   ๒ 
ทิกิ_tiki  
 ๏  ๏     เจ็บนัก.......(ถูก)รักแรก๏  ๏   
ไปคัดลอกกลอนต้นเงื่อนมาจากหน้า
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_53299.php
ในวาระที่รำพึงถึงความเจ็บเกินจำ จนเหมือนกากเดนที่จะจำ
ซ้ำแล้วเล่าไม่รู้กี่ภพชาติที่บาดหมางน้ำใจมาหรือไร
ชาตินี้ยังไม่รู้จะเลิกรา จะตามรังควาญ หักหาญน้ำใจได้กระไรหนาทุกท่าที
ทิกิ
10:13  พุธ 12 พฤษภาคม พ.ศ.2547