ปอน : นี่เขาเรียกหมากเม่าใช่ไหมพ่อ พ่อ : ใช่ครับ หมากเม่าเป็นไม้ยืนต้นสูงใหญ่ แต่ต้นเล็ก ๆ สูง 3-5 ศอกก็ออกลูกให้เราแล้ว เปียว: นี่พ่อเอามาจากไหน พ่อ : สวนของลุง เอ้า เร็ว มาช่วยกันล้าง พ่อจะพาทำไวน์ ปอน : ขอกินได้ไหมพ่อ หมากเม่านี่ พ่อ : กินได้เลย วิตามินซีมากนะ กินแล้วแข็งแรง คุณครูสอนเรื่องวิตามินซีไหมล่ะ ปอน : สอนครับ มันป้องกันเลือดออกตามไรฟัน พ่อ : ถูกต้องแล้ว ลูกเลือกกินลูกสุกออกสีม่วง ๆนะจะหวานกว่าลูกสีแดงและขาว เปียว : หวาน ๆ เปรี้ยว ๆ นะ ( เขารูดหมากเม่าเข้าปากเคี้ยว แล้วยิงฟัน เหมือนมันเปรี้ยวสุด ๆ ) พ่อ : กินเยอะ ทำให้ขี้แตกได้นะ ปอน : เหรอครับ เปียว : ไวน์นี่เมาใช่ไหมครับ พ่อ : กินมากเมา จิบนิด ๆ ทำให้กินอาหารอร่อย สุขภาพดี ปอน : เห็นเพื่อนว่า พ่อของเขากินไวน์ขวดล่ะหมื่น พ่อ : ใช่ครับ บางยี่ห้อแพงมาก พวกนั้นเป็นไวน์จากองุ่นครับลูก เปียว : อ๋อ องุ่นที่เป็นพวงๆ สีม่วง สีเขียว ใช่ไหมครับ พ่อ : ใช่แล้ว เราไม่มีองุ่นเราก็เอาหมากเม่านี่แหละทำได้เหมือนกัน เปียว : ล้างเสร็จแล้วครับพ่อ พ่อจะทำยังไงต่อ พ่อ : พ่อจะปั่น คั้นเอาน้ำหมากเม่า ไปต้มกับน้ำตาล ทิ้งให้เย็นแล้วเติมยีสต์ มันก็จะกลายเป็นไวน์ในไม่นาน ปอน : ไวน์ของพ่อขวดละกี่หมื่นครับ พ่อ : เอาซัก 1 หมื่นดีไหม เปียว : แพงไปพ่อ ไม่เห็นเราต้องจ่ายอะไรเท่าไหร่ พ่อ : 1 หมื่นสตางค์น่ะแพงหรือครับ เปียว : แพงครับพ่อ พ่อ : งั้นเราก็ไม่ต้องขาย พ่อเอาไว้กินเอง ปอน : ดีครับ พ่อจะได้สุขภาพดี แข็งแรง เปียว : เปียวว่าไม่ดีครับ กลัวพ่อตกบันได ปอน: ทำไมล่ะเปียว เปียว : ก็พ่ออร่อยไวนของ์ตัวเองจนเมาน่ะสิ พ่อ : (หัวเราะ) ไม่หรอกครับ พ่อไม่ใช่คนขี้เมา เอ้า เอางี้ ทั้งปอนกับเปียวไปเอาแก้วมาเตรียมไว้ พ่อจะต้มน้ำหมากเม่าคั้นใส่น้ำตาลให้ลูกดื่มกับน้ำแข็ง เขาเรียกสควอซ์หมากเม่า อร่อย พ่อรับรอง เปียว : พ่อรับรองนะว่าสควอซ์ไม่เมา พ่อ : ไม่หรอกครับ เรายังไม่ได้ใส่ยีสต์ซักหน่อย ปอน : พ่อเก่งจังนะครับ พาเราทำโน่นทำนี่เยอะแยะ พ่อ : เพราะพ่อรักลูกไง
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 23 เม.ย. 2547 10:15 น. - ID 2312 
936
6
0
23 เมษายน 2547 10:32 น. - comment id 73470
มีสูตรทำง่าย ๆ ไว้กินเองนะครับ อยากได้ก็บอก ผมไปเรียนมากจากโครงการอบรมของสถาบันการศึกษาใกล้บ้าน ไม่ได้ดวดขวดละแสน ก็อย่าไปแค้นเคืองโชคชะตา ็
23 เมษายน 2547 10:49 น. - comment id 73474
ถึงคคุณก่อพงษ์ ดีจังเลยค่ะนอกจากได้ความรู้แล้ว อือ คุณมีอีกบทบาทที่อ่อนโยนนะคะ ดีใจแทนเด็กทั้งประเทศเลย อรุโณทัย อาภาภัส
23 เมษายน 2547 11:03 น. - comment id 73479
สวัสดีครับคุณอาภาภัส ขอบคุณมากๆครับ ที่คุณแวะทัก
23 เมษายน 2547 11:24 น. - comment id 73481
หมากเม่านี่ มีลักษณะลูกเล็กๆ สีแดงบ้างสีม่วงบ้างเรียกันเป็นตับในพวเดียวกันใช่ป่าวคะ รสชาดเปรี้ยวสุด ๆ เคยทานตอนที่ไปบ้านยายค่ะ นานแล้วน๊ะ มัทไม่ดื่มไวน์น๊ะพี่ก่อพงษ์ อะไรที่มีแอลกอฮอร์ ไม่แตะเลยค่ะ ไม่ใช่รังเกียจแต่เป็นเพราะไม่ชอบ ไม่ชอบกลิ่นมันค่ะ อยากเกิดเป็นลูกพี่ก่อพงษ์จังอะ
23 เมษายน 2547 13:40 น. - comment id 73483
ตอนนี้ ทานน้ำลูกยอ จะเรียกไวน์ไหมคะ
23 เมษายน 2547 13:58 น. - comment id 73484
ก๊าก ๆ ผมหัวเราะ ผมเคยขอภรรยาว่า มีลูกสาวสักคนได้ไหม ภรรยาว่า สองหน่อนี่ก็เลี้ยงไม่ไหวแล้วมั้ง ผมก็จำนนให้สภาพความเป็นจริง วันหนึ่งนะเห็นเธออุ้มเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งมาที่บ้าน พ่อแม่ของเด็กน้อยไปทำงานต่างถิ่น ผมก็นึกในใจว่า ถ้าบ้านมีลูกครับทั้งชายหญิง บางทีการสอนเขาในบางมุมอาจจะง่ายกว่าที่เป็นอยู่ นั่นเป็นความคิดนะ แต่ไม่ยากหรอกมั้ง เพราะมีความรักเป็นหลัก และเป็นสำคัญอยู่แล้ว หมากเม่าก็เป็นแบบที่คุณมัทว่าเลยล่ะ ออกม่วง ๆน่ะจะหวานหน่อย กินแก้มพริกเกลืออะร้อย ครับ คุณtikiครับ น้ำลูกยอผมก็เคยดื่มนะครับ หลานเรียนเทคโนฯอาหารทำให้ดื่ม รสดีมาก มีหลายสูตร ไม่มีLกฮก็มี ถ้ามีเอทานอลก็คงมีวิธีทำแบบไวน์ล่ะ หมากเม่าเอย หม่อนเอย ยอเอย ฯลฯ ดีมากครับผลไม้พวกนี้ ร่างกายดีขึ้นเห็นๆเลยถ้าทานได้ ของขมๆด้วยเหมือนกัน ไม่ต้องรอให้แก่ค่อยกิน และไม่ใช่กินตอนแก่ และแม้แต่ใครกินก็เห็นเป็นแก่ ไม่ไม่ไม่ Oh no อันนี้จำคำเด็ก ๆ เขามาพูดนะครับ คนเรา ยิ่งแก่ยิ่งดูดี ดูเด็กน่ะครับ นี่ยืมคำคุณมัทมาดอกครับ คุณมัทเป็นน้องของผมน่ะดีแล้วล่ะครับ อย่าเป็นลูกของผมเลยเดี๋ยวโดนดุ สวัสดีทั้งสองคนครับ คุณมัท คุณtiki
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ