สวัสดีครับ Shay.... เป็นยังไงบ้าง... สบายดีหรือปล่าว.... มีคำเป็นล้านๆคำวิ่งวนเวียนอยู่ในหัว... มากพอที่จะเขียนได้ไม่รู้จบ... แต่วันนี้มันวนไปวนมาจนฉันปวดหัว... เพลงทุกเพลงในโลกนี้เป็นเพียงโน๊ต12 เสียงที่ร้อยเรียงกันเท่านั้น... ฉันยังไม่รู้ว่าทุกอณูของสีถ่ายทอดความรู้สึกของศิลปินได้อย่างไร.... แล้วพรสวรรค์ของฉันคืออะไร.... ฉันทำได้เพียงนั่งดูกระดาษเปล่า... มือจับปากกา... เปิดฟังเพลงโปรด... บางครั้งมันก็นานเกินไปจนจำไม่ได้ว่าปากกาอยู่ในมือ.... ฉันนอนกลิ้งไปมา... กระดาษแผ่นนี้ทำให้ฉันคิดมาก... บางทีคิดนานจนเผลอหลับไป... ตื่นขึ้นมาก็ใช่ว่าอะไรจะดีขึ้น... อ้าว ! ปากกาหายไปไหน... เหอะๆ ทำอย่างไรเธอจึงจะรู้ความรู้สึกนี้..... ความรู้สึกที่มันมากเกินกว่าจะจำกัดให้อยู่ในคำใดๆ หวังว่าเธอคงไม่ถือสา... ฉันพยายามจะไม่คิดแต่มันก็เป็นไปแล้ว.... หวังว่าเธอคงไม่ถือสา... ที่ฉันเขียนอะไรลงไป.... ฉันไม่ใช่คนที่ห้ามความรูสึกได้เก่งนัก หากแต่เธอพอจะบอกได้ไหมว่าทำไมต้องห้ามความรู้สึกนี้... เพลงรักที่ดังก้องอยู่ภายใน.... คำดีๆที่พรั่งพรู.... ภาพรักที่วาดไว้อย่างสวยงาม... ผมไม่ใช่คนที่พูดเก่งนัก... ยังดีที่ผมยังมีทางเลือกอื่น... หวังว่าคุณคงชอบอ่าน... ใช่ว่าผมจะชอบเขียนนัก... แต่ก็ไม่มีทางอื่นใดแล้ว.... รบกวนเธอมากแล้ว.... ผมน่าจะไปได้แล้ว...
โชค ปวีณา 26 ก.ย. 2547 12:41 น. - ID 3358 
909
0
0
26 กันยายน 2547 15:45 น. - comment id 77485
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ