จดหมายลูกโซ่

ราศรีสิงห์

( วันที่ 10 กรกฎาคม เวลา 09.00 น. )
ในออฟฟิต ชาติชายผู้จัดการบริษัทแห่งหนึ่ง กำลังใจจดใจจ่ออ่านจดหมายฉบับหนึ่ง 
บังเอิญเกริกไกรลูกน้องคนสนิทผลักประตูโผล่หน้าเข้ามาพอดีกับได้ยินเสียงสบถของผู้จัดการ
ไอ้ห่..! จดหมายเฮงซวย พร้อมกับมือกำขยำกระดาษอย่างยู่ยี่ทิ้งลงใส่ตะกร้าขยะ
จดหมายลูกโซ่ ใช่ไหมครับ    เกริกไกรเอ่ยขึ้น
เออว่ะ ไม่ทราบไอ้บ้าที่ไหนกันมีความคิดแผลง ๆเล่นสนุกสนานแบบนี้
ไม่ทดลองทำตามดูหรือครับ ช่วงนี้ดวงบริษัทของเรากำลังตกอยู่ด้วย ยอดขายลดลงอย่างฮวบฮาบ
เฮ้ย! กูไม่ใช่ไอ้บ้านะเว้ยจะได้ทำตามมัน
(ปลายเดือนวันที่ 31 กรกฎาคม เวลา 17.00 น.)
ผู้จัดการอุตส่าห์ถ่อสังขารอันอุ้ยอ้ายมาหาเกริกไกร หลังเวลาเลิกงาน
เฮ้ย! วันนี้พิเศษวะ กูจะเลี้ยงเองให้พุงกางไปเลย
เกริกไกรมองหน้าเจ้านายอย่างงงงันสงสัย แทบไม่เชื่อในสองรูหู ที่ได้สดับ
เป็นอะไรไปว่ะ สงสัยอะไรของเอง ผู้จัดการจอมตืดยิ้มให้เกริกไกรอย่างอารมณ์ดี
อ้า.. ! เพียงแต่แปลกใจ ในรอบเดือนผมพึ่งจะเห็นรอยยิ้มของเจ้านายก็วันนี้เองครับ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็ยอดสั่งซื้อของเดือนนี้ทะลุเป้า อย่างนี้ต้องเลี้ยงฉลองกันหน่อยซะแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(ย้อนหลังไปวันที่ 11 กรกฎาคม เวลา 13.00 น.)
เกริกไกรถูกเจ้านายเรียกหาให้เข้าไปพบในห้องโดนด่วนจี๋
ทันทีที่เขาเข้าไปแทบตกตลึง เพราะจดหมายยับยู่ยี่ฉบับนั้น 
ถูกผู้จัดการรีดเสียจนเรียบวางไว้บนโต๊ะทำงาน
เฮ้ย! แกช่วยเอาจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้ข้าทีเถอะว่ะ
เอาจดหมายฉบับนี้ไปส่งต่อ เกริกไกรถามย้ำนึกว่าตนเองหูฝาดไป
ส่งไปเลยแสนฉบับ
แสนฉบับ
เออซิว่ะ
เขาให้ส่งแค่ ยี่สิบ ฉบับเท่านั้นนะครับ เกริกไกรย้ำอีกอย่างไม่ค่อยมั่นใจในคำสั่ง
ข้าว่าแสนก็แสนซิว่ะ ส่งมากยิ่งโชคมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(ย้อนหลังไปอีกต้นเดือนวันที่ 1 กรกฎาคม เวลา 10.00 น.)
ชาติชายกำลังพูดจากับลูกน้องอย่างหน้าดำคร่ำเครียดภายในห้องทำงาน
ซึ่งแอร์ภายในห้องหาได้ลดอุณหภูมิความร้อนของเรื่องลงได้ไม่
ไกร บางทีสิ้นเดือนนี้ข้าคงต้องปลดพนักงานบริษัทออกบางส่วน
ทำไมละครับ
ก็ยอดขายของตกต่ำ ห่วยฉิบหาย คงเศรษฐกิจขาจมดิ่งอย่างเขาว่า
ก็เห็นจะจริงครับ อีกอย่างคนยุคสมัยใหม่ หันมาส่งข้อความทางอีเมล์กันมาก 
ก็อีนี่แหละ จะพลอยทำให้บริษัทของเราตายห่าตายโหงไปด้วย
ก็ใช้ง่ายนี่ครับ ไปได้คล่องแคล่วแทบทุกมุมโลก ไม่เลือกเวลาซะด้วย เกริกไกรกล่าวเสริมขึ้นอีก
ก็นั่นนะซิ คนก็นิยมใช้อีห่..นี้ซะด้วย เดือนนี้ถ้ายอดขายของบริษัทเราไม่กระเตื้อง...
ทำไม.ละ..ครับ ไกรถามด้วยเสียงสั่น
กระดาษที่ผลิตถ้าขายไม่ออก คงมีใครได้เจอดีโดนหางเลขตัดหางปล่อยวัดกันก็งานนี้ล่ะ