เข้ามาเลย ข้าไม่กลัวเจ้าดอก ทำไมรึ ก็อะไรเล่า ที่น่ากลัวจริง ๆ ความตาย เฮอะ ( ยักไหล่ ) นั่นข้าก็เคย มันเป็นสิ่งน่าสัมผัสต่างหาก เข้ามาสิเจ้าอุปสรรค ถั่งและโถมเข้ามา ชีวิตของข้า เป็นกำไรอยู่เต็มกำมือแล้ว เพราะต้นทุนของชีวิต ข้าใช้คืนคนอื่นหมดไปแล้ว ( ใช่ ! ดอกเบี้ยด้วย ) เฮอะ ( ยักไหล่หนที่สอง ) จริง ๆ แล้ว เจ้าเองนั่นแหละขี้ขลาด พอข้าเอาจริง เผชิญหน้า เจ้าก็หยุด-หัวหด ครั้นลับหลัง ก็ออกท่า จะโถมฟัน ถ้าเจ้าแน่จริง ถลาเข้ามาซิ ข้าจะสวนด้วยเจ้าด้วยกำปั้น และ Teen ให้ยับคาทั้งมือและเท้า มือและเท้าของข้าจะมีใครมัดหรือจองจำไว้ก็หาไม่ อย่าหลบหน้าข้าสิ ถ้าเจ้าแน่ เจ้าอุปสรรค .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 27 เม.ย. 2547 14:19 น. - ID 2369 
1019
3
0
27 เมษายน 2547 14:22 น. - comment id 73680
แวะมาอ่านค่ะ เหอ เหอ เขียนได้เห็นภาพอุปสรรคเลย
27 เมษายน 2547 14:25 น. - comment id 73681
สวัสดีครับคุณสายลมขี้เหงา และขอบคุณมากด้วย
28 เมษายน 2547 09:34 น. - comment id 73697
เจ้าอุปสรรค มันมีตัวตนอย่างไรฤาพี่พงษ์ นั่นดิ เจ้าอุปสรรคมันอาศัยอะไรอยู่ฤาคะ กายใจมั้ง เจ้าอุปสรรคมันทานข้าวได้ป่าวอะ ได้ดิทานกับเรางัย เจ้าอุปสรรคมันทำไมชอบทำร้ายคนคะ อย่าอ่อนแอก็แล้วกัน เจ้าอุปสรรคมันมีครอบครัวป่าวอะ มีดิ อยู่กับเรางัย เจ้าอุปสรรคมันมีขาป่าวอะ มีดิก็ขาเราไง มีตา มีหู มีแขน มีฯลฯ ป่าวคะ ตา หู แขน เรางัย เรามีอะไรมันก็มีเหมือนเราทุกอย่าง หนำซ้ำ มันอาศัยเราอยู่ด้วยดิ ทำไงดีหละ นี่งัยเหล่าขุนพลผู้กล้าหาญ เจ้าควาแข็งแกร่ง เจ้ากำลังใจ เจ้ากำลังกาย เจ้าความขยัน เจ้าความเพียร ยืนเข้าแถวเพียบ อย่างนี้ก้อจับเจ้าอุปสรรคไปต้มยำได้ดิ ทานแล้วเพิ่มพลัง ทั้งทางกาย ทางใจ จริงป่าวอะพี่พงษ์
28 เมษายน 2547 10:27 น. - comment id 73698
เย่ แม่นแล้ว ๆ ขอบคุณมักมาก(เสียงแบบพี่เบิร์ด)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ