หยุดหัวใจ...ไว้แชท
สุชาดา โมรา
หนูนารินทร์เป็นลูกสาวคนเล็กของบ้าน เธอค่อนข้างจะแสนงอน ขี้น้อยใจอยู่เสมอ เวลาที่มีคนมาพูดจาแหย่เธอจนเธอไม่ค่อยพอใจเธอก็จะเดินหนีไปโดยที่ไม่สนใจว่าใครคนนั้นจะพูดหรือนินทาอะไรเธอ
หนูนารินทร์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เธอเป็นคนเรียนดี ขยันเป้นที่พึ่งพาของเพื่อน ๆ อยู่เสมอ เธอทั้งอ่อนหวานและน่ารักจนเป็นที่หมายตาของใครหลาย ๆ คนทั้ง ๆ ที่เธอไม่ใช่คนสวย แต่อาจจะเป็นเพราะความอัธยาศัยดีของเธอก็ได้ถึงทำให้เธอมีคนเข้ามารุมล้อมเธออยู่เสมอ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจผู้ชายเหล่านั้นเลย
วันนี้หนูนารินทร์ไม่มีเรียนเธอจึงเข้าไปห้องคอมพิวเตอร์ของคณะเพื่อที่จะเซริ์ทหาข้อมูลที่จะมาทำรายงาน
"ส้ม...รายงานวิชาภาษาศาสตร์เธอทำเสร็จหรือยัง"
"ยัง...เออหนูนาฉันฝากเล่นแชทแทนฉันหน่อยนะ.."
"แล้วเธอจะไปไหนล่ะ..."
"ห้องน้ำปวดท้องน่ะ"
ส้มพูดกระซิบเบา ๆ แล้วก็เดินออกไป หนูนารินทร์จึงมาเล่นแชทแทนส้ม พอแชทไปนาน ๆ ก็เกิดติดลม
"หนูนา...เป็นไงได้เบอร์โทรต่อหรือยัง"
"ยัง...แต่ฉันไม่ได้เล่นกับต่อหรอกเพราะต่อไปเรียนแล้ว"
"ว้า....!!!"
หนูนารินทร์ กลับมานั่งที่เครื่องของตัวเองแล้วก็เล่นแชทจนลืมเวลาพักเที่ยง ทุกคนออกจากห้อมคอมฯ กันไปหมดเหลือเพียงส้มกับหนูนารินทร์
หนูนารินทร์เล่นแชทกับผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อต้นกล้า เธอแลกเบอร์โทรกันจนวันหนึ่งต้นกล้าโทรมา
"ฮัลโหล หนูนาเหรอ นี่ต้นกล้านะจำได้ไหมเด็กอาชีวะไง"
"ต้นกล้าไหน...ไม่รู้จัก"
"ก็คนที่เล่นแชทกับเธอเมื่อวันก่อนไง จำได้ไหม"
"อ๋อ..."
ต้นกล้าโทรมาทุกวันทำให้หนูนารินทร์มีความรู้สึกว่าต้นกล้าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว เกิดเป็นความผูกพันธ์ระหว่างคนทั้งสอง ถ้าวันไหนต้นกล้าไม่ได้โทรมา หนูนารินทร์ก็เหมือนจะร้องไห้เพราะคนเคยโทรคุยกันอยู่ทุกวัน
"ฮัลโหล ต้นกล้าเหรอเป็นอะไรไปหรือเปล่าหนูนาเป้นห่วง"
"เปล่า...ไม่ได้เป็นอะไรคือไม่มีตังค์เลยไม่ได้โทรไป"
"อ๋อ..."
ทั้งคู่คุยกันทุกวัน เป็นเวลา 1 ปีเต็ม ๆ ที่ทั้งคู่คบกันผ่านโทรศัพท์โดยไม่ได้เจอหน้ากันเลย
"ฮัลโหล หนูนาเหรอวันไหนว่างบ้างไปดูหนังกันไหม"
"จริงเหรอ...ไปสิ แต่เราจะเจอต้นได้ยังไงกัน"
"ไปเจอกันที่ธนาสาขาท่าพระจันทร์ หนูนาไปได้หรือเปล่า"
"ได้สิ...งั้นวันเสาร์นี้ไปเจอกันที่หน้าธนานะ หนังรอบเช้านะ หนูนาอยากดูเรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์ต้นกล้าชอบเรื่องนี้หรือเปล่าล่ะ"
"หนูนาอยากดูอะไร ต้นกล้าดูได้ทั้งนั้นแหละ"
ต้นกล้ามาตรงต่อเวลาทำให้หนูนาชื่นชอบในตัวต้นกล้ามาก...ทุก ๆ ครั้งที่นัดเจอกันต้นกล้าก็จะมาก่อนเวลาเสมอ ๆ