ฉันได้ตัดสินใจเปิดสมุดภาพความทรงจำที่ดี ในอดีตเป็นครั้งสุดท้าย ภาพที่ปรากฏในสมุดทุกหน้าเรียงร้อย เป็นภาพที่บ่งบอกของความรู้สึก ของชายและหญิงคู่หนึ่งที่ต่างมีความรู้สึกที่ดีต่อกันมาก มีความผูกพัน มีความเอื้ออาทร ห่วงใย และเข้าใจความรู้สึกที่มีต่อกันตลอด และไม่มีวี่แววของความหมางเมินต่อกัน แต่นั่นแหละทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน กาล เวลาผันแปรไป และพาเอาความคิดและ การกระทำให้เปลี่ยนแปลงไปด้วย ด้วยจิตใจของคนที่โลเล ใจอ่อน ไม่มีความหนักแน่น จึงเป็นเหตุให้ทุกอย่างต้องยุติลง โดยมีอีกคนหนึ่งต้องเสียใจ แต่... อีกคนหนึ่งอาจไม่รู้สึก ฉันปิดสมุดภาพนั้นลงทันที และบอกกับตัวเองว่า ที่ผ่าน ฉันไม่น่ามาเสียเวลาบันทึกภาพเหล่านั้นไว้เลย ไม่มีประ โยชน์ที่จะเก็บมันไว้ ฉันรู้สึกเสียเวลา เสียคุณค่าของตัวเองไปพอสมควร พอกันที และฉันสัญญาไว้ว่าฉันจะไม่เปิดสมุดเล่มนั้นอีกต่อไป และจะนำไปทิ้งกลางทะเลให้มันจม ไปกับทะเลที่เวิ้งว้างและไม่สนใจว่ามันจะไปอยู่ที่ไหน ในโลกนี้........
การรักใครไม่จำเป็นต้องให้เขาไปหมดทั้งใจ ควรจะเก็บเอาไว้หายใจบ้าง เผื่อว่าวันนึงเขาได้ทิ้งเราไป อย่างน้อยเราก็ไม่เจ็บเจียนตาย โปรดอย่าลืมว่า - รักมากเท่าไรก็เจ็บมากเท่านั้น -
มิกิจัง 30 เม.ย. 2547 22:31 น. - ID 2390 
967
0
0
9 มิถุนายน 2547 18:26 น. - comment id 74630
การที่เราได้บันทึกมันเป็นสิ่งดีนะ เพียงแต่ว่า ความรู้สึกขณะบันทึกและความรักอารมณ์ความรู้สึกขณะนั้น มันหวานและอบอวลไปด้วยความอบอุ่น ไม่แปลกที่เราจะเก็บความรักที่ดี ๆ นั้นไว้ เพียงแต่ว่า เราได้รัก และ ได้รู้จักที่จะเรียนรู้ความเจ็บจากความรักนั้น ๆ มันคุ้มค่า แล้วนะ บางครั้งการเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปมันอาจจะทำให้ชีวิตในปัจจบัน และอนาคต ของเราหลุดหล่น และ ขาดความสุขไปบ้าง แต่เชื่อเถอะนะ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันสอนให้เราจำ และหัดที่จะเรียนรู้กับความรัก และ รู้จักที่จะระวังใจ อย่าลืมว่าสมุดบันทึกไม่เคยทำร้ายใคร เก็บเรื่องราวต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นเป็นตัวหนังสือเถอะนะ บางครั้งมันจะเป็นประโยชน์เมื่อเรารู้ว่า เราเติบโตและแข็งแรงขึ้น คนที่รักการบันทึก และ เหงานักกับความรักเช่นคุณเจอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ