ส่วนตัว

แชมป์

จากกาแลกซี่อันไกลโพ้นจนมาถึงดาวเคราะห์ดวงเล็กๆที่มีชื่อว่า โลก 
ที่นั่น ณ ประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็นขวานทองของทวีปเอเชีย
ที่นั่น ณ ดินแดนที่เป็นแหล่งอู่ข้าวอู่น้ำที่หล่อเลี้ยงคนส่วนใหญ่ทั้งประเทศ
ที่นั่น ณ จังหวัดแห่งหนึ่งที่เขาเลื่องลือว่ามีนามคล้ายแดนสวรรค์
และที่นั่น หากหมุนเวลาย้อนกลับ เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พุทธศักราช 2523 ทารกน้อยคนแรกของครอบครัวซิ้มเจริญก็ได้ถือกำเนิดขึ้น
สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมา จากหยดแรกเป็นหยาดฝนและเทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย ทารกน้อยเริ่มรู้สึกตัว เปลือกตากลีบบางคู่นั้นค่อยๆแง้มมองดูโลกอย่างช้าๆ ท่ามกลางเหล่าผู้คนแปลกหน้าที่มารายล้อม
วาบแห่งความรู้สึกแรกในความนึกคิด ทารกน้อยคิดอย่างไม่เหมือนใครว่า ถ้าสามารถเกิดมาแล้วพูดได้เลย เฮ้! หวัดดีมนุษย์โลก ซบายดีบ่ เขาคิดเช่นนั้นจริงๆนะจะบอกให้

แต่มันก้อแปลกนะสำหรับเด็กอยากพูด(มาก)อย่างผม ทำไม๊..ทำไมยังพูดไม่ได้สักที ขนาดเจ้าแจ็คเด็กข้างบ้านมันก้อรุ่นเดียวกับผม มันยังเริ่มอ้อแอ้แล้ว เชอะ!หมั่นไส้ รอทีของผมบ้างแล้วกันจะอ้อแอ้ไม่หยุดเลย  แต่ตอนนี้แม่จ๋าช่วยหนูด้วย หนูปวดอึ! ฮื่อๆๆ
ท่าทางสวรรค์คงเข้าใจหรือสมเพช เลยทำให้ผมพอพูดกับเขาได้ ไม่ใช่สิผมหัวเราะได้แล้วนะ เรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อและแม่เช่าหนังมาดูที่บ้าน ตามประสาเด็กเนอะเห็นเขาดูก็ดูตามแต่ไม่รู้เรื่องหรอก ความจริงอยากอยู่ใกล้พ่อกับแม่เสียมากกว่า
 ทว่าจุดโดนใจมันเริ่มที่พ่อหนุ่มหน้าตาดีในหนัง เขย่าแชมเปญนี่สิ โบ๊ะ!ๆๆ เสียงนี่ใช่เลยเสียงตอนเปิดขวดมันโดนใจหลาย ผมเลยเผลอหัวเราะเป็นการใหญ่ จนเป็นที่ผิดสังเกตของพ่อและแม่ว่า ลูกตูโดนผีตลกเข้าสิงหรือไงฟ่ะ 
จากนั้นทั้งสองเลยจับผมเป็นหนูทดลอง  โดยลองกรอเทปตอนเปิดแชมเปญซ้ำไปซ้ำมา แต่เห็นผมไม่มีทีท่าจะหยุดหัวเราะ และนี่จึงเป็นที่มาของชื่อเล่นอันกิ๊บเก๋นามว่าแชมป์
2 ปีให้หลัง จากเป็นที่หนึ่งในดวงใจของพ่อและแม่มาตลอด ผมก้อได้เจอศัตรูของหัวใจคนแรกในชีวิตผม หล่อนเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ตาโต แก้มก้อป่อง นี่คงเป็นครั้งแรกละมั้งที่ผมรู้จักอาการหมั่นไส้แกมริษยา
รู้สึกว่าทั้งพ่อและแม่จะโอ๋ยัยเด็กคนนี้ข้ามหน้าข้ามตาไปนะ แถมยังซื้อเครื่องปรับอากาศเป็นของขวัญให้ด้วย(จึงเป็นที่มาของชื่อน้องสาวผมแอร์) ทีเด็กหน้าตาใสซื่อแบบผมได้แค่พัดลมตัวเดียวเอง และดูท่าเจ้าพัดลมตัวนี้มันคงไม่ชอบผมสักเท่าไร ก้อมันชอบส่ายหน้าให้ผมทุกทีนี่นา เฮ้อ! เกิดเป็นเด็กก้อลำบากเหมือนกันเนอะคุณว่าไหม

โรงเรียนอนุบาลนครสวรรค์  คงเป็นสถานศึกษาที่นับว่าใจกว้างดุจแม่น้ำเจ้าพระยา เพราะอะไรนะเหรอ เพราะเขายอมให้ผมได้ร่ำเรียนหาความรู้เหมือนอย่างลูกชาวบ้านนะสิครับ
วันแรกที่ย่างก้าวเข้าสู่สถาบันการศึกษานี้ ด้วยความไร้เดียงสา สระอายังไม่รู้จัก ทำไมไอ้ชุดขาวๆกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล ไม่ทันสมัยเอาเสียเลย แต่มันก้อเท่ห์นะครับ
ผมรู้สึกจะมัวแต่เห่อกับเจ้าชุดนักเรียนมากไปหน่อย ทำให้เรื่องเรียนไม่เท่ห์เหมือนชุดนักเรียน ก้อดันสอบได้ที่ 33 จาก 41 คน เกือบรู้จักการสอบตก เมื่อยังแบเบาะ
หากย้อนเวลาไปประมาณ 10  กว่าปีที่แล้ว การสะสมแสตมป์ถือว่าฮิตมากในบรรดากิจกรรมอดิเรก แล้วมีหรือที่เด็กชายแชมป์จะตกกระแส ไม่ใช่เท่ห์อะไรหรอก แต่ดันเข้าใจผิด เพราะคิดว่าไอ้เจ้าแสตมป์มันแลกเป็นเงินได้ ก็เห็นมันมีค่าเงินตรงมุมล่างซ้ายนะสิครับ เลยคิดเลยเถิดไปว่า ถ้าขายได้เราคงรวยมิใช่น้อย(ตาสว่างตอนม.1)
ขอให้ค่ำคืนนี้มีแต่เรา อยู่เคียงใต้แสงดาว และมีความรักให้กันและกัน เธอเป็นดังเจ้าหญิงในใจฉันและจะมีเพียงเธอเท่านั้น นี่คือเนื้อร้องที่สุดแสนซาบซึ้งหนึ่งในเพลง เจ้าหญิง ที่มีไอ้สามล้อคนหนึ่งไม่สิต้องสิบล้อคนหนึ่ง ขึ้นมาร้องบทเพลงในคอนเสิร์ทใหญ่ของพี่บอย โกสิยพงศ์ แต่ทันใดเมื่อไอ้หมอนี่ร้องจบเพลง สิ่งแรกที่ผมรู้สึกได้Superstarในใจผมอีกคนป็อด Moderdog

ไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรือความพยายามมาหลายปีเหมือนกัน ไม่อยากโม้นะแต่ขอเม้าท์เสียหน่อย เห็นผมบ้าๆบอๆอย่างงี้ แต่ผมก็สอบเอนทรานซ์ได้เหมือนกัน ผมสอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนเชียวนะ แต่กำแพงแสนมันคืออะไรกันหวา?!!!
และแล้วนายแชมป์ก็ต้องระเห็ดระเหไปอยู่ไกลบ้าน ถึงกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ด้วยความอดกลั้นฝืนกิน เกรงเวลาเราไม่อยู่ใครจะกวนพ่อแม่และแกล้งน้อง เฮ้อ
โห! ทำไมมันถึงกว้างสุดลูกลูกตาอย่างงี้ว่ะเนี่ย คงไม่แปลกสำหรับแขกผู้มาใหม่อย่างผม ที่เพิ่งเข้ามายังสถานที่นี้เป็นครั้งแรก มันเลยตื่นเต้นจนเผลอแสดงความบ้านนอกออกมาเล็กน้อย แต่ก็ยังแอบพึมพัมกับคนเดียวว่า ที่นี่สินะ ที่ผมจะมาริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่นี่สินะที่ผมจะได้เข้ามาเรียนรู้สิ่งต่างๆที่อยากรู้และไม่เคยรู้แต่ปัญหาที่ผมจะต้องรีบแก้ไขอย่างโดยด่วนคือ ผมจะไปหอพักอย่างไงดีอ่ะ?
ลมเพลมพัด หรือจับพลัดจับผลู ที่ทำให้ผมเข้ามาเรียนในสาขาวิศวกรรมชลประทาน มันอาจจะเป็นบงการของเง็กเซียนฮ่องเต้(เผอิญช่วงนั้นดูหนังจีนมากไปหน่อย) ที่อยากให้ผมเป็นชาวเขื่อน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้เลยว่า ประเทศไทยเรามีวิศวกรสาขานี้ด้วยเหรอนี่? 
เผลอแป๊ปเดียวผมก็ดันเรียนที่เมเจอร์มา 5 ปีแล้ว ไวเหมือนโกฮัก เฮ้ยโกหก แต่ไม่ว่าฟ้าจะลิขิต หรือดวงมันพามาให้ผมเรียนที่นี่ สาขานี้ ผมจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดและจะรักเมเจอร์ไปจน(ไม่รู้เหมือนกันฮ่ะ)
ปล.ขณะนี้กำลังศึกษาต่อระดับปริญญาโท ณ รัฐกำแพงแสน ไทยแลนด์ สาขาเดิมๆ