รักเศร้าๆ

คนมันชอบโม้นะ

ความรักอันแสนเศร้า(ใครไม่ด่ายอ่านเรื่องนี้จะต้องเสีย)อ่านแล้วเอาใจใส่คนที่เรารักให้มากนะ 
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้ เป็นเรื่องจริง ของพี่ชายเราเอง แหละ อานต่อไป นะ ซึ้งมากๆๆ ขอแนะนำตัวก่อนนะ ผมชื่อปอย เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ 
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาประมาณ 2 ปีแล้ว 
แต่ว่าผมก้อไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้ 
แต่ความทรงจำที่น่าประทับใจเหมือนกัน แต่ก้อแฝงไปด้วย 
เรื่องเศร้าซึ่งผมไม่ได้อยากให้มันเกิดหรอก ลองอ่านดูนะคับ 
ก่อนอื่นต้องท้าวความไปตอนสมัย ป.6 นะคับ 
เมื่อวันที่ผมได้จบ ป.6 วันสุดท้ายที่ได้มาโรงเรียน 
มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาร้องไห้ และ 
สัญญากับผมว่าถ้าเกิดเขาขึ้นมัธยมเมื่อไร เขาจะมาเป็นแฟนกับผม 
(ตอนนั้นเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่ ป.1) 
เนื่องจากผมไปทำอะไรให้เธอประทับใจก้อไม่รู้ 
แต่เด็กคนนั้นก้อมาชอบผมแล้ว 
และบ้านผมก้ออยู่ใกล้โรงเรียนด้วย ผมเลยไปหาเธอทุกๆเย็นหลัง 
เลิกเรียน แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผมไม่ได้กลับไปหาเธอ 
(อาจจะเนื่องจากชีวิตมัธยมสนุกมั๊ง) 
ทำให้ผมลืมเธอไป และแล้วเวลาก้อผ่านไปได้ 6 ปี ??. (เร็วเนาะ) 
มีอยู่วันหนึ่งผมกับเพื่อน ๆ 
ได้ไปงานเลี้ยงรุ่นที่โรงเรียนมัธยม ตอนนั้นผมได้เข้ามหาลัยแล้ว 
และแล้วก้อเหมือนฟ้าบันดาล 
ให้เราได้มาเจอกันอีกครั้งในงานนั้นเอง 
เธอเข้าเรียนที่เดียวกับผมหรือนี่ ผมจำเธอไม่ได้หรอก 
แต่? เธอเป็นคนเข้ามาทักผมเอง ? พี่ ๆ พี่ปอยใช่มั๊ย ? 
เธอเข้ามาสะกิดหลังผม ผมก้อหันไปมอง 
สิ่งที่ผมได้เห็นก้อคือ เด็กผู้หญิงน่ารัก ตัวขาว ๆ หน้าขาว ๆ หมวยนิด 
ๆ ผมอึ้งไปซักพักนึง 
แล้วผมก้อตอบไปว่า ? ใช่คับ แล้วน้องเอ่อ?? ? ? ฟางไง 
พี่ปอยจำฟางไม่ได้หรอ ? 
ผมก้อลองนึกดู แต่ว่าตอนนั้นเป็นอะไรไม่รู้นะ เหมือนกับว่าสมองมันทึบ 
ๆ คิดอะไรไม่ออก 
อาจจะเนื่องจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเล็กน้อย แต่แล้วผมก้อตอบไปว่า 
? อ๋อ .. ฟางเองเหรอ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเนี่ย ? 
นี่เป็นคำตอบที่ผมคิดได้ไงเนี่ย 
ไปได้ขุ่น ๆ จิง ๆ แล้วเธอก้อพูดขึ้นมาอีกว่า ? 
แล้วจำสัญญาที่ฟางเคยให้ไว้ได้มั๊ย ? 
แต่ตอนนั้นผมได้แต่คิดว่า เอ็งเป็นใครข้ายังจำไม่ได้เลย 
แล้วจะจำได้ไงว่าเอ็งสัญญาอะไรกะข้าไว้ 
เลยได้แค่ตอบไปอีกว่า ? จำได้สิ ? เป็นคำตอบที่ซี้ซั้วจิง ๆ (-_ -? ) 
แต่ไม่รู้จะตอบยังไงนี่นา 
พอผมตอบเธอไป เธอทำหน้าดีใจมาก ๆ หน้าขาว ๆ อมชมพูของเธอ พร้อมรอยยิ้ม 
ทำให้ผมยิ่งคิดอีกเธอเคยสัญญาอะไรกับเราไว้ว้า? รีบคิดหน่อยสิเฟ้ย 
แต่พอผมคิดเสร็จเท่านั้นแหละ 
เธอถามผมมาว่า? แล้วฟางเคยสัญญาอะไรกับพี่ปอย บอกหน่อยได้มั๊ย ? 
เอาแล้วไง? ซวยแล้ว 
แล้วเราจะตอบยังไง รู้งี้ตอบไปตั้งแต่แรกว่าจำไม่ได้ก้อจบเรื่องแล้ว 
ผมยืนนึกอยู่ซักพัก 
เธอเริ่มทำหน้างอนแล้ว ผมเลยตัดสินใจบอกเธอไป ? พี่ขอโทษนะ 
พี่จำไม่ได้ ? ผมได้แต่คิดว่า 
ซวยแล้วตู จะทำไงดีล่ะ แต่แล้ว?? ( -_- )? เมื่อผมตัดสินใจมองหน้าเธอ 
เธอกลับยิ้มแล้วบอกผมว่า				
comments powered by Disqus
  • gently

    4 กันยายน 2547 19:55 น. - comment id 76660

    บอกว่าไรอะ
  • **ความรักที่หลุดลอย**

    4 กันยายน 2547 20:15 น. - comment id 76661

    อันนี้มานมีคนเคยเขียนแล้วนะ     แต่เป็นเรื่อง
    ของ เตย กะ ปุยฝ้าย  เหมือนกันเดะเลยง่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    5 กันยายน 2547 07:22 น. - comment id 76679

    เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
    
    
    
  • ไม้ตาย

    10 กันยายน 2547 10:34 น. - comment id 76849

    ซึ่งมากครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน