ฉันมันคนไร้ค่า

ลอยไปในสายลม

  ..................................................................
" เราเลิกกันเถอะนะ  พัท...."
แล้วเธอก็เดินจากผมไป
ผมยังไม่ทันตอบ อะไรไป.....
ผมงงมาก เพราะอะไรเธอจึงทำแบบนี้....เหตุผลล่ะ ...... เธอไม่มีเหตุผลที่จะบอกผมเหรอ เพราะอะไร...........
มันผ่านมาแล้ว  5  ปี  แต่มันยังคงติดค้างอยู่ในหัวใจผม....
ผมรู้ว่าตอนนี้ ผมไม่ได้รักเธอแล้ว แต่ที่มันค้างคาใจ คือ ผม....ไปทำความผิดอะไรมาเหรอเธอถึงบอกเลิกกับผมแบบนี้....
ผมมันไม่ดีตรงไหน....
ผมมันเลวนักเหรอ
เธอถึงทำอย่างนี้
มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทำแบบนี้  
ผมก็เจ็บเป็นนะ...
ผมคงเป็นคนไร้ค่าของเธอ
...รัก..ของผม ...มันคงไม่มีความหมายกับเธอ
สิ่งที่ผมทำ...เธอคงไม่รับรู้.....
หรือว่าเธอไม่เคยรู้.....
แม้เธอจะแต่งงานแล้ว
หรือแม้ผมจะแต่งงานแล้ว
แต่...สิ่งที่เธอทำไว้ มันยังคงติดค้างอยู่ในใจผมเสมอ
สักวัน...ผมจะเดินเข้าไปหาเธอ
แล้วถามเธอว่า....
"ผมมันไร้ค่ามากนักเหรอ คุณถึงบอกเลิกกับผมโดยไม่บอกเหตุผลอะไรผมแม้แต่ประโยคเดียว"
สักวัน...ผมจะถามเธอให้ได้.....สักวัน................				
comments powered by Disqus
  • แอนนาจิว

    14 กันยายน 2547 15:39 น. - comment id 77012

    มันยังไม่จบใช่มั้ยคะ
  • Darkness_Hero

    14 กันยายน 2547 17:43 น. - comment id 77021

    เอ่อ... Impact แรงจังเลย
  • Sakura

    14 กันยายน 2547 20:36 น. - comment id 77032

    อ่านแล้วนึกว่าเรื่องจริง....
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    15 กันยายน 2547 07:07 น. - comment id 77051

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    16 กันยายน 2547 12:43 น. - comment id 77113

    ตอบ แอนนาจิว
    
    มันยังไม่จบใช่มั้ยคะ 
    
    ........................
    
    ถ้าเป็นในบทความมันจบแล้วค่ะ   แต่ถ้าเป็รเรื่องจริงของใครบางคน มันยังไม่จบง่าย ๆ หรอกค่ะ อิ อิ ขอบคุณค่ะ...
  • ลอยไปในสายลม

    16 กันยายน 2547 12:48 น. - comment id 77114

    ตอบ พี่อั๋น
    
    เอ่อ... Impact แรงจังเลย 
    
    .........................
    
    มันไปตามอารมณ์ขณะเขียนน่ะค่ะ อิ อิ ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาทุกครั้ง 
    
    สำหรับการรอคอยคำตอบมันทรมานยิ่งกว่า การพูดออกมาตรง ๆ บอกออกไปตรง ๆ ดีก่านะคะ ดีกว่าที่จะมาให้คนอื่นต้องทรมานไปตลอดชีวิต.....
  • ลอยไปในสายลม

    16 กันยายน 2547 12:56 น. - comment id 77115

    ตอบ ซากุระ
    
    อ่านแล้วนึกว่าเรื่องจริง
    
    .......................
    
    บางครั้งนิยาย ก็นำบางส่วนมาจากเรื่องจริงนะคะ 
    
    แต่ดีใจมากกว่าค่ะ ที่ทำให้คนอ่าน อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องจริง 
    
    ขอบคุณนะคะ .....
  • ลอยไปในสายลม

    16 กันยายน 2547 12:59 น. - comment id 77116

    ตอบ ผลิใบ
    
    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    
    ............................
    
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ อิ อิ
    
    แค่เธอบอกมาว่าเพราะอะไร ฉันก็คงทำใจได้แล้วล่ะ.....
  • เถ้าธุลี

    19 กันยายน 2547 21:32 น. - comment id 77258

    คำว่า\" เราเลิกกันนะ\" ของบางคน มันอาจไม่มีเหตุผลที่ดูมีสาระ พอที่จะรับได้ มันอยุ่ที่ความรู้สึก ถ้ามันไม่ใช่ ก็เลิก ดีกว่ามานั่งทุกข์ทรมานไปวัน ๆ กับคำว่ารักที่มันหมดไปนานแล้วและไม่มีคำอื่นมาแทนที่ 
    อย่าปล่อยให้วันเวลาเปลี่ยนมัน เป็นคำว่า \" ฉันเกลียดเธอ\"ดีกว่า
  • mr.s

    20 กันยายน 2547 13:07 น. - comment id 77275

    ถ้าผ่านมา 5 ปี จริงก็คงจะจำได้แค่ว่ากูกทิ้งความรู้สึกตอนถูกทิ้งคงเลือนลางเต็มที
  • ลอยไปในสายลม

    21 กันยายน 2547 10:14 น. - comment id 77295

    ตอบ เถ้าธุลี
    
    คำว่า\" เราเลิกกันนะ\" ของบางคน มันอาจไม่มีเหตุผลที่ดูมีสาระ พอที่จะรับได้ มันอยุ่ที่ความรู้สึก ถ้ามันไม่ใช่ ก็เลิก ดีกว่ามานั่งทุกข์ทรมานไปวัน ๆ กับคำว่ารักที่มันหมดไปนานแล้วและไม่มีคำอื่นมาแทนที่ 
    อย่าปล่อยให้วันเวลาเปลี่ยนมัน เป็นคำว่า \" ฉันเกลียดเธอ\"ดีกว่า 
    
    ...........................
    
    บางครั้ง เราคิดว่า เราทำได้ เราลืมได้ แต่ ใจเรามันทำตามที่ปากเราพูดหรือ มันไม่มีทางหรอก อีกนาน กว่ารอยแผลมันจะหาย หายาดีดี อาจจะช่วยได้นะ...
  • ลอยไปในสายลม

    21 กันยายน 2547 10:16 น. - comment id 77296

    ตอบ มิสเตอร์ เอส
    
    ถ้าผ่านมา 5 ปี จริงก็คงจะจำได้แค่ว่ากูกทิ้งความรู้สึกตอนถูกทิ้งคงเลือนลางเต็มที 
    
    ......................
    
    สำหรับบางคน มันใช่ค่ะ แต่บางคนมันไม่ใช่ คนเราต่างจิตต่างใจ ไม่มีใครอยากจำเรื่องที่มันเจ็บหรอกค่ะ แต่มันฝังอยู่ ลบเลือนยากค่ะ โดยเฉพาะ ถ้าแผลั้นมันถูกย้ำอีกครั้งหนึ่ง.....
  • บริวารเงา

    29 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 77580

    จ๊ะเอ๋ !
    ว่างจัดก็มาป่วนยัยแววเล่น
    คิกๆๆๆ คุกๆๆๆ
    
    อารมณ์ hurt แน่ๆ
    
    ไว้วันไหนจะไปทุบประตูห้อง
    ชวนไปกินนมย้อมใจกัน
    (ตูเพิ่งคิดค้นสูตรนม ใหม่ได้ นมรูทเบียร์
    จะให้แกเป็นหนูลองยา..)
    
    จุลสารหัวข้อใหม่มาแล้วนะยะ 
    (       ความว่าง       )
    
    อย่าลืมไปเขียนตอนปิดเทอม์ล่ะ
    ขอให้หายไข้ใจไวๆ จะได้มีแรงลุกขึ้นมาทำอะไรอีก
    
    สู้-สู้
  • ลอยไปในสายลม

    5 ตุลาคม 2547 22:05 น. - comment id 77778

    ตอบ บริวารเงา
    
    อิ อิขอบคุณค่ะ มันยังไม่จบนะคะ อ่านต่อกันด้วยน๊า
  • แม่หมูน้อย

    7 ตุลาคม 2547 10:18 น. - comment id 77822

    บางที เรื่องบางเรื่องเราไม่รู้มันก็อาจจะดีกว่านะ ถึงแม้มันจะติดค้าง แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไปอยู่ดี
    อย่าคิดมากเลยเนอะ
  • ลอยไปในสายลม

    7 ตุลาคม 2547 17:36 น. - comment id 77832

    มันก้อจริงนะ แม่หมูน้อย ขอบใจจ้ะ เพื่อน อิ อิ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน