นายหมาบ้าของฉัน1

น้ำเขียว

ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบหลบความวุ่นวายมามีโลกส่วนตัวอยู่เสมอเลย ฉันค่อนข้างจะเพี้ยนนะ เคยมีเพื่อนบอกว่างั้นนะ  ฉันพยายามมองโลกในแง่ดี เพราะคิดว่าเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับเราหากเรายิ่งคิดมากมันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา  แต่มันกลับกลายเป็นว่า คนรอบข้างกลับมองว่าฉันไม่ค่อยจะเต็ม  ทำไมคนเราชอบเครียดกันนักนะ ที่พูดแบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เครียดเลยนะคะ ก็เครียดเหมือนกัน แต่ฉันห่วงสวยมากกว่าคะ เดี๋ยวหน้าย่นหมดอดสวยกันพอดี   ตอนนี้ฉันอายุ 26แล้ว ทำงานเป็นพนักงานบริษัทคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่ง แต่ไม่ได้จบคอมมาหรอกนะคะ  จบการตลาดมา แต่ดิฉันมาทำงานฝ่ายบุคคลคะเห็นมั้ยละคะคนเราเอาแน่นอนกับชีวิตอะไรไม่ได้เลยนะคะ   อ้อลืมบอกนิสัยส่วนตัวอีกนิดนึ่งนะคะ ฉันเป็นคนขี้น้อยใจมากๆเลยคะ   ชอบเอาใจคนอื่น แต่ทำไม ไม่มีใครจะทำแบบที่ฉันทำให้พวกกลับคืนมาบ้างนะคะมันน่าน้อยใจ  ฉันไม่ชอบให้ใครยกยอใส่กันอย่างไม่จริงใจ ถึงแม้ฉันรู้ว่าฉันจะทำงานดี แต่ถ้าไม่ยอจะดีกว่านะคะ รู้สึกว่าเขินแล้วไม่ค่อยสวยนะคะ  ดิฉันจะเล่าความรักของดิฉันให้ฟังกันะคะ
	ดิฉันไม่เคยมีความรักอย่างที่วัยรุ่นเข้ามีกันเลยนะคะ คอยแต่เป็นที่ปรึกษาให้กับเพื่อนๆสะมากกว่า อย่าคิดว่าดิฉันหน้าตาไม่ดีนะคะ แต่เป็นที่การวางตัวของดิฉันมากกว่า  เคยมีคนมาจีบเหมือนกันคะ แต่ก็จับมาทำเพื่อนหมด ความสัมพันธ์แบบนี้มันยั่งยืนกว่านะคะ ทำไมไม่รู้สิคะ เวลาเพื่อนมาปรึกษาอะไร ดิฉันจะพยายามเก็บรายละเอียดข้อผิดพลาดมาคอยกังวลอย่าง เพื่อนคนนึงขอดิฉันชื่อหวาน(อิอิลืมบอกไปคะดิฉันชื่อกาวคะ)เค้าก็มีแฟนหลายคนนะคะ เค้าจะเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังหมดทุกเรื่องก็ว่าได้ โดยเฉพาะเรื่องผู้ชายคะ จับมือ หอมแก้ม  เดินโอบเอวกัน  บางครั้งก็จูบ  เป็นอย่างนี้กับแฟนของเธอ ทุกคน ฉันก็ไปเก็บเอามาคิดว่ากว่าหวานเพื่อนรักจะเจอกับผู้ชายตัวจริง เธอต้องเปลืองตัว(หมายถึงแค่ที่บอกข้างต้นนะคะคิดว่าเป็นการเปลืองตัว ไม่ได้มากไปกว่านั้นคะ)มากสักแค่ไหน  บางครั้งฉันก็คิดเสียดายแทนหวานเค้านะคะ แต่หวานบอกว่า คนเป็นแฟนกันถ้าแค่นี้ให้ไม่ได้ก็ต้องอยู่คนเดียวแบบฉันตลอดนะแหละ  อ้าวววววแค่ไม่ให้จับมือ กอด จูบแค่นี้ ก็ไม่รักกันแล้วเหรอ อย่างนี้ก็เซ็งตายนะสิคะ กว่าจะค้นพบรักแท้ได้เราก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้กับเค้าแล้วหละสิ
	ฉันเรียนจบแล้วก็ทำงาน อยู่บ้านเช่ากับเพื่อนแต่ก็ไม่นานเค้าย้ายไปอยู่กับแฟนอีก  ฉันเลยต้องเช่าบ้านอยู่คนเดียวห่อเหี่ยวหัวใจมานานมากที่เดียวคะ2ปีแล้วความรักก็ยังไม่โดนใจสักที คือมีคนมาจีบก็หลายคนอยู่นะคะ แต่คิดว่าฉันทำตัวลำบากใจทุกครั้งที่มีชายหนุ่มมาคอยตามไปส่งบ้างหละ เลี้ยงข้าวบ้างหละ พาไปเที่ยวบ้างหละ แล้วยิ่งเวลาเค้านั่งทำตาหวานใส่นะคะ  หยี้ๆๆๆๆ ตลกมากเลยคะ  ดิฉันคิดว่าคงไม่ไหว จะมีใครบ้างที่แหวกแนว ไม่ใช้วิธีจีบสาวแบบเดิมๆกันสักที  แล้วก็มีจริงๆๆๆคะอันนี้มาแปลก ไม่ได้รักนะคะ บอกตรงๆๆว่าเกลียดมากเลย
นายคนนี้เป็นรุ่นพี่ของพี่ที่ทำงานคะ(อย่างงนะคะ)เจอกันได้เพราะว่าดิฉันเดินไม่ดูเพลินกับดอกไม้วาเลนไทน์ของชายนิรนามคนไหนก็ไม่รู้มาวางที่โต๊ะ บอกรักสะดิบดีด้วย ฉันเลยเดินตัดหน้ารถเค้าที่มารับพี่นุ่นพี่ที่ทำงานที่เดียวกันนะคะ  ดีนะคะที่เค้าเบรกทันแต่ฉันสิล้มไปกองทับกับดอกไม้สะเละเลยอะ ซวยไม่หมดแค่นั้นคะเค้าลงมาด่าดิฉันด้วย
อุ้ย   ขอโทษคะ คือฉันไม่ทันดูนะคะ  ขอโทษจริงๆๆนะคะ ฉันกล่าวขอโทษเค้าไปเพราะรู้ว่าฉันผิดเองแต่กลายเป็นว่า
นี่คุณเดินยังไงไม่ดูรถ ผมขับของผมมาดีๆมาเดินตัดหน้าได้ไงฮะ
ฮึ้ยยยยยเสียอารมณ์ที่สุด แทนที่จะพูดดีๆๆให้สมกับหน้า แต่ปากหมามากๆๆๆๆอย่างนี้ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกันคะ
นี่คุณ แล้วใครใช้ให้คุณขับรถไม่มองคนบ้างหละ ฉันขอโทษคุณแล้วนะ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจนิ ถึงรู้ว่าที่เถียงออกไปจะไม่ขึ้นแต่ขอสักหน่อยเถอะ
เดินไม่ดูรถอย่างนี้ระวังนะ สักวันต้องเป็นผีเฝ้าถนนแถวนี้สักวันนึง
โฮ้คุณ มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะ  เป็นผุ้ชาย คุณไม่ช่วยฉันฉันไม่ว่าหรอกคะ แต่อย่ามาปากเสียอย่างนี้นะคะ
แล้วคุณจะทำไมผม ก็คุณผิดนิอย่างน้อยต้องเตือนสติสะบ้าง ผมไม่ใช่ผู้ชายที่เห็นหญิงหน้าตาพอใช้อย่างคุณเข้าหน่อยแล้วจะใจอ่อน  พอดีที่พี่นุ่นเดินลงมาจากรถนายคนนี้พอดี
นี่ๆๆพี่เอ หยุดได้แล้วคะพี่เอ น้องเค้าไม่ได้ตั้งใจ   เป็นไงบ้างจ๊ะกาวเจ็บมั้ย
ไม่เป็นไรหรอกคะพี่นุ่น เจ็บตัวนะไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจนี่สิไม่หายหรอก
แล้วทำไมคุณนะซุ่มซ่ามเองนี่น่า เสียเวลาผมหมด  เค้ากำลังจะว่าดิฉันอีกชุดใหญ่แต่พี่นุ่นก็ห้ามไว้ก่อน        พอเถอะค่ะพี่เอ  น้องกาวเค้าไม่เป็นไรก็ดีแล้วหละ เรารีบไปกันเถอะ  ขอโทษแทนพี่เอเค้าด้วยนะกาว
ไม่เป็นไรคะ  แต่ทีหลังนะหัดปรับปรุงปากหน่อยนะคะ กลัวว่าพี่เค้าจะตายไม่ดีเพราะปากตัวเองเหมือนกัน กาวไปนะคะฉันรีบชิ่งหนีทันที  เพราะรู้ว่านายหมาบ้านั่นต้องไม่เลิกแน่  คนอะไรปากเสียจริง  ฮึทำเราอารมณ์เสียหน้าย่นหมดเลยให้ตายสิ แถมดอกไม้จากชายในฝันแล้วยัง ชุดทำงานชุดใหม่ของฉันโฮ่!!!!วัยรุ่นเซ็ง
เช้าวันต่อมาพี่นุ่นก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของฉัน กาวเป็นไงบ้างเรื่องเมื่อวานนะพี่ต้องขอโทษอีกครั้งนะเค้าเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกันนะ______________d1ยเค้าเป็นอย่างนั้นแหละ แต่ความจริงไม่มีอะไรหรอกนะ กาวอย่าคิดมากเลยนะ
กาวไม่เครียดแล้วหละคะ ปลงแล้วคนเราคงไม่โชคดีเสมอไปหรอกคะที่จะคนดีๆผ่านเข้ามาในชีวิตตลอดต้องเจอคนที่ยังไม่ได้ฉีดยา คล้ายหมาบ้ากันบ้างนะคะ ไม่เป็นไรหรอกคะนุ่นพี่นุ่นขำใหญ่เลย 
จ๊ะๆๆพี่เข้าใจ งั้นเที่ยงนี้ไปทานข้าวกับพี่นะ  ขอโทษแทนพี่เอเค้านะ ได้มั้ย
อุ้ย   ทำไมจะไม่ได้หละคะของฟรี มีบ่อยที่ไหนกัน ไปแน่คะ
อืม งั้นเที่ยงนี้เจอกันนะกาว
คะพี่นุ่น แล้วพี่นุ่นก็เดินกลับที่แผนกของเธอ     ได้เวลามื้อเที่ยง มันช่างสุขใจจริงๆๆเลยคะ ร้านอาหารไม่ไกลจากบริษัทเท่าไหร่ แต่นึกดูแล้วถ้าเราไม่เดินตัดหน้ารถนายบ้านั่น คงไม่ได้อิ่มจังตังอยู่ครบ แบบนี้หรอก เห็นมั้ยหละฟ้าหลังฝนมันสดใสกว่าอยู่แล้ว  อิอิอิ คิดอย่างนี้ไม่ได้แปลว่าฉันเห็นแก่กินนะคะ  แต่คิดว่าอย่างน้อยโลกใบนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันหรอกคะ   กลับมาทำงานอย่างมีความสุขคะคุยกับคนถูกคออย่างพี่นุ่น ก็เลยทำให้ฉันสบายใจขึ้นเยอะเลยหละคะ  เลิกงานฉันก็เดินมารอรถเมล์เหมือนเดิม รถยนต์คันคุ้นตาก็มาจอดอยู่ตรงหน้าฉันกระจกคนนั่งข้างคนขับเลื่อนลงใบหน้าของสาวสวยคุ้นตา  พี่นุ่นนะเองง
กลับด้วยกันมั้ยกาว พี่ไปส่ง
ไม่เป็นไรคะ กาวไม่รบกวนพี่นุ่นดีกว่า ตามสบายเถอะ
มาเถอะน่าไม่ต้องเกรงใจนะนุ่น เร็วสิขึ้นมาเลยไม่รู้จะทำไงคะเพราะมันเป็นเลนที่รถเมล์จอดเค้าบีบแตรกันใหญ่เลยอะ ก็เลยเกรงใจต้องรีบขึ้นไปนั่งข้างหลังทันที  แต่ว่าทำไมคนขับคุ้นตาจังเลย  เค้าหันมาหาฉันด้วยสายตาเหมือนวันนั้น  นายเอ หมาบ้านั่นเอง
ชักช้าอยู่ได้
ไม่เป็นดีกว่าคะพี่นุ่น  กาวว่ากาวกลับเองดีกว่าคะ  ฉันทนกับสายตาเหยียดหยามนั้นไม่ได้จริงๆเลยคะ ตัดสินใจเปิดประตู แต่พี่นุ่นก็ห้ามไว้ นายนั่นก็ออกรถทันที
พี่เอนะ อย่าไปว่าน้องเค้าอย่างนั้นสิคะ   เค้าทำหน้าเฉยเมยไม่สนใจทำเหมือนไม่ได้ยิน ฉันไม่เคยอยู่ในภาวะอะไรที่อึดอัดอะไรอย่างนี้มากก่อนเลยให้ตายสิ  ฉันน่าจะจำรถเค้าได้ตั้งแต่แรกก่อนที่จะขึ้นรถเค้ามาเซ็งเลยคะ  ระหว่างทางพี่นุ่นก็ชวนทั้งฉันแล้วก็นายหมาบ้านั้นคุย ฉันก็คุยด้วยตามประสาแต่นายหมาบ้านั่นสิ ทำเป็นหยิ่ง ไม่พูดไม่จา ดีแล้ว  ก็ไม่ได้อยากฟังเลียงเค้าเหมือนกัน เฮอะๆถึงบ้านแล้วดีใจจังเลย ก่อนลงก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณทั้งสองคนแล้วก็รีบลงมาจากรถทันที  
ติดตามตอนต่อไปนะคะ