บังเอิญหัวใจมารักกัน[2]

ความทรงจำ

เมื่อเข้ามาในห้องก็วางบัตรเรียบร้อยแล้วก็มองไปที่โต๊ะของเขา ยังไม่มีกระเป๋าวางเลย ยังไม่มาเหรอไงนะ เรียนไปได้สัก15นาทีนายนั่นก็เดินเข้ามาอย่างรีบร้อนกว่าปกติ(ก็สายมากนี่น๊า) พอพักเขาก็เดินมาหาฉัน ทีแรกฉันก็ไม่เห็นหรอกเพราะมัวแต่ง่วนเก็บของอยู่จนเขาต้องเรียกนั่นแหละ รี อ้าวนาย!มีไรเหรอ เรามาสาย ขอยืมชีสหน่อย อ่านออกเหรอ ออก ก็เคยอ่านแล้ว อืม เอาไปดิ ฉันก็บุ้ยใบ้ไปที่ชีสที่(ยังคง)อยู่บนโต๊ะ ขอบใจ เขาพูดแล้วก็คว้าไปเลย จะทักหวัดดงหวัดดีไม่มีสักคำ เชื่อเค้าเลย ฉันบ่นกระปอดกระแปดในใจ รีๆ เพื่อนอขงฉันที่เรียนอยู่อีกห้องเดินเข้ามาเรียกฉัน มีไรเหรออ้อ ไปเขียนเมล์ให้หน่อยสิ เราเอาให้โมเขียนอยู่ เดี๋ยวรีไปจะได้คุยกับแจงด้วยไง เออก็ได้ นี่นายลอกเสร็จก็เอาไปวางบนโต๊ะให้ด้วยล่ะ ฉันพูดโดยไม่ฟังคำตอบรับพร้อมกับเดินตามเพื่อนสาวของฉันออกไป วันนี้ฉันต้องเดินมาบริเวณที่เขายืนรอรถเมล์อยู่(ยืนคนละมุมอ่ะ แบบว่าฝั่งแดง-น้ำเงิน ไม่ยุ่งกัน)แต่ก็ไม่ได้มองเขาเลย ใส่ใจแต่รถเมล์คนนั้นแต่พอฉันขึ้นไปก็ทันเห็นเขาละสายตาจากรถเมล์คันที่ฉันขึ้นมาสบตาฉันเข้าพอดีแล้วเขาก็เสมองไปทางอื่นแทน แล้วรถก็เคลื่อนออกจากป้าย เขาก็ยังคงรอรถสายที่ต้องขึ้นต่อไป / วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ฉันหยุดอยู่บ้านไม่ต้องไปเรียนพิเศษแต่ก็ยังตื่น(ค่อนข้างจะ)เช้าอยู่ดี ยัยรี นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วหล่อน พายุซึ่งเป็นลูกผู้พี่ของเธอนั่งฟังเพลงอยู่ที่ห้องนั่งเล่นของบ้านเธออย่างสบายอารมณ์ 9โมงกว่าเอง ขี้เซา แล้วไม ใครใช้ให้มาเปิดเครื่องเสียงรีห๊ะ? ฉันคว้ารีโมทมากดปิดหน้าตาเฉย ซีดีพี่ ช่วยไม่ได้ ไม่ขออนุญาตเอง ก็เธอไม่ตื่น จะให้ชั้นขออนุญาตกะผีเหรอไง เออเซ่ ฉันก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวใกล้ๆเขา พี่ภพไม่เบื่อเหรอ มาหารีทุกอาทิตย์เลย ไม่เบื่อ บ้านพี่ไม่มีพี่หรือน้องผู้หญิงนี่ แล้วพี่พุดอ่ะ ไม่อยู่บ้านเหรอวันนี้ พี่พุดที่ว่านี้ชื่อพุทธคุณ เป็นผู้ชายนะ ไปติวบ้านเพื่อน เออเนอะ!ลืมไป พี่พุดจะเอ็นแล้ว อืม แหมพี่ภพก็ อยู่แค่ปี1เองแก่ที่ไหนกัน ดูทำเสียงเข้า เราอ่ะ  เด็กสุดจะขึ้นม.2 แล้วไม ฉํนลอยหน้าลอยตาตอบ ไปเรียนได้เพื่อนมาบ้างมั้ย ได้ดิอย่างหนึ่งนรีซะอย่าง มีเหรอคำว่าไม่มีน่ะห๊ะพี่ภพ ชายหรือหญิง ทั้งคู่ แต่รีดันไปเจออีตาขี้เก๊กเหมือนพี่ภพเลยอ่ะ ชื่อก็คล้ายกันอีก เค้าชื่อประภพแต่ชื่อเดีย ชื่อโคตรเหมือนผู้หญิงอ่ะ เดี๋ยวนี้ชื่อผู้ชายคล้ายผู้หญิงเยอะก็ไม่แปลกหรอก ค่า ปกป้องกันจริง นี่ขนาดไม่เคยจอกันนะเนี่ยยังขนาดนี้ เฮอะ ฉันห่อไหล่อย่างเหนื่อยหน่าย อย่าห่อไหล่ดี๊ ยัยรี ไม เป็นผู้หญิงบ้างมั้ยเนี่ยห๊ะเรา จะหาได้มั้ยว่ะ หาได้ดี๊ อ่ะ!ทานเปล่า พายุก็เลื่อนจานคุ้กกี้ผิวส้มมาให้ เอามาจากไหนอ่ะ รุ่นน้องให้มาเมื่อวาน เมื่อวานเข้าไปเอาใบคะแนนที่โรงเรียนมา ได้เกรดไร 3.27 เก่งนี่3อัพ ชั้นไม่เหมือนหล่อนหรอกแหม แหมๆไร อยู่ม.1ได้แค่3.8กว่า เอ๊ะ! ชั้นอยู่ม.1ได้4.00 ขอโทษ พายุพูดอย่างอวดๆ เหอะ ไม่สน ฉันหยิบคุ้กกี้ในจานขึ้นมาทานเรื่อยๆ จนโทรศัพท์มือถือดัง หนึ่งนรีพูดคะ  อ้าว!วางสายไปแล้ว ฉันบ่นเมื่ออีกฝ่ายวางสายไป มีคนโทรมากวนเหรอ คงไม่มั้ง อาจจะโทรผิดก็ได้เลยไม่พูดซะเลย ฉันวางมือถือลงบนโต๊ะ แต่พี่ภพดันฉวยไปซะก่อน เอาไปไม จะดู ขอดูนะ อือ พี่พายุก็ดูเบอร์ที่โทรเข้าเครื่องของฉัน แล้วก็ใช้เครื่องของตัวเองโทรไปที่เบอร์นั้น ไมไม่รับว่ะ นี่พี่ แล้วพี่จะโทรไปทำไมล่ะห๊ะ โทรไปถามไง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง / ผมได้เบอร์ของเธอมาจากเพื่อนที่ผมรู้จักซึ่งพวกนั้นก็รู้จักเธอด้วย มีแต่มือถือว่ะ ไม่เป็นไร เอามาเหอะ แล้วจะขอไปไม สนใจเหรอว่ะ นิดหน่อย แล้วรู้ชื่อยังล่ะ รู้แล้วเว้ย กูไม่ใช่ไม่ได้เรื่องขนาดนั้นน๊าเว้ย เมื่อกลับมาบ้าน ผมก็รีบโทรหาเธอทันทีแต่พอเธอรับผมก็กลับไม่กล้าพูดซะอย่างงั้น แล้วก็มีสายโทรเข้าเครื่องของพี่ชายผม ไอ้จะรับก็รับได้อยู่หรอกแต่กลัวพี่ผมด่าน่ะสิ ถ้าเป็นแฟนพี่แกโทรมายิ่งตายแหงๆเลยตัดสินใจไม่รับดีกว่า ไอ้เดีย ไมมึงไม่รับว่ะ มือถือก็อยู่กับมึง พี่ชายผมเดินปึงปังเข้ามาหยิบมือถือบนเตียงที่ผมวางทิ้งไว้มากดรับ คับ ไม่ทราบว่าคุณโทรเข้าเบอร์-xxx-xxxxเหรอคับ เออเปล่านะฮะ สงสัยน้องผมคงโทร สักครู่นะคับ แล้วพี่ผมก็หันมาหาผมและก็ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วย ไรเฮีย คนที่เราโทรไปหาเขาเปล่า ผู้ปกครองเค้าโทรมาเช็ค ผมก็รับโทรศัพท์มาคุย คุณได้โทรมาเบอร์01-xxx-xxxxรึเปล่าคับ คับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นเพื่อนหนึ่งนรีเหรอคับ คับ เป็นเพื่อนที่เรียนพิเศษด้วยกันคับ ทำไมโทรมาไม่พูดล่ะ สายหลุดคับ จะคุยกับรีเค้ามั้ย เออไม่ดีกว่าคับ พอดีรีเค้านึกว่าเป็นพวกโรคจิตน่ะก็เลยให้พี่โทรมาเช็คดู ว่าแต่เราชื่อไรล่ะ เดียคับ งั้นก็แค่นี้นะ คับ ผมก็ยื่นโทรศัพท์ใหพี่ชาย ไงไอ้เดีย ไปจีบสาวเค้ามาเหรอ เปล่าซะหน่อยเฮีย เพื่อนที่เรียนพิเศษ ผมว่าจะโทรเช็คเฉยๆว่าใช่มั้ย ปฏิเสธเข้าไป หน้านายเวลาโกหกนี่มันเด่นชัดจริงๆเล้ย / เพื่อนที่เรียนพิเศษกับเราน่ะ อือ ที่จริงรีไม่ได้ให้พี่ภพเช็คซะหน่อย เอาชื่อเราไปอ้างเฉย แหมก็อ้างหน่อยก็ไม่ได้ แหมเดี๋ยวนี้ให้เบอร์หนุ่มๆนะ รีให้เบอร์ทุกคนแหละ ไม่สนชายหรือหญิง ฉันพูดอย่างอายๆแล้วก็ลุกเดินไปเข้าห้องทันที ยัยรีเปิดประตูนะ ห้ามเข้าห้องน้องเค้านะลูก พายุยังจำคำที่แม่สอนไว้ได้อย่างดี ออกมานะรี ไม่ออก รีจะอ่านหนังสือ มีสอบวันจันทร์ ออกมาอ่านข้างนอก เดี๋ยวพี่ติวให้ ก็ได้ๆ ฉันก็หยิบชีสที่คาดว่าจะออกสอบแล้วก็พวกอุปกรณ์เครื่องเขียนอีกเล็กน้อยออกาจากห้อง สอบไรบ้าง อ่ะ! ขอศึกษาสักครู่ พี่พายุก็หยิบชีสไปอ่าน เพื่อนเรานี่ชื่อเหมือนผู้หญิงเนอะ ชื่อเดีย ห๊ะ!เดียโทรมาเหรอพี่ภพ อือ ทำไมต้องทำท่าตกอกตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ เพื่อนคนที่โทรมาหารีชื่อเดียเหรอ อืมก็ใช่น่ะสิ นึกว่ารู้ตั้งนานแล้ว โธ่!ใครจะไปรู้ แต่เขาใช้เบอร์พี่ชายเขาโทรมานะ ไม่ใช่เบอร์เขา เหรอ อืมๆ ฉันก็นั่งฟังพี่พายุติวให้อย่างมีความสุข สมาธิส่วนนึงก็คิดไปถึงนายขี้เก๊กที่ชื่อประภพ คนไรน๊าโทรมาก็ไม่พูดไม่จา ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วรู้เรื่องมั้ยเนี่ย รู้ดี๊ อย่าง หนึ่งนรีซะอย่าง พี่พายุทำเสียงเล็กเสียงน้อยอย่างรู้ดี อืม รู้แล้วก็ไม่ต้องถาม /