. . ผั ด ฉ่ า . . ตอนที่ [ 5 ] พี่โย่ง..โกอินเตอร์

เสือยิ้มมุมปาก

ผัดฉ่า..ๆๆ มานี่เร็วๆพี่มีข่าวดีจะบอก
    ..เสียงพี่โย่งตะโกนลั่น..น้ำเสียงบ่งบอกถึงความดีใจเป็นอย่างยิ่ง
 อะไรเหรอพี่โย่ง ตะโกนซะลั่นทุ่งเลย 
...พี่โย่งเดินเข้ามาใกล้ๆผัดฉ่า กระซิบที่หูของเธอ คงไม่อยากให้ใครได้ยิน
       พี่จะได้ไปเมืองนอกแล้วนะ.. 
..ผัดฉ่าได้ยินดังนั้น ตื่นเต้นเป็นล้นพ้น..ตะโกนด้วยเสียงดัง..ดังกว่าพี่โย่งเสียอีก
	ตา..ยาย..พี่โย่งจะไปเมืองนอก
...เงียบไม่มีเสียงใครตอบรับ...ผัดฉ่าคงลืมไปว่า วันนี้ตากับยายไปรอรับน้าวิกรที่ในเมือง
	ผัดฉ่าลืมไป..ไม่มีใครอยู่..พี่โย่งเล่าต่อเถอะ ว่าเป็นไงมาไง ถึงได้ไปเมืองนอกล่ะ
	พี่โย่งทำสีหน้าจริงจัง..เริ่มต้นเล่าด้วยน้ำเสียงคล้ายๆนักข่าวไอตีเฝวฺ (สำเนียงฝรั่งเศสที่ผัดฉ่าชอบพูดเลียนแบบตา)
       ..ก็หลวงพ่อน่ะ..มีคนนิมนต์ให้ไปเทศน์ที่วัดเมืองนอก ตั้ง 1 เดือนแน่ะ .. ตอนแรกหลวงพ่อจะไปเพียงลำพัง แต่ท่านเห็นพี่ใฝ่ฝันอยากเหยียบพื้นดินเมืองนอกมานาน ก็เลยพามาด้วย อีกอย่างจะได้ดูแลท่านอย่างใกล้ชิดด้วย..คอยดูนะ พี่จะพูดภาษาฝรั่งให้ได้เลย เมื่อกี้พี่ไปยืมหนังสือภาษาอังกฤษที่ป้ากัลย์มา..แล้วผัดฉ่าอยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย..เดี๋ยวพี่ซื้อมาฝากนะ
	...ผัดฉ่าทำหน้าครุ่นคิดอยู่นาน..สองนาน 
	อืม!!ผัดฉ่าอยากได้..อยากได้..อยากได้ไรดีอ่าพี่..คิดไม่ออก..อ๋อ!ผัดฉ่าอยากได้หนังสือเรื่อง The trumpet of the swan ของ E.B white น่ะพี่ นะๆๆ อย่างเดียวเองนะจ๊ะ พี่โย่งผู้น่ารักของผัดฉ่า..เหอๆๆ ขอที่อยู่พี่ด้วย ผัดฉ่าจะได้ส่งจดหมายไปหาพี่ไง
	ได้เลย สำหรับผัดฉ่า..เด็กน้อย..มอมแม๊ม..มอมแมม
แล้วพี่เดินทางวันไหนล่ะ
        เสาร์หน้า..ไปส่งพี่มั้ย
...เสาร์หน้า..ว๊า!! ผักบุ้งต้องไปพัทยา แต่ตากับยายยังไม่บอกเลยนะว่าไปทำไม ไปหาใคร ผัดฉ่าตื่นเต้นจังเลยพี่..
                                    - - - - - - - - - - - - - - -- -  -- -  -- - - - - - - 
..ทั้งสองมีฝัน..หวานหยดเยิ้ม..รอคอยการสัมผัสในอีกไม่นานนี้..
	ก็เด็ก..ย่อมมีฝัน..สวย..หวาน..อยู่วันยังค่ำแหละนะ .. หนึ่งในถ้อยพจรนาจากหนังสือทำมือแถวถนนพระอาทิตย์