สีนวล

น้ำตาซาตาน

สีนวล เป็นสุนัขพันธ์ไทยแท้หลังอาน  แต่หลังจากประสบเคราะห์กรรมถูกน้ำร้อนราดบนหลังเพียงเพราะมันไปเก็บกระดูกใต้ถุนบ้านเค้ามาแทะ  จากหลังอานสีเทา กลายเป็นหลังเหวอะหวะเน่า กว่าจะเหยียวยาให้หายได้ก็ใช้เวลาหลายเดือน  จากที่เคยเป็นสีนวลพันธ์เพศเมียที่สุนัขต่างคลั่งไคล้ทั่วซอย ต้องกลับเดินต่ำต้อยอยู่ตัวเดียว หนำซ้ำเจ้าของสีนวลซึ่งมีบ้านใหญ่โตโก้หรู เคยจูงสีนวลเดินไปในตลาด ต่างมีคนชมไม่ขาดปากว่าน่ารักอย่างโน้น น่ารักอย่างนี้ ถ้ามีลูกขอมาเลี้ยงสักตัว หรือถึงกับขอซื้อมาเลี้ยงก็มี แต่มาบัดนี้ประตูบ้านหลังนั้นถูกปิดแน่นไม่ต้อนรับสีนวลเหมือนอย่างเคย สีนวลเดินวนไปวนมาอยู่หน้าบ้านอยู่2-3อาทิตย์ แต่นั่นก็ไม่อาจทำให้เจ้าของบ้านใจอ่อนเปิดประตูรับสีนวลได้ ใช่สิ บัดนี้สีนวลไม่สวยเหมือนเดิมแล้วนี่ ขนหายเกือบหมดทั้งตัว หัวก็อัปลักษณ์ ..
          สีนวลเดินจากบ้านด้วยความเศร้าใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา บรรยากาศของกทม.ในยามค่ำคืนไม่เหมาะอย่างยิ่งที่สตรีเพศอย่างสีนวลต้องมาเดินอยู่เพียงลำพังอย่างนี้  แต่บัดนี้สีนวลต้องมาเดินลำพังอย่างเลี่ยงไม่ได้ เคราะห์กรรมยังไม่สิ้น ขณะที่เดินเตร่กลางตลาดอยู่นั้น สุนัขอันธพาล 4-5 ก็ปรากฏขึ้นข้างหน้า เธอตกใจจนขาสั่น แต่ก็ยังมั่นสติไว้ หันกลับหลังอย่างฉับไว ก่อนตั้งใจจะวิ่งสุดชีวิต ..แต่พระเจ้าช่วย !
          ด้านหลังมีสุนัขแก็งค์เดียวกันอีก 2-3 ตัว แต่ละตัวไม่ต้องบอกก็รู้ถึงความเหี้ยมโหด แววตาทีบ่งถึงความหื่นกาม และรอยแผลเป็นที่หัวบอกประสบการณ์ในอดีตเป็นอย่างดี พวกมัน  มันสุนัขจรจัดอันธพาลขนานแท้..
          ค่ำคืนอันโหดร้ายผ่านไปอย่างเจ็บช้ำ พวกสุนัขอันธพาลจากไปโดยทิ้งความโหดร้ายไว้กับสีนวล เธอร้องไห้กระซิกท่ามกลางสายฝนที่หล่นมาในยามค่ำคืน ..ก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นในยามเช้า ก่อนที่ผู้คนในตลาดจะจอแจจ๊อกแจ๊ก ก่อนที่ใครต่อใครจะพากันไล่เธออย่างไม่ใยดี ก่อนที่เทศบาลจะไล่จับเอาไป หรือ ก่อนที่อะไรต่อมิอะไรหลาย ๆ อย่างจะมาในเวลาเช้า   สีนวลจึงรีบพาร่างอันเปลือยเปล่าของเธอวิ่งข้ามถนนโดยไม่ทันสังเกตรถบนถนน ..
          ร่างของสีนวลลอยละล่องอยู่บนอากาศ โดยไร้จากสติรับรุ้เวทนา ก่อนที่จะร่วงลงมากระทบบนพื้นถนนคอนกรีตอย่างแรง เลือดสด ๆ ไหลออกจากปาก และหูทั้งสองข้าง 
          เจ้าของรถคันโก้ จอดรถกระทันรีบลงจากรถอย่างเร่งรีบ .."แย่แน่เลยๆ ๆ " เขาเดินตรงมายังสีนวล แล้วใช้ขาเขี่ยสีนวลออกไปให้พ้นทางรถ ก่อนจะใช้มือสองข้างลูบคำรถ และบ่นพึมพำว่า  " ..ยังไม่ถึงเดือนแท้ๆ เลย ดูสิ เป็นรอยเลย เพราะหมาจรจัดข้างถนนแท้ๆ "
          
          รุ่งเช้า ..
          ผู้คนวอแวจอแจจ๊อกแจ๊ก เต็มตลาดสด  ชายกับหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งวิ่งมาด้วยความตื่นเต้น แวกผู้คนที่กำลังมุงดูศพสีนวลอย่างสมเพช 
          "ใช่ไหม ๆ ใช่สีนวลไหม?" หญิงคนนั้นถามด้วยเสียงสั่น
          "ใช่สีนวลจริง ๆ ด้วย ทำไมถึงโชคร้ายอย่างนี้นะ สีนวล" 
          "กลับบ้านที่ตจว.2-3 อาทิตย์ ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายกับสีนวลขนาดนี้" ฝ่ายชายกล่าวบ้าง
          ถ้าวิญญาณสีนวลยังวนเวียนอยู่แถวนั้น เธอคงยิ้มได้บ้าง เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ถูกทอดทิ้งอย่างที่คิด  
เธอยังมีเจ้าของที่ยังห่วงใย  เธอไม่โดดเดี่ยวเดียวดาย