...เสียงซอบรรเลงเพลงอันไพเราะที่หวานซึ้งและอ่อนนุ่มชุ่มลึก แว่วมาตามสายลมที่ถูกปัดป้องด้วยผู้คนที่ขวักไขว่ แม้จะกระทบกับเหงื่อไคลแต่ความหวานของซุ่มเสียงซอนั้นไม่เจือจางลงแม้แต่น้อย ...เหตุไฉนเสียงซอจึงซ่อนไว้ซึ่งเสี้ยนแห่งความทุกข์ที่เสียดแทงหัวใจผูคนที่เดินผ่านอยู่เป็นระยะๆ ทุกหยดน้ำเสียงของซอที่ตีเกลียวร้อยรัดมากับสายลมช่างมหัศจรรย์นัก รือผู้เล่นเส้นสายนั้นจะจงใจถ่ายทอดอารมณ์ในข้นบึงหัวใจออกมาด้วยเสียงซอ.. ไม่นานเสียงกระทบของเหรียญที่ร่วงหล่นลงในกระป๋องเก่าๆก็ดังขึ้นเป็นจังหวะ ยิ่งเร่งร้าวเสียงซอให้หนักแน่นขึ้นเหมือนไฟที่ได้ฟืน บทเพลงหวานซึ้งประหนึ่งวิทยาธรณ์บรรเลงใยจึงกลับกล่อมผู้คนอยู่บนทางเท้า อีกทั้งผู้เล่นเส้นสายนั้นเล่า..เขาแค่..วณิพก . กรกฏาคม...ถนนสายหนึ่งในกทม.
หากอ่านแล้วช่วยกัน วิจารณ์หน่อยนะขอรับ จะเป็นการดีเนื่องด้วย การติชมย่อมก่อประโยชน์เสมอ
ถังแดง 9 ก.ค. 2547 11:45 น. - ID 2800 
939
2
0
10 กรกฎาคม 2547 09:13 น. - comment id 75280
รออ่านกลอนอยู่ ได้อ่านที่แจมคนอื่นแล้วเยี่ยมมาก
12 กรกฎาคม 2547 02:08 น. - comment id 75375
เขียนได้ดีค่ะ
12 กรกฎาคม 2547 10:23 น. - comment id 75379
ได้อ่านกลอนแล้วดีมากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ