FWD... โดนใจ

PTK @ ที่รัก

>ชั้นไม่เชื่อในความรัก ... 
>คงเพราะชั้นไม่เคยได้สัมผัส 
>โลกสอนให้เราเรียนรู้ว่า 
>อย่าเชื่อในสิ่งทีเรายังไม่เห็น ในสิ่งที่เรายังไม่เคยได้สัมผัส 
>สิ่งที่ชั้นพบเจอกับตัวเองและเห็นจากคนอื่น ทำไมทุกคนเจ็บปวด? 
> 
> 
>อย่าหลอกตัวเองว่าไม่จริง ที่สุขก้อเป็นการคิดเอาเองว่าตัวเองมีความสุข 
>ลองนึกดูสิว่าอีกฝ่ายหนึ่งเค้าสุขกับเราด้วยหรือเปล่า .....แน่ใจเหรอ? 
> 
>รัก คือการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน จริงเหรอที่ไม่หวังอะไรเลย ถ้างั้น... 
>คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้าไม่มาหา เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะมา 
>คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้าห่างเหิน เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะ 
>เอาใจใส่ 
>คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้ามีคนใหม่ 
>เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะเป็นของคุณคนเดียว 
>คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้าไม่รัก เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะรัก 
> 
>เหล่านี้ไม่ใช่ผลตอบแทนที่คุณหวังแล้วไม่ได้มาหรอกหรือ 
>มีใครบ้างที่รักแล้ว ไม่ต้องการให้...เค้ามาดูแลเอาใจใส่ 
>มีใครบ้างที่รักแล้ว ไม่ต้องการให้...เค้ามีแต่คุณคนเดียว 
>มีใครบ้างที่รักแล้ว ไม่ต้องการให้...เค้ารักคุณบ้างเลยสักนิด 
> 
>"สักนิด" , "ขอเพียงแค่นั้น" , "เท่านี้ก้อพอ" , 
>"ชั้นไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้" 
>เหล่านี้เป็นกำแพงที่เราสร้างขึ้น เพื่อยับยั้งความต้องการของเราเอง 
>การยับยั้งความต้องการมันทรมานนะ คุณไม่รู้สึกเหรอ 
>มันเป็นความทรมานจากการห้ามความรู้สึกตัวเอง 
>หลอกตัวเองว่าอย่ารักมากไปกว่านี้เลย 
>ทั้งๆที่ความจริงก้อรักไปแล้วหมดหัวใจ 
> 
>รักและคิดถึง เมื่อรักแล้วก้อต้องคิดถึง 
>เวลาที่คิดถึงคุณมีความสุขหรือเปล่า ความคิดถึงกับความโหยหา 
>ต่างกันตรงไหน? เวลาที่ชั้นคิดถึงใคร 
>ชั้นแอบคิดเสมอว่าเค้าจะคิดถึงชั้นอยู่บ้างไหม หรือคุณไม่เคยคิด 
> 
>ดีใจด้วยกับคนที่มีความสุขกับรักที่แท้จริง 
>และขอให้ความรักนั้นอยู่กับคุณตลอดไป 
>ชั้นก้อยังแอบหวังว่ามันจะยังมีอยู่จริงในโลกใบนี้ 
> 
>ตอนนี้ชั้นอาจจะมองโลกแคบ ชั้นอาจจะมองโลกเพียงด้านเดียว 
>หลายคนอาจไม่เห็นด้วยกับความคิดของชั้น ซึ่งก้อไม่ผิด 
>แต่ก้อคงไม่แปลกที่ชั้นคิดแบบนี้ อย่างที่บอก 
>ชั้นไม่เชื่อในสิ่งที่ชั้นยังไม่ได้สัมผัส 
> 
>"ความรัก" เหมือนกาแฟ ขมแต่ก้ออร่อย 
>"ความรัก" เหมือนกุหลาบ สวยงามแต่ทำร้าย 
>"ความรัก" เหมือนสายลม พัดมาเย็นสบาย แล้วก้อจากไป 
>"ความรัก" เหมือนเปลวเทียน สว่างไสว ร้อนแรงสุดท้ายก้อดับลง