การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์

เด็กรักษ์ป่า

ผืนป่าหรือแหล่งต้นน้ำลำธารในปัจจุบัน นับวันมีแต่จะลดน้อยถอยลง ในขณะที่ผู้คนที่ต้องการเรียกหาธรรมชาตินับวันมีแต่จะมากขึ้น และในส่วนที่มากขึ้นนี้มันมีผลกระทบต่อพื้นที่ธรรมชาติที่เหลืออยู่อย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือจะพูดว่าขาดเจตนาทุจริต คงจะไม่ผิด คือไม่คิดจะตัดไม้ทำลายป่าหรือรุกล้ำถากถางป่า แต่ทว่าได้ทำลายพื้นที่ธรรมชาติในทางอ้อม และเจ้าอ้อม ๆ นี้ มันเป็นอ้อมที่สั้น ๆ สามารถแสดงผลด้วยเวลาไม่นาน 
          เริ่มแรกเดิมที ในช่วงเวลาเมื่อหลายสิบปีก่อน สามารถควบคุมพื้นที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติได้ เนื่องจากผู้คนยังน้อย ป่าเขายังเยอะ แต่ในปัจจุบันป่าเขาลดน้อยลง ในขณะที่พื้นที่ท่องเที่ยวในเชิงอนุรักษ์มีเท่าเดิม ประกอบกับกระแสการอนุรักษ์พื้นที่ทางธรรมชาติกำลังบูม เจ้าหน้าที่ควบคุมดูแล ที่บรรจุอัตรา 10 คนเมื่อสิบปีที่แล้ว  ในปัจจุบันก็ยังเป็น 10 คน และคงจะมี 10 คนไปถึงสิบปีข้างหน้า ไม่สามารถรองรับนักท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้นได้ และที่สำคัญผู้คนที่เข้ามาท่องเที่ยวในเชิงอนุรักษ์แบบนี้จะมีกี่คนที่เข้าใจถึงจุดมุ่งหมายหรือวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการท่องเที่ยวในเชิงอนุรักษ์ 
          ถ้าจะให้ยกตัวอย่างพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่กำลังประสบกับปัญหาเช่นนี้อย่างรุนแรงคงต้องเป็น ภูกระดึง  เหตุเพราะสถานที่เที่ยวบนภูยังคงมีพื้นที่เท่าเดิม ไม่ว่าจะกี่ร้อยปีข้างหน้า แต่ผู้คนที่เดินทางเข้ามาเที่ยวภูกระดึงนั้นมากขึ้นทุก ๆ ปี อัตราเจ้าพนักงานที่จะควบคุมดูแล นักท่องเที่ยวเองก็ไม่เพียงพอ ประการสำคัญที่สุด คือตัวนักท่องเที่ยวที่ขึ้นมาเที่ยวบนภูกระดึงเอง จะมีอยู่ส่วนหนึ่ง ซึ่งเป็นส่วนใหญ่เสียด้วย ที่ขึ้นมาภูกระดึงด้วยคำพูดว่า มาเที่ยวเพื่อกินบรรยากาศ และช่วยอนุรักษ์ธรรมชาติ 
          ทว่าในความเป็นจริงแล้ว เริ่มมาด้วยเพียงเพื่อนชวนมาเห็นว่าสนุกดี เมื่อพวกเขามีแนวคิดเริ่มแรกมาเช่นนี้ พวกเขาเหล่านี้ก็จะพากันเดินซื้อน้ำดื่ม น้ำอัดลมกระป๋อง ขนมนมเนย ขึ้นไปและทิ้งไว้เรี่ยรายทาง หรือมีการพูดว่าขึ้นมาภูกระดึงเพื่อชมดอกไม้ใบหญ้า แต่ตัวคนพูดเองกลับเดินเหยียบย่ำไปตามท้องทุ่งที่เต็มไปด้วยพืชพรรณนานับชนิด ที่กำลังรอคอยเวลาของตนที่จะออกมาอวดโฉมรับหยดน้ำ และสายหมอก 
          ในจำนวนผู้คนมากมายจะมีสักกี่คน ที่รู้ว่า... ภูกระดึงเป็นผืนป่าต้นน้ำลำธารที่สมบูรณ์แห่งหนึ่ง  รู้ว่า... ภูกระดึงเป็นต้นทางของแม่น้ำพองที่ไหลหล่อเลี้ยงอีสานตอนบน รู้ว่า... สายน้ำลำธาร รวมทั้งน้ำตกน้อยใหญ่บนภูกระดึงนั้น เป็นหนึ่งในสาขาของแม่น้ำพอง และ รู้ว่า... แม่น้ำพองนั้นเดิมมีชื่อว่า ขุนพอง 
	
          จะมีสักกี่คน ที่คิดไว้เสมอเวลาเดินป่าว่า ป่าไม่ใช่ของเรา แต่เราเป็นเพียงผู้ผ่านทาง ยังมีคนอื่นอีกมากมายที่ต้องการเห็นความงามของป่าเหมือนกับเรา แล้วร่วมกันเก็บความงามนั้นไว้ นำออกไปเพียงภาพถ่ายและความทรงจำ และท้ายที่สุด ไปเพื่อรู้จัก  เมื่อมาป่าแล้วก็ควรได้เห็นป่า มิใช่เห็นเพียงต้นไม้ พึงระลึกไว้เสมอว่า เมื่อเราส่งเสียงป่านิ่งเงียบ หากเราสงบป่าเริ่มคุยกัน.