พื้นที่เราอาศัยอยู่มาตั้งแต่ลืมตา

PTK @ ที่รัก

นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆเปล่าๆ 
ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก 
น้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรือนยักษ์ 
ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว 
น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก 
ร่วมทุกข์ร่วมสุข จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว 
ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล 
แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนมใกล้ชิด 
ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป 
วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรงถึงขั้นแตกหัก 
นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง 
เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่านาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน 
ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก 
จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ 
ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน 
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว 
ก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล 
แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ 
น้ำแข็งจึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย 
ดวงจันทร์โคจรผ่านมา 
น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง 
ดวงจันทร์บอกว่า 
นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก 
จึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก 
เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน 
โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก 
ทันทีที่รู้ น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย........ 
สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว 
เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย 
"ฉันรักเธอ" 
ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที 
น้ำแข็งจึงเริ่มละลายในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน 
กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน 
คอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ 
อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    13 มีนาคม 2547 18:14 น. - comment id 71743

    พึ่งจะเคยได้ยินครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน