ข้าพเจ้าขอปฏิญญาไว้ว่า ถ้าไม่ครบ ๓ ปี จะไม่พบหน้าใครทั้งสิ้นในไทยโพเอ็ม เขียนที่บ้านชายโสด ถึง ผู้อ่านที่รักทุก ๆ ท่าน ชัยชนะย่างเท้าก้าวเข้ามาสู่ประตูไทยโพเอ็ม ได้ ๑ ปี(เดือนไม่ขอนับ) เพราะเข้ามาตั้งแต่ปี ๒๕๔๖ (รีบนับเอาเพราะอีกตั้ง ๒ ปี เฮ้อ! จึงจะมีโอกาสพบหน้าคนที่ต้องการพบ) หรืออาจบางทีอาจจะไม่ได้พบหน้าค่าตากันเลย ชัยชนะอาจมีเหตุสุดวิสัย ให้ต้องจากไทยโพเอ็มไปก่อน สิ่งที่แน่นอน คือความไม่แน่นอน แต่ถ้าเวลา ๕ ทุ่มโดยประมาณชัยชนะนอนแน่ ข้อความที่ชัยชนะปฎิญญาไว้ข้างบน ขอยืนยัน นั่งยัน นอนยัน ทุกรูปแบบ ด้วยคำขวัญของลูกเสือ เสียชีพอย่าเสียสัตย์ แต่ทว่าชัยชนะเคยเป็นทหารเกณฑ์มาก่อน คำสั่งของทหารเด็ดขาด แต่ไม่แน่นอน ตีความเอาเองนะครับว่าชัยชนะจะหลบลี้หนีหน้าเพื่อน ๆ ตลอดรอดฝั่ง ๓ ปีหรือเปล่า ที่ไทยโพเอ็มถือว่าเป็นศูนย์รวมของบทกวีครบทุกรสชาติ ครบทุกรูปแบบ เปรี้ยว หวาน มันส์ เค็ม เผ็ด ขม จิปาถะ นี่แหละถึงเป็นรสชาติของชีวิตอย่างแท้จริง มีบางครั้งที่ดีใจจนเนื้อเต้นกับการต้อนรับอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง มีบางครั้งที่ใจร้อนวู่วาม เพราะติดในกลอน อินบทกลอนจนเกินความพอดี มีบางครั้งที่นั่งซึม ด้วยกลอนเศร้า และคนที่เรานึกชอบไปควงคู่กับคนอื่นซะนี่ มีบางครั้งที่หัวเราะยิ้มกับบทกลอนสนุกสนาน สาระพัดมากมายไม่ถ้วนในที่แห่งนี้ ที่บ้านกลอนไทยคนที่ชัยชนะติดต่อทางเมล์แทบนับหัวได้ เหลือเพียง ๓ ราย คุยกันทาง MSN และทางโทรศัพท์ก็เหลือเพียงอย่างละ ๑ ราย ซึ่งล้วนแต่ติดต่อกันเป็น เพื่อน พี่ น้อง ทั้งสิ้น ชัยชนะคงพยายามไม่ให้เกินเลยเถิดไปมากกว่านี้ ชื่อชัยชนะ คือชนะใจตนเอง ทำทุกสิ่งให้สมพอเหมาะพอควร เรื่องอย่างเด่นอยากดัง ชนะคนอื่น เป็นความคิดเริ่มแรกแต่เข้ามาใหม่ แต่เรามันเข้าวัยกลางคนแล้ว ปล่อยให้วัยรุ่น เขาได้โชว์ฝีมือกันเต็มที่ คงเปลี่ยนมาเป็นพี่เลี้ยงคอยให้น้ำ กำลังใจ เท่าที่ตนสามารถทำได้ ถามว่าไฟมอดหรือยัง ก็ยัง แต่ก็คงจะไม่พยายามให้ลุก เปล่งประกายอย่างแน่นอน เรื่องกลอนรัก ชัยชนะคงไม่ทำอะไรที่ออฟไซด์ อย่างแน่นอน บางทีก็ต้องยอมถอยบ้าง ถ้าโดนรุกนัก บางที่ยั่วมา ก็รุกตอบไปบ้าง ก็มีทั้งรุกและรับเพื่อสร้างสีสรร ให้สดใส เกิดความสนุกแปลกใหม่เร้าใจแก่ผู้พบเห็น การบอกรักทางบทกลอนถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาในงานกลอน ชัยชนะอาจจะรักจริงหรือไม่ ไม่ขอบอก ปล่อยให้งง ส่วนมากที่ไทยโพเอ็มก็นิยมเขียนกลอนรักกันส่วนมาก ทำให้ชัยชนะต้องตอบไปตามกลอน มีบางคนว่าทำไมไม่ตอบเป็นกลาง ๆ ถ้าตอบกลาง ๆ ก็คงไม่ใช่ชัยชนะ เพราะเอกลักษณ์การเขียนกลอนของแต่ละคนย่อมผิดแผกแตกต่างกันออกไป ถ้าชัยชนะจะบอกรักใคร ก็จะไม่ขอบอกทางเมล์ ทางMSN หรือทางโทรศัพท์ แต่จะบอกกันต่อหน้าสองต่อสอง ในบรรยากาศที่โรแมนติคซะด้วย อย่าอิจฉาตาแดงเลยครับผู้อ่าน ไม่ทราบจะมีโอกาสกับเขาหรือเปล่า เพราะเจ้าคุณแม่ผมท่านประเภทคนหัวโบราณ (หวงลูกชายมากเสียด้วย) ยิ่งแบบติดต่อกันทาง อินเตอร์เน็ต แค่ส่งรูปมาให้ดู ท่านก็เทศนาให้ผมฟังเสียหลายกัณฑ์ กลัวสาวจะมาหลอกลวงลูกชายท่านมั๊ง ท่านประเภทเสือยิ้มยากซะด้วย ใครที่จะคิดสมัครใจไปเป็นลูกสะใภ้ท่าน คงต้องถอนตัวออกเสียตั้งแต่เนิ่น ๆ เดี๋ยวจะไม่ทันการ มิน่าล่ะลูกชายเกิด พ.ศ.๒๕๐๙ อายุจะย่างเข้า ๓๘ ปี จึงยังครองความเป็นโสดอยู่มาได้ ดังนั้นทุกดวงใจที่มีความห่วงใจในชัยชนะ ชัยชนะขอพระคุณเป็นล้นพ้น คงจะไม่ไปทำอะไรเกินเถิดเกินเลยในบ้านกลอนไทยแห่งนี้ ขอให้สบายใจไปอีกเปลาะหนึ่งนะครับ ที่ยังอยู่เดียวเปลี่ยวโสดมาได้จนถึงปัจจุบัน ถือว่าเป็นเครื่องการันตี ความรอบคอบ เยือกเย็น สุขุม นุ่มลึก (คงฝอยแค่นี้ก่อนนะครับ) จะยกคุณสมบัติมาเยอะแยะเกิดมีสาว ๆ มาติดอกติดใจจะยุ่งยากใจเสียเปล่า ๆ อ้อ! ขอบอกแถมไว้ก่อนผมผู้ชายทั้งแท่ง ไม่ผิดปรกติแต่อย่างใด กินปูนร้อนท้องไว้ก่อนเดี่ยวคนจะคิดว่าชัยชนะไม่ใช่ลูกผู้ชายตัวจริงซะเนี่ย ดังนั้นคนที่จะมาลงเรือลำเดียวกัน ร่วมหอลงโรงด้วย อย่างน้อยต้องได้เห็นหน้าค่าตากันก่อน เรียนรู้นิสัยใจคอกันบ้าง ผมไม่ใช่วัยรุ่นแล้วนะครับ ไม่ใช่พวกไวไฟ เห็นปุ๊บแต่งปั๊บ ชัยชนะขอบอกตามตรง มิตรภาพทางอินเตอร์เน็ต ที่จะยืนยงคงมั่น คือการเป็นพี่น้องกันเป็นเพื่อนกัน เป็นอาเป็นลุงเป็นหลาน น่าจะเป็นสัมพันธภาพที่ยืนยาวนาน ไปได้อย่างตลอดรอดฝั่ง ขอให้ทุกดวงใจรักชัยชนะแบบข้างบนที่หยิบยกมาบอกนะครับ อย่ารักชัยชนะแบบคนรัก แฟน หรือหวานใจเลย เพราะโลกทางอินเตอร์เน็ตความเป็นไปได้ ที่จะเชื่อมต่อกับโลกความจริงเป็นไปได้น้อยมาก ปล่อยให้ชัยชนะหลงรักฝ่ายเดียวจะดีกว่า ด้วยรักจากใจ ชัยชนะ
21 เมษายน 2547 00:01 น. - comment id 73335
เอาลูกยอ แถมมะยม ยื่นมาฝาก ที่ตำตราก แต่งกลอน ทุกวีนวี่ สุขสมหวัง ดังจิต คิดพึงมี ทุกถิ่นที่ ให้แวะหา มาประจำ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 255333 - 20 เม.ย. 47 - 23:14 ไปอ่านมาแล้วเรื่องสั้นคุณชัยชนะ บอกคำเดียวนะจ๊ะ ว่าต้องมาอ่านทุกวัน และห้ามหายไปไหนนานวันจะไปไล่มาอ่าน กลอนทีเดียวเชียวละ จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 255378 - 20 เม.ย. 47 - 23:55
21 เมษายน 2547 00:17 น. - comment id 73336
พี่ชัยชนะ.. เจ้าขา...เป็นไร....ง่ะ... คนอ่าน...ที่หลงรัก...เขาจาตกใจกันหมด.. อิ ๆ....ฮึ ๆ..แม่หวง.... แถมมายืนยัน....ว่าเป็นชาย...แท้ ๆ.. ไม่ผิดปกติ.... อ่านไป..อ่านมาก็งง...แต่เข้าใจน่ะ.. ไอ้ที่เขียนมาก็จริง..เห็นด้วย.. ตะวัน..คนหนึ่ง..หล่ะ...ก็ขอเป็น น้องเป็นพี่..ตลอดไป..อิ ๆ.. แอบ..มาทักทาย... และ...มาทำตามสัญญา...นำเรื่องสั้น.. ที่พี่ชัยอยากอ่าน..มาลงให้จ้า.. กลัวคำแช่ง...ของพี่ชัย..อิ ๆ
21 เมษายน 2547 07:55 น. - comment id 73346
ผมเชื่อเต็มใจ..เพราะพี่คือพี่ชัยของพู่กัน... รักและเคารพเสมอครับผม *-*
21 เมษายน 2547 08:18 น. - comment id 73348
โห้ยย ..แบบ..เรนจัง ..มานั่ง งง..เกาหัวฟู.. ..เดี๋ยว เรน..มา บอกความรู้สึก ..อีกครั้งนะคะ.. แว๊ป
21 เมษายน 2547 08:27 น. - comment id 73350
ทิกิ อ่านผลงานทุกอันครับ สำหรับที่เขียนเป็นกลอน บางอันผมไม่กล้าตอบ ก็เขียนเรื่องรัก ๆ มามากเกินไปกลัวว่าจะเข้าใจผิดกันครับ ช่วงนี้มาประจำทุกวัน และพยายามตอบให้ทุกกลอนครับ น้องภู พูดหวานแบบนี้หัวใจพี่หล่นไปอยู่ตาตุ่ม มีลูกอ้อนเก่งนะเรา ทำเอาพี่ต้องหลงลมติดตามอ่านแทบทุกผลงานไม่ว่าจะเป็นกลอน เรื่องสั้น ยินดีด้วยครับน้องตะวัน ทีมองเห็นพี่ชัยเป็นพี่ชาย พู่กันฯ อย่าโกรธนะครับถ้าพี่จะบอกว่า เพลา ๆ ลงหน่อยเรื่องเล่นเกม หันหน้าเข้าห้องสมุด ศึกษาหาวิชาความรู้ดีกว่าครับ ให้มอบความรักให้กัน เป็นการจุดประกาย ให้มีกำลังใจ ในการสร้างสรรค์ผลงานให้ออกมาดีครับ
21 เมษายน 2547 08:31 น. - comment id 73351
อ้าวน้องเรนไปไงมาไง พี่ไม่เห็น เกือบชนกันกลางอากาศแล้ว(ใครหนอชอบพูดคำนี้) คงทักแค่นี้ก่อนน๊ะจ๊ะ
21 เมษายน 2547 09:09 น. - comment id 73353
.. ยิ้ม ยิ้ม ..
21 เมษายน 2547 09:24 น. - comment id 73355
คุณชัยชนะเจ้าขา อยากเรียกพีชัยคะพี่ชัยขาเหมือนกันนะคะ แต่เกรงจะเข้าใจเราผิด จะหาว่าเรามาหลงรัก เด๋วคุณแม่ท่านจะตาเขียวอะ อิอิ จริงป่าวอะ มัทมาที่ไทโพม ได้ 200 กว่าวันนิดหน่อยค่ะ มาพร้อมกับลมพายุหอบหนึ่ง ที่มองไม่เห็นตัวตน ชื่ออะไรก็ยังไม่ทราบเลยค่ะ แต่ในความรู้สึกแล้ว เรารักกันอะ รักจริงหวังแต่งด้วยนา (หวังแต่งกลอนนะเจ้าคะ) ก็เป็นการทำให้เรามีกำลังที่จะเข้ามาสร้างฝัน ในที่นี้ เหมือนกับมีคนรอว่า วันนี้เราจะมาหรือเปล่า เป็นอะไรที่กุ๊กกิ๊กแบบเด็กสาวอายุ 32 อะ เนี่ยจะไปไหนหรอตั้งสามปี ...ถามหน่อยเถอะ จะไม่ตอบก็ได้นะคะ แค่ถามดูเท่านั้น อย่างไรก็อย่าลืมแวะมานะคะ อย่าหายไปเสียทีเดียว
21 เมษายน 2547 09:33 น. - comment id 73358
ก็ดีแล้ว ที่ไม่ได้คิดจะหลงเพียงภาพมายา .. ขอให้คุณปฏิบัติตนสมกับที่คุณกล่าวไว้ ด้วยจิตคารวะ
21 เมษายน 2547 10:33 น. - comment id 73360
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=893 บาดหัวใจ อรวี สัจจานนท์ : : Key D บาดหัวใจเหลือเกิน ที่บังเอิญพบเธอเป็นอื่น ฉันนอนคิดตลอดคืน ใยทรามชื่นจึงมาเปลี่ยนใจ บาดหัวใจเหลือดี ซื่ออย่างนี้เขายังทำได้ แล้วจะรักกันอย่างไร เธอมีใหม่ก็ควรบอกฉัน นี่เธอไปเพลินกับคนอื่น ใยทรามชื่น ทำเช่นนั้น ขอบอกว่ามันบาดใจกัน ทำอย่างนั้นฉันงงไม่วาย บาดหัวใจเหลือทน น่าฉงนที่เธอมาหน่าย รักเธอนั้นมากลับกลาย เธอมาหน่ายไม่มีเหตุผล บาดหัวใจเหลือทน น่าฉงนที่เธอมาหน่าย รักเธอนั้นมากลับกลาย เธอมาหน่ายไม่มีเหตุผล...
21 เมษายน 2547 10:43 น. - comment id 73361
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=112 หัวใจสลาย เดอะ ฮอทเปปเปอร์ ซิงเกอร์ : : Key F ดัง แก้วบาง เขา ทุบ ทิ้ง แตก ใจ ฉันแหลก เพราะน้ำมือเธอ ปวด ช้ำ คร่ำครวญ พร่ำเพ้อ เคย ไหมเธอ จะเหลือบเหลียวมา คำ ทุกคำ ล้วน ซ้ำ หยาม เหยียด คำ รังเกียจนั้นเหลือระอา เทอด ทูนเธอ ดั่งเจ้า ชีวา ไย ถึงฆ่า ฉันลง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดัง ใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดั่ง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจ ฉันมัน ง่าย เอง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดังใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดัง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจฉันมัน ง่าย เอง...
21 เมษายน 2547 13:10 น. - comment id 73372
ตอบคุณชัยชนะ คงไม่ได้มาอ่านช้าเกินไปนะคะ เสียงโฆษกเก่งกาจประกาศว่า วันนี้หนาเจมส์บอนด์จะซ่อนหา อาจไปแล้วมิลับแล้วกลับมา ด้วยมาตาเธอหวงดั่งดวงเดือน คว้าไม่ได้อยู่ลึกถึงสุดฟ้า รับฉายาศรีปราชญ์ฉลาดเหมือน แถมเจ็ดศูนย์ศูนย์ย่องตามเรือน โดยบอกเตือนชาวกลอนช่วยอ้อนงาน ใจเข้มแข็งแกร่งภาษากล้าความคิด ได้เจอมิตรชาวโพมยิ้มสุขศานต์ อย่าพูดจริงว่าทิ้งอีกหลายนาน ประจัญบานเบิกหล้ากล้าชัยชนะ อรุโณทัย อาภาภัส
21 เมษายน 2547 15:38 น. - comment id 73385
ผม ก็ครับรอบ 1 ปีแล้วครับ ผมกเหมือนกันครับ .. ก็ผูกพันนะ .. แต่ผมก็หาย .. นานมาครั้ง .. แต่ตอนนี้ผมคิดว่า .. หายกังงลแล้ว .. ก้จะพยายามไม่หาย .. จะได้เป็นขวัญใจสาวๆในไทยโพเอ็มบ้าง .. ว่ากันไปตามปะสาชายโสด ***คือวิจิตรอยากถามว่าชีวิตทหารมันน่ากลัวไหมครับ .. ผึ่งไปผ่อนผันมา .. แต่เวลาหมดก้กลัวติด .. กลัวโดนเขาเตะเหมือนพี่ๆเขาเล่า .. วิจิตรขอเรียกคุณชัยชนะว่าพี่ก็แล้วกันนะ .. เพราะวิจิตรเรียกแบบนี้ดูตีตัวให้เสมอ .. ไม่ค่อย .. เอาเป็นว่าเรียกพี่
21 เมษายน 2547 22:40 น. - comment id 73401
คุณมัดหมี่ เรียกพี่ชัยก็ได้ครับ คงจะเป็นความเข้าใจผิด ทางเทคนิคกันบางประการ ที่ผู้เขียนใหม่ไม่จัดเจนสักเท่าไหร่ แบบว่าชัยชนะจะไม่ไปไหน เพียงแต่จะไม่ไปพบหน้าใครทั้งสิ้นไม่ว่าหญิงหรือชาย ก็อยากสื่อสัมพันธ์เฉพาะตัวอักษร ไม่อยากไปพบเห็นกันกลัวว่าความสัมพันธ์จะเพิ่มขึ้น ก็คิดอยู่ว่าในช่วงนี้กำลังพยายามเก็บเงินอยู่ ทำอะไรก็คงพอจะเดา ๆ ได้ ตามจริงทำงานก็ได้เงินแต่เก็บเงินไม่ค่อยอยู่ ก็พอดี ได้เข้ามาติดแหงกอยู่ที่นี่เลยไปได้ไปเที่ยวไหนมาไหน ก็เลยได้โอกาส เจ็บเงินสักก้อน เพื่อทำอะไรซักอย่าง ถามนิดเดียว ตอบเสียยาวยืด คงพอเสียก่อนชัยชนะกลัวลมพายุหมุนเหมือนกันครับ รดา เห็นยิ้มมาค่อยหายใจโล่งอก ก็มาขู่กันไว้ก่อนว่าชอบเล่นบทร้าย ๆ เห็นยิ้มมาก็ชื่นใจ ถ้าหน้าบูดมาคงตัวใครตัวมันกันละครับ อัลมิตรา แหมจะมาคาราวะอะไรกันครับ เรื่องความหลงใหล ต่อสิ่งที่มายั่วยวน ทำยาก แต่อาศัยว่าอยู่ไกลกัน ก็พอจะหักห้ามจิตใจลงได้บ้าง เรื่องทำได้ตามที่พูดไว้ ไม่กล้าการันตีรับประกันคุณภาพตัวเองหรอกครับ พุด ขอบคุณที่มาเปิดเพลงให้ฟัง หัวใจสลาย ผมร้องได้ด้วยครับ ไม่ยักกะบอกมาว่าจากใครมอบให้ใคร ใครที่มีดนตรีในดวงใจถือว่าเป็นคนมีอารมณ์สุนทรีย์ เพลงเศร้าหรือสุขก็ให้เพลิดเพลินอารมณ์ไปด้วยกันทุกคนนะครับ
21 เมษายน 2547 22:47 น. - comment id 73402
อาภาภัส ผมสิยังไม่มีเวลาว่างไปอ่านเรื่องสั้นให้คุณเลย คงพรุ่งนี้เช้าครับ ลืมบางอย่าง เผลอวางไว้ ในทีนี่ จะให้ชัย สูญหนี ไปที่ไหน เพียงไม่ขอ สู้หน้า ค่าตาใคร ไม่ตามใจ นัดไหน ใคร่อยากพบ จะอยู่เหย้า เฝ้าเรือน ไม่เคลื่อยย้าย ไม่เยื้องกราย เชื่อมไมตรี มาบรรจบ มีเพียงกลอน อ้อนหวาน หว่านไปซบ รอประสบ พบหน้า คราสามปี ตะวันหวาน กานท์กลอน ที่เก่งกาจ ความสามารถ มากมาย หลายวิถี อีกหวานเปรี้ยว เจี๊ยวจ๊าวฮา น่ารักดี อาภาภัส ยอดสตรี ศรีกลอนปาก ต้องทำความเข้าใจให้ตรงกันเล็ก ๆ น้อย ชัยชนะยังไม่หนีไปไหน ยกตัวอย่าง เช่น ภายในช่วง ๓ ปี บังเอิญ(สมมุติ)คุณตะวันหวานมีนัดให้สุดหล่อไปพบ แม้ว่าสุดหล่อเราอยากเจอหน้าเธอ แต่ก็มีอันพับยกเลิกไป (กฎลูกเสือ) ถ้าคุณเปรี้ยว เธอมีงานมงคลสมรสขึ้นมา เชิญสุดหล่อไปร่วม สุดหล่อไม่อยากจะไปเล๊ย.. แต่อาจต้องจำใจไปเพราะอยากเห็นหน้าคนโชคดีคนนั้น งานสำคัญซะด้วย(กฎทหาร)
21 เมษายน 2547 22:58 น. - comment id 73403
สมัยพี่ไปเป็นทหารเกณฑ์ เขาจะมีช่วงฝึกที่หนักแค่ ๓ เดือน อีกปี ๖ เดือน สบม.ก็สบาย ๆ ร้องเพลงพี่เบริดได้เลย ฝึกเสร็จก็แยกย้ายขึ้นไปตามกองร้อยต่าง ๆ พี่ดูเหมือนจะเรียนจบสูงกว่าเพื่อนซะด้วยในรุ่นนั้น(โม้ซะหน่อย) ก็อยู่ร้อย บก. ประเภทพิมพ์งาน ส่งหนังสือ ที่ค่อนข้างหนักก็อยู่เวร ต้องยืนท่าตามระเบียบพัก ขยับเขยื้อนไม่ได้ คอยทำความเคารพ แค่ ๒ ชั่วโมงแต่ก็เหมือนกับนานมากครับ จากนั้นก็ถูกส่งไปอยู่บ้านรับใช้เจ้านาย(ขอข้ามกลัวเล่าสามวันสามคืนไม่จบ) ได้ไปออกสนามรบด้วยละ แต่ได้ไปอยู่ฝ่ายเสบียง ไม่ได้ไปส้รบปรบมือกับใครเขาหรอกครับ ช่วงนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มสงบแล้ว หนักหน่อยแต่แบกข้าวสารเป็นกระสอบ ยังงงอยู่ว่าตนเองทำได้อย่างไร นอกประเด็นไปไกลวกกลับมาเรื่องที่สนใจอยากรู้ดีกว่าครับ กิจวัตรประจำวันก็ตื่นตีสี่ ตื่นก่อนก็ไม่ได้ เป่านกหวีด (เดี๋ยวนี้ยังตกใจอยู่เลยครับบางทีเด็กเอานกหวีดมาเปล่าเล่น) ก็หมายถึงสัญญาณรวมให้เวลาแค่ห้านาที (ความจริงไม่ถึงด้วยซ้ำ) ใครที่มาช้า อาจมีบางคนโดนเตะ ส่วนมากมักจะสั่งลงโทษด้วยการ วิดพื้น(หรือยึดพื้น) เรียกไม่ค่อยถูก จากนั้นก็เริ่มวิ่ง ร้องเพลงไปด้วย..ถึงแม้คุณพ่อน้องเป็นนายพัน.... ยกแซมเปิลให้ฟังเป็นบางส่วน ก็ส่วนมากเป็นเพลงเกี่ยวกับทหาร จะถูกลงโทษหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับนายสิบและรุ่นพี่ที่พาเราวิ่ง ยิ่งช่วงหลังเราฟิตดี พวกนายสิบรุ่นพี่วิ่งไม่ค่อยทันเราเพราะมัวไปก๊งแต่เหล้า ทำอย่างไรเล่าก็สั่งแถวหยุด ส่วนมากจะให้กลิ้งซ้าย ๑๐ รอบ ขวา ๑๐ รอบ ใครเจอหนามหรือขี้หมาก็ถือว่าซวยไป หลังจากวิ่งมาถึง ก็ดึงข้อ อย่างต่ำ ๑๐ ครั้ง(เรื่องตัวเลขชักไม่มั่นใจเพราะนาน) วิดพื้น สก็อดจั้ม จากนั้นก็ให้พักผ่อนตามสบาย ทำภารกิจส่วนตัว เช่นอาบน้ำ ประมาณ ๑ โมงเช้าก็เสียงนกหวีดอีกตามเคยเข้าแถวเดินไปโรงเรียน เอาระเบียบมาใช้ ขัดฉากก่อนกิน ถ้าใครเกิดทำช้อนเสียงดัง ถูกลงโทษหมดทั้งคณะครับ ช่วง ๒ โมงเช้าก็เริ่มฝึกแถวต่าง ๆ เช่นซ้ายหันขวาหัน มีตลกให้เห็น เพราะคนจบ ป.๔ก็มีมา ก็ถูกลงโทษถ้าเกิดทำผิด เป็นเรื่องธรรมดา เที่ยงก็พักกินข้าว บ่ายก็ฝึก จนถึงเกือบ ๔ โมง ก็มีการวิ่งเหมือนตอนเช้า เสร็จมาช่วง ๖ โมงเย็นได้พัก เรื่องปืนช่วงแรกเห่ออยากถือมาก ช่วงเดือนหลังเขามาให้ถือจริง ๆ ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่หนักก็หนักจะวางไว้ก็เจอลงโทษ ช่วง ๑ ทุ่มเรียนหนังสือ ไม่ยากครับเพราะเรามีความรู้อยู่แล้ว ประเภทคนปัญญาไม่ค่อยดี จะถูกให้ตักน้ำส้วม หรือบางทีให้ลงไปมุดเลยก็มี ดูเหมือน ๓ หรือ ๔ ทุ่ม นี้แหละครับเป่านกหวีดนอน ต้องเงียบ อยู่กับที่ ถ้าไม่เงียบโดนลงโทษทั้งหมด ก็อาจมีบางวันเจอนายสิบเข้มหน่อย เรียกเรารวมตอนดึกดื่น(ซ้อม) เจอครั้งเดียว แบบว่าคงเป็นประเพณีการกินกันเป็นทอด ๆ ที่รุ่นพี่แกล้งลงโทษรุ่นน้อง บางคนจะโดนเตะก็ตอนนี้แหละ เคยเจอเตะแค่ครั้งเดียว สรุปว่าไปเป็นทหารแล้วดีกว่าไปได้ไป ได้ระเบียบวินัย ความอดทนให้กับเรา คนเราส่วนมากมักถูกคนบังคับถึงทำบางสิ่งได้ดี ข้อเสียอาจมีบ้าง ตามที่เขาว่าไว้เป็นเมียทหารนับขวด เมียตำรวจนับแบ๊งค์ เห็นจะจริงของเขาว่า เอาเป็นว่าเดี่ยวนี้สงครามอะไรก็ไม่มี เป็นทหารหนักหน่อยแต่ ก็ไม่หนักหนาสาหัสแต่อย่างใดแค่ ๓ เดือนแรก จากนั้นสบายครับ ก็มีการออกป่าก็เหมือน ๆ กับลูกเสือนั้นแหละครับ และสำคัญสุดการลอดผ่านวิถีกระสุนจริงเขาสามารถจำหน่ายตายได้ด้วย ถ้าเราไม่ลุกยืนให้พระเอกยิงเหมือนผู้ร้ายในหนังไทย ก็ผ่านปลอดภัย การยิงเป้านิ่ง ชัยชนะเคยหางคิ้วเลือดออกมาแล้ว เพราะแรงดันของปืนและกระสุนจริง คงจะเล่าฉบับย่อ ๆ ที่สุดให้ฟัง แต่นี้ถ้าสงสัยอะไรอีกถามมาได้นะครับ เกิดมาได้เป็นทหารรับใช้ชาติถือว่าไม่เสียชาติเกิดครับ
21 เมษายน 2547 23:33 น. - comment id 73408
โห.. แบบ..เรนอ่าน เพลินเลยคะ.. พี่ชัย..เขียนได้ดีมากเลยคะ... ทำให้ เรน..มองเห็นภาพ.. ได้ชัดเจน.. เรน..อยากบอกพี่ชัยชนะ..นะคะ.. เรน..อยากไปเป็น..ทหาร.. จริงๆ..นะคะ.. ยิ่งได้อ่าน..ที่พี่ชัยเขียน... เรนว่า... ตื่นเต้นดี...นะคะ..
22 เมษายน 2547 10:25 น. - comment id 73422
ก็เข้าใจผิดกันยกใหญ่คิดว่าจะหนีหายไปไหน เกรงจะไม่มีคนเข้าไปอ่านเรื่องที่มัทกำลังมีอารมณ์จะเขียนให้อ่านกัน ขออภัยด้วยนะคะพี่ชัย มัทเองก็ไม่เคยไปเจอใครเลยค่ะ ไม่ใช่กลัวน๊ะ แต่เวลาไม่มีให้ใครเลยค่ะ
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73430
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73431
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73432
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73433
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73434
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73435
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73436
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73437
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73438
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73439
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 73440
ทุกคนมีความฝัน... ทุกคนมีจุดยืน... ทุกคนมีรัก.. ทุกคนมีความเมตตา.. ทุกคนมีความปราถนา... ไข่วคว้า..ให้ได้มา... เพียงเพื่อให้หัวใจได้อบอุ่น..แม้สักครั้งหนึ่ง..ก้อเพียงพอ..สำหรับบางคน...
22 เมษายน 2547 15:36 น. - comment id 73441
ขออภัย..โพสครั้งเดียว..ทำไมขึ้นหลายครั้งก็ไม่รู้.... โปรดอภัย....
22 เมษายน 2547 19:32 น. - comment id 73445
น้องเรน การไปเป็นทหารต้องมีความอดทดเป็นเลิศ มีบางคนใจไม่สู้หนีทหารมาก็มีให้เห็น พี่คิดว่าทหารหญิงก็น่าจะมีเหมือนกัน ลองสอบถามดูนะครับ น้องมัดหมี่ จะตามไปอ่านให้ครับ ว่าแต่มีข่าวดีอย่าลืมบอกกันนะครับ ไม่แน่อาจจะไปพบเห็นหน้ากันก็เป็นได้ พี่ก็เห็นด้วย เวลาว่างของพี่ชัยก็แทบไม่มี เพราะว่างเมื่อไหร่ อดใจไม่ไหว ต้องแว็ปเข้ามาบ้านกลอนไทยทุกทีครับ กัลปังหา ขอบคุณมากครับที่แวะเข้ามาเยี่ยม ทำเอาชัยชนะต๊กกะใจหมดเลย ลบออกก็ไม่ได้ซะด้วย ขอให้สิ่งที่คุณไขว่คว้า ได้สมใจหวังนะครับ ความอบอุ่นทางจิตใจถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดครับ
25 เมษายน 2547 12:30 น. - comment id 73595
พอดีปกติไม่ค่อยได้เห็นลุงชัยเขียนเรื่องสั้นสักเท่าไร พอดีผ่านมาเห็นเรื่องสั้นเปลือยกาย...เอ้ยไม่ใช่ เปลือยใจชัยชนะ หลานเปิ้ลก็เลยอยากรู้ว่า เป็นไงมาไงถึงได้มาเปลือยใจให้ พี่น้อง Thaipoem ได้รู้กัน อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง แต่เปิ้ลเข้ามาที่นี่ หน้าจะเป็นปี 44 ช่วงเดือนกันยายน เห็นจะได้ ก็มาก่อนลุงชัยไม่เท่าไร แอบมีความชื่นชมในบทกลอน ของพี่ ๆ น้อง ๆ มากมาย ไม่เคยแอบรักใครเป็นการเกินเลย ไปกว่านี้ ส่วนใหญ่ก็มีคนซาบซึ้งในบทกลอน แนวรัก หวานเศร้าซึ้งของเปิ้ล ก็พลอยคิดกันไปว่าคงอกหัก ก็เลยมาปลอบใจกันใหญ่ แต่มิใช่เลยลุงชัย เปิ้ลเพียงชอบแต่งกลอนเศร้าเท่านั้นเอง เพราะมันมีคำมากมายที่สื่อมา แล้วชวนให้ คล้อยไปในวังวน แต่ผู้เข้ามาอ่านจะตกหลุมรัก เพราะคิดว่ามีหัวใจละม้ายคล้ายกัน เปิ้ลก็มีความคิดแบบลุงชัยนี่แหละว่า โลกแห่งอินเตอร์เน็ทมันไม่มีอะไรแน่นอน แต่อย่างเค้าว่า คู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกัน ยังไงซะถ้าเบื้องบนลิขิตให้เราต้องได้พบใคร ณ ที่แห่งนี้ ก็สุดแล้วแต่ ยังไงก็ขอให้ลุงชัยโชคดี ในอีก 3 ปี ที่เฝ้ารอ นู๋หลานเปิ้ลขอให้คำปฎิญาณว่าหากมีเหตุให้ได้พบลุงชัย จะขอกราบงามสักที ด้วยความเคารพ ฃที่เป็นลุงที่น่ารักและดีเสมอมา แวะมาอ่านกลอนเปิ้ลตลอด แม้เปิ้ลจะไม่มีเวลาไม่อ่านกลอนลุงสักเท่าไร คำสุดท้าย ขอขอบคุณจากใจนะคะคุณลุงชัย
25 เมษายน 2547 19:17 น. - comment id 73601
ก็ผิดปรกติบ้างเล็กน้อย ที่เขียนก็เพื่ออยากจะให้สิ่งบางสิ่งที่คลุมเคลือได้กระจ่างชัดเจน เพราะลุงประเภทเข้าไปเจอแต่กลอนรัก ก็แต่งให้เข้ากับกลอน ก็เลยถูกยกย่องว่าเป็นคนเจ้าชู้ ไม่คิดอะไรมากหรอกครับกับฉายานี้ เพราะเราก็ทำตนเหมือนเขามองเห็น จ่ายกลอนหวานไปเรื่อย ของหลานเปิ้ล ยิ่งประเภทกลอนรักมาบ่อย ถ้าเข้าใจกันแบบนี้ลุงจะได้สบายใจ ถ้าสบายใจ อาจจะหวานมากไป ก็อย่าถือสานะจ๊ะหลานรัก(พูดให้คนอิจฉาเล่น ๆ ) ถ้ายังอยู่ ๆ กัน ไม่เกิน ๑๐ ปี ลุงมีความคิด(ฝัน)จะไปเยี่ยมยามถามข่าว ชาวไทยโพเอ็ม คนที่คุ้นเคยกัน กะว่าถึงตอนนั้นคงจะได้พาลูกและศรีภรรยาไปด้วย หลานเปิ้ลเป็นอีกคนหนึ่งที่มีรายชื่อในรายการทัวร์ของชัยชนะ ถือโอกาสเที่ยวทั่วไทยบ้างสักครั้งหนึ่งในชีวิต ลุงขอบคุณมากอีกครั้งที่หลานเปิ้ลมาให้ความกระจ่างเกี่ยวกับเรื่องกลอนที่แต่ง ลุงจะได้สบายใจเวลาไปตอบกลอนให้ ด้วยรักจากใจ
25 เมษายน 2547 19:51 น. - comment id 73602
พี่ตุ้ม..พึ่งได้เข้ามาอ่านณ.เวลานี้...บอกด้วยความรู้สึกว่า...เข้าใจ...ในทุกอย่าง...ที่กล่าวไว้... ขออธิษฐานใจ...ส่งพลังจิต..และแรงใจ..มอบให้..น้องชัย...จงประสบความสำเร็จ..ในทุกสิ่งที่มุ่งหวังเอาไว้....แม้จะนานเพียงใดก็ตาม... ถึงแม้ว่า...อะไร?จะเกิดขึ้น...กับน้องชัย..เมื่อไหร่ก็ตาม...ขอให้นึกเสมอว่า...ยังมีผู้หญิงคนหนึ่ง...ที่ยังปรารถนาดีและห่วงใยน้องอยู่...เมื่อใดที่ท้อแท้..ทุกข์ทน...พี่จะส่ง..กำลังใจ..ไปให้เพื่อต่อสู้กับอุปสรรคนั้น...ยามใดที่น้องมีสุข...กับคนที่น้องรัก...พี่ก็พลอยดีใจ...และชื่นชม... ความแน่นอน..คือ..ความไม่แน่นอน... จงตั้งอยู่ในทางสายกลาง...หากฟ้าลิขิต...ทุกอย่างคงได้สมใจปอง....ขอให้..น้องชัย..โชคดีนะคะ.. ด้วยรักและห่วงใย...
26 เมษายน 2547 20:35 น. - comment id 73649
ขอบคุณมากครับที่พี่ตุ้มเข้ามาเตือนสติให้ผม ความเป็นทหาร สอนให้รู้จักกับความอดทนได้เป็นอย่างดี พี่ในฐานะที่ผ่านประสบการณ์ต่าง ๆ มาอย่างโชกโชน นับว่าผมโชคดีที่มีพี่สาวเป็นหมอ มีกำลังใจแวะมาเยี่ยมเยียนถามไถ่กันสม่ำเสมอ ผมไม่มีพี่เลยสักคน ขอให้พี่ตุ้มภูมิใจที่ ได้เป็นพีสาวของผม ถึงน้องชายคนนี้จะบางครั้งอารมณ์ค่อนข้างเดือดสักหน่อย แต่ก็จะพยายามทำตนเป็นน้องที่ดี ให้ความเคารพและเชื่อฟังพี่เสมอครับ คิดว่าผมคงจะได้ไปเที่ยวเมืองหมอแคนบ้างสักครั้งครับ
27 เมษายน 2547 00:44 น. - comment id 73660
กาลเวลามิใช่ตัวตัดสินความดีของคนเสมอไปหรอกนะค่ะ เหมือนดั่งเรื่องหน้าตานั่นหละ คนหน้าตาดีใช่ว่าจะเป็นคนดี กาลเวลาก็เช่นกัน อาจจะพิสูจน์ได้สำหรับใครบางคน แต่มิใช่ทุกคน ฉะนั้นหากรักใคร ชอบใคร ก็บอกเขาไปซะ จะได้ประสบความสำเร็จ หรือล้มเหลวก็จะได้รู้ไป เก็บเอาไว้ 3 ปี แล้วเขาหนีไปหรือมีใครอยู่ในใจอยู่ก่อน แล้วคุณชัยชนะจะเสียใจเปล่า ๆ แถมเสียดายเวลา 3 ปี ที่รอคอยเสียด้วย ส่วนเรื่องอายุ เชื่อเถอะค่ะ มันเป็นเพียงตัวเลข ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็รักกันได้เสมอ ก็ขอให้ประสบความสำเร็จในความรักแล้วกันนะค่ะ ส่งเมล์บอกรักใครก็ขอให้เขารักตอบแล้วกันค่ะ อ้อ สำหรับคนในเน็ตบางคนก็เป็นคนที่ใช่ได้เหมือนกันนะค่ะ เพราะความรัก ความผูกพันก่อเกิดมิตรภาพได้มากกว่าคำว่าเพื่อน พ้องน้องพี่ก็มีค่ะ อย่างบางคู่ที่เห็นในนี้ แถมเป็นความรักที่ดีมากๆๆๆๆ ใกล้วิวาห์แล้วด้วยซ้ำ ซึ่งก็คงไม่ต้องเอ่ยคุณชัยชนะก็คงรู้นะค่ะว่าเป็นคู่ของใครบ้าง(ส่วนเรื่องนี้เขียนได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ) เอาเป็นวามาอวยพรให้สมหวังในความรักแล้วกันค่ะ
27 เมษายน 2547 22:03 น. - comment id 73692
น้องหญิงอุตส่าห์มาพบ คงต้องเปิดอก จับเข่าคุยกัน สำนวนคงไม่เวอร์ไปนะครับ มาก็ดีจะได้รู้ทั่วกัน จะได้หายสงสัยสบายใจทั้งสองฝ่าย ก็ให้ความรักต่อน้องหญิงไร้เงาเหมือนน้องสาวจริง ๆ หนุ่ม ๆ มาอ่านแล้วสบายใจได้ ตามปรกติจะเป็นชับชนะที่ชอบแกล้งน้องเป็นประจำ ก็ที่รู้น้องถนัดกลอนเรื่องความรัก พี่ก็ไม่ค่อยเป็นรองน้องเท่าไหร่ในเรื่องนี้ จึงมาเป็นคู่กัดกันก็ว่าได้ ถ้าออกกลอนมามักจะมาเบรคน้องเล่น นาน ๆ จะหวานด้วย บางทีก็นึกสงสารน้องเขาเหมือนกัน ที่มีความพยามยามสูง ไปตอบกลอนให้เพื่อน ๆ บางทีก็หมั่นไส้น้องเขา ที่ชอบเขียนรัก รัก รัก เหมือนกับว่า ความรักเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่ก็เข้าใจน้องดี กลอนก็ย่อมเป็นกลอน ถ้าน้องหญิงกลับมาอีกรอบใหม่ บอกตามตรงแกล้งน้องอีกเหมือนเดิม ถ้าน้องหญิงจะแกล้งพี่คืนพี่ไม่ว่าด้วยความเต็มใจครับ เรื่องสามปี เสมือนเป็นเกราะคุ้มกันตัวพี่ ที่ไม่อยากคบ จนถึงขั้นผูกพัน พี่ทำใจได้ ขอให้เธอไปได้ดีมีความสุข พี่ก็ดีใจด้วย พี่มาในโลกแห่งจินตนาการ รักเธอในโลกแห่งความฝัน ก็ขอให้เป็นแค่ความฝันดีมีสุข แม้โลกจริงเธออาจจะมีหวานใจแล้ว ถ้าไม่ได้ไปพบเธอก็ไม่มีความทุกข์อะไร เรื่องอายุพี่ชัยว่าสำคัญคือ ชายควรมีอายุอย่างมากกว่าหญิงไม่เกิน ๑๐ ปี พอเหมาะ บอกตามตรง จะชี้โพรงให้กระรอกก็ได้ พี่แก่แล้ว ก็ต้องชอบผู้หญิงอายุมาก เรื่องเด็กหรือสาวเอามาเป็นคู่ครอง พี่คงไม่ นอกจากเห็นเป็น น้อง เป็นลูก เป็นหลาน การที่เราจะร่วมหอลงโรงกับใครซักคน ต้องได้เห็นหน้า เรียนรู้นิสัยใจคอกันบ้าง ถึงจะอยู่กีนยืด พีผ่านวัยรุ่นใจร้อนมาแล้ว คงไม่พูดดีกว่าเพราะองค์ประกอบ นอกจากรักแล้วยังมีอีกมากมายหลายประการเกี่ยวข้อง ใครทีสมหวังชัยชนะก็ยินดีด้วย ถือว่าเป็นเทพอุ้มสมกันมา เรื่องคำอวยพรในโลกอินเตอร์เนตพี่ไม่กล้ารับ แม้พี่จะรักใครมากเพียงใด พี่ก็ไม่บอกทางเมล์ นอกจากบทกกลอนแต่ก็คงไม่เจาะจงให้เธอได้อับอาย ถือว่าเป็นดินแดนฝันแห่งความสุขก็แล้วกันนะครับน้องหญิง ใครมีอะไรสงสีย ชัยชนะขอเปลือยใจตอบให้กระจ่างทุกคำถาม ด้วยรักจากใจ
8 พฤษภาคม 2547 16:49 น. - comment id 73978
คุณเลือกที่จะทำในสิ่งที่ดีสำหรับคุณ ก็คงไม่มีผู้ใดกล้าจะขัดแย้งความตั้งใจของคุณหรอกค่ะ .. สิ่งที่จะเป็นไปในอนาคต เป็นสิ่งที่มนุษย์เช่นเราๆไม่อาจล่วงรู้มาก่อน แต่สิ่งที่จะเป็นไปในอนาคต ก็คือสิ่งที่เริ่มทำตั้งแต่วันนี้ค่ะ อัลมิตราคิดเช่นนั้น .. ไม่ว่าจะกี่ปี กี่เดือน เป็นเพียงแค่ช่วงเวลาที่ผันผ่านไปตามกาล บางอย่างอาจจะไม่คงทน บางอย่างอาจจะดับสูญ ..
10 พฤษภาคม 2547 22:24 น. - comment id 74052
(ขอโทษที่มาตอบช้า เพราะคิดว่าคงจะไม่มีใครเข้ามาอ่านอีกครับ) อะไรจะเกิดก็ย่อมเกิด ดับสูญไปก็เป็นกฏธรรมชาติอยู่แล้วครับ อย่าพี่งกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ในโลกแห่งนี้ ผม คิดหวังอะไร ๕๐ ๕๐ ก็เผื่อผิดหวังไว้บ้าง เพราะไม่ได้เห็นหน้ากัน บางที่เห็นหน้ากัน รู้หน้าแต่ก็ไม่รู้ใจกันก็มี ขณะนี้ก็คิดเห็นทุก ๆ คน เป็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ กันครับ สิ่งที่คุณแนะนำ ก็กำลังทำอยู่ครับ ส่วนจะคิดจริงจังจริงใจกับใคร ก็ดูไปเรื่อย ๆ เพราะแต่ละคนส่วนมากล้วนมีความหลังกันทั้งนั้น บางคนอาจมีปัจจุบันอยู่ หรือบางคนอาจมีอนาคตของตนแล้วแต่ยังไม่ยอมเปิดเผย ก็มี ผมคิดว่าสิ่งนี้น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่ผมเลือกกระทำขณะนี้คือ ให้ความรักกันฉันท์พี่น้อง
20 มิถุนายน 2547 18:03 น. - comment id 74794
สิ่งที่แน่นอน คือความไม่แน่นอน แต่ถ้าเวลา ๕ ทุ่มโดยประมาณชัยชนะนอนแน่ ได้แต่อมยิ้มในถ้อยคำที่ฝากแฝงแววขำจากคนเขียนอย่างข้อความข้างบนครับ และข้อความข้างล่างผมเห็นด้วยกับคุณยิ่งครับครับ... มิตรภาพทางอินเตอร์เน็ต ที่จะยืนยงคงมั่น คือการเป็นพี่น้องกันเป็นเพื่อนกัน เป็นอาเป็นลุงเป็นหลาน น่าจะเป็นสัมพันธภาพที่ยืนยาวนาน ไปได้อย่างตลอดรอดฝั่ง เด็ดขาดครับคุณ เขียนได้รื่นและไม่แสลงอารมณ์ คนอ่านเข้าใจ เป็นชายอย่างผมยังนิยมถ้อยคำที่คุณสื่อมา...... หวังใจจะอยู่ให้อ่านงานดีดีของคุณอีกนาน.... ผมไม่มี 3 ปีเยี่ยงคุณ แต่ไม่เคยคิดแม้วินาทีเดียว........ เขียนดีมากมากครับ จากใจ
27 มิถุนายน 2547 12:35 น. - comment id 74949
เป็นน้องใหม่นะคะลองเข้ามาอ่านดู พี่เป็นคนที่สมาชิกให้ความสนใจมากเลยทีเดียวนะคะ อ่านบทเหมือนกันคะที่พี่เขียนก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ รักษาความเป็นตัวของตัวให้นานๆนะคะ จะได้มีคนรักอย่างนี้ไปอีกนานๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
18 กรกฎาคม 2547 03:09 น. - comment id 75534
สุดยอดเลย
27 กรกฎาคม 2547 11:10 น. - comment id 75720
ไม่ทราบเหมือนกันครับว่า อายุเท่าไร? หมายถึงตั้งแต่เข้ามาในไทยโอเอ็ม (thaipoem) แต่ในใจบอกว่า นานมากแล้ว นานจนจำไม่ได้ วันแรกที่ได้เข้า ... หมายถึงเข้าไทยฯ ก็รู้สึกอบอุ่น ดั่งโดนพายุหิมะหนาวเหน็บจากเทือกเขาหิมาลัย แล้วได้มาซุกไออุ่นกับไทยฯ ทั้งมิตรภาพแสนประเสิรฐ และอื่น ๆ อีกมากมาย ได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตา บางคนเพียงแต่รู้จักหน้าตา แต่ไม่เคยที่จะคิดรู้ใจคนอื่นหรอกนะครับ (ใจตัวเราเองยังไม่รู้เลย) แต่งนิราศเก่งจังเลยนะครับ ได้มารู้จักท่านพี่ นับว่าชีวิตนี้สมหวังนัก