ที่ฉันรักสุนัขมากเพราะตอนเด็กๆฉันไปอยู่ที่จังหวัดนครศรีธรรมราชกับพ่อแม่ ตอนนั้นน้ำท่วมมีสุนัขตัวหนึ่งชื่อแดงมาคลอดลูกหลังบ้านของฉันมันมีลูกทั้งหมด 11 ตัว ฉันให้คนอื่นทั้งหมด 9 ตัว เหลือ 2 ตัว ฉันตั้งชื่อมันทั้ง 2 ตัวว่า เจ้าโดนัทและเจ้าดัมโบ้ เจ้าโดนัทเป็นพี่ของดัมโบ้ทั้งสองตัวซนมากแต่ยังไงฉัน ก็ยังรักมันมาก หลังจากนั้นมาฉันก็รักเป็นชีวิตจิตใจ ส่วนตอนนี้ฉันอยู่ที่ระยอง ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ไม่เจอมันอีกเลย
26 กันยายน 2545 21:14 น. - comment id 66530
อ้าว! มาช่วยโหวตจ้า เด็กๆๆๆๆๆๆๆ
28 กันยายน 2545 06:09 น. - comment id 66538
แล้วทำไมต้องทอดทิ้งเขาเสียละครับ สุนัขลงได้รักใครแล้ว ชั่วชีวิตอย่าคิดว่ามันจะลืม ผมเคยไปเมืองนอก 4 ปี กลับมาสุนัขชื่อ"ดุ๊กดิ๊ก" มันวิ่งจี๋เข้ามาหา หลังจากนั้นผมนอนมันจะนอนหน้าห้อง ผมเข้าห้องน้ำมันจะรออยู่หน้าห้องน้ำ ตอนนี้มันสูญหายไปแล้วครับ อายุมันมากมันแก่แล้ว เราไปทำงานนอกบ้านกัน มันคงออกจากบ้านเพื่อตามหาเราด้วยความคิดถึง ตอนเย็นเลิกงานเรากลับมา ไม่มีหมาแก่กระดิกหางคอยเราอยู่หน้าบ้านอีกแล้ว ทุกคนในบ้านออกตามหา ทุกคนน้ำตาหลั่งไหล เราไม่ได้คิดว่ามันเป็นหมา เราคิดว่ามันเป็นคนในครอบครัวเราคนหนึ่ง .....จนกระทั่งบัดนี้ 6 เดือนแล้วเรายังไม่ลืมมัน เราไม่คิดจะหาหมาตัวใม่มาเลี้ยงเรากลัวจะลืม"ดุ๊กดิ๊ก" เรากลัวว่าเราจะสูญเสียแบบที่เคยสูญเสียมัน หากมันมีวิญญาณจงรับเอาความรักความเมตตาที่เรามี ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีกว่าสูงกว่าความเป็นหมาเถิด ...ผมเข้าใจในความรู้สึกของคุณ"คนรักสุนัข"ครับ
28 กันยายน 2545 17:07 น. - comment id 66539
ผมเองก็รักหมาเหมือนกันรักมาก ถึงผมรักมากก็จริง แต่ผมกลับกลายเป็นคนขี้เกียจ หมามันตัวเหม็นแล้วผมก็ไม่ยอมอาบให้มัน มันหิวข้าวผมก็ลืม ยังนี้ผมไม่รู้ทำไม ผมรักหมาแต่สงสัยจะชินเกินไปกับการมีแม่บ้านคอยทำอะไรให้ตลอด เดี๋ยวนี้ผมเลยคอยให้แม่บ้านที่บ้านหรือไม่ก็แม่ผมคอยเตือนว่าให้อาบน้ำหมาให้ข้าวหมา ไม่งั้นมันลืม มัวแต่เล่นเน็ตจนลืมเวลาลืมกินข้าวกินน้ำเลย แม่แต่สัตว์เลี้ยงตัวเองยังลืมให้ข้าวให้น้ำอาบน้ำ ยังงี้คงจะเรียกว่าคนขี้เกียจก็ไม่ผิด รักหมาแต่ลืมหมา ผมนี่ละ
29 กันยายน 2545 18:45 น. - comment id 66544
อยางที่เคยบอกแล้วเคยเลี้ยง โกลเด้น รีทีพเวอร์ ชื่อพีท แต่ต้องย้ายบ้านมาอยู่ที่ใหม่ เป็นแฟลตที่เขาไม่ให้เลี้ยงสุนัข ก็เลยต้องฝากเขาเลี้ยงให้ มีวันหนึ่งกลับไปที่จังหวัดเดิม หลังจากผ่านไปหลายปี มันวิ่งเข้ามาหา มันจำเราได้ แต่เจ้าของใหม่เขาก็หวงของเขา ก็เลยไม่กล้าขอคืน ยังคิดถึงเจ้าพีทอยู่เลย